Antidepressiva afbouwen

Zo’n acht jaar lang heb ik antidepressiva gebruikt. Ik startte met Effexor, schakelde hierna over naar Prozac en eindigde uiteindelijk met Citalopram. Ik switchte diverse keren van soort omdat het niet voldoende werkte. De Prozac heeft er echter wel voor gezorgd dat mijn eetbuien flink afnamen. Na acht jaar gebruik te hebben gemaakt van antidepressiva vond ik het zo’n drie jaar geleden wel genoeg geweest. Ik leed niet meer aan een depressie en vond het tijd om het zonder medicatie verder te doen. Ik besloot de antidepressiva te gaan afbouwen.

Ik had in die tijd geen contact meer met een huisarts of psychiater over de medicatie en besloot daarom, eigenwijs als ik soms kan zijn, de antidepressiva op mijn eigen houtje af te bouwen. Zo ingewikkeld zou het vast niet zijn. Ik was daarentegen wel een beetje bang terug te vallen in een depressie. Maar als ik die angst niet ooit aan zou gaan dan zou ik op mijn 80ste nog steeds antidepressiva slikken en dat was ik niet van plan. Ik slikte in die tijd zo’n 40 mg Citalopram per dag en besloot dit in 5 weken tijd af te bouwen.

Ik kan dit achteraf gezien ten zeerste afraden, want het is echt een veel te kort tijdsbestek! Maar goed, ik houd van snel, heb weinig geduld, dus zo gezegd, zo gedaan. De eerste week begon ik met 30 mg slikken, de week erop 20 mg, de 3de week 10 mg, toen 5 mg en de laatste week 2,5 mg per dag.

In het begin verliep alles voorspoedig. Waarom had ik dit niet eerder gedaan? dacht ik nog bij mezelf. Totdat ik helemaal stopte met slikken: 0 mg per dag. BAM! duizelig. Stroomschok! althans, zo voelden de rare schokjes aan die ik tig keer per uur in mijn hoofd voelde. Mijn irritatiegrens daalde met de minuut (omg ik irrteer me OVERAL aan!) en mijn stemming sloeg zo ongeveer iedere miliseconde om: Jeeeeej, superfij… whèèèèèè alles mislukttttttt, ik ben een mislukki… Jaaaaa, zin in koekjes, laten we naar het strand ga… Wat een K*tdag! en ga zo maar door. Na 2 dagen moest ik concluderen dat ik het afbouwen echt te snel had gewild. Ik trok de schokjes, irritaties en stemmingen niet langer en besloot terug te gaan naar 2,5 mg per dag.

Ik had echter geen pillen van 2,5 mg en moest de 10mg daarom steeds onhandig door vieren bijten. Waarom nam ik niet gewoon om de dag 5 mg? Ja, dat kon ook best en zo begon ik om de dag citalopram te slikken met het idee dit in 3 à 4 weken af te bouwen. Omdat ook deze weken niet soepeltjes verliepen besloot ik uiteindelijk toch even wat advies in te winnen van een psychiater waar ik ooit wel eens was geweest. Hij maakte direct duidelijk dat de vijf weken om af te bouwen veel te snel waren. Zeker gezien ik de antidepressiva acht jaar had gebruikt.

Ook was mijn ‘om de dag slikken’ actie niet zo slim geweest. Citalopram blijft namelijk maar 24 uur in je bloed (in tegenstelling tot Prozac) waardoor je door het om de dag te slikken je bloedspiegel dus volledig in de war breng en steeds een opdonder geeft. Eigenwijze ik… niet zo wijs als ik dacht dus…

Een paar weken slikte ik nog een lage dosis. Hierna bouwde ik opnieuw af naar 0 mg. Weer kreeg ik last van de schokjes in mijn hoofd en duizeligheid. Heel lastig om daarmee goed te functioneren. Maar ik wilde van die antidepressiva af en zette door. Zo’n twee weken later waren de schokjes en duizeligheid weg. Mijn stemming werd er helaas niet beter op. Enkele weken erna ging ik op vakantie. Dit was geen goed moment om op vakantie te gaan. Ik was door het afbouwen erg negatief en zat heel slecht in mijn vel. Ik weet nog goed dat ik op het strand zat en het, ondanks het heerlijke weer en warme water, niet eens meer zag zitten op mijn kleding uit te doen, laat staan om te gaan zwemmen. Ik moest voortdurend huilen en kon mezelf slecht in beweging krijgen.

Gelukkig was dit maar tijdelijk. Zo’n twee maanden later had ik geen last meer van de negatieve stemming en voelde ik me weer zoals voordat ik stopte met de antidepressiva. Het afbouwen was dus niet eenvoudig en ik had er absoluut wel wat extra hulp bij mogen vragen. Uiteindelijk ben ik wel blij dat ik het heb afgebouwd. Het gaf me toch weer een stukje gevoel van kracht.

Als je een tijd antidepressiva hebt geslikt en je enkele jaren ‘stabiel’ bent kan het zeker aan te raden zijn om de medicatie af te bouwen. Voordat je weet of een middel voldoende goed werkt moet je het wel zo’n 6 tot 9 maanden de tijd geven. Stop dus niet na 8 weekjes al met antidepressiva.

Op basis van mijn ervaring kan ik je echter wel de volgende tips bij afbouwen geven :

♥ In overleg met een arts
Ga nooit op eigen houtje de medicatie afbouwen. Ookal denk je dat het allemaal wel prima zal verlopen en je op tijd aan de bel zal trekken als het minder gaat, het kan altijd anders gaan dan je verwacht. Neem dat risico niet, wees niet zo eigenwijs als ik, en bespreek het afbouwen met een arts voordat je ermee begint.

♥ Neem de tijd
Start alleen met afbouwen van medicatie als je er de tijd voor wilt nemen. Het is heel onverstandig om gehaast af te bouwen, het in te korte tijd te willen. Zeker als je flink wat jaartje antidepressiva hebt geslikt is het belangrijk dat je voldoende tijd neemt, denk bijvoorbeeld aan 4 maanden, om de medicatie af te bouwen. Hoe meer tijd je ervoor neemt, hoe minder last je zal krijgen van vervelende ontwenningsverschijnselen.

♥ Zet door
Als je door het afbouwen last krijgt van allerlei ontwenningsverschijnselen, dan kan het verleidelijk zijn om toch even weer wat meer medicatie te gaan slikken. Probeer dit niet te doen. Houd je aan het afbouwschema en zet door. Het is soms echt even doorbijten om er helemaal van af te komen. Met name de laatste paar miligram kunnen heel moeilijk zijn. Bespreek de ontwenningsverschijnselen wel altijd met een arts.

Onderstaand zie je welke ontwenningsverschijnselen er bijvoorbeeld voor kunnen komen als je start met afbouwen:

  • Maag- en darmklachten: buikpijn, misselijkheid, overgeven, diarree
  • Gevoelsstoornissen: gevoel van een elektrische schokjes
  • Angst, nervositeit, gevoel van irritatie en rusteloosheid
  • Slaapproblemen, nachtmerries
  • Griepachtige verschijnselen: zweten, rillingen, spierpijn, verzwakt gevoel
  • Bewegings- en evenwichtsstoornissen: duizeligheid, onrust, stijfheid, trillingen

♥ Praat erover
Zoals ik beschreef in mijn ervaringsverhaal kan je last krijgen van ernstige depressieve gevoelens. Het is heel belangrijk dat je hier niet alleen mee blijft zitten. Soms kan het namelijk zo negatief worden dat je je niet eens meer beseft dat het een gevolg is van de medicatie afbouw. Als je voldoende in gesprek blijft over je gevoelens kan je er met anderen achterkomen wat er met je gebeurt, wat er aan de hand is en waar het door komt.

♥ Kies een goede periode
Start nooit met afbouwen kort voordat je op vakantie gaat, althans als je niet wilt dat je vakantie wordt verpest. Het kan zijn dat je allerlei negatieve ontwenningsverschijnselen krijgt. Houd hier rekening mee als je start met afbouwen. Ben je van plan om over een enkele maandne te trouwen, een reis te maken, examen te doen… wacht dan even met afbouwen totdat er weer wat meer rust in je leven is.

Tot slot: het is helemaal geen zwakte om antidepressiva te gebruiken. Ik ben dankbaar voor het feit dat ik deze medicatie jaren heb mogen slikken. Het heeft me zeker dat steuntje in de rug gegeven dat ik goed kon gebruiken. Ook toen het al een tijd beter met me ging ben ik het blijven slikken, puur om ervoor te zorgen dat ik krachtig in het leven bleef staan. Stop nooit overhaast met antidepressivam, het is helemaal niet erg om het een jaar langer te slikken als jou dat net wat meer stabiliteit geeft in je leven.

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

242 reacties op “Antidepressiva afbouwen”

  1. Hoi Scarlet,
    Wat fijn dat je dit hier deelt zeg! Het ‘grappige’ (de aanhalingstekens geven de goede lading van grappig;-)) is eigenlijk dat de verschijnselen die jij beschrijft bij het afbouwen vergelijkbaar zijn met opbouwen! Heerlijk voor je dat je na 8 jaar er nu vanaf bent!
    Liefs

  2. handig!

  3. Ik heb ze langzaam afgebouwd in overleg met mijn therapeut..
    Gelukkig nooit problemen of last gehad van bijwerkingen tijdens het gebruik of tijdens het afbouwen..

  4. Dit is erg herkenbaar! In een impuslieve bui besloot ik alle 3 de medicatie die ik slikte (anit depressiva, anti psychoticum en stemmingsstabilisator) of te bouwen. De eerste week ging het heel goed maar daarna kwam de enorme knal. Zo heftig zelfs dat ik me teen IBS op de gesloten afdeling opgenomen moest worden. Zo enorm was ik de weg kwijt. Dus net als Scarlet adviseer ik; doe het in overleg met je arts en met veel geduld.

    liefs

  5. Haha wat heerlijk toepasselijk! Ik heb 3 jaar ad geslikt en heb samen met psych besloten te stoppem 12 weken geleden, en inderdaad bij de 0 mg (2 weken geleden) functioneerde ik voor geenmeter meer.. Aleeen maar duizelig. Stiekem weer paar dafen geslikt, maar nu definitief gestopt en geen klachten meer!

  6. Afbouwen met een arts is ook niet altijd je van het, kan ik je verzekeren.
    Mijn geniale psychiater liet me na een jaar hoge dosering in 10 dagen afbouwen, omdat ik op een nieuw (nog niet eens te krijgen, officieel) middel over moest. Dus ja, dat ging helemaal niet best, maar hij was dan ook een enorm eigenwijze prutser… !

    Maar je hebt gelijk, nooit zonder toezicht van een arts afbouwen, en daar heel ruim de tijd voor nemen!!!!

    Dank voor je verhaal, ik denk dat het veel mensen zal helpen!

  7. Ik ben altijd een beetje bang geweest voor antidepressiva. Heb het een keer gehad, maar werd toen nogal hysterisch van de ingrediëntenlijst en mogelijke bijwerkingen, dus ben er nooit aan begonnen.
    Ik heb ook heel veel vriendinnen die er maar het al jaren slikken, maar ik dacht vroeger ook altijd dat dat dus heel erg was.
    Wel fijn om te lezen dat dat dus in principe oke is, en dat er dan altijd nog af te bouwen valt.

  8. Ik vind het best moedig van je om zo open hierover te schrijven!

    Ik ben sinds 1oktober ook aan het afbouwen (in overleg met mijn arts), het afbouwen zal zo ongeveer 4 maanden in beslag nemen dus we doen het traag…al zou het van mij best wel sneller mogen.

  9. Fijn om hier over te lezen 🙂 Ik heb over twee weken een afspraak bij de psychiater staan waarin we gaan bekijken of ik kan gaan afbouwen. Ik wil er heel graag vanaf zijn, maar vind het ook wel heel eng.

    Een jaar geleden heb ik al eens op eigen houtje en veel te snel afgebouwd, absoluut geen succes. Ik kan me dus volledig aansluiten bij de tip om dat NIET te doen.

  10. Ja, die stroomschokjes in je hoofd! Maar dat ‘met je arts’ overleggen… mijn huisarts zei dat ik zelf maar even moest kijken wat werkte.. ik heb het dus uiteindelijk op eigen houtje gedaan, waar het eerst inderdaad te snel ging, werkte het bij mij (bij poging 2) juist wel om om de één à twee dagen een kleine onderhoudsdosis te nemen. Ik nam gewoon weer iets als ik last kreeg van die stroompjes in mijn hoofd.

  11. Hm, ik slikte ooit een (niet zo hoge) dosis prozac. Ik was op een keer een week weg met mijn werk en was mijn pillendoosje kwijt en had geen tijd om ergens nieuwe te gaan halen. Dus noodgedwongen ben ik toen gestopt. Was best naar, duizeligheid enzo, maar toen ik mijn pillendoosje een aantal dagen later terugvond waren die ontwenningsverschijnselen al aan het afnemen…. toen heb ik besloten niet weer opnieuw te beginnen en aangezien ik toch de dag dat ik terug kwam een afspraak bij de psychiater had kon ik het gelijk bespreken. (Het was sowieso het plan om af te gaan bouwen, dus naja..). Mijn psychiater was not amused trouwens.. Ik achteraf eigenlijk wel… want ik had heel veel onrust in mijn lijf, wat achteraf van de prozac kwam.. En nu ben ik alweer een jaar of 5 pilvrij. 🙂

  12. Goed item! Helaas zal ik altijd Seroxat moeten blijven slikken…..Alhoewel…helaas. Het kan me niet veel boeien

  13. Ik ben cold turkey gestopt. Dat was niet verstandig. Nu ben ik pilvrij, zou willen dat ik deze tips eerder gelezen had. Ik was toen ook zo eigenwijs!

