Bijna driekwart van de jongeren met een eetprobleem is bang niet serieus genomen te worden als ze niet abnormaal dun zijn. Een groot deel vraagt daarom geen hulp. Dat blijkt uit een onderzoek van Proud2Bme, een online community voor jongeren met een eetstoornis.
Het is een wijdverbreid misverstand dat iemand met een eetstoornis per definitie te mager is, weet Scarlet Hemkes, projectleider van de site en ervaringsdeskundige. Het beeld van eetstoornissen wordt echter sterk bepaald door anorexia, de ziekte waarbij (meestal meisjes) zichzelf uithongeren. “In verhalen in de media zie je ook bijna altijd een mager meisje. Terwijl boulimia nervosa en eetbuistoornissen beslist niet minder ernstig zijn”, zegt Hemkes.
Bij die laatste twee varianten is er sprake van lijnen in combinatie van dwangmatig eten. Vaak draait het erop uit dat meisjes die eetbuien hebben als compensatie vasten of talloze keren per dag boven het toilet hangen om alles er weer uit te kotsen. Voor gebit en slokdarm is dat desastreus. Hemkes: “En je kaliumgehalte daalt. Alles gaat kapot.” ###
Bovendien gaat het bij alle eetstoornissen er vooral om wat er zich in je hoofd afspeelt. Wat erachter zit, is even ernstig bij boulimia en eetbuistoornissen als bij anorexia, waarschuwt Hemkes. “We moeten niet vergeten dat veel meisjes met anorexia niet bezwijken aan het lijnen, maar zelfmoord plegen.”
Maar zolang er geen sprake is van ondergewicht gaan de alarmbellen niet snel rinkelen, vooral niet bij de meisjes zelf, ziet Hemkes op de site. Van de 1200 ondervraagde leden, krijgt ongeveer veertig procent geen hulp. Dat zijn voornamelijk de jongeren met boulimia nervosa of vreetbuistoornissen. “Zij denken: ‘zolang ik niet te dun ben, zal het wel niet ernstig zijn.’ En door hun normale gewicht wordt het probleem vaak niet gezien.” Driekwart van de meisjes geeft aan dat hun omgeving denkt dat een eetstoornis pas ernstig is als er ook ernstig ondergewicht is, blijkt uit de website. Hemkes: “Dat zag je ook dit weekend bij de Eating Disorder Awareness Day, er was veel aandacht voor Leontien van Moorsel die anorexia had en minder voor Sonja Silva, terwijl haar boulimiaverhaal minstens zo interessant is. Het is echt heel belangrijk dat we een breed beeld van eetstoornissen blijven neerzetten.”
Bron: Spitsnieuws.nl
Margreet van Beem
20-06-2011
Geef een reactie