De afgelopen jaren is er steeds meer aandacht geweest voor de term ‘anorexia athletica’ en terecht. Ook al zijn anorexia athletica en bigorexia beiden geen officiële diagnoses volgens de DSM (ze worden vaak geschaard onder anorexia nervosa), het zijn wel termen die we tegenwoordig vaker horen. Wat gebeurt er precies wanneer een ‘goeie’ gewoonte zoals sporten, uitloopt tot iets veel groters en engers?
Bij anorexia athletica gaat het om een combinatie van intensief sporten en daarnaast te weinig eten waardoor je blijft afvallen. Het sporten wordt langzaamaan dwangmatig en neemt alles over. Als je in paniek raakt als je een keer niet kunt sporten, je sportgedrag geheim begint te houden, meer dan één keer per dag gaat bewegen en je lichaam niet de kans geeft om te herstellen (ook al heb je een blessure), is het verstandig je sportgedrag eens onder de loep te nemen.
Extreem veel sporten wordt ook wel bij andere eetstoornissen gezien; je zou het ook kunnen zien als een kenmerk van een eetstoornis in plaats van een stoornis zelf. Hoe dan ook is het belangrijk te kijken of als je intensief sport, je dat op een gezonde (en ontspannen) manier doet.
Sporten is goed voor je, voor je welzijn, zowel fysiek als mentaal, maar het moet niet uit de hand lopen, waardoor het juist averechts voor je gaat werken.
verder lezen over anorexia athletica en bigorexia
Hieronder kun je artikelen vinden over dit onderwerp.