  14. Interessant; fijn dat je zo je eigen ervaringen deelt. Ik slik ook al jaren citalopram en wil er ooit ook wel mee stoppen. Maar dan moet ‘t inderdaad eerst wel wat stabieler in mijn leven zijn allemaal. Ik vind het nu eerst nog wel even prima zo; ik ondervind er geen nadelige gevolgen van in ieder geval.

  15. Ik ben van de een op andere dag gestopt. Nu ik dit lijstje met ontwenningsverschijnselen lees, weet ik dus hoe het komt dat ik me zo voelde… Ik dacht toen echt dat er iets aan de hand was, maar dacht: Dat kan toch nooit door die pillen komen!?

  16. Ooo ik had ook echt die schokjes en ik wist niet dat het van het afbouwen was:P het was echt heel irritant!

  17. Ik heb jaren aan de zoloft gezeten,bleef depresief ben zelf gaan afbouwen en ben een intrens gelukkig mens nu! weg met die troep!!

  18. Hallo Scarlett,

    Je kunt je niet voorstellen hoe ‘gelukkig’ ik ben door het lezen van jouw verhaal!!!
    Ik heb 8 jaar citalopram geslikt (40mg per dag),
    4 weken geleden kreeg ik ineens het idee ermee te stoppen en net zo eigenwijs dan jij ook zonder hulp, en Zelfs in 1 keer !

    Ben nu 4 weken verder maar krijg het totaal niet geregeld, PRECIES dezelfde verschijnselen als jij ze omschrijft!
    Vanmorgen heb ik uit wanhoop mijn huisarts gebeld maar voelde me eens zo slecht toen ik daar vandaan kwam , zijn woorden waren dat het na 3 weken over moest zijn en dat sommige mensen GEWOON niet zonder ad kunnen om te functioneren ! En dat ik er een van was….!!!! 😳

    1. Ik moet dit allemaal nog krijgen. Ik slik al twaalf en een half jaar citalopram, 50 mg. Ik heb kanker met uitzaaiingen door mijn hele lichaam en het vooruitzicht is alleen nog maar rekken. Volgens mijn arts bij oncologie past bij citalopram bijna geen andere medicatie dus andere antidepressiva en citalopram versneld afbouwen (in een week) en met andere beginnen, na een week afbouwen terug naar huisarts voor de nieuwe maar volgens de huisarts was de oude de beste en was er geen andere. De huisarts vroeg me na een dag echt gestopt te zijn of ik al verandering voelde, na een dag kun je echt nog geen verandering voelen maar volgens mijn arts was dat een goed teken en hij zei dat ik maar moest proberen om zo verder te gaan dus niks meer slikken, ik ben al verschillende dagen misselijk en weer eigenlijk niet goed wat ik er mee aan moet en dan lees ik jullie verhalen ppfffff

  19. Ik ben volledig ingestort na het bezoek aan
    Mijn huisarts en twijfelde gigantisch aan mezelf!
    TOTDAT ik jouw verhaal zojuist gelezen heb!!! Jeetje ongelofelijk hoe vergelijkbaar!!!!
    Bedankt dat je je verhaal geschreven geplaatst hebt, ik voel me voor heel even geen loser en heb de moed om door te zetten en de hoop dat t nog goed gaat komen….!
    Eindconclusie : dokters hebben geen idee waar ze over praten!!!!!

    Liefs Anne

  20. Door dezelfde bijwerkingen en op zoek naar de oorzaak ook op dit blog gekomen. Hoe herkenbaar. Wel alles in overleg met de huisarts maar heeft hij me hiervoor niet gewaarschuwd. Fijn te weten dat het toch allemaal goed komt en wat me nog te wachten staat.
    Overigens is dit wel een heel mooie weblog.

  21. Ik slikte 37,5 mg venlafaxine per dag voor 6 mnd en heb nu ook in 6 mnd afgebouwd, moest echt korreltjes tellen en soms maar 1 korrel per 10 dagen eraf vanwege de heftige afkickverschijnselen.
    Nu bijna 3 weken clean, maar nog erge last van spierstijfheid, brandend/trillerig gevoel en soms last van evenwicht/ duizeligheid.
    Maar ik zet door, want wil absoluut niet terug naar de korrels, dan heb ik alles voor niets gedaan.
    Mentaal gaat het al enige tijd prima,heb nog wel steeds contact met mijn psychotherapeut.

    Verder slik ik visolie,vitamine b12,vitamine d, magnesium, probiotica.
    Getest door natuurtherapeut.
    Ook bewegen in buitenlucht en klusjes in huis aanpakken leidt af.
    Iedereen sterkte met afbouwen en de periode vanaf de 0 mg, neem de tijd.

  22. Ik heb ruim 2 jaar citalopram geslikt en dit jaar heb ik besloten ermee te stoppen. Eigenwijs als ik kan zijn ben ik cold turkey mee gestopt. Tegelijkertijd hou ik een dagboek bij van de verschijnselen wat ik nu voel.
    Van alles wat ik voel zijn de electrische schokjes in mijn hoofd het vervelendst. Op moment durf ik niet (allleen) auto te rijden. De mood swings kan ik redelijk goed aan. Ook ben ik overal op het net, aan het lezen over ervaringen van mensen die abrupt zijn gestopt. Zo weet ik ongeveer wat ik kán verwachten.
    Vandaag is het precies 14 dagen geleden dat ik gestopt ben met mijn dagelijkse dosis van 40mg Citalopram.

  23. Ik heb 8 maanden citalopram geslikt (40 mg) en ben er sinds 11 dagen vanaf. Ik ben cold Turkey gestopt vanwege een foutieve diagnose ( was borderline, nu adhd). Heb op de dag dat ik stopte met citalopram ritalin gekregen en slik nu 3 keer per dag 10 mg. De psych dacht dat het wel zou lukken om in 1 keer met de citalopram te stoppen aangezien het volgens haar ook “niks voor me gedaan had” de afgelopen 8 maanden. De eerste dagen gingen redelijk, nu is de hel losgebroken. Emoties wisselen snel, voel me geïrriteerd, ben huilerig en heb af en toe het geval alsof ik in een lift zit die te hard naar beneden gaat. (duizelig) Ook doen al mijn spieren zeer en heb ik totaal geen eetlust. Ik voel me af en toe angstig en ben bang/paniekerig dat het gevoel niet overgaat.
    @John, houd je het dagboek digitaal bij of? Zou het fijn vinden om ervaringen van andere mensen te horen die ook met een vrij hoge dosis citalopram in 1 keer gestopt zijn en na hoelang de afkickverschijnselen afnamen. Sterkte iedereen die aan het afbouwen is!!

  24. hallo,
    wat mij opvalt is dat jullie niet erg lang afkickverschijnselen hebben .
    Ik heb namelijk 10 jaar geslikt en nu 3 jaar gestopt maar heb nog steeds dat draaierige gevoel in mijn hoofd en onwerkelijkheid gevoel , angst en nog wel meer
    bijwerkingen
    Herkent iemand dit ook ?
    groetjes

    1. Dit is een pud bericht maar toch reageer ik. Ik heb 12 jaar stertaline geslikt 50 mg. Ik ben eind vorig jaar gestopt omdat ik me steeds minder goed ging voelen ondanks de antidepressiva. Heel vermoeid, snel geirriteerd. Gewoon niet fijn.
      Ik dacht, dan nu eindelijk weg met die troep. Kijken hoe ik ben zonder.
      Ik ben afgebouwd in 5 en een halve maand met gegruik van taperingsstrips. Dat ging best goed. Maar even daarna, ik denk een maand na het stoppen voel ik me vreselijk. Totaal uitgeput, slaap heel slecht (neem wiet en temazepam om te slapen) mn humeur vliegt alle kanten op maar hoofdzakelijk zit ik lampendig en misselijk thuis. Probeer meself nog wel het huis uit te krijgen. De ene dag lukt het de andere dag, als ik echt niet geslapen heb, lukt het me niet.
      Ik heb hulp gevraag bij de ggz , daar moet ik 2 1/2 maand op wachten. Mijn leven staat ook werkelijk on hold. Misschien dat zij zeggen dat ik weer AD moet gaan gevruiken. Geen idee wat ik hiermee moet.

    2. Ik heb 15 jaar cipramil geslikt en nu na 15 maanden heb ik ook nog dezelfde klachten als jij en voel me vaak wanhopig omdat ik die rommel nooit meer wil slikken.
      Ik hoop dat het nu beter met je gaat!

  25. dat ik ook al 10 jaar aan de efexor zit en heel graag wil leven zonder die chemische pillen,maar na 2 x zelf te hebben afgebouwd op een zeer redelijk tempo ,ik terug viel in mijn depressieve mood en weer begon met de medicatie.
    Jammer dat men niet uitlegt wat de werkelijke nadelen zijn van dit gebruik,ik kan me nl niet voorstellen dat het helemaal niets aan je lichaam veranderd.
    Men zegt altijd; een diabetes neemt ook zijn prikje en vergelijken het daarmee.
    Maar ik denk er anders over en wil heel graag leven zonder ad na 10jaar.
    Durf echter niet meer te stoppen en terugvallen wil ik absoluut niet.
    Rara wat moet je dan………

  26. Lieve mensen,
    Na 32 jaar diverse antidepressiva( diverse soorten op- en afbouwen hoog laag) te hebben geslikt, ben ik 10 weken geleden gestopt. De laatste was venlafaxine welke ik 2 1/2 jaar heb geslikt waarvan de hoogste dosering 225 mg was. I.p.v. beter werd ik slechter en de laatste 2 jaar heb ik voornamelijk in bed gelegen. Ik kreeg de medicatie van de GGZ psychiater. Ik stond een week of 10 op 112,5 en moest toen toch maar helemaal gaan stoppen van mijn arts d.w.z. elke 2 weken 37,5 eraf . Zo was ik in 6 weken gestopt. Nu 10 weken zonder en ik zit in de hel. Ik wil doorzetten…het heeft me niets gebracht…alleen maar ellende en helse pijnen.
    Vandaag heb ik urenlang gehuild en was zeer wanhopig. Sinds kort heb ik een nieuwe huisarts en zij steunt me nu ten volle. Ik belde haar en tussen de middag stond ze op de stoep om me te steunen en te zeggen dat dit er allemaal bij hoort.
    Nooit, nooit meer deze bende, voor mij was het vergif en ik hoop op een toekomst waarin ik mezelf kan zijn…een spontane goedlachse vrouw van 65 ! Idereen heel veel sterkte met deze moeilijke tijd, maar middels deze site elkaar te steunen gaat het zoveel makkelijker. Bedankt voor het delen.

    1. Dag Hennie,
      Ik ben een man van 51 en een paar maanden zonder pillen.
      Ik slikte vanaf mijn 21e tal van soorten anti depressiva en als laatste Venlafaxine ( Efexor) met een dosis van 225 mg per dag. De Venlafaxine heb ik 11 jaar geslikt.
      Het afbouwen heb ik geleidelijk gedaan met hulp van de GGZ psychiater. De hulp bestond in eerste instantie uit een gesprek en later heb ik dit omgezet in een telefonisch consult.
      Ik voel me verschrikkelijk, zeer snel verdrietig en somber, andere keren geirriteerd tot agressief wat meestal niet in dank wordt afgenomen…
      Heel langzaam gaat het steeds iets beter. Ik ben gestopt met de antidepressiva vanwege hevige bijverschijnselen die ik meer dan zat was en ik me stabiel genoeg vond om er mee te stoppen. Maar ook vanwege het feit dat ik 30 jaar aan deze pillen zat en geen enkele arts tegen me zei om er eens mee te stoppen. Ik heb het ooitwel eens geopperd maar kreeg te horen: ” het lijkt me niet verstandig om nu te stoppen” of ” je mist een stofje, je hebt ze gewoon nodig”. Onzin.
      Ik merk nu meer dan ooit wat voor een troep het eigenlijk is! Misschien had ik ze nodig op een bepaald moment, maar alsjeblieft zeg. 30 jaar…
      Ik vind het knap van iedereen die er van af probeert te komen. Ik denk dat een ieder sterker is dan ie vaak denkt. Ik ben na heeeel veel therapie nu eindelijk op een punt waar ik een beter zelfbeeld heb en ik de wereld zonder pillen aan kan en ik weet dat er dipjes aan komen maar ik weet ook dat ze weer weg gaan. Binnenkort is het weer kerst en ik vind het verschrikkelijk maar ga hier iedereen een fijne kerst toe wensen. Dank voor het delen.
      Andre

  27. Hennie hennie hennie.
    wat eem kanjer ben je.
    en……het komt goed.

  28. Ben 10 weken geleden gestopt met antidepressiva(mirtazipine), en 6 weken geleden gestopt met antipsychotica( seroquel) ben blij dit allemaal te lezen. Ook veel te kort en snel afgebouwd , dacht alleen de eerste 2 weken ontrekkingsverschijnselen zou hebben, maar niets is minder waar. Echt een rollercoaster waar ik in ben beland niet normaal meer. gemoedstoestand gaat wel 100 keer op en neer op een dag ,.en inderdaad m,n hoofd was een ware hel. tevens vele gevoels waarnemingen . hartkloppingen ect . Bij de dokter geweest van de week , ik trok het effe gewoon niet meer, had het helemaal gehad met mezelf, dokter vertelde gewoon weer te gaan opstarten met de antidepressiva, niks gerustgesteld retour naar huis. besloten om toch niet weer eraan te beginnen. al die ellende voor niets geweest. De klachten worden nu wat meer beheersbaar , en dank mijn omgeving voor hun geduld met mij. heerlijk om deze herkenning van deze berichten te lezen. en inderdaad bouw langzaam af is mijn advies groetjes x

  29. Hallo allemaal,

    Interessant jullie verhalen te lezen. Ik slik nu drie jaar citalopram, 20 mg, en het heeft mijn leven enorm verrijkt. Ik ben nu 65 jaar en kon nu dingen doen die me echt plezier bezorgden vanuit mezelf en niet omdat ik graag wilde zijn en de dingen doen die anderen ook doen. Soms denk ik ook wel te willen stoppen,m want het heeft ook wel wat haken en ogen, zoals weinig of geen libido, maar met het ouder worden is dat minder belangrijk dan als je 30 bent. Dus de ervaringen zijn uiterst persoonlijk.
    Wat voor de een geldt kan voor de ander net andersom, zijn.
    Veel sterkte en wijsheid.

