Anorecten hebben andere hersenen

De hersenen van mensen met anorexia en obesitas werken verschillend, zo toont nieuw onderzoek aan. Neurowetenschappers hebben voor het eerst kunnen vaststellen dat, hoe onze hersenen reageren op voedsel, afhankelijk is van ons eetgedrag – van extreem overeten tot voedselontzegging. Dit onderzoek is een nieuwe manier om eetstoornissen beter te gaan begrijpen en behandelen.

Eetstoornissen hebben het hoogste sterftecijfer van alle psychiatrische stoornissen. De noodzaak om te blijven zoeken naar nieuwe behandelvormen is dus groot. “Dit onderzoek vergroot niet alleen ons begrip van de relatie tussen eten en hersenfuncties, maar kan ook een bijdrage leveren aan behandelingen voor eetstoornissen, zoals obesitas” zegt Laura Martin, een van de onderzoekers van Hoglund Brain Imaging Center.

“Een van de meest interessante aspecten van deze studie, is dat dezelfde beloningsdelen die reageren bij verslaving, ook geactiveerd worden bij voedsel.”

Maar, de manier waarop deze delen van de hersenen reageren is afhankelijk van het eetgedrag van mensen. Harvard Medical School heeft in samenwerking met Bringham and Women’s Hospital hersenscans gedaan bij mensen met één van de drie volgende eetstoornissen: anorexia, obesitas en Prader-Willi syndroom. Ook was er een controle groep van mensen zonder eetprobleem.

Wanneer de deelnemers met anorexia honger hadden, reageerde het deel van de hersenen dat wordt geassocieerd met beloning en genot, matig op afbeeldingen van voedsel. Deze hersendelen werden bij mensen met obesitas juist zeer actief.

“Onze ontdekkingen tonen aan dat het deel van de hersenen, dat gericht is op beloning en genot, een belangrijke rol speelt in voedingsinname en gewicht” aldus één van de onderzoekers, Laura Holsen. Volgens Holsen vertelt het onderzoek ook veel over voedingsgerelateerde beslissingen van mensen zonder eetstoornis. “Er zijn delen van de hersenen die de beloningswaarde van verschillende soorten voedsel bepalen, waardoor de voedselkeuzes van mensen worden beïnvloed.”

Oftewel: als mensen voedsel zien, bedenken de hersenen gelijk hoe het zal proeven en wat voor gevoel het zal geven. Bij mensen met obesitas reageren de hersenen met het signaal ‘beloning’ en ‘genot’ en bij mensen met anorexia worden deze signalen veel minder sterk afgegeven.

Het is belangrijk om kritisch naar dergelijke onderzoeken te blijven kijken. Je kunt jezelf de vraag stellen of deze reactie van de hersenen de oorzaak is, of het gevolg van het eetgedrag. Iemand met anorexia heeft zichzelf ‘getraind’ in het negeren van natuurlijke reacties, zoals honger. De hersenen kunnen ‘gewend’ zijn geraakt aan het onderdrukken van signalen, waardoor het zichtbaar wordt op scans. Ook kun je je afvragen wat de waarde is van deze informatie: het feit dat een eetstoornis zichtbaar is in je hersenen, betekent niet dat je er ‘dus niks aan kunt doen’.

Hoe zou dit onderzoek kunnen worden gebruikt in de behandeling van eetstoornissen?

Bron: http://medicalxpress.com
Foto 1: http://www.flickr.com/photos/dierkschaefer/

Karianne

Geschreven door Karianne

Reacties

9 reacties op “Anorecten hebben andere hersenen”

  1. Volgens mij is dit eerder een gevolg. Ik geloof niet dat een eetstoornis uit te leggen is door wat gedoe in de hersenen. Daarvoor is het te complex. En de meeste mensen met anorexia kunnen echt wel genieten van eten, ze willen het alleen niet.

  2. Ik denk wel dat dit kan kloppen. Maar zoals *** al zei denk ik ook dat het zeker een gevolg is want voor je eetstoornis eet je en denk je hetzelfde over voedsel zoals alle mensen met een normaal eetpatroon. Anorexia is iets wat je krijgt, niet iets wat je bent.

  3. Of het nou oorzaak of gevolg is, mensen kunnen in elk geval niet meer zeggen “je moet gewoon wat meer eten” of “je moet gewoon wat afvallen”. Het is allemaal niet zo simpel als “gewone” mensen het graag maken.

  4. DUUHhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

  5. uiteraard een gevolg, want wat met mensen die anorexia hebben gehad en dan bv in binge eating vallen? Het is een periode waarin je ‘denkt’ naar wat je ‘wil’ voelen.

    Dit klinkt niet logisch van me, mja niet echt veel zin om me beter uit te drukken. Misschien vat iemand wel wat ik bedoel ! :p

  6. idd. c’line,

    ik weet niet of verschil aantoonbaar is, zoals gezegd wordt hier,
    heeft het niet met verschillende ‘moods’ te maken waarin je verkeerd bij de verschillende eetproblemen?

    ik had

    anorexia: gaf mij mood van zelfbeheersing, want ik at wat ik (niet) wilde, met het resultaat wat ik wilde.
    dat gaf mij een mood, ondanks alle ‘ontberingen’ van:
    er is gewoon niets met mij aan de hand gevoel.. en daardoor een mood van
    rust/controle/’happieness’?

    binge eating disorder,

    een mood van ontzettende woede frustratie en daarmee ook verdriet omdat ik iets anders doe dan wat ik wil, ik eet teveel en ik ben ook nog niet te stoppen!
    het wordt een obsessie, een verslaving en dat geeft enorm veel frustratie!!!

    bij het zien van plaatjes over eten werkt deze mood dan miss. door? in een hersenscan.

    anorexia: controle…rust,
    hoeveel plaatjes er ook voorbij komen…

    binge eaten: geen controle…uiteindelijk bezwijken,
    al is het bij thuiskomst,alsnog die eetbui hebben/krijgen,
    uren nadat alle plaatjes aan je voorbij kwamen,

    of wat de trigger dan ook was..

    misschien was het wel de persoon die jou testte?!
    en je het gevoel gaf een vreetzak te zijn….oeps….en je frustratie daarover vooral aantoonbaar is/was in de scan..?!

    maar wel mooi dat er onderzoek naar wordt gedaan!

  7. Ik denk wel degelijk dat een eetstoornis en de werking van iemand zijn hersenen een verband vertonen.
    Je hersenen heb je voor alles nodig: iedere keuze, je gevoel, je manier van bewegen en hoe je denkt.
    Waarschijnlijk zijn er ook genen betrokken bij een eetstoornis,, bepaalde genen vergroten de kans op de ontwikkeling van een eetstoornis.. Het staat dus bij personen in het DNA…

  8. Natuurlijk, we snappen nu wat er gebeurd bij de werking van de hersenen op bepaalde zaken, heel goed om mij (en anderen) te begrijpen, maar waarin kunnen ze dit verwerken? Misschien alleen als uitleg, maar in de therapie denk ik dat dit niet echt belangrijk is.

  9. Reactie op @JustMeXx

    Nou ik ben na dat mijn eetstoornis werd getriggerd en ik er bewust van werd gemiddeld niet anders gaan eten dan daarvoor. Het verschil werd dat ik eens in de zoveel tijd periodes kreeg waarin ik afvallen als uitlaatklep ging gebruiken.
    Maar wat ik nu met eetstoornis uit mijzelf gemiddeld eet is nog steeds hetzelfde als vroeger. Het niet zo veel zin hebben in eten en vet eten heb ik voor mijn eetstoornis ook altijd al gehad. Dus het enige wat door de eetstoornis is veranderd is soms periodes hebben van afvallen. Ik vind nu zelfs met eetstoornis eten nog leuker en lekkerder dan voor mijn eetstoornis. Dus ik ben het niet helemaal met je eens. Ik denk niet dat het voor iedereen geldt wat je zei.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *