Antibiotica tegen anorexia en boulimia

Wetenschappers suggereren dat anorexia en boulimia mogelijk effectief kunnen worden behandeld met antibiotica. Onderzoekers van de universiteit van Rouen Inserm hebben een bacterie ontdekt die het lichaam weerhoudt om het hongergevoel op een gezonde manier te reguleren. Alhoewel psychische factoren een grote rol spelen bij de oorzaak van eetstoornissen, denken wetenschappers dat ze door het lichamelijke stukje op te lossen de ernst van de problemen kunnen verminderen.

Tot nu toe heeft de wetenschap zich vooral gericht op onderzoek naar de psychische oorzaken van eetstoornissen. Het Franse team van onderzoekers beweert dat ook spijsverteringproblemen, die mogelijk ten grondslag liggen aan de mentale problemen van de stoornis, een rol spelen.

De wetenschappers hebben aangetoond dat hun theorie klopt bij een onderzoek met muizen. Vroeg onderzoek laat zien dat de theorie ook bij mensen van toepassing is. Als verder onderzoek laat zien dat de theorie klopt, dan kan een enkel kuurtje antibiotica gebruikt worden om de problematische bacteriën te vernietigen, waardoor patiënten hun normale eetlust weer terug krijgen.

Professor Sergueï, wiens onderzoek maandagavond werd gepubliceerd in het tijdschrift Translational Psychiatry, zegt dat er nog een lange weg te gaan is voordat deze behandeling is ontwikkeld. Hij zei ook: “Theoretisch gezien zouden we al selectieve antibioticabehandelingen kunnen inzetten om dit verder te ontdekken. We zouden moeten weten welke verschillende bacteriën van invloed zijn per individu. Als we dat eenmaal weten, kunnen we kijken welk antibioticum werkt en als dit nog niet bestaat, kunnen we het ontwikkelen. Het opent een nieuwe kijk op de stoornis. We zijn zo gefocust op de hersenen en de cognitieve oorzaken van deze aandoening, maar ook het spijsverteringskanaal is belangrijk.”

Professor Fetissov’s team, die het onderzoek deed, ontdekte dat sommige vormen van bacteriën een eiwit produceren, genaamd ClpB. Wanneer het immuunsysteem van het lichaam het eiwit herkent, produceert het anti-lichamen die het eiwit aanvallen. Het lastige is dat het hormoon dat eetlust reguleert, bijna identiek is aan het ClpB eiwit. Hierdoor raakt het systeem in de war, waardoor het lichaam niet meer weet wanneer het vol zit.

Bij mensen met anorexia, die chronisch te weinig eten, zou dit leiden tot een gevoel van vol zitten, terwijl het lichaam nog niet voldoende heeft gegeten. Bij mensen die eetbuien hebben en niet weten wanneer ze vol zitten of overmatig veel trek hebben, zou het lichaam niet meer weten wanneer het genoeg heeft gehad.

In een studie met 60 patiënten ontdekten onderzoekers dat mensen met een eetstoornis een hoger niveau antilichamen hadden die het ClpB eiwit zouden moeten bestrijden. Een mysterie blijft bestaan als het gaat om de vraag hoe de lichamelijke en psychische problemen samenhangen.

Er lijkt een logische verbinding te zijn als je erbij stilstaat dat de risicofactor voor deze stoornis stress is”, zegt Professor Fetissov. “Dat kan psychische stress, fysieke stress of intestinale stress (darmen) zijn. De antilichamen worden geproduceerd wanneer iemand veel stress ervaart en er risico is op besmetting met deze bacterie.” Ook gaf hij toe dat deze beredenering erg theoretisch is, maar voegde er aan toe: “We zijn momenteel bezig met het ontwikkelen van een bloedtest die de bacterie die het ClpB eiwit besmet kan detecteren. Als we succesvol zijn hierin, zijn we mogelijk in staat om specifieke, geïndividualiseerde behandeling op te stellen voor mensen met eetstoornissen.”

 

Wat denk jij van dit onderzoek naar antibiotica tegen eetstoornissen?

Bron: Dailymail.co.uk

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

20 reacties op “Antibiotica tegen anorexia en boulimia”

  1. Dit zit meer in je hoofd, toen ik nog echt in mn eetstoornis zat zeg maar, vond ik mn hongergevoel juist een teken van dat ik goed bezig was. Doordat gevoel te geven komen mensen echt niet van hun eetstoornis af. Onderzoekers moeten zich er gwn bij neerleggen dat niet alles daarmee te maken heeft en ziektes ook psychisch kunnen zijn.

  2. Ik heb zo wat het gevoel dat de dokters denken ; een pilletje voor de eetlust en alles is weer in orde :s

  3. Er zijn idd mensen die altijd weinig eetlust hebben, weinig interesse hebben in eten en daarom dun/slank zijn. Echter, ze hangen daar niet hun eigenwaarde aan en ze willen absoluut geen ondergewicht hebben. Voor die mensen is er misschien markt voor zo’n pil (die natuurlijk ook allerlei bijwerkingen heeft). Maar no way dat dit een pil is voor een es.

  4. ik denk dat het wel een rol er in mee speelt bij mij gezien dan weet niet goed hoe ik het uit moet leggen maar mijn darmen zit me altijd in mijn hoofd (de gedachten) bedoel ik als mijn darmen mee werken kan ik ook beter eten

  5. Mensen met een eetstoornis zouden een hoger niveau van deze antilichamen hebben en dit zou mede de oorzaak van de eetstoornis zijn….
    Ik denk eerder dat een eetstoornis (icm bijbehorende fysieke en psychische stress) wellicht de oorzaak van het hoge niveau antilichamen is.

    Beetje kip of het ei verhaal…. Vraag me af of dit onderzoek door een farmaceut is gefinancierd.

  6. Klinkt best wel interessant eigenlijk! Ik heb nu een immunologievak en het blijkt dat best veel dingen samenhangen met de bacteriën die in je darmen leven (dat zijn er echt heeuuul veel, en die heb je gewoon nodig!). Ook dingen die je in eerste instantie niet meteen daaraan zou linken.

    Ik vind het sowieso wel een interessante gedachte dat er achter ‘psychische’ stoornissen best ook een lichamelijke oorzaak of component kan zitten. We kunnen wel alles los onderzoeken, maar uiteindelijk werkt het toch samen.

  7. Antibiotica hebben bijwerkingen als misselijkheid en diarree… Daardoor kan eten nog lastiger worden.

  8. Anorexia (niet eten) kan door het lichaam veroorzaakt worden. Anorexia nervosa? Lijkt me niet. Maar die fout wordt wel vaker gemaakt. In het ziekenhuis wilden ze bij mij even met een camera in de maag/darm kijken, ja mooi niet toegestaan dus.

    En dan nog wel antibiotica? Ik bedoel, we weten toch allemaal wel dat er een enorm resistentieprobleem met antibiotica is? Als er niet echt indicatie voor is, moet dat echt niet worden voorgeschreven.

    En is het niet heel waarschijnlijk dat de verhoogde hoeveelheid antilichamen gewoon komt doordat er meer bacteriën zijn? Ik bedoel, mensen met anorexia eten vaak minder en dus stromen de darmen niet goed door, dus worden de bacteriën trager naar buiten gebracht…

    Ik denk niet dat dit gaat werken jongens. Maar zou wel mooi zijn als het wel werkte natuurlijk^^

  9. Wat een dikke onzin, zeg!
    Heel veel anorexia patiënten hebben PLENTY honger! En vaak/constant ook! De honger weerstaan -of boulimia ontwikkelen/perioden daarvan hebben- zijn juist heel belangrijke factoren van de AN.

    En muizen, dat zegt veel!
    Want die hebben net zulke ingewikkelde hersenen en bewustzijn als mensen. Zo’n verschilletje is nogal belangrijk als het om een psychiatrische stoornis gaat.

    Ik maak er niet meer woorden aan vuil, talloze psychiaters en psychologen zullen dit uitgebreid gaan uitlachen.

  10. Ik denk zeker dat je lichamelijke toestand meespeelt aan het ontwikkelen en behouden van een eetstoornis.
    Zelf heb ik al vanaf baby zijnde ernstige chronische laxeertherapie resistente obstipatie, wat ook zorgt dat ik (wanneer ik dus letterlijk tot de nek toe vol zit) echt heel veel minder eetlust heb dan wanneer het naar omstandigheden goed gaat.
    Bij mij spelen vaak de gedachten ‘wat er niet in komt, hoeft er ook niet meer uit’ een rol, en ik denk zeker dat dat een gedachte is waarmee het langzaam aan is begonnen.
    Misschien dat ik nooit een eetstoornis had gehad wanneer mijn darmen gewoon mee gewerkt zouden hebben, en ik merk dat het (nu ik sinds 3 maanden gezond eet, en het mede daardoor ook weer wat beter gaat met mijn darmen) ook beter gaat met eten.
    Het is een beetje een cirkeltje waar ik in zat: obstipatie –> minder eetlust –> negatieve gedachten –> minder eten –> verminderde darmwerking –> obstipatie enz.

  11. Ik heb ook grote twijfel bij antibiotica en het verhaal van die bacterie.

    Ik heb echt gewoon honger hoor, het eten is iets psychisch.

    Ik geloof niet in een lichamelijke oorzaak, allicht een genetische gevoeligheid , maar naar mijn mening is het een psychische ziekte die als gevolg wel voor lichamelijke symptonen heeft natuurlijk.

    Wel interresant dat dit soort info ook wordt geplaatst op proud

  12. Helemaal eens met AnaMan!

  13. ik heb echt wel eetlust hoor
    en geloof me dat eetlust en eetangst samen nog veel erger is dan enkel een van de twee

  14. Yeah right. Laat ik nou anti antibiotica zijn. Ja ik zat vaak psychisch vol. In angstige situaties. Verder had ik alleen maar honger.

  15. @struggle4life: anti antibiotica? Ik neem aan, als het levensreddend kan zijn, je wat minder anti gaat zijn? Of als je een forse longontsteking hebt, of een nierbekkenontsteking of…?

    @Kirsten: ik denk niet dat hier een farmaceut achter zit: aan antibiotica wordt niets (meer) verdiend. (daarom ook weinig stimulans tot het vinden van nieuwe waardoor resistentie gevaarlijke vormen kan gaan aannemen).
    Die paar (in verhouding op de gehele bevolking) mensen met een eetstoornis gaan echt geen goudmijn zijn voor zo’n fabrikant.

    Of ze moeten nieuwe gaan uitvinden en die dan fijn voor een paar honderd euro per doosje (of 1000) gaan verkopen, misschien wordt het dan nog interessant. Vooral omdat je natuurlijk de kans loopt dat stoppen met antibiotica kan betekenen dat het weer terugkomt en hee, dan heb je tocht plots een mooie chronische goudmijn aangeboord…

    Maar alle kuren die er nu liggen, daar verdienen fabrikanten echt niets meer aan en daarin zal een nieuwe ‘doelgroep’ ook niets uitmaken.

    @May: lang niet alle mensen krijgen deze bijwerkingen die jij noemt. Ik heb zelf van 2 kuren heftige bijwerkingen, maar van de rest heb ik totaal geen last.

    Zelf betwijfel ik ook de uitkomsten. Hebben niet mensen met een eetstoornis in de tussentijd ook wel eens antibiotica gehad? Zouden daar dan niet minstens een paar van moeten zijn genezen voor die kuur?
    Ja tenzij ze dan toevallig steeds bij die persoon nét de verkeerde kuur hadden gepakt natuurlijk of als het een combinatie zou moeten zijn…
    Maar dit onderzoek gaat inderdaad wel heel erg alleen maar in op hongersignalen en verkeerde hongersignalen… Ik denk dat dat een gevolg is, geen oorzaak. Ik ken eigenlijk niemand die zegt: ja het begon doordat ik niet meer voelde of ik wel of niet vol zat….

    Misschien die muizen die ze uitgehongerd hebben voor ze aan de kuur begonnen zijn, maar dat is niet omdat die muizen daar voor ‘kozen’. (en ja, ik vind wel dat je ervoor kiest om je maaltijden te gaan minderen, niet dat je bewust kiest voor een eetstoornis!) Deze muizen werden waarschijnlijk door de onderzoekers eerst uitgehongerd en daarna weer aan het eten gezet. En bleken een verstoord eetpatroon te hebben.
    Tja, dat is natuurlijk niet zo gek als je een heel ingewikkeld systeem dat oa door hormonen geregeld wordt, gaat ontregelen. En ja, dat werkt bij mensen ook zo. Dus in die zin kan je sommige resultaten wel naar mensen overhevelen.

    Maar vraag die muis vooral wat de oorzaak van zijn verstoorde eetlust is en die zal antwoorden: die *PIEP*-onderzoekers 😉

    @Andreaa: maar volgens mij is dit niet wat het onderzoek probeert aan te tonen. Jij geeft aan hoe je eetstoornis begonnen is en vervolgens dus op je psyche is gaan inwerken. Dat gebeurt natuurlijk vaker, ook een soort onvermogen om met je aandoening om te gaan uiteindelijk als die je leven zo beïnvloedt.
    Maar dit onderzoek zegt alleen: de eetlust/het hongersignaal bij patiënten met een eetstoornis is verstoord door een bacterie en als we die uitroeien is het hongersignaal weer hersteld. Daarmee zeggen ze dus inderdaad, zoals velen al aankaarten, niets over de psychische gedachtegang die gepaard gaat met een eetstoornis, alleen maar: oh ik voel niet of ik vol zit…. En dat dat dé oorzaak is van een eetstoornis, dat niet meer voelen. Voor mij is dat een gevolg en geen oorzaak en heb je dan vervolgens fijn dat hongergevel leuk hersteld met een kuurtje, dan geloof ik er geen barst van dat de gemiddelde patiënt ineens denkt: “eureka, mijn eetlust is terug en nu zijn al mijn problemen voorbij, nu zie ik mijn lichaam zoals het is, nu is mijn gevoel van controle niet meer nodig, of is mijn trauma plotseling verdwenen!”
    Daar stapt dit onderzoek echt volledig overheen. Althans, zoals het hier staat.

  16. Mja, denk dat als dit onderzocht is / word wel blijkt hoe en wat.. Eetstoornis is ook vaak zat iets wat komt naast andere psychische problemen.

    Toch denk ik niet dat alles zomaar van tafel geveegd moet worden. Ik ben tallozen keren vanuit de psychiatrie medisch onderzocht omdat bepaalde aandoeningen ook angsten en depressieve klachten kunnen opleveren. Lichaam en geest staat nauw verbonden.

    Als het wel werkzaam is zou het toch super zijn? Al helpt het vast niet bij iedereen, als 1 op de 10 weer geholpen is zou ik zeggen super. Het is altijd een wisselwerking, ik merk dat artsen heel snel lichamelijk zoeken en het geestelijke wat weg laten vallen, veel psychologen en psychiaters doen het omgekeerd. Ik denk dat nauwer samenwerken soms nog wel verrassende resultaten op kan leveren.
    Vergeet niet, lichaam en geest is een balans, het een kan het ander verstoren en omgekeerd.

    Ik weet wel dat ik vanuit angst behandeling mee kreeg dat een keer goed ziek zijn (griep ofzo, dus iets niet mega gevaarlijks naar wel even hondsberoerd) ook heel veel invloed kan hebben op je angsten (positief) omdat je ervaar dat je lijf de boel opknapt, je verschil ziet tussen echt ziek zijn en geestelijk dingen oproepen..

    Dus tja, laat ze het onderzoeken. De wonderen zijn de wereld nog niet uit zeggen ze toch?

  17. Wat een onzin.
    Een eetstoornis heeft weinig met eetlust te maken. Al zou die nog zo groot zijn, met de dwang/kracht van een eetstoornis kan je daar wel tegen in blijven gaan.
    En bij muizen werkt het. Dus… Hebben muizen ook psychische stoornissen? Laag zelfbeeld? Controledwang? In stand houdende of triggerende factoren? Enz. Enz.

  18. Dit toont nog eens hoeveel dokters er effectief NIETS van kennen van de eetstoornisproblematiek. Enkele maanden geleden nog voor een onderzoek bij een dokter geweest en hij zei dat hij het wel iets vond dat niet meer voor mijn ‘leeftijd’ was?? Alsof het iets was, wat je in de puberteit hoort te krijgen, als puistjes of zoiets, dat dan gewoon weer voorbij gaat? Een fase ofzo???

  19. Jammer om te lezen dat iedereen hier meteen zo fel tegen reageert. Uit onderzoeken de laatste jaren is namelijk gebleken dat er veel meer met de samenstelling van de bacteriën in onze darmen samenhangt dan wij denken, diabetes type 1 bijvoorbeeld. Tot nu toe werd er vooral naar de alvleesklier en het bloed gekeken. Daar was de ziekte immers ‘zichtbaar’.

    Wie zegt dan dat psychische ziektes niet met de darmflora te maken kunnen hebben? De hersenen zijn ook gewoon een orgaan. Een psychische ziekte, misschien veroorzaakt door bacteriën, zou zich dus in de hersenen kunnen ‘uiten’ zoals diabetes zich in de alvleesklier ‘uit’.

    Er is nog zoveel niet ontdekt aan het menselijk lichaam. Ik denk dat het juist alleen maar goed is dat er eens op een andere manier onderzoek gedaan wordt. Hoeveel uitvindingen zijn er wel niet per ongeluk gedaan?

    Dat eetstoornissen te genezen zijn met een pilletje om je eetlust weer op te wekken geloof ik ook niet. Daar is het veel te complex voor. Maar wie zegt dat de oorzaak van psychische ziektes niet ook lichamelijk kan zijn?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *