Alleen eten met een eetstoornis

Een aantal jaren heb ik alleen gewoond. Ik heb daar veel van geleerd. Ik vond een heleboel dingen namelijk heel moeilijk aan het wonen in mijn uppie. Alleen zijn, alleen voor je geld zorgen, elke dag beslissen wat je kookt en alleen eten bijvoorbeeld. Dat laatste vond ik echt niet altijd leuk. Ik heb dit echt gezellig moeten leren maken. In de tijd van mijn eetstoornis was eten ook lastig als ik alleen was. Het werd dan een enorme strijd, ik deed het niet of maakte ik er een zooitje van. Alleen eten met een eetstoornis, is vaak een flinke uitdaging.

Ik denk dat alleen eten vooral niet fijn is, omdat je geconfronteerd wordt met jezelf en je eigen gedachtes. Vooral wanneer je enkel met een bord aan tafel zit, zonder tv, telefoon of tijdschrift. Dat voelt gewoon zo alleen. Vooral in het begin van de tijd dat ik op mezelf woonde, voelde dit vaak zo. Ik werd dan extra geconfronteerd met de voorafgaande relatiebreuk, maar ook met mezelf en mijn eigen gedachtes over van alles en nog wat. Daar had ik gewoon niet altijd zin in, zeker niet toen ik er nog erg aan moest wennen.

Toen ik nog een eetstoornis had, woonde ik nog thuis. Ik at meestal wel mee met mijn ouders en broers. Wanneer zij op vakantie gingen en ik alleen thuis was, zag ik ruimte om los te gaan in mijn eetstoornis. Maar ergens wilde ik dat ook niet. Toen ik in behandeling zat, had ik duidelijke afspraken over eten. Toch werden de momenten waarop ik alleen at dan vaak oorlog in mijn hoofd. Wel? Niet? Veel? Weinig? Meer? Minder? Maar samen eten wilde ik ook niet. Ik zat in een enorme spagaat.

Er zijn een heleboel dingen die mij hielpen om eten in mijn eentje gezelliger te maken. Hieronder deel ik graag deze tips met jou. Want als je alleen woont, maar ook nog eens een discussie over eten voert met je eetstoornis in je hoofd, is het goed om hier wat extra hulpmiddelen voor in te zetten, zoals deze tips. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

♥ Niet altijd alleen
Dat je alleen woont of dat je ouders op vakantie zijn, betekent niet dat je alleen maar alleen moet eten. Veel mensen die single zijn, alleen wonen of waarbij de ouders op vakantie gaan en ze alleen achter blijven, zorgen voor gezelschap op sommige dagen. Vaak doen ze dit omdat ze dit gezelliger vinden, maar het is daarnaast ook vaak praktisch. Voor één persoon koken is vaak lastig, want je hebt vaak eten over of maakt teveel. Samen eten is daarom iets waar je je niet bezwaard toe hoeft te voelen of niets dat raar is in de ogen van een ander. Je mag gerust iemand uitnodigen of voorstellen om samen te eten, als je je anders eenzaam voelt of een strijd krijgt met eten. Doe dat regelmatig, het maakt eten een stuk fijner, want het hoeft niet altijd alleen. Wees niet te streng voor jezelf daarin.

♥ Gezellig in je eentje
Zoals ik hier boven al beschreef, is de confrontatie met eenzaamheid vaak wat groter aan de eettafel of op ander momenten dat je even stil wordt gezet. Het is dan ook de uitdaging om het, ook als je alleen bent, gezellig te leren hebben. Dat klinkt misschien gek, want ‘gezelligheid’ is iets wat je misschien alleen voor je ziet met andere mensen. Toch kun je zelf initiatief nemen om het eten in je eentje weer gezellig te maken. Wees een soort ‘vriendin’ voor jezelf. Wat zou je voor haar doen, als ze langs kwam om te eten? Doe dat ook voor jezelf.

♥ Neem de tijd
Als je alleen bent, ben je misschien geneigd om heel snel even ‘wat naar binnen te proppen’. Een afbakpizza, een magnetronmaaltijd, brood met een blik soep of een restje uit de vriezer. En daar is op zich ook helemaal niks mis mee. Maar het is goed om op andere dagen te gaan leren om wel echt voor jezelf te koken. Neem de tijd om een recept uit te zoeken, doe boodschapjes en duik met een leuke playlist op Spotify, de keuken in. Koken kan ook een mooie rol spelen in je herstel. Neem dus echt de tijd, ook voor jezelf, om iets lekkers op tafel te zetten of om gewoon lekker bezig te zijn. Een avond alleen gaat daardoor trouwens ook veel sneller en fijner voorbij.

♥ Spulletjes
Soms helpt het om wat gezellige items aan te schaffen, om het eten in je eentje weer gezellig te maken. Naast de andere tips die ik hier boven heb gegeven, kan het ook fijn zijn om je tafel gezellig te dekken. Zorg bijvoorbeeld voor een leuk tafelkleed, placemats, een nieuw bord voor jezelf of een gezellige servet. Verder kun je ook denken aan kaarsjes, muziek op de achtergrond en een mooi wijnglas erbij. Zorg dat je eten er gezellig uitziet, voor jou.

