Ik ben Jessie en ik ben 16 jaar. Ik zal jullie mijn verhaal vertellen. Meer dan 2 jaar geleden begon de anorexia langzaam in mij te sluipen. Ik zat toen begin de 3e klas van het vmbo. Ik ben de hele basisschoolperiode gepest, omdat ik ‘raar’ liep, door een ‘rare neus’ en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ook in de 1e klas werd ik gepest, door dezelfde jongen van de basisschool. Tot de 2e klas deed ik niks aan het pesten, ik was verlegen en dacht er niet zo specifiek over na, het hoorde er bij dacht ik. In de 2e klas ging het bergafwaarts. Ik werd nu door een andere jongen gepest, dus ik dacht dat het echt aan mij lag, als ik elke keer gepest werd door verschillende mensen.
Een vriendin van het jaar ervoor trok ik wat meer mee op, zij was gothic en zat ook niet helemaal goed in haar vel. Ik verfde mijn haar donker rood, terwijl ik zelf blond haar heb. Ook gebruikte ik veel donkere make-up, spijbelde veel, ging stelen in winkels en voelde mij onwijs depressief. Mijn ouders merkten niks, tot het 2e rapport er was. Mijn cijfers waren slecht en er stond een advies voor een lager niveau. Mijn moeder las mijn dagboek en toen wist ze alles. Ik knokte voor mijn cijfers, ging naar een soort psycholoog voor 2x 4-uur gesprekken en haalde dat jaar. Ik dacht dat ik ‘genezen’ was, en mijn ouders ook. Ik ging toen positief naar jaar 3.
Maar in de 3e klas kwamen er 2 andere problemen. Ik kreeg paniekaanvallen en wilde steeds dunner worden. Het begon zoals meer mensen met het snoep weglaten, tussendoortjes, later een paar boterhammen minder en het eindigde met een erg weinig….
Maar dat eindigde ook, toen mijn moeder gebelt werd door iemand die mijn naam had gelezen op een pro-ana site en waarschuwde mijn moeder voor de gevaren. Na een gesprek met mijn moeder ging ik weer een beetje meer eten langzamerhand. Ik zag de tranen in mijn moeders ogen want ze dacht dat het opgelost was na de 2e klas, dat ik mij weer goed voelde.
De paniekaanvallen sloopte nme ook, lichamelijk en geestelijk. Ik wist niet wat het was, en als ik eenmaal een erge paniekaanval had gehad in een bepaald soort les, zoals economie, ging ik die les nooit meer in. Ook ging ik vaak naar huis, zogenaamd omdat ik mij niet lekker voelde.
Op een dag zei mijn moeder toen ik weer eens ziek naar huis was gegaan: je mag niet meer ziek naar huis gaan, je blijft gewoon op school! Toen heb ik een blaadje uitgeprint waar ik op getypt had wat er precies aan de hand was, met die paniekaanvallen. Ik durfde het niet te vertellen. Mijn moeder zocht hulp voor mij, bij een psycholoog, alleen dat hielp niet veel omdat er nog 2 maanden een wachtlijst stond.
Ik was goed op school dus maakte het niet uit dat ik er veel niet was, en toen eenmaal school afgelopen was begon ik bij de psycholoog. Ik voelde mij goed, doordat school was afgelopen en vond het onzin met een psycholoog te praten, want met praten gaan mijn problemen niet weg dacht ik.
Begin de 4e klas had ik nauwelijks paniekaanvallen, dus stopte met de psycholoog omdat ik dacht dat het ‘over’ was. Maar ik had het goed mis. Weer liep ik veel de klas uit, en begon weer met afvallen. Ik keek veel op pro-ana site’s, maakte lijstjes met wat ik at en viel weer veel kilo’s af.
Maar ik was niet sterk genoeg, ik stopte elke keer, kreeg vreetbuien en kwam meer aan dan ik was afgevallen. Na een paar weken teveel gegeten te hebben begon ik weer, en dat ging het hele jaar door. Soms hield ik het langer vol dan de andere keer.
Uiteindelijk ging ik ook afslankpillen gebruiken en laxeermiddel, maar dat hielp allemaal ook niet. Ik had geen stoelgang meer en moest wel weer normaal gaan eten anders hield ik alles vast.
Ik ben geslaagd voor vmbo en had lang zomervakantie. Ik ging ook nog 2 weken met mijn ouders naar Griekenland. We gingen elke dag uit eten, en ‘s middags aten we vaak een grote donut. Halverwege de vakantie wilde ik eigenlijk maar om 1 reden naar huis: om weer te beginnen met afvallen. Daar ben ik nu ongeveer 2 weken mee bezig, en ik weet dat ik het nu ga volhouden.
Afvallen, anorexia durf ik niet te zeggen, zit in mij en ik wil een keer écht xx kilo halen. Ik weet dat het fout is, maar met boven de xx kilo voel ik mij niet lekker mijn vel, en dat los ik alleen op met afvallen.
Over een week ga ik naar een andere psycholoog, voor mijn paniekaanvallen, en misschien zoek ik via haar wel eens hulp.
Jessie beheerde eerder anorexiasite.hyves.nl, welke nu eetprobleem.hyves.nl is. Ze beheerde deze onder een anoniem pro-ana profiel, welke is verwijderd door hyves omwille van hun gebruikersvoorwaarden (pro-ana sites op hyves zijn niet toegestaan)
Geef een reactie