Extreem mager is het stereotype beeld,
niemand die begrijpt wat er zich in mijn hoofd afspeelt.
De angst, de strijd.
De spijt na iedere maaltijd.
De afschuw, het verdriet.
Mijn schaduw, accepteren kan ik het niet.
De controle, de regie.
Het altijd moeten hebben van een strategie.
De somberheid, de pijn.
Het gevoel er niet mogen te zijn.
Enkel een opsomming van wat jij hebt aangericht,
dingen die niet direct te zien zijn aan mijn lichaamsgewicht.
Geef een reactie