♥ Tijd doden
Natuurlijk is het soms eenzaam om in je eentje te eten en heb je niet elke maaltijd zin om aan tafel te gaan zitten, alleen. Wel kan het fijn zijn om dit regelmatig toch te doen. In het begin misschien met de tv, je laptop of telefoon bij de hand, maar later ook juist zonder. Juist dan kun je even de dag doornemen, je gedachtes de ruimte geven of even ademhalen en bedenken; Hoe voel ik mij nu eigenlijk? Vul de tijd dat je aan tafel zit of op de bank zit te eten, niet enkel met informatie van buitenaf, maar sta ook even stil en schrijf bijvoorbeeld na het eten even in je dagboek. Zo maak je meer een mindfull momentje van het tafelen in je eentje.

♥ Afleiding
Aan de andere kant, kan afleiding soms ook fijn zijn. Juist wanneer je eetstoornis nog erg aanwezig is bijvoorbeeld. Het kan dan goed zijn om juist even iets totaal anders te doen, tijdens het eten. Bijvoorbeeld tv kijken, een tijdschrift lezen of Facetimen met een vriendin. Die afleiding kan er voor zorgen dat je eetstoornis niet teveel ruimte krijgt en een tijdelijk hulpmiddel zijn om te leren in je eentje te eten.

♥ Meer dan eten
Richt je in het proces van alleen eten niet enkel op het eetmoment. Zorg ook dat je op andere gebieden meer alleen durft te doen. Ga bijvoorbeeld aan de slag met alleen winkelen of onderzoek hoe je het alleen wonen op andere manieren leuk kunt maken voor jezelf. Dit kan ook weer invloed hebben op het eten in je eentje.  

Hoe vind jij het om alleen te eten?

Fotografie: Sodanie Chea, Markus Spiske & Colby Stopa

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

7 reacties op “Alleen eten met een eetstoornis”

  1. Ik eet als ik in de woonvorm ben mijn ontbijt en lunch alleen. Avondeten eet ik met de groep. Mijn avondeten krijg ik van de instelling en dat zorgt er iig voor dat ik ‘s avonds een normale warme maaltijd eet, want zelf red ik dat niet. En zou het ook wel heel saai vinden in mijn eentje. Niemand om mee te kletsen, te lachen, geen begeleiding om in de zeik te nemen hihi. Nee Als ik zelf een keer “kook” wordt het meestal een maaltijdsalade of een uitgebreid belegd broodje. Maar dit eet ik dan ook waar de rest bij is. Ik denk dat ik ontbijt en lunch ook liever alleen doe om eetstoornisredenen. Dat niemand ziet hoe ik moeilijk aan het doen ben met mijn weegschaaltje. En ik heb in huis geen tafel om aan te eten en dat vind ik toch wel een stuk prettiger dan onderuitgezakt op de bank.

  2. Ik vind ontbijt en lunch echt niet erg om alleen te eten, dat vind ik juist fijn. Maar avondeten vind ik erg lastig als ik alleen ben, omdat het ongezellig is en ik geen zin heb om lang in de keuken te staan. Meestal kijk ik een serie tijdens het eten, maar dan ben ik niet echt gefocust op het eten en eet ik vaak te veel. Ik kook meestal ook te veel want ik heb geen idee hoe veel normaal is en hoe veel ik op kan. Ook is de kans echt veel groter dat ik een eetbui krijg of gewoonweg iets (te veel) lekkers eet na het avondeten als ik alleen eet ‘s avonds. Geen idee waarom.

  3. Ik vind het heerlijk om alleen te eten. Ik weet dan zeker dat ik niet teveel/te weinig binnenkrijg, de keukenweegschaal speelt een grote rol in mijn leven. Ook kan ik zelf bepalen wat ik wanneer eet, bijvoorbeeld warm eten (opgewarmd in de magnetron) bij het ontbijt en ‘s avonds yoghurt met brinta. Ook alleen in een restaurant eten vind ik geen probleem. Op zondagavond en op feestdagen eet ik bij mijn ouders, ik vind dit erg gezellig.

  4. Alleen eten vind ik heel naar. Ik ben dan alleen maar aan het controleren en tellen en ik voel mij superonzeker en bang. Ik probeer dan te denken aan de goede dingen in mijn leven, maar tijdens het eten lijkt alles weg.

  5. Bedankt voor het schrijven van deze blog, heel fijn!

  6. Vind het nog steeds prettiger om alleen te eten. Alleen bij m’n ouders vind ik het ok om samen aan tafel te eten.

  7. Ik ben 35 en heb een relatie maar ben heel veel en vaak alleen…ik heb een eet stoornis hierdoor ontwikkeld omdat ik in me eentje niet eet of niet kan eten…als ik een maaltijd maak…neem ik 4 happen en kan ik het drna weg gooien..waarom weet ik niet gewoon geen eetlust meer… ik ben erg dus namelijk nu zon x* kilo ongeveer…ben wel naar de huisarts geweest maar die verwijst me maar een dietist…wat ik onzin vind want ik weet heus wel dat en wat ik moet eten… hoe kom ik uit deze sleur heeft iemand een idee?

    *zie huisregels

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *