Achter de lach: Studeren met depressie

Vandaag in de serie #ACHTERDELACH een vlog waarin Anne, student diergeneeskunde, je een weekje meeneemt. Ze laat zien hoe het is om te studeren met een depressie, waar ze zoal tegenaan loopt en wat haar allemaal helpt en niet helpt. Vermoeidheid speelt een grote rol in haar leven. Wil je net zoals Anne bijdragen aan Achter de Lach? Mail dan naar redactie@proud2Bme.nl en stuur jouw idee voor een weekvlog of andere video. 

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

15 reacties op “Achter de lach: Studeren met depressie”

  1. Beste Anne, wat enorm moedig en krachtig zeg, jeetje.. ik vond het echt heel erg fijn om te zien, ik herken echt veel. Vooral bijvoorbeeld dat ik ook zo bang ben om moe te zijn of niet goed te slapen. En die energie die het kost om te leven, dat geeft veel eenzaamheid die weinig mensen lijken te begrijpen. Ik zat na te denken en vroeg mij af of jij je er bij neer hebt gelegd dat je je zo voelt, of dat je bij de arts loopt voor eventuele lichamelijke kenmerken die de depressie versterken of veroorzaken(ik heb ontdekt dat ik een enorm gebrek heb aan d3) of dat je weer misschien wilt gaan starten met medicatie. Nuja, dat gaat mij allemaal niet aan hoor maar ik hoop dat je iets vind waardoor je je veel vaker voelt zoals dat moment dat je paard reed in de natuur. Echt een supervlog, respect voor jou. Je bent niet alleen…. liefs Aloe

  2. Hoi Anne, wat mooi dat je dit wilt delen met ons. Dankjewel! Die eenzaamheid is intens hè, heel herkenbaar. De gedachten erbij, ik begrijp je. Studeren met een depressie is een hele dobber. Ik moest op een gegeven moment helaas afhaken. JIj doseert, ik begrijp dat je het moeilijk vindt om te zien dat anderen wel alles doen en jij sommige dingen moet laten liggen nu, maar juist het doseren maakt dat je het volhoudt. En dat vind ik knap. Kun je het ook van die kant bekijken?
    Heb je verder ook hulp op het moment? En de anti-depressiva, dat heeft je destijds geholpen, zou dat je nu weer kunnen helpen?
    xx Anne-Maria

  3. Beste Anne, bedankt voor dit inkijkje in je leven. Ik vind dat je heel goed de (ogenschijnlijke?) tegenstrijdigheden laat zien.. Voor de buitenwereld “gewoon aan het studeren”, lekker aan het paardrijden, koffie drinken met klasgenoten.. maar tegelijkertijd de enorme eenzaamheid die je ervaart. Wat moet dat heftig zijn! (Helaas herken ik het maar al te goed..) Ik hoop dat dit ook juist bij de mensen die hier geen ervaring mee hebben de ogen wat doet openen, dat een depressie niet alleen “je een beetje somber voelen” is en dat het ook niet betekent dat je alleen maar op bed ligt en niets meer doet. Dankjewel!

    1. Hier sluit k me helemaal bij aan!heb 2 jaar gestudeerd met een (zware) depressie, en vorige week afgestroomd op een lager niveau gewoon omdat het niet meer lukte..

  4. Hoi Anne, het is heel herkenbaar. Ik heb dit jaar gestudeerd, en vond het echt een moeilijke combinatie met mijn depressie. Maar voor mij bestaat het leven ook gewoon uit sporten, school en vriendinnen. En constant afwegingen maken. En constant in strijd zijn. Maar ook mooie momenten ervaren. Geniet van je vakantie!

  5. Amai … Dit is even een eye-opener voor mij. Ik denk er soms over om te stoppen met anti-depressiva omdat ik me wel oké voel nu. Maar als ik dit nu zie, dan is het alsof ik mezelf een goed half jaar geleden zie. Geen energie, mezelf nog net tot in de les kunnen slapen, vertraagd denken, uren piekeren over dagdagelijkse beslissingen, maar ook het oprecht blij worden van kleine dingen en rust vinden bij dieren. Ik denk dat ik dus maar braaf die medicatie blijf nemen aangezien ik al meerdere van deze periodes meegemaakt heb en het telkens misloopt als ik stop.
    Maar wat ik je zou willen zeggen: je kan hieruit geraken. Ik weet dat het cliché klinkt. En dat volhouden soms verdomd zwaar is. Dat je door de dag slepen al een hele opgave kan zijn. Maar ik wens het je zo hard toe dat je over pakweg een jaar kan terugkijken naar deze video en je je bijna niet meer kan inbeelden hoe het is om je zo te voelen. Knuffel!

  6. Hele mooie vlog! Respect dat je dit deelt❤

  7. Oh help, hij staat erop! Maar ik heb geen spijt, en heel erg bedankt voor jullie lieve reacties. Fijn om te lezen dat het herkend wordt! Ik heb ondertussen weer dezelfde dosis medicijnen die ik had vóór ik stopte, wat wel maakt dat ik me wat beter voel.

    1. de psychiater zei eens tegen mij: als bij iemand de suikerziekte te erg is, moet hij insuline spuiten; als de depressie te erg is, moet je misschien antidepressiva gebruiken

  8. An, you did it!!
    Trots op jou!
    Love you

  9. Hoi!

    Goede vlog, erg interessant! Even een totaal niet gerelateerde vraag: waar rijdt jij buiten met je paard in het filmpje? Ik heb ook een paard in de buurt van Utrecht staan en ben nog op zoek naar leuke buitenrijplekjes. 🙂 Thanks!

    1. Leuk! Ik rij haar nog niet zo lang dus weet nog niet veel plekjes. Bij Zeist heb je het Panbos wat echt leuk is en lage vuursche is nog ergens maar ik weet niet waar, en er is zo’n parkje soort van tussen de Bilt en Utrecht wat ook leuk schijnt te zijn. Haha, hier heb je niet zoveel aan, sorry 😅

  10. Hoi Anne, wat dapper dat je dit durft te delen! Ik ben zelf ook diergeneeskunde studente (en fiets ook altijd hetzelfde stukje naar de faculteit 🙂 ) met een depressie en ik herken heel veel dingen. De eenzaamheid, gedachtes over er niet willen zijn, de vermoeidheid.. Maar ook dat je alsnog mooie, positieve momenten kunt ervaren. Daarnaast is diergeneeskunde ook gewoon een zware studie, dus ik vind het heel knap dat je je BSA binnen hebt en doorgaat met studeren. Bedankt voor het delen & een fijne vakantie!

  11. Bedankt dat je dit filmpje hebt gemaakt, ik kreeg soms tranen in mijn ogen om hoe herkenbaar het is en hoe bitter een depressie is.
    Ik ga volgend jaar bij de UU geneeskunde studeren, ik hoop dat het een beter jaar wordt voor me.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *