Toen ik een eetstoornis had, was alles net een stukje lastiger. Studeren, werken, meedoen met de rest; het kostte me ineens veel meer moeite dan normaal. In die tijd zag ik de toekomst somber in. Soms had ik het gevoel dat mijn leven al voorbij was, voordat het echt begonnen was. ‘Het leven’ leek mij niet te lukken. ‘Leven‘ kreeg ik maar niet onder de knie. Dat leverde op verschillende momenten veel frustratie op. Waarom was alles zo moeilijk? In deze blog een aantal tips voor als je het gevoel hebt dat het leven niet lijkt te lukken.
Ik weet hoe het kan voelen om een eetstoornis te hebben: alsof alles langzaam uit je vingers lijkt te glippen en de vaste grond onder je voeten elk moment weg kan vallen. Het is zwaar om te leven met een eetstoornis, zowel mentaal als fysiek. De hele dag bezig zijn met eten, bewegen, calorieën en de weegschaal is namelijk doodvermoeiend. Geen wonder dat er weinig tijd overblijft om ‘het leven’ in goede banen te leiden. Genieten is er niet meer bij.
Focus op vandaag
Zorgen over de toekomst en over het leven kunnen soms enorm groot en onoverzichtelijk aanvoelen. Als je niet oplet, word je erdoor overweldigd. Het is dan belangrijk om je hiervan bewust te worden en niet toe te geven aan eindeloze twijfels en piekergedachten. Probeer te focussen op het hier en nu, het moment waarin je leeft. Morgen is morgen, de toekomst is nog niet hier. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Alleen aan het ‘nu’ kan je echt actief iets veranderen.
Stop met vergelijken
Toen ik een eetstoornis had, had ik soms het gevoel dat ik niet vooruit leek te komen in het leven. Anderen om mij heen leken veel beter te weten waar ze heen wilden en gingen daar ook echt voor. Ik deed voor mijn gevoel zomaar wat en was bang dat ik nooit ergens terecht zou komen. Ik vergeleek mezelf in die tijd vaak met anderen en op de één of andere manier kwam ik er altijd slecht vanaf.
Wat ik in die tijd niet doorhad, was dat ik eigenlijk appels met peren aan het vergelijken was. We zijn namelijk allemaal anders en alleen daardoor al is het eigenlijk niet mogelijk om twee mensen naast elkaar te stellen. De enige persoon waarmee jij jezelf mag vergelijken, is met jezelf. Anders is de vergelijking nooit eerlijk. Hoe iemand anders zijn of haar leven leidt, zegt helemaal niets over jouw leven.
Kijk naar wat je hebt
Toen ik slecht in mijn vel zat, wilde ik vaak dat alles anders zou zijn; dat ik een ander lichaam had, een ander leven leidde en een ander karakter had. Mijn glas was half leeg. Ik richtte me enorm op de dingen die niet goed gingen en die ik liever anders zag. Hierdoor ging ik voorbij aan alles wat ik wél had. De dingen waar ik tevreden over was en alles wat gewoon goed ging, zag ik als vanzelfsprekend, terwijl dat het eigenlijk niet was. Ik had zoveel om trots op te zijn, zo veel fijne dingen en leuke mensen om me heen. Positief denken heeft me enorm geholpen om het leven weer beter aan te kunnen.
Waar komt het vandaan?
Je weet niet hoe je moet leven en misschien zie je het niet meer helemaal zitten op dit moment, maar waar komt dit gevoel vandaan? Wat heb je meegemaakt in het verleden dat hier ten grondslag aan kan liggen? Welk verdriet heb je nooit verwerkt? Probeer te onderzoeken hoe het komt dat je vastloopt en vraag hierbij professionele hulp. Je hoeft het niet alleen te doen.
Accepteren
Soms komt het leven zoals het komt. Het is bijna niet mogelijk om heel jouw toekomst perfect uit te stippelen. Er kunnen altijd onverwachte dingen op je pad komen; verdrietige dingen, maar ook mooie gebeurtenissen, kansen en liefde. Ik denk dat het belangrijk is om te accepteren dat er een stukje is in het leven waar je nooit helemaal controle over kunt hebben. Dat maakt het het dynamische en houdt het spannend. Het leven is een uitdaging die de moeite waard is.
♥
Fotografie: Nicolas Postiglioni
Geef een reactie