  30. Fijn en interessant om te lezen dat ik niet de enige ben met deze ervaringen. En erg knap hoe jullie je er doorheen geslagen hebben.
    Ook ik gebruik in totaal al 8 jaar Venlafaxine. 3 jaar geleden afgebouwd van 150mg naar 37,5 mg. Na een jaar 37,5mg geprobeerd om helemaal te stoppen.(vooral ivm kinderwens in toekomst). Dit ging helaas niet, naast de ontwenningsverschijnselen kreeg ik weer paniek/angst gevoelens, werd ik extreem onrustig, durfde en kon ik minder en kreeg ik daardoor weer depressieve gevoelens.
    Op aanraden van mijn huisarts toen weer begonnen met 75mg,dat was volgens haar even nodig om me weer beter te gaan voelen. Ik begon me inderdaad weer beter te voelen. In de tussentijd ook een afspraak gehad bij de POP poli met een psychiater die je samen met een team van oa kindersarts en gyneacoloog kan begeleiden bij zwangerschap met anti-depressiva. Zij gaf aan dat ik gewoon zwanger kon worden met antidepressiva. Dat ze er veel ervaring mee had die gewoon goed was gegaan. Onderzoeken zijn er nog weinig over bekend, ze mogen dit soort dingen niet op zwangere vrouwen onderzoeken.
    Toch wil ik graag zo weinig mogelijk gebruiken tijdens mijn zwangerschap. Vandaar dat ik enkele weken geleden weer af ben gaan bouwen naar 37,5 mg. Op advies van mijn arts weer om de dag 75/37,5 en straks om de 2 dagen etc etc. Met periodes van 3 weken.
    Ik merk dat ik er weer erg veel last van heb en de stap en schommelingen erg groot zijn. Daarom vond ik het erg interessant om te lezen dat Marianne (bericht 17 januari) met korreltjes tegelijk afbouwde. Dat lijkt mij ook fijner en geleidelijker manier van afbouwen. Heeft iemand anders hier ook ervaring mee? En hoe kom je aan lege capsules?

    Ik begrijp nog steeds niet dat fabrikanten niet kleinere doseringen maken van Venlafaxine om het afbouwen te vergemakkelijken (maar ik vermoed dat dit uit commercieel oogpunt niet aangeboden wordt).

    Ik heb er alsnog vertrouwen in dat het straks weer goed gaat met 37,5 mg en hopelijk ooit helemaal zonder.

    Bedankt voor het delen van jullie verhalen en veel sterkte en geluk in de toekomst!

  31. even een update van mij.
    Na ruim 30 jaar te hebben geslikt nu ruim 4 maanden geen anti depressiva.
    Ik kan nog steeds niet functioneren. Veel spierkrampen, wazig zien, soms een klein huilbuitje, maar ook positieve dingen. Allereerst voor de reactie van Alemeu: ontzettend bedankt, dit geeft kracht ! Ik begin keuzes te maken….niet meer impulsief maar leer mijn grenzen kennen. Weliswaar nog met een heleboel twijfel naar mezelf, maar uiteindelijk een goed gevoel. Elke dag is een strijd. Mijn lieve man steunt me enorm. Echt lieve mede lotgenoten, stoppen is strijden. Maar ik geef niet op. Heel, heel veel sterkte voor iedereen en ik geef over een tijdje weer een update

  32. Bedankt voor jullie openheid.,
    Ik ben op dit moment opgenomen in het ziekenhuis omdat ik na 6 jaar Venlafaxine versneld moet afbouwen in een halve week. Zit nu op dag 3 en heb de hele tijd het gevoel dat ik “in slow-motion” sta. Alles gaat heel traag, heb ook de hele tijd stroomstootjes en val de hele tijd bijna om. Had al jaren een onderhoudsdosis van 150 mg, heb al twee keer geprobeerd af te bouwen maar ging steeds mis bij de laatste stap… Van 37,5 naar 0 mg. Laatste keer aan mijzelf en mijn omgeving beloofd dat ik nooit meer zou afbouwen maar nu werkt de Venlafaxine niet genoeg meer en heb ik voor de vijfde keer een ernstige depressie.
    Psychiaters willen nu een ander medicijn gaan proberen nl. Imipramine o.i.d.
    Maandag weer de helft van dosis af naar 37,5 en woensdag beginnen met imipramine. Moet er even doorheen maar voel me een zombie met af en toe soort hyperventilatie. Vind het wel erg naar voor mijn kinderen. Die zien nu wel een hele rare moeder. Heb het wel uitgelegd maar weet niet of ze het snappen.
    Sterkte allemaal met jullie toekomst!

  33. Slikte ook maar liefst 10 jaar lang 20 en de laatste jaren 10 mg paroxetine. Dat is een relatief lage dosis. Ik heb het langzaam afgebouwd, maar desondanks praktisch alle bijverschijnselen ondervonden. Van stroomstootjes in je hoofd, tot zweten en niet slapen, stemmingswisselingen enzovoorts. Inderdaad alsof je afkickt van wat bekend is naj drugsgebruik. Wat mij daarbij hielp was te denken: dit ben ik niet, het zijn de medicijnen die dit met mij doen! Want ging daardoor meer dan anders toch ernstig twijfelen aan mezelf, werd angstig en nerveus enzovoorts. Ben er nu sinds 3 maanden vanaf. Het is een groot verschil en ik ben blij en ontzettend trots dat het me is gelukt en het viel ook niet mee. Toen ik 10 jaar geleden dit middel kreeg voorgeschreven, was ik er in die periode absoluut enorm mee geholpen. Denk ook niet dat het voor iedereen is weggelegd om te stoppen. Raad iedereen aan om daar ook echt de tijd voor te nemen.. Ben nu 3 maanden vrij van de paroxetine. Dat het mijn emoties heeft gedempt al die tijd ervaar ik nu ook . Het komt gewoon allemaal wat harder binnen. Ook dat is een proces en het is vooral mijn omgeving die merkt dat ik meer van me afbijt en het mooiste van alles, dat ik nu ook echt niets meer tegen mijn zin in doe. Best bijzonder dat het zo heeft gewerkt eigenlijk. Verder ervaar ik heel veel steun aan het doen van yoga en meditatie. Dat helpt enorm om mijn gedachten beter onder controle te krijgen en ook soms ff stil te leggen. Dit kan ik iedereen bij het afbouwen ook aanraden. Geloof in jezelf en in je eigen kracht, maar neem ook de tijd om het af te bouwen.

  34. ik was ook behoorlijk eigenwijs. Ik slikte flucetine en eerder setraline. Ik voelde me erg leeg en voelde vrijwel niks meer. Ik had ook PTSS aanvallen wat wel fijn was. Maar ik voelde me vaak afwezig en sloom. Ik ben zomaar gestopt. Ik dacht t gaat wel makkelijk. Maar het was achteraf toch best pittig. Ik kon niet meer stilzitten en was druk en chaotisch. Ik ervaarde ook een soort afkickverschijnsel. Alsof mijn lichaam het echt nodig had. Wat ik als vreemd ervaar. Want ik heb nog nooit van andere deze klachten gehoort

  35. ik bedoel dat mijn PTSS aanvallen verminderde en dat dat wel fijn was. Sorry van dat berichtje!

  36. wat ben ik blij dat ik dit allemaal heb gelezen ik slik al van1996 ad tabletten en ben al een paar keer gestopt maar terugvallen gehad dus weer opnieuw gestart maar sinds een week zit ik op nul en heb ook ontwenningsverschijnselen en veel herkenbaar wat ik lees bij anderen ,maar weet dat ik niet moet opgeven met stoppen van ad tabletten
    fijn dat ik deze site heb gelezen dank allemaal

  37. Fijn dat je er nu vanaf bent.

    Zelf ben ik in overleg met de HA aan het afbouwen. Ik kan me ook niet zo goed voorstellen dat iemand het zo snel en op eigen houtje wil doen.
    Het zijn natuurlijk geen vitamine pilletjes die je slikt 😉

    Ik ben van 30 naar 20 gegaan in 3 maanden. Toen naar 10mg in 3 maanden. Vervolgens naar 7,5 mg in 1 maand. Toen was ik een keer de meds vergeten in te nemen en merkte daar niet veel van. De huisarts vond dat en goed teken en mocht ik na een week naar de 5 mg. Daar zit ik nu bijna een maand op. Dus deze week een afspraak maken met de huisarts. Het advies was om dan 2,5 mg te slikken en dan om de dag geloof ik. Maar dat is even afwachten wat deze HA vind. Dw vorige is ergens anders gaan werken ivm samenvoeging van de huisartsen hier in de buurt.

    Het duurt even maar werkt in mijn geval prima.

  38. ik heb nu veel klachten huilen huilen niet slapen,piekeren maar ik zet door ben alle berichtjes maar gaan lezen heb er steun aan ik ben niet alleen maar ga door een hel

  39. 23 mei eerste bericht gepost , nu 2 maanden verder. en weer wat verbetering, maar het gaat met ups en downs, nog veel lichamelijke klachten. wat ook weer inspeelt op m’n psyché. heb momenten dat ik mezelf helemaal zat ben. heb geen andere keus dan doorzetten. Ben echt heel stom en onwetend geweest om in 1 keer te stoppen met antidepressiva en antipsychotica. als ik de gevolgen geweten had , dit nooit gedaan, maar rustig afgebouwd, ben nu alweer 3 maanden medicijn vrij . wens diegene die aan het ontwennen is en last heeft van de vele ontrekkingsverschijnselen die niet mals zijn, veel sterkte toe, maar hou vol x

  40. ik heb nu veel depressieve buien heb de moet bijna laten zakken zelfs bijna in scheiding geen steun thuis maar ik wil zo graag er van af, zou het nog goedkomen

  41. Beste Dion . Het is zwaar afbouwen/ontwennen dat doet veel met je gemoedstoestand.
    Echt jammer dat je geen steun van je partner heb. moeilijke lastige situatie.
    Misschien zou je een afspraak kunnen maken bij je huisarts, en de situatie voorleggen. eventueel een doorverwijzing b.v. psychiater die je wel begrijpt en de juiste tools/handvaten kan aanreiken, begrip en steun is echt belangrijk voor je.
    sterkte

  42. ja gelukkig kan ik maandag naar psychiater praten even proberen door te zetten maar die zal wel willen dat ik weer begin maar ik haat die tabletten dank je wel voor je steun

  43. Ik heb nu 5 maanden citalopram 20mg geslikt en ik was er 3 dagen geleden helemaal klaar mee. Ik was het een dag vergeten te slikken en dacht toen ‘nou dan stop ik er maar helemaal cold turkey mee’. NIET SLIM. Ik voelde me sterk en dat ik weer macht had over mijn eigen lichaam zonder dat ik daarvoor serotonine in mn hersenen aan t pompen was. Misschien het domste wat ik ooit heb kunnen doen is eigenwijs zijn, niet luisteren naar wie dan ook incl. de bijsluiter. Zoals ik al eerder zei; ik heb het niet afgebouwd. Ik stopte er gewoon mee.

    De eerste dag voelde ik me nog sterk, wat de tweede dag het tegenovergestelde was.
    Ik begon langzamerhand weer gevoelens te krijgen, waardoor ik super emotioneel werd. Ik heb maanden niet gehuild en nu stroomde het als watervallen eruit. Wat voor mij een gevoel van zwakte was. Ik werd heel moe en had geen honger meer, zelf heb ik de AD voorgeschreven toen ik anorexia had dus dit was weer een issue erbij.
    Toen ik die avond ging slapen, sliep ik maar een uur. De tijd waarin je dus het meeste droomt. Ik dacht dat ik gek werd. De nachtmerries in dat ene uur heb ik nog nooit zo heftig ervaren en ik kreeg de ergste hyperventilatie en ontroostbare huilbuien die ik in jaren heb gehad. Ik durfde koste wat het kost niet meer te slapen terwijl mijn lichaam me letterlijk in slaap duwde. Ik werd weer huilend wakker en alles wat in mijn dromen afspeelde, was in de ruimte waar ik sliep. Het leek alsof al mijn problemen, verdriet, negatieve gevoelens die de Citalopram had onderdrukt tegelijk terug sloegen. Ik heb de afgelopen 5 maanden mijn verdriet verstopt en ben maar doorgegaan als een zombie door t leven. Ik heb nog 4 van zulke dromen gehad en ik voel me super leeg.
    Zelfs na een gesprek met mijn huisarts die DWINGEND adviseert om toch de Citalopram door te slikken, wil ik het niet meer. Ik ben naïef genoeg om te denken dat dit wel weer over gaat, net zoals de bijwerkingen in het begin.

    Ik leef nog steeds als een zombie na die paar dagen en heb een aantal keren mijn nagels opengekrast aan de muur omdat ik niet wakker kon worden en nu leef in een soort tussenwereld. Het is het ergste wat ik ooit heb meegemaakt, dus alsjeblieft..
    Volg mijn voorbeeld niet op en BOUW HET GOED AF.

  44. hoi,ik ben nu ongeveer 7weken paroxetine vrij na 6jaar geslikt te hebben.Ik heb ook veel van die verschijnselen en het ergste vind ik dat je niet weet hoelang dat nog kan duren. nu stond hier wel een verhaal dat ze na 3maand vele beter was. mijn verschijnselen zijn ook met keren nog een stroomstoot, draaierig, armen en benen geven zwaar gevoel, ook soms het gevoel van willen wenen en met keren ook angsten maar die probeer ik dan weer weg te werken door met mezelf te praten, wat redelijk lukt,maar best vermoeiend. nu ze zijn al minder, maar ik vind het best vermoeiend als ze terug daar zijn, maar elk stapje vooruit is goed. ik ben blij jullie verhalen te lezen. mirjam uw verhaal geeft me de hoop dat het weer beter gaat na tijd met stoppen. bedankt!

  45. Heb na 4 jaren Cymbalta te hebben genomen, zelf heel langzaam afgebouwd en heb zoals zovele mensen hier last van duizeligheid en zware stemmingswisselingen, huilbuien enz….
    Mijn vraag is kan je dit oplossen met iets op natuurlijke basis (planten of homeopathie) ?

    Alvast bedankt en wens iedereen hier heel veel sterkte

  46. ik heb ook geprobeerd met bachbloesems toen ik afgebouwd had, maar bij mij had het een ander effect. niet zo dus. ik heb toen ook eens a apotheker uitleg gevraagd en ze zei ook het is dan mss wel uit uw bloed, maar de gevolgen kunnen nog een tijd blijven hangt ervan af hoelang je genomen hebt. ik heb dus 6jaar en moest toch rekening houden met wat maanden. nu is het al bijna 2 maand en merk wel wat beterschap, maar de angst zit erin om toch terug slechter te worden, maar dat zijn uw hersenen die omdat product vragen. dus zeggen nee het gaat lukken en positief blijven (niet gemakkelijk). je leert u eigen opnieuw kennen met alle gevoelens die erop u af komen. ze zei ook van als je iets met bach zou doen ook nog even ermee te wachten omdat dus voor een andere werking kan zorgen. Wens je veel sterkte ingrid en is niet gemakkelijk, maar hou vol!!! denk ook soms van goh een pilleke wat kan dat kwaad, maar als ik zie ben terug vermagerd, heb mijn eigen gevoelens terug, voel me opener. nu ook best confronterend 😉 kop op!! het belangrijkste is nu u eigen lichaam volgen, u eigen keuzes maken, aan U eigen denken en dan pas iem anders.

  47. Heb sinds 2008 verschillende anti-depressiva geslikt. Ik heb voor mezelf een klein overzichtje bijgehouden om de symptomen te kunnen vaststellen tijdens de periodes van afbouwen en uiteindelijk stoppen:

    Symptomen na gestopt te zijn met Paroxetine/Cymbalta/Sertraline

    :Paroxetine
    Start gebruik 20mg augustus 2008
    Afbouwen begin juli 2012
    Stoppen 16 juli 2012

    :Cymbalta
    Start 60 mg juli 2012 (ik wilde iets anders proberen, omdat ik het gevoel had dat Paroxetine niet meer die ondersteuning bood die ik eerder had ervaren)
    Afbouwen 12 september 2012
    Stoppen 8 oktober 2012

    :Sertraline
    Start 30 november 2012
    Afbouwen juli 2014
    Stoppen augustus 2014

    Symptomen:
    – Veel boze gevoelens
    – Agressieve uitspattingen
    – Onverschillig/ongenuanceerd
    – Onzeker/angstig
    – Depressieve en negatieve gevoelens
    – Stoplicht goed/slecht

    Na het stoppen zijn dit mijn klachten. De eerste keer (2012) schrok ik hier heel erg van en ben na enkele weken toch weer begonnen omdat ik niet zonder durfde en omdat de symptomen zowel privé als zakelijk veel problemen veroorzaakte.

    Binnenkort laat ik me opnemen in een kliniek voor een intensieve behandeling van mijn klachten. Daarom ben ik nu volledig gestopt omdat ik zeker wil zijn dat de medicatie geen invloed heeft op mijn denken en handelen. Ook wil ik niet geloven dat ik de rest van mijn leven medicatie nodig heb. Ik merk dat ik in de loop van de tijd veel geleerd heb over mezelf en dat veel depressieve gevoelens ergens vandaan komen, ze zijn er, maar niet zonder reden. Dit kunnen vaak ervaringen of aanpassingen zijn uit het verleden in je kind periode. Je hebt hier toen op een bepaald manier mee leren om te gaan en dat werkte als kind prima voor je, maar nu je ouder wordt gaat het tegen je werken. Vorig jaar ben ik een kliniek binnengestapt op aanraden van mijn toenmalige psychotherapeut en ben groepsgesprekken gaan doen als voorbereiding op een klinische opname. Dit heeft mij al enorm geholpen om uit te zoeken waar die negativiteit vandaan komt en met name ook hoe ik dat in stand houd. Ik heb er echt vertrouwen in dat ik dit kan oplossen, maar niet alleen. Tevens ben ik er (pas laat) achter gekomen dat een medicijn een symptoombestrijder is en dat je ook met name moet praten om inzicht te krijgen in je problemen en gevoelens.

    Hopelijk kan dit bijdragen aan de zoektocht die velen van jullie als zo lang bezig houdt.

    Gr. Niels

  48. Mijn huisarts zei dat ik met mijn 10mg wel meteen kan stoppen, daar kon ik niet verslaafd aan zijn. Nou dat ben ik dus wel.
    Stroomschokjes, slecht slapen, zweten en duizelig, maar ik zet nu wel door!! Ik ben helemaal niet depressief gelukkig.

  49. Ik ben ongeveer 2 weken geleden ineens gestopt met lexapro citalopram 10 mg) mijn arts zei tegen mij dat het niet veel was en dat je daar zo mee kon stoppen.. Nou ik ben gestopt hoor! Het gaat erg slecht met mij.. En het lijkt wel met de dag erger te worden. Ik herken mezelf niet meer zie het allemaal niet meer zitten en de schokjes en duizelingen heb ik ook gehad.. Dit heeft ook effect op mijn relatie.. Mijn vriend weet niet wat hij hier mee aan moet.. En wil niks meer van mij weten.. Ik baal ontzettend want voor dit alles hadden we plannen om aan kinderen te beginnen en dat is nu helemaal van de baan omdat ik zo ben.. wilde zo graag een stap verder gaan en nu is alles ingestort en weet ik niet meer wat ik moet doen.. 🙁

    1. ik weet wat je voelt zit zelf helaas ook nog aan de esitolopram, 5mg eigenlijk misschien teweinig heb zon denk 4afbouwpogingen gedaan vreselijk zelfmoordneigingen angst depressie ben zelf serieus bang dat ik dement aant worden ben zon slecht geheugen en veel vergeten slik het helaas al zon 10bijna 11jaar ik denk wel is hoe kom ik hier ooit vanaf heb ook nog reflux pijn op maag slokdarm zere rug vermoeidheid maar khoop echt dat ik ooit nog is van antidepresiva af kom

  50. Na 2 jaar citalopram ben ik op eigen houtje af gaan bouwen. Omdat we voor een tweede kindje willen gaan, wilde ik dit even snel doen. Originele dosis was 30mg, toen 2 weken lang 15mg gebruikt. Dat ging zonder problemen. Vervolgens 7,5 mg voor 1 week. Ook dat ging zonder problemen. De schokjes in mijn hersenen en lichaam kreeg ik alleen wanneer ik mijn medicatie niet op tijd had ingenomen. Wanneer ik het dan alsnog innam, ging dat snel weer weg.
    Nadat ik na een week op 7,5 mg uiteindeljk gestopt was, kreeg ik na een dag of 3 ontzettend veel last van die schokjes. De hele dag door. Het is echt verschrikkelijk. Vooral als ik druk ben is het erg. Met name als ik mijn ogen beweeg. Heel vreemd.

    De hele dag door warm/koud/warm/koud, zweten, schokken, duizelig, totaal geen trek en dan ineens mega vreetbui, ene moment wel weer oké volgende moment ben ik ineens aan het huilen en voel ik me blehhhh. En zo gaat het steeds door. Zwaar irritant! Kan ook heel weinig hebben (grens is snel bereikt) en ben ontzettend moe.

    Ik heb vorige week vrijdag mijn laatste 7,5 mg genomen en morgen is dat dus een week geleden. Hoop zeer snel van die schokjes af te zijn want ik kan daar echt niet mee functioneren. Echt verschrikkelijk vind ik het.

  51. Hier anoniempje weer.. We zijn nu weer wat dagen verder en nog steeds gaat het erg slecht.. En eigenlijk lijkt het wel steeds erger te worden.. Ik slaap slecht ik pieker en maak me extreem druk om dingen (ook om me relatie) Ben bang als ik zo blijf dat ik ook me partner hier door kwijt raak.. Op het moment huil ik me helemaal leeg.. Ik wou dat alles weer normaal was.. De schokjes zijn nu wel weg maargoed dat was ook niet het ergste. 2, 3 weken geleden ging het nog zo goed mooie plannen voor de toekomst een kinderwens enz.. En nu is alles ingestort! Ik hoop zo dat alles nog goed komt! En dat dit door het afkicken komt en weer verdwijnt.. Dat is op dit moment eigenlijk mijn enige hou vast! Iedereen die hier op dit moment ook door heen gaat wens ik heel veel sterkte toe!!

  52. beste anoniempje. Erg heftig waar je nu doorheen gaat, je gemoedstoestand gaat alle kanten op, terwijl het daarvoor stabiel was(neem ik aan) blijf eraan denken telkens weer dat dit de ontrekkings verschijnselen zijn en deze nog wel eventjes aan kunnen houden, hoe lang is niet te zeggen , dat is bij ieder persoon weer anders.
    probeer een open gesprek met je partner te hebben en duidelijk uitleg geeft waarom je gestopt bent met de medicijnen, en wat de ontrekkingsverschijnselen zijn waar je zo hevig last van hebt, en na verloop van tijd bemerk je dat de verschijnselen minder heftig worden en je er meer controle over krijgt zodat je klachten beheers baar blijft . er zijn tevens meerde medische sites die onderzoek hebben gedaan na het stoppen van antidepressiva en antipsychotica en wat de gevolgen daarvan zijn. misschien dat je dit ook een beetje kan helpen . met het omgaan van de hevige klachten die je nu ondervind . wens je heel veel sterkte.

  53. Hallo fabian, Bedankt voor je reactie! De klachten worden met de dag erger.. Ga echt door een hel! Ben alleen bang dat dit geen ontrekkings verschijnselen meer zijn.. Maar dat ik dus gewoon in een zware depressie zit.. De kleuren van het leven zijn weg alles is grauw en grijs in mijn hoofd. Ik hou dit ook niet meer langer vol vandaar dat ik toch maar een afspraak heb gemaakt om maar gewoon weer mijn medicijnen te gaan slikken. Eventueel andere die veiliger zijn bij een kinderwens.. En te aanvaarden dat ik de rest van mijn leven er aan vast zit. Ik heb ze gewoon nodig voor mijn ziekte de Depressie! :’-( Alleen jammer dat mijn partner er niet achter staat.. Maargoed ik moet wel.. Want ik ga dit echt niet maanden vol houden.. Mijn leven staat stil.. En dat is niet de bedoeling. Sterkte en respect voor alle lotgenoten! Groetjes

  54. Beste anoniempje . goed dat je afspraak hebt gemaakt met je behandelaar . de ontrekkingsverschijnselen zijn zeer grillig waar je doorheen gaat. wens je heel veel sterkte en kracht toe. Probeer zoveel mogelijk je partner erbij te betrekken zodat hij je kan begrijpen en je kan ondersteunen . greetz

  55. Wauw veel van wat ik hier lees herken ik “gelukkig” zoals de duizeligheid, hartkloppingen en het korte lontje.
    Ik heb bijna 2,5 jaar citalopram geslikt en heb dit vanaf 21 juli afgebouwd. Ik had een dosering van 20 mg, heb dit gehalveerd naar 10 mg. Dit 2 weken geslikt en dacht toen wel terug te kunnen naar 5 mg. Kwam er toen achter dat dit allemaal wel wat snel was en ben toen 6 weken op deze dosering blijven hangen. Daarna ben ik in een druk weekend 2 dagen vergeten te slikken en dacht ach dan maar helemaal stoppen. Ben nu ongeveer 3 weken verder met nog dezelfde klachten en ben ook vooral constant héél moe. Ik wil wel maar mijn lichaam wil niet zeg maar. Kennen jullie dit ook?

  56. Graag wil ik terug komen op mijn vorige geplaatste bericht! Ik ben toch maar niet terug gegaan aan de medicijnen (lexapro) wilde het toch nog even afwachten.. En tot mijn verbazing zijn alle extreme klachten verdwenen!! Een maand heb ik me zwaar klote gevoeld echt een hel en kon alleen maar denken als ik weer me medicijnen in neem dan komt het wel weer goed! Maar wat ben ik blij dat ik het toch heb vol gehouden!! Ik voel me zoveel beter dan ooit!! En ben weer helemaal gewend aan mezelf!! Want dit ben ik niet die afgestompte zombie.. En de klachten die ik had waardoor ik een paar jaar geleden aan de medicijnen ben gegaan zijn er niet meer gelukkig! Alleen wel minder dat ik door alles nog steeds niet ongesteld ben geworden en dus ook niet zwanger kan raken.. maargoed nogmaals sterkte voor iedereen die hier door heen gaat! Groetjes

  57. Na 8 maanden slikken van citalopram, ben ik tijdens deze
    Maanden al een paar keer verlaagd in dosering, van 20 naar 17,5, 17,5 naar 15, 15 naar 12,5 en van 12,5 naar 10. De laatste 4 maanden heb ik 10 mg gebruikt, de depressie is hiermee niet verdwenen, ik heb zelf het idee dat ik door middel van rust regelmaat sport en veel therapie op ben gekrabbeld en inzicht heb gekregen. Ook heb ik al die tujd het gevoel gehad dat ik juist zieker werd van de medicijnen, omdat ik een extravert persoon ben werd ik door de medicijnen zo afgeremd op mijn ‘goede’ dagen dat ik daardoor weer meer ongelukkig werd. Nu de stap gezet om verder af te bouwen naar 0! Wel met druppels ipv tabletten. Zit nu een week op 8 mg ipv 10 mg. En dit vind ik al heftig! Minder eetlust en de gedachtes
    Vliegen in het rond! Denktank! Non stop! Bang dat ik weer in t zwarte gat val, in de uitzichtloze donkere put.. Wat een ellende! Komt het ooit nog goed?

  58. ik slik sinds een jaar ongeveer citalopram 40mg, ben nu 22 dus niet de geweldigste leeftijd ervoor, zeker omdat dingen als drank vervelendere symptonen gaf (ik dronk eerst 3 maanden geen druppel en uiteindelijk weer super veel… stom maarja, ik had er niet veel last van)

    vorrige week moest ik nieuwe dosering halen op donderdag maar was het vergeten, vrijdag zou mijn moeder het halen en vergat het ook… dus ik zou minstens 4 dagen niks slikken

    ik was weleens een dag of 2 vergeten het in te nemen en kreegd an hele rare zenuwschokjes door mijn hele lichaam, dat was meermaals gebeurd, en nu wist ik dat het weer zou gebeuren

    ik besloot dat als ik toch 4 dagen niet nam, gelijk kon stoppen! gelijk er vanaf! 🙂 maar de zenuwschokjes gingen niet weg na een aantal dagen zoals ik dacht… het werd erger, voelde me zwakken, steeds meer en erger, en nu na 9 dagen heb ik knallende hoofdpijn, 2 dagen niks gegeten doordat ik geen eetlust heb en mn maag+darmen zijn overstuur >.< het voelt alsof mijn lichaam aan het sterven is... mijn stemming was gelukkig niet anders als normaal, alleen mijn lichaam voelt bagger D: ik had nooit gedacht dat ermee stoppen dit effect had, en ik zocht het voor de zekerheid op en ben nu hier beland... ik heb net weer 20mg genomen en zal morgen weer nemen en weer ermee beginnen, afbouwen zal ik via de dokter moeten doen want spontaan stoppen is verschrikkelijk.. 🙁 (en ik ga zwaar op mn kop krijgen van de dokter

  59. Hey allemaal,

    Ik nam elke dag 20mg Seroxat. Op eigen houtje besloten af te bouwen.
    Eerst ene dag 10mg, andere dag weer 20, 10, 20, 10… Op de eerste twee daagjes met lichte afkickverschijnselen na, goed gegaan. Dan weekje op 10mg per dag. Ging op eerste twee daagjes na ook heel goed. Dan een week 10mg, volgende dag 5mg, weer 10, 5… Opnieuw eerste twee daagjes lichte afkickverschijnselen maar voor de rest goed. Dan elke dag 5mg, zelfde verhaal.

    Nu ben ik een week geleden begonnen met 5mg, 0mg, 5, 0… En,ik zie af! Mentaal gaat het goed, hoewel de lichamelijke gevolgen mij wat droevig maken. Ik heb erg veel last van een duizelig high – gevoel. Ook last van diarree en veel naar toilet.
    Het is moeilijk… Voel me precies een afkickende drugsverslaafde.
    Het is niet dat ik niet meer functioneer maar het hindert mijn normaal,functioneren wel. Ik,krijg nu ook last van licht tintelende, slapende handen en beetje misselijk.

    Hopelijk gaat het snel over… Weken houd ik dit ook niet vol.
    Helemaal overgaan op 0mg is voorlopig nog geen optie als ik me zo voel.

    Ik leef precies in een,bel,nu, beetje afgesloten van de wereld, beetje alleen (al krijg ik steun). Ik kan niet echt genieten van dingen nu door dat lichamelijk ongemak.

    Eén ding heb ik mee: Ik heb de pillen niet nodig (indertijd al veel te snel en onnodig mee begonnen) en ben vastberaden om te stoppen!

    Fijn om hier te lezen van lotgenoten. Zo weet ik dat het normaal is en dat ik niet alleen ben. En dat ik moet volhouden, het gaat beteren.
    Veel succes aan iedereen!

    Grts Jürgen

  60. Hier ben ik weer, ondertussen zit ik sinds gister op 4 Mg cipramil. Heb veel last van duizelingen en wisselende gedachtes, ene moment is het goed andere moment is het helemaal niks! Ook veel misselijk en lichte hoofdpijn.
    Ik merk wel, op mijn goede momenten, dar ik weer dingen voel!! Vooral de fijne dingen.. Heel raar om de normale dingen weer mee te mogen maken maar dat geeft ook hoop! Nu ik eenmaal ben begonnen met afbouw wil ik ook doorzetten en ben zo benieuwd wie ik ben zonder de cipramil!! (Citalopram). Succes aan iedereen!! Doorzetten!

  61. Hoi allemaal,

    door het zoeken op bijwerkingen met het stoppen van Citalopram kwam ik hier terecht.
    Ik ben nu bijna 3 weken medicatie vrij na een periode van 15 jaar…ik heb het moeilijk, heb last van stemmingswisselingen, kan gevoelens niet plaatsen en heb geen gevoel meer voor mijn vriend (dus heb ik een punt gezet achter mijn relatie) Ik loop met zoveel vragen, wat is verliefd zijn, wat is houden van? 2 weken geleden voelde ik me voor het eerst warm worden bij een knuffel van mijn zoon…geweldig gevoel, maar ook zo “eng”, want hoe voelt dan alles aan als dit al zo anders is…

    Ik weet momenteel niet zo goed wat ik moet doen en hoop dat jullie me een tip kunnen geven..

    liefs Petra

  62. @petra, ik denk echt dat je door moet zetten en je lichaam en hersenen de tijd moet geven om te herstellen van jaren lang antidepressiva gebruik. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is, ik heb momenteel hetzelfde, het voelt heel raar en eng om dingen weer te gaan voelen, maar aan de andere kant is dat heel fijn en hoort dat bij het leven. Schrijf de goede momenten op, zoals die knuffel met je zoon. Op het moment dat je weet twijfeld kun je dat teruglezen en helpt je om door te zetten. Op verschillende forums kun je lezen dat het maanden duurt voordat alles weer normaal functioneert, soms zelfs een jaar.
    Succes en kop op!

  63. Hallo lotgenoten; wat fijn om al die ervaringen hier te lezen. Ik slik vanaf me 16 de efexor (nu venflaxine) in die tijd kreeg ik dat middel zomaar in me schoot geworpen omdat ik erge angsten had….ik heb in die jaren nooit durven af te bouwen en ben nu inmiddels 28 en gelukkig wel 2 kerngezonde kindjes rijker. Alleen blijven de angsten me wel altijd achtervolgen, ben voornamelijk altijd doodmoe en ik gooi dat steeds op het gebruik van venflaxine. 6 maanden geleden ben ik van 150 naar 75 in 1 keer gegaan. Geen erge bijwerkingen alleen enorm duizelig en rare schokken. Nu sinds drie dagen op 37,5 en tot nu toe nog nergens last van. Ik wil zo snel mogelijk van me ad af alleen ben ik zo bang dat alles terugkomt of dat ik een psychose krijg. Daaruit blijkt dat ik dus gewoon nog overal angstig voor ben. Maar wil zo graag voelen wie ik echt ben ipv dat venflaxine mij vormt en beslist Hoe ik me iedere dag weer voel….. Deze forum helpt me wel erg goed nu want nu weet ik wat wel en niet hoort bij het afbouwen. Iemand nog tips voor me qua Die nare angsten van me? Heel veel liefs van mij

  64. Hier nog iemand die worstelt met afbouwverschijnselen. Ben heel langzaam afgebouwd, maar de laatste mg prozac geeft nu problemen: heftige angst, onrust in MN lichaam, duizelingen, somberheid, kortom t hele pakket. Terwijl ik mij tot nu toe best blij voelde en voornamelijk darmklachten had. Ik vind het nu eng om helemaal te stoppen, want kan hiermee nog net functioneren. Kan ik beter op 1 mg blijven tot ik weer stabiel ben? Wie weet raad?

  65. @happy

    Hoelang zit je al op de 1 mg?

  66. Wat een verhalen en wat een herkenning! Ik heb een jaar citalopram geslikt. Heb ook een trage schildklier, slik ik thyrax voor. Uitwerking op elkaar? Denk het wel, geen onderzoek naar gedaan. 4 weken geleden af gaan bouwen, van 30 naar 15 in een week, naar 10 volgende week en daarna 0. Nu week clean, beetje prikkeling en stroomstootjes in m’n hoofd. Ik geloof dat ik daar blij mee mag zijn!
    Nu volledig de aandacht voor schildklier, die was vorig jaar goed, nu waardeloos
    Kan nu focussen

    Iedereen succes

  67. Inmiddels weer stabiel zit nu op 0,8mg en ben van plan dat even zo te houden tot de jaarwisseling en alle gezellige dagen daarvoor zijn geweest. Ik kreeg van iemand anders de tip om elke ochtend omega 3 capsules en 3 x daags l theanine 100mg capsules te slikken en ik moet zeggen: het werkt super!!! Ik ben de meeste dagen zelfs blijer dan dat ik voor de afbouw af (door de afvlakking van prozac).
    Verder nam ik al magnesiumcitraat 400 mg van het merk NOW en ik wandel om de dag een half uurtje. De theanine capsules werken al na een half uurtje en daardoor verdwijnt de angst en word ik rustig zonder suf te worden. Het gevoel is vergelijkbaar hoe je je voelt na een joga-les alleen ben ik daar wat te ongeduldig voor, maar zo zijn we allemaal anders!
    @Joyce: antwoord op je vraag is dat ik nu ongeveer 2 weken op 0,8 mg zit. Ik bouw heel langzaam af. Was 3 jaar stabiel op 5 mg, toen 2 mnd 2,5mg, toen steeds met 50% afgebouwd in 5 weken tijd. Was goed te doen tot ik op 0,8 mg overging. Het was even een weekje erg zwaar, vooral veel angst. En dat was 5 jaar geleden ook de reden voor gebruik van prozac.
    Succes allemaal!

  68. Waar ik het meest bang voor heb… die somberheid/depressieve gevoelens… Hoelang blijven die duren? Iemand ervaring mee?
    Ik zit nu op 2,5mg Seroxat om de andere dag.

    Grtn!

  69. Ik ben er weer.. heb 2 maanden geleden al een berichtje hier gepost dat het beter met me ging en wel zonder de medicijnen kan.. Wat blijkt zit nu weer in een zware depressie en zware angsten! De klachten begonnen lichamelijk had overal pijn in mijn spieren armen enz.. Ik dacht heb last van ontstekingen of er is wat anders aan de hand. Dus allerlei onderzoeken laten doen bloed onder zoek foto’s.. Maar overal kwam niks uit.. Mevrouw er is niks met u aan de hand.. Ik was er niet gerust op want de pijn werd met de weken erger kon mijn armen niet meer bewegen enz.. ook nog ffkes deflonac geslikt wat ook niet hielp tegen de pijn! Maar de dokter kon mij niet helpen en zei me dat deze pijn waarschijnlijk word veroorzaakt door stress!! Het zit dus allemaal in mijn hoofd! Sindsdien gaat het bergafwaarts met mij.. Ik dacht dat het wel goed ging met mij.. Maar niet dus!! Voel me zwaar klote last van zware angst paniek aanvallen piekeren slecht slapen lichamelijk dood ziek!.. Alles der op en der aan!! Ik kan niks meer van me afzetten raak van alles zwaar overstuur!! En mijn buik blijft maar borrelen.. ben zelfs aan ut afvallen van alle stress.. En nu vraag ik mezelf de hele tijd af of ik niet beter af ben met medicijnen! Zodat er weer rust komt in mijn leven.. Ben bang dat 2 keer in de maand een keer een gesprekje bij het ggz niks zal veranderen.. Zou ik dan toch dat stofje in mijn hoofd missen?! Het voelt als zwaar falen als ik weer aan de medicijnen ben.. Dat weet ik in ieder geval wel! en mijn partner wil het niet hebben tijdens de zwangerschap. Bang dat ut kind er wat aan over houd..wat ik ook wel heb maar zo kan ut ook niet!! Ik weet ut allemaal niet meer.. Zo moest dit even kwijt! Lucht enig sinds op..

  70. Hallo,
    Ik ben 2 jaar geleden begonnen met serlain (sertraline) omwille van jarenlange chronische gezondheidsproblemen waardoor ik op een gegeven moment volledig op was: mentaal en fysiek. Ik was maar 26. ben moeten stoppen met studeren, lange relatie moeten beeïndigen, terug bij ouders gaan wonen. Op je 26 moet je in de fleur van je leven zitten…De serlain samen met andere vele andere alternatieve ondersteuningen heeft mijn leven gered. Ik heb een normaal gewicht nu ( ervoor bmi v 15), ik studeer terug sinds 1 jaar op mijn gemak en heb terug een sociaal leven en sinds kort een nieuwe relatie. Omwille van die relatie dacht ik dat ik er klaar voor was om mijn “gevoelens” terug meer te voelen. welke situatie is nu beter dan wanneer je verliefd bent, je hebt extra hormonen en stofjes die je happy maken.
    van 100 mg gezakt naar 75 mg rond 5 okt, ik wist dat ik waarschijnlijk wel wet last zou krijgen dus besloot om dit zeker tot februari aan te houden. alles ging prima, dacht er zelfs niet over na, had het gevoel meer te kunnen genieten v mijn relatie.
    tot begin november ik me erg vreemd begon te voelen.buikpijn, maagpijn, misselijk en angstig. na een tweetal weken enorm duidelijk dat het van de afbouw is. ik kan niet meer functioneren, zo erg is het. In het begin waren er nog goede dagen daarmee niet direct de link gelegd. Zit nu al een week thuis: wil niets meer. geraak niet meer uit bed, alles kan me gestolen worden. Ik hypotikeer heel mijn leven weer, mijn toekomst… malende gedachten…. ga door de hel met momenten. Ben terug begonnen met 100 mg en hoop dat de miserie snel stopt. Ik ben beginnen zoeken en op deze en andere sites veel te weten gekomen. Ik wil ooit stoppen ermee maar dan veel geleidelijker, met een echt afbouwplan en zeer goede begeleiding. ik wil niet meemaken dat het binnen 10 jaar niet meer werkt en ik daar dan zit met nog meer miserie. ik ben nog veel te jong om de rest van mijn leven hieraan vast te zitten maar misschien moet ik eerst proberen mijn diploma te halen en mijn verloren twintiger jaren inhalen. Ik heb de laatste twee jaar echt geleefd en mezelf geweest als nooit tevoren. Desondanks mis ik het intens geluk of de verliefde gevoelens die nu zo onderdrukt worden maar momenteel wil ik stabiliteit in mijn leven. Ik ga uitzoeken hoe ik op termijn kan afbouwen, wie mij hierbij kan helpen en ondersteunen en hoe dat loopt. tot zover mijn verhaal, succes aan iedereen en bedankt om ook jullie verhaal hier te delen. het heeft me deugd gedaan te weten dat ik niet abnormaal of vreemd ben.
    liefs xxx

  71. Beste Anoniempje, ik herken je verhaal helemaal. 17 jaar geleden wilde ik ook stoppen met antidepressiva omdat ik zwanger wilde worden. Het afbouwen ging steeds redelijk goed, maar na een aantal maanden kwamen altijd de klachten weer terug. Volgens mij waren het geen onttrekkingsverschijnselen maar gewoon dezelfde angstklachten die ik ook had voordat ik met antidepressiva begon. Blijkbaar is er in de serotonine huishouding in mijn hersenen iets blijvend ontregeld. En kan dat alleen met antidepressiva verholpen worden. Ik heb mijn apotheker toen laten uitzoeken of ik ook zwanger kon worden met het gebruik van antidepressiva en het bleek dat in de VS al veel vrouwen een gezond kind hadden gekregen terwijl zij ook antidepressiva gebruiken. Toen dacht ik: Oke als het dan niet zonder kan dan doen we het maat met. Ik heb een gezonde zoon gekregen die nu alweer 16 jaar oud is en in 5 VWO zit en een gezonde dochter die nu 13 jaar is en goed in turnen is. Mijn zoon heb ik zelfs tweeënhalf jaar borstvoeding gegeven en mijn dochter anderhalf jaar. Dit alles terwijl ik 20 Mg. Paroxetine per dag gebruikte. Inmiddels ben ik overgestapt op Citalopram.

  72. Ik ben inmiddels na 10 jaar citalopram nu bijna 3 maanden geleden gestopt. Dit is best redelijk gegaan. Eerste 2 weken heftig, daarna ging het wel. Maar nu heb ik erg veel last van stemmingswisselingen en weet niet goed of dit nu nog erbij hoort of dat dit betekent dat ik misschien niet zonder kan. Vind het erg lastig om dit in te schatten. Overigens heb ik tijdens mijn zwangerschappen ook citalopram gebruikt en ben ik niet overtuigd dat dit geen invloed heeft gehad op mijn kinderen. Ik heb 1 zoon met autisme en 1 met adhd, terwijl beiden niet in de families voorkomen. Ik blijf me altijd afvragen of dit toch niet een gevolg is geweest van mijn gebruik tijdens de zwangerschappen.

  73. Bedankt voor de berichtjes! Eigenlijk wil ik ook weer medicijnen slikken.. Maar het voelt als zwaar falen! En mijn vriend wil het niet hebben tijdens de zwangerschap.. Dus zijn steun heb ik niet! Hij zegt dat ik mijn probleem maar moet gaan oplossen in therapie.. (Al eens een jaar therapie gevolgd maargoed) Dat mij dat vast beter maakt.. Nou ik weet ut niet.. 2 keer in de maand een gesprekje gaat mij niet helpen denk.. Mijn vriend gelooft niet in dat stofje tekort verhaal.. En vind medicijnen een makkelijke uitvlucht.. 🙁 Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen! Wil zo graag kindjes maar niet als ik mij zo belabberd voel.. En volgensmij ben ik met stress ook niet zo vruchbaar..

  74. Beste anoniempje, wat jammer dat je vriend niet erg begripvol is naar jou toe. Waarom gelooft hij niet in het stofje tekort verhaal? Heeft hij medicijnen gestudeerd, dat hij dat zomaar kan zeggen? Tegen iemand met diabetes zeg je toch ook niet: Ik geloof niet zo in dat insuline tekort verhaal. Het is wetenschappelijk bewezen dat antidepressiva wat doen met het Serotonine in de hersenen. Als dat niet zo was zouden die medicijnen nooit op de markt gekomen zijn. Ik werk in een apotheek en kan je wel vertellen dat veel mensen door deze medicijnen zichzelf en hun leven weer terug hebben gevonden. Weer kunnen meedoen in de maatschappij en dat zou anders niet mogelijk zijn geweest. Dus ik vind de mening van je vriend wat kort door de bocht. Hij zou eigenlijk eens 1 dag in jouw lichaam moeten zitten. Eens kijken hoe het dan staat met zijn ongeloof in het stofje tekort verhaal.

  75. @ Mirtje en iedereen die aan het afbouwen is!
    Door mijn ervaringen tot nu toe (zit nu op 0,8 mg prozac) adviseer ik iedereen:
    -Trek een jaar uit voor het afbouwen.
    -Blijf minimaal 6 weken op elke verlaagde dosis ook als je je goed voelt.
    -Als je je heel slecht voelt ga dan terug naar de dosis waarbij je je wel goed voelde en blijf daar (opnieuw) minimaal 6 weken op.
    -Bij angsten in de laatste afbouwfase: gebruik 2 x daags l theanine 100mg capsules.
    -Accepteer dat je als je lang AD hebt geslikt je ook langer herstel nodig zult hebben en dat je dan i.p.v. 6 weken bij elke verlaging beter 12 weken kunt aanhouden.
    -schokjes in het hoofd betekende bij mij: het gaat te snel. (=kleinere afbouwstapjes)
    Ik ben nu voor de tweede keer aan het afbouwen, ik ben er bijna en het is best aardig gegaan. Wel spijsverteringsklachten en wat ups en downs want ik moest weer wennen aan al die emoties. En de angsten zijn goed op te vangen met l theanine. Bij de eerste x afbouwen ging het allemaal veel te snel. Ik voelde mij een tijdje super maar ineens van de 1 op andere dag super angstig en in de war. Deze tweede x heb ik geen momenten van controleverlies ervaren, alleen wat kleine dipjes en milde angsten die mijn dagelijks leven niet overhoop gooiden.
    Hang on!!!

    1. Zó herkenbaar. Na 2 mislukte pogingen nu de 10% regel: 10% af van de laatste(!) dosering en dat 3 tot 6 weken. Het afbouwen zou zelfs langer dan een jaar kunnen duren! Maar dan, wat jij ook zegt, alleen milde afbouwverschijnselen!!

  76. @anoniempje, hoe is het met je? Ben je weer gestart met medicijnen of heb je doorgezet?

  77. Hallo joyce, op dit moment gebruik ik nog steeds geen medicijnen.. Maar al wel een afspraak gemaakt om toch te gaan praten over een lage dosis medicijnen.. Omdat ik zwanger wil worden zullen het toch andere medicijnen zijn dan die ik eerst slikte.. En wil ik alleen een lage dosis slikken.. Vind de risico’s tijdens de zwangerschap gewoon veelste groot! Als mijn kind er dan wat aan over zou houden dan vergeef ik het mezelf nooit! En mijn vriend en zijn fam zullen er ook niet blij mee zijn.. Maargoed ik ga eerst vragen of ik überhaupt baat heb bij een lage dosis medicijnen.. Of dat het te laag zal zijn om het effect te merken.. Anders heeft dat ook niet veel zin.. Ik vind het zo moeilijk! Mijn vriend vind het niet erg dat ik ze ga slikken als de baby er is.. Maar tijdens de zwangerschap Kan hij maar niet verkroppen. Terwijl ik hem heus wel snap ik vind het ook afschuwelijk echt waar! Maar ben ook bang dat ik met stress, sombere Gevoelens überhaupt niet zwanger zal worden. Hij heeft nu uiteindelijk toch maar toe gezegd op een lage dosis.. Dus daar ga ik dan maar met de arts over praten of dat zin heeft enz.. Pff het is nu weer bijna 3 maanden geleden dat ik gestopt ben de medicijnen.. in die periode heb ik nog niet een keer echt rust gehad in mijn hoofd! Ben best wel op eigenlijk.. Ik kom niet meer in slaap, voel me zo kwetsbaar en gevoelig als de pest.. irriteer me snel.. Heb last van angst paniek aanvallen me stemming vliegt nog steeds alle kanten op.. Ben de hele tijd met mezelf in discussie over die medicijnen..wel niet wel niet wel niet.. Voel zo eenzaam in alles! Heb echt grote respect voor de mensen die uiteindelijk zonder de medicijnen prima kunnen leven! Ik en vele andere kunnen dat helaas niet.. Depressie is en blijft een zware k*t ziekte voor de rest van mijn leven. Sorry voor het taalgebruik maar ik haat het echt. Suc6 voor de gene die ook nog steeds bezig zijn met afbouwen. Stoppen enz..

  78. @anoniempje, ik snap je helemaal.. Ik ben in een zware depressie beland incl opname tijdens mijn 26e zwangerschapsweek.. Door de heftige paniekaanvallen en depressieve gevoelens wist ik niet meer wie ik was. Ik heb medicijnen gebruikt vanaf die week in mijn zwangerschap. Mijn dochter is gezond geboren en na de geboorte opgenomen op de couveuse afdeling ter observatie, om te kijken of ze afkickverschijnselen zou vertonen van mijn medicijngebruik. Ohhh wat voelde ik me schuldig. Gelukkig nooit iets aan de hand geweest en het is perfect tevreden en vrolijk meisje.

    Ik ben zelf werkzaam in de apotheek en wilde eigenlijk helemaal geen medicatie. Maar op een gegeven moment MOET je, om met therapie verder te kunnen komen. Ik ben wel van mening dat het probleem echt in jezelf ligt en je er zelf heel hard voor moet en kunt werken, al is die weg erg lang.
    De medicatie zorgt er niet voor dat je problemen oplossen maar die maken het milder doordat ze veel gevoelens en emoties afvlakken. Ik ben er een ander mens van geworden wat absoluut niet dragelijk was en daarom ook bezig met afbouw.

    Veel succes

  79. Het is game over voor mij.. Ik heb verloren.. Na maanden knokken slik ik sinds 3 dagen weer anti depressiva 10 mg.. Ik heb de strijd verloren ik heb gefaald! Zo voelt dat ook voor mij.. Nu kom ik nooit meer van die pillen af.. En me vriend heeft ook letterlijk gezegd dat hij mij niet leuk vind met pillen.. Dat ik dan vlak ben.. kinderwens is in een klap weg! Ben nu zwaar depressief omdat ik de strijd verloren heb.. Voel me heel erg eenzaam hierin.. Niemand die het begrijpt.. Met me vriend kan ik er ook niet over praten.. therapie is ook maar 2 keer in de maand.. Vanochtend kon ze al weer niet.. Bam met andere woorden zoek het maar uit. Voel me erg eenzaam in alles.. 🙁 aantal maanden geleden stond ik nog aan de top.. en nu ben lig ik onderaan.. Dit komt allemaal door het stoppen met die pillen toen.. En zit ik er weer aan.. 🙁

  80. Beste Anoniemje, Je bent zeker weten niet de enige die zo worstelt met afbouwen! Mij is het de eerste keer, 2 jaar geleden ook zo gegaan als bij jou. De heftige afbouwverschijnselen die je kunt krijgen bij het coldturkey afbouwen van medicatie zijn voor niemand door te komen, dus ik vind jou juist harstikke sterk dat je het zo lang hebt volgehouden! Mijn huisarts vond dat ik van 10 mg (in mijn geval prozac) wel in een keer kon afbouwen. Nou dat heb ik geweten, wat een hel ! Ongelofelijk hoe slecht de gemiddelde arts is in de begeleiding bij afbouw. Maar nu het positieve nieuws! Inmiddels ben ik voor de 2de keer gaan afbouwen en ik zit nu op 0,8mg per dag en voel mij daar nu goed op. Ik ben na de eerste afbouwpoging weer gaan slikken, maar ik nam daarna een dosering van 5 mg en daar ben ik een jaar op gebleven. Na ongeveer een maand 5mg per dag voelde ik mij alweer goed, maar durfde verder afbouwen toen niet nog niet aan. Afgelopen zomer ben ik naar 2,5mg gegaan en voelde ik mij weer even een paar weken wat minder, maar door gebruik van supplementen en steun van mijn man die ik van tevoren had gevraagd mij te steunen ging het goed. Daarna heb ik heel langzaam elke 6 weken een kleine verlaging gedaan, zodra het te heftig werd ging ik terug naar de laatste dosering waar ik mij nog goed bij voelde. Door mijn ervaring raadt ik iedereen aan om vooral de laatste stappen voordat je op 0 mg zit heel klein te maken, want je hersenen hebben tijd nodig om zich te herstellen. Beste Anoniempje wees niet te streng voor jezelf, want je hebt mij allang bewezen dat je een ruggengraat hebt!! Veel sterkte toegewenst en ik hoop dat je wat hebt aan mijn ervaringsverhaal.

  81. Hallo happy ik las jou verhaal en kreeg tranen in mijn ogen! Dankje voor je lieve woorden! Ik heb echt gevochten om zonder medicijnen door het leven te kunnen gaan.. Maar het lukte me gewoon echt niet! Als ik erop terug kijk zijn deze maanden voor mij erg traumatisch geweest! En nog steeds heb ik erg veel last van zware angst paniek aanvallen.. Ik blijf maar rillen nie normaal. Hoop dat de medicijnen gauw aan slaan.. En ik voldoende zal hebben aan 10mg.. Wil gewoon echt niet hoger gaan.. Dan word ik weer zo vlak. Ik weet alleen niet of ik ooit nog ga stoppen met medicijnen.. Dit is voor mij veelste traumatisch gewist.. En de angst om weer zo te worden is te groot! Slik ook nog eens tijdelijk oxazepam erbij om te kunnen slapen.. Want mijn hoofd loopt over in bed.. Hoop gauw uit deze bodemloze put te komen! Kinderen krijgen zal er wel nooit meer van komen.. 🙁 mijn grootste wens waarvoor ik deze maanden door een hel ben gegaan.. Is uit een gespat.. Geen idee wat ik nu dan verder wil met mijn leven.. Ik ben bijna 27 iedereen om mij heen sticht een gezinnetje.. Dat doet pijn om te zien.. Daar deed ik het allemaal voor stoppen met roken en met de anti depressiva, de diane 35.. met alles in eens gestopt Wilde het goed aanpakken.. maargoed alles voor niks.. 🙁

  82. Beste anoniempje, vind het heel erg voor je, vooral omdat je het voor jezelf niet kunt accepteren dat je weer medicijnen bent gaan gebruiken. Is het een idee om heeeeeeel langzaam aan af te gaan bouwen zoals happy al zei. De heftige angst en paniek die je nu voelt komt waarschijnlijk van het opbouwen, van de nieuwe start met het medicijngebruik. Daar moet je weer doorheen net zoals met het afbouwen. Het is zo zwaar, ik weet echt waar je staat, en traumatisch is het zeker! Maar het kan toch niet voor altijd zo blijven.. Dat bestaat niet dat kan niet. Heeeel soms geloof ik dat het ooit echt helemaal goed gaat komen, als zijn die momenten schaars. Weet dat je er niet alleen voor staat!

  83. @happy, ik ben eigenlijk heel erg benieuwd hoe jij je boekt nu je al een tijdje op de 0,8 m’n zit? Merk je iets? Of ben je stabiel op deze dosering? Ik zit nu 4 weken op 2 Mg cipramil en het leek een tijdje redelijk te gaan en nu heb ik echt weer last van het ene moment jeeeej en het andere moment wheeeee als jullie begrijpen wat ik bedoel. Het is in ieder geval weer erg druk in mijn hoofd, met alle negatieve gedachtes. Ook duizelig en lichte hoofdpijn.

  84. @Joyce Ik ben nog niet zo stabiel als ik hoor te zijn. Dat merk ik als er iets heftigs gebeurt of als er veel hectiek is bijv. deze week met alle kerstvieringen van de kids en alles wat je daar als moeder aan moet voorbereiden, etc. In het gewone dagelijkse leven gaat het eigenlijk best goed nu. Ik ondersteun mezelf wel met supplementen, zoals Epa forte Bonusan en Magnesium citraat Now tegen angst soms valdispert rust en l theanine en verder nog Stress B complex Orthica. Er zijn wel wat baaldagen geweest, dus ik herken het wel wat jij noemt, maar ik bouw echt heel langzaam af, want ik wil dat het leefbaar blijft voor mezelf en mijn gezin. Op een ander forum heb ik ook veel steun gehad en daar vertelde iemand mij dat behalve aan het wennen van een verlaging van dosis je hersenen ook weer meer serotonine moeten gaan aanmaken en daarom heb je bij afbouw tijdelijk toch onherroepelijk te maken met de verschijnselen van een verlaagd serotonine gehalte. Die verschijnselen lijken op een depressie of in mijn geval anzeeranval maar verdwijnen zodra de hersenen weer zijn hersteld. Al je langzaam afbouwt in stappen van 6 weken heb je daar veel minder last van. Een lang verhaal, maar naar mijn mening klopt het wel. Ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in dat er op deze manier doorheen te komen is. Dus houdt moed!!! En mensen die in een coldturkey drama zitten adviseer ik om een hele lage dosering te gaan slikken, wachten tot je weer stabiel bent en dan heel langzaam verder afbouwen. Coldturkeyvis helaas maar bij zeer weinigen succesvol. Jammer dat artsen dat nog altijd durven te adviseren, echt schandalig!

  85. Wat fijn dat je zo snel reageert happy, ja het is een lange weg en ja ik ben er ook van overtuigd dat de drukte van alledag er veel invloed op heeft, nooit verwacht trouwens dat dat zoveel impact zou hebben. Ik zelf heb een dochter van 4,5 en een baby van 7 maanden dus ik begrijp wat je bedoelt. Vind het ook wel moeilijk om daar een balans in te vinden hoor, dat blijft voor mij een valkuil.
    Ik heb ook verschillende supplementen gebruikt maar op dit moment niks meer, ik wil eigenlijk binnenkort even naar de mesoloog om te kijken waar ik het beste op reageer. Er zijn er zoveel.

    Knap dag je al zo ver bent gekomen, en uiteindelijk komt het goed en ben je er op een dag echt vanaf en kun je weer lekker gaan werken aan jezelf zonder de pillen. Het is echt heel moeilijk. Wel erg fijn dat er sites zijn zoals deze waar me vragen kunt stellen en elkaar tips kunt geven.

    Uit mijn ervaring van afgelopen maanden kan ik wel opmaken dat er vanuit de gezondheidszorg weinig goede begeleiding is en dat het zwaar word onderschat, ik ben zelfs geadviseerd om af te bouwen en tegelijkertijd op te bouwen met een ander AD. Nou echt, hoe moet je dat doen met een gezinsleven, en zoiezo.. Hoe moet je jezelf dan staande houden?! Maar goed, ik denk dat je door middel van steun op deze sites meer hebt aan elkaar dan mensen die er geen ervaring in hebben maar wel voor hebben geleerd.

  86. @Joyce Voor mij is het ook heel fijn om te ervaren dat er anderen zijn die in hetzelfde schuitje zitten. Zowel positieve als heftige verhalen zijn heel leerzaam voor iedereen die zo goed mogelijk wil afbouwen, Zelf heb ik het geluk dat ik in de gezondheidszorg werk. Termen als halfwaardetijd, e.d. zijn mij niet vreemd en ik maak mijn eigen capsules met lage dosering. De meeste apotheken zijn daar ook zeker toe bereidt trouwens! Voor een goede afbouw kun je volgens mij beter een apotheker raadplegen dan een huisarts. Hoewel het goed is om wel je huisarts op de hoogte te brengen voor het geval je beangstigende ontwenningsverschijnselen zou krijgen. Joyce vraagje vanaf welke dosering ben je naar 2mg gegaan? Des te lager de dosering des te meer je het lage serotonine gehalte kunt gaan ervaren. Het lichaam herstelt zich vrij snel van een dalende bloedspiegel, maar de heropname wordt niet meer zoveel geremd en daarom moeten de hersenen weer zelf voor een juiste serotoninebalans gaan zorgen. Dat je dat een korte tijd zult ervaren is dus niet te voorkomen, je moet daar doorheen hoe vervelend ook! Maar het komt goed, de hersenen herstellen zich en geleidelijk voel je je weer steeds stabieler en blijer worden. Het is geen depressie die weer terugkomt, maar puur ontwenning!!! Het helpt mij om een stuk te wandelen, veel water te drinken en lichttherapie te nemen.
    @Anoniempje, het is jammer dat het deze keer met afbouwen niet is gelukt, maar je bent pas 27! Gun jezelf een stabiele periode met medicatie de komende tijd en van daaruit kun je altijd nog beslissen het opnieuw te proberen, met de ervaring die je dan hebt.

  87. @happy, ik ben van 4 Mg naar 2 Mg gegaan, cipramil druppels. Ik zelf ben apothekersassistente dus kan ook altijd terugvallen op de apotheker, en ik weet er zelf ook genoeg vanaf maar dan nog, je moet het zelf ondergaan.. En wij zijn dalijk zelf de ervaringsdeskundigen. Heb jij wel veel baad gehad van de medicatie? Ik zelf denk juist dat het bij mij op een gegeven moment ook heeft tegen gewerkt in mijn herstel. Vooral omdat ik normaal een heel extravert persoon ben en door de medicatie zo was afgevlakt dat ik daardoor dan op mijn goede dagen dan juist weer meer depressief werd doordat ik niet uit mijn cocon kon komen zeg maar.
    Op het moment zijn de zeer wisselende stemmingen het allerergst. Vreselijk. Van een 3 naar een 7 en weer terug in een paar minuten pffff.
    Wanneer ben jij van plan om te gaan zakken? En naar welke dosering ga je het dan doen?

  88. @joyce Voor mij hielp de medicatie in het begin goed tegen de angsten ( dit was voor mij de reden om aan anti-depressiva te gaan), maar ik ken ook de afvlakking die denk ik bij alle ssri een bekende bijwerking zijn. Ben ook meer extravert dan introvert dus vind het wel fijn om weer wat meer een gezellige goedlachse stuiterbal te zijn! Wel jammer dat ik ook heftiger negatieve emoties heb sinds de afbouw, maar geleidelijk lijkt zich dat ook steeds meer te normaliseren. Als ik de feestdagen goed doorkom ga ik afbouwen naar 0,4 mg en 6 weken daarna naar 0 mg. De angst en onrust die ik een maand terug zo lastig vond zijn nu zo goed als verdwenen, dus ik heb nu het gevoel die laatste lootjes ook wel door te komen, maar zeker weten doe ik het natuurlijk nog niet! Naar 0 mg zal ik spannend vinden.

  89. Deze hele week was een hel!! Opbouwen is misschien nog wel erger dan afbouwen!! Trillen beven paniek angst alsof al het leven uit me werd gezogen.. En om het op te vangen moest ik oxazepam in nemen tijdens het slapen.. eigenlijk ook voor overdag maar dat heb ik niet gedaan.. omdat ik die medicijnen gevaarlijk vind.. je kan der aan verslaafd raken vandaar.. ben in de tussen tijd 5 kilo afgevallen omdat ik niet meer eet.. En dit heb ik allemaal moeten doorstaan zonder steun van wie dan ook! Voor mij zijn eigenlijk deze maanden van af en opbouwen erg traumatisch gewist.. Dat ik nooit meer durf af te bouwen.. Ik ben bang dat ik iemand ben die niet meer functioneert zonder medicijnen.. Mijn arts zegt dat het chronisch is.. Voor mij is het klaar.. Ik ga geen poging meer wagen.. heb genoeg gehad!! Pillen tot de dood ons scheid.. Heb dit geërfd van mijn vader en hij van zijn moeder dus depressie zit in mij en is niet te genezen.. Ik vind het echt knap dat er nog steeds mensen zijn die zonder willen proberen.. RESPECT hoor!! Maar ik geef op.. Wil niet meer klooien met mijn hersenen.. Deze maanden hebben ze wel genoeg klappen te verwerken gehad.. Vind het vreselijk dat ik ze moet innemen!! En daardoor misschien ook geen kinderen kan nemen.. want hoe leg ik mijn kind dan ooit uit waarom mama medicijnen slikt.. En dat ik ze ook heb geslikt tijdens de zwangerschap enz.. ja kom misschien wat negatief over maar dat was het ook!! maargoed wens iedereen alvast fijne feestdagen!! En heel veel suc6 met afbouwen natuurlijk!!

  90. Anoniempje, ik snap echt helemaal wat je nu meemaakt, mijn opbouwperiode zag er ook zo uit, met totale uitzichtloosheid en wanhoop. Maar hier kom jij ook weer doorheen, weet dat dit tijdelijk is en probeer hier aan te denken al weet ik dat dat makkelijker gezegd is als gedaan. Vreselijk moeilijk! Geef het een kans, en als je er aan toe bent ga je heeeel langzaam afbouwen.
    De afgelopen maanden heb je al veel op je bord gehad dus dit gaat jou ook lukken, je bent heel sterk.

    Probeer niet te veel na te denken over wat er gebeurt als je nog medicijnen zou gebruiken in de toekomstige zwangerschappen, dat is van latere zorg. Misschien ben je er dan allang mee gestopt. Ik vond het ook vreselijk om tijdens mijn zwangerschap citalopram oxazepam en seroquel te moeten gebruiken, maar ik had geen keus.. Was er anders waarschijnlijk nu niet meer geweest en mijn kindje ook niet dus.
    Hou moed! Je kunt het! Kop op meid!

  91. En happy, ik hoop dat de laatste loodjes je goed afgaan, ook hoop ik dat je hier regelmatig ff je hart komt luchten en komt vertellen hoe het verloopt, ik zal dat ook doen. Misschien kunnen we elkaar Eem beetje helpen!

  92. @Joyce, dat is een goed plan. De beste steun is volgens mij die van iemand die hetzelfde meemaakt!!! Al geniet ik nu ook van de kinderen om mij heen, lekker even rust de komende weken zonder schoolgang. In het nieuwe jaar ga ik weer afbouwen, ben heel benieuwd hoe dat zal gaan. Ik zal mijn ervaringen zeker delen hier. Jij ook heel veel succes met de verdere afbouw. Misschien kun je eens googglen op magnesium, want een tekort wordt in verband gebracht met psychische klachten, vooral bij hormoon wisselingen ( stoppen met anticonceptiepil, pms, zwangerschap, overgang, etc.). Sinds deze zomer heb ik wat beginnende overgangsverschijnselen en daar heeft magnesium citraat mij goed bij geholpen. Jij bent denk ik wat jonger dan ik, maar jouw problemen tijdens de zwangerschap deden mij wel meteen aan magnesium tekort denken. En voor iedereen die op dit forum zit: magnesium is ook nodig voor de aanmaak van serotonine! ( GEEN magnesiumoxide!), dus kan heel goed werken bij depressies. Het is veilig te gebruiken naast je medicatie.

  93. Hello,
    Ik heb fybromyalgie en zware cvs, en,vermoeden op ziekte van,Sjorgen.en,ook,zware cervicale problemen. Ik ben niet depri, maar neem 60 mg cymbalta. Daar Dat het nies veranderd aan mijn,klachten heb ik besloten diene bucht niet meer te nemen. Afbouwen Is blibkbaar niets voor mij. Vorige was ik mijn ad vergeten nemen nu ook al 3 dagen. Heb last van die electrische schokken morgen Ga ik naar de huisarts en zie ik wel wat ik zeg. Ik neem ad maar sinds enkele maanden, mijn Partner vindt en ik ook dat ik beter was zonder. Hij zegt dat ik moet doorbijten..ik ben nu in ziekte nog enkele maanden dus ik zal gebruik maken om af te kicken. Yoga is echt een aanrader, en een hobby hebben ook. Ik wens iedereen fijne feestdag

  94. @hope Als het middel je niet helpt kan ik mij voorstellen dat je wil afbouwen. Alleen raadt ik je wel aan om dat in stappen te doen. Stroomschokjes betekent volgens mij dat het te snel gaat! De afbouw verschijnselen kunnen heel heftig zijn bij te snelle afbouw en kunnen maanden duren. Misschien kun je een paar weken een kwart tablet nemen tot de stroomschokjes weer over zijn en dan verder afbouwen. Omdat je maar kort geslikt hebt kun je waarschijnlijk wel sneller afbouwen. Een maatstaf is 50% afbouwen per 2 weken bij kort gebruik van AD en bij langdurig gebruik 6 weken tussen elke afbouwstap en 20% per keer afbouwen. Maar het belangrijkste is: luisteren naar je lichaam! Veel succes!!!

  95. @joyce Mijn uitgebreide afbouw verhaal is te vinden op antidepressivahulp even googlen dan kun je het vinden.

  96. Anoniempje, hoe gaat het met je?

  97. @Joyce, hoe ben jij de feestdagen doorgekomen?

  98. Happy, ja redelijk.. Niet zoals ik gewend ben.. Toch druk druk en daar betaal ik achteraf de prijs dan voor. En jij?

  99. Hoi, ja bij mij ook redelijk. Ik was wel blij dat ik diazepam bij me had, want we gingen een weekendje weg met mijn schoonfamilie. Mijn schoonzus met wie ik totaal geen klik heb viel mij zwaar. Ik ben iemand die vrij makkelijk babbelt met iedereen, maar zij heeft het alleen over werk en verder totaal geen gedeelde interesses. Ik maak mij er normaal niet zo druk om wat ze voor onaardige dingen ze tegen mij zegt, maar nu zat ik me op te vreten. Kan veel minder goed relativeren. Met de rest van de familie trouwens wel gezellig gehad, hoor! Ik heb maar een keer een valiumtabletje genomen, dus ben niet ontevreden gezien de omstandigheden. Maar nu weer lekker thuis met het gezin, dan gaat het eigenlijk prima.

  100. Hoi,

    Ik heb in november een post geplaatst met mijn verhaal zo’n beetje in het kort.
    Ik heb wat raad nodig en lees hier zoveel steun en tips. Ik neem 2 jaar serlain 100 mg, voelde me hier erg goed mee. stabielere gezondheid emotioneel en fysiek. ik had daarvoor een lange relatie maar was toen zo over mijn toeren dat ik een tijd alleen wou zijn. uiteindelijk heb ik kunnen beslissen, dankzij die pillen, dat ik echt alleen wou zijn, even geen rekening houden met een ander, er waren natuurlijk ook andere zaken waarom ik de relatie stopgezet heb. nu twee jaar later vond ik het tijd om weer wat te “daten” of me er toch voor open te stellen alle sinds. In september ben ik dan ook mijn huidige vriend tegengekomen. mijn ideale man! ik merkte echter al gauw dat ik weer die vreemde gevoelens kreeg van alleen te willen zijn terwijl ik echt stapel van hem ben. dat is de reden geweest om proberen stoppen met die pillen. het remt me blijkbaar enorm in de liefde!!! ik kan mijn emoties niet doorvoelen met mijn hart, ik kan het niet echt uitleggen. Ik ben door afbouw in de hel terecht gekomen de afgelopen weken en noodgedwongen terug moeten opbouwen. ik heb betere dagen ondertussen weer maar de twijfel in mijn hart blijft.
    ik wil gaan voor deze relatie, mijn vriend steunt me ook ongelooflijk. ik wil dit niet zomaar opgegeven. ik ben in de war. mijn hoofd en hart communiceren niet.
    zou ik beter toch stoppen met de medicatie? maar dan zeer geleidelijk en rekenen dat ik mogelijk erg ziek zal zijn ervan. nu is het ook geen leven eigenlijk, ik kan al een beetje beter functioneren maar ik begin echt apatisch te worden. ik sta zover van mezelf verwijderd momenteel en zit gewoon thuis. ik voel me geblokkeerd en kan mijn gedachten niet of zelden stilzetten. Ik probeer en doe echt mijn best om mijn leven terug op te pakken maar ik vind nergens plezier in.
    iemand hier ervaring mee? heel erg bedankt alvast

  101. @marjolein, ik denk dat je beter door kunt zetten en heeeeeel langzaam af moet bouwen.. Het is moeilijk.. Heel moeilijk, maar waar een wil is is een weg, als lijkt die weg soms helemaal onbereikbaar door je verkeerde beeld door de afbouw. Ik herken het niet in de hand hebben van gedachtes, helemaal terug getrokken in jezelf.

  102. Hoi Marjolein, de gevoelens waar jij nu inziet zijn denk ik herkenbaar bij bijna iedereen die gaat afbouwen van anti-depressiva. Voor mij is het de eerste poging om af te bouwen niet gelukt omdat ik te snel wilde. Maar als je wat rustiger afbouwt zul je merken dat de ontwenningsverschijnselen minder heftig zullen zijn en in mijn geval duren ze ook korter. (na verlaging een dag of 3 angstig en labiel, daarna weer geleidlijk steeds stabieler) Jij gebruikte 100mg sertraline, dus raadt ik je aan om heel geleidelijk af te bouwen. Dit middel heeft een korte halfwaardetijd, d.w.z. dat je bloedspiegel snel daalt als je de dosering verlaagt. Een daling in dosering van maximaal 20% is daarom aan te raden. Wat is je dosering op dit moment? Fijn dat je vriend je wil steunen in dit proces! Wees eerlijk naar hem en maak geen heftige beslissingen zolang je niet stabiel bent. Veel sterkte toegewenst!

  103. Een dag of 5 geleden heb ik weer verder afgebouwd naar 0,4 mg proxac per dag. Dat lijkt een lage dosis, maar evengoed was het wel weer pittig. Nu gelukkig alweer bijna stabiel. Sinds ik magnesiumchelaat gebruik ben ik steeds weer snel op de rit. Voor de duidelijkheid wil ik hierbij nog vermelden dat goedkope vormen van magnesium zo slecht worden opgenomen dat je dan beter niets kunt nemen; dus geen magn.oxide en geen magn.fosfaat nemen!!! Krijg je alleen maar diarree van. De goede vormen zijn tauraat, chelaat of citraat van bijv. het merk NOW, Orthica, Solgar, AOV, etc. Ik heb gelezen op internet dat iemand, ene Cora zelfs van depressie is genezen door gebruik van een goede vorm van magnesium. En mijn afbouw gaat waarschijnlijk ook lukken door dit belangrijke mineraal.

  104. Ik heb een 6 maanden 75mg Venlafaxine gebruikt. Advies van de psychiater was om dat af te bouwen in 10 dagen met 37,5mg en dan gewoon te stoppen. Nu is het 6 dagen verder en voel ik me al 2 dagen lichamelijk ontzettend beroerd. Last van erge hoofdpijn, duizeligheid, soort van schokjes, misselijk en een beetje algehele malaise. Heeft iemand ervaring, met vooral die stroom-schokjes, hoelang die bijwerkingen aanhouden? Is dit gewoon doorzetten of terug op de venlafaxine?

    Alvast bedankt!

  105. Weer een psychiater die niet voldoende kennis van afbouwen heeft! Van 75mg naar 37,5 mg in één keer dat is een verlaging van 50%. Nu je daar al mee bent gestart en al heftige verschijnselen hebt kun je ervoor kiezen om door te zetten. (het alternatief is terug gaan naar een iets hogere dosering bijv. 50 mg. ) Terug naar 75 mg zou in ieder geval zonde zijn want je bent al aan het afbouwen. Hoelang de ontwenningsverschijnselen duren is per persoon verschillend, maar in de meeste gevallen wordt het na 1 of 2 weken wel duidelijk minder. Vanaf de 37,5mg zou ik in kleinere stappen afbouwen en dan steeds minimaal 4-6 weken tussen elke volgende stap. Een normale afbouw is ongeveer 20% reductie van het middel per keer. Heel veel succes toegewenst!

  106. Dankjewel! Ik ben helemaal gestopt! Dus 2-3 dagen na de hele stop ben ik de ontwrnningsverschijnselen gaan opbouwen. Ik heb hier ook helemaal geen rekening mee gehouden, omdat ik ook geen last had tijdens de 37,5mg. De huisarts was van mening dat de 10 dagen 37,5mg te weinig was. Ik kijk dit weekend aan en anders start ik weer met de 37,5. Anders moet ik namelijk nogmaals afkicken. Daar zie ik zo tegen op!

  107. Ben sinds zaterdag gestopt met citalopram. Zat in december nog op 40 (heel kort) maar werd er alleen maar ellendiger van. Na 8 jr wisselende middelen nu besloten dat het wellicht beter is om zonder te proberen. Blij om te lezen dat veel van jullie die elektrische stroom schokjes herkennen, vreselijk. Ik kan een paar meter lopen. Maar al sinds ik van 40 naar 30 ging en van 30 naar 20 voelde ik me iets beter. Kreeg weer wat humor terug en zin om weer dingen te gaan doen.
    Ik baal ervan dat er geen pil is die werkt bij mij, maar ik heb door therapie ook veel geleerd dat ik het idee heb dat zonder medicatie de beste weg is.

  108. Fijn en een troost om al deze verhalen te lezen
    ik heb 7 jaar paroxetine geslikt 20 mg,omdat ik wilde stoppen,kreeg ik amytripteline
    10 mg,kon je makkelijk mee stoppen nu ben ik ziek,tintelingen,misselijk,buikpijn en een kort lontje,ben ook 15 kilo afgevallen,toen ik begon te slikken was ik 65 kilo,nu weeg ik 50 kg,wat heb ik of de psygiater fout gedaan
    Ook mijn oren suizen.Wat gebeurt er als ik ook met de citalopram stop
    En komen mijn klachten dan weer terug,vooral de hyperventilatie en de fibromyalgie ben ik bang voor.Beetje warrig verhaal misschien maar komt ook door de antidepressiva.Hoop op een advies

  109. Ik heb nu in de tussen tijd opgebouwd naar 20mg paroxetine omdat ik mij met 10mg niet beter voelde en nog steeds zware angst en paniek aanvallen had.. En een depressieve stemming.. Zit nu op dag 3 van paroxetine 20mg. Smorgens ben ik erg misselijk en nog wat onrustig helaas.. Gelukkig ebt dat wel weer weg! En savonds word ik wat suffig maar dat vind ik nog niet zo’n erge bijwerking.. Hoop dat het van nu af aan alleen maar beter gaat worden! Moet wel zeggen dat deze maanden van op en afbouwen enz.. Erg traumatisch waren!! Als ik daar aan terug denk dan voel ik me ook wat somber 🙁 Maargoed het leven gaat nu verder en ik moet het nu toch proberen achter mij te gaan laten! Ik neem nu voor de rest van mijn leven anti depressiva en ik heb ook geen zin meer om mij nog te verzetten! Dit is het beste.. Mijn depressie is een ziekte die helaas niet verdwijnt.. Ik slik deze pillen om er mee om te kunnen gaan.. Om mijn ziekte in bedwang te houden.. Hoop dat ik niet weer hoef te wisselen met medicijnen en ik op deze dosis en merk kan blijven.. De tijd zal het uitwijzen! Voor nu is dat nog te kort om te zeggen dat het werkt of niet.. met kinderen wacht ik nog even tot ik stabiel ben! Helaas wel met medicijnen maar het is niet anders.. Heb paroxetine voor geschreven gekregen in verband kinderwens in de toekomst.. Volgens mijn arts was Deze het veiligst en de meeste onderzoek naar gewist.. Voor iedereen Stay Strong!! Xx

  110. Hallo dappere dodo’s, ik heb veel respect voor jullie verhalen en moed! Zelf heb ik drie jaar Sertraline (zoloft) geslikt nadat ik in een enorme depressie was beland; het heeft me zeker gesteund, toch bleef ik mij er niet prettig bij voelen. Nu ben ik drie weken helemaal zonder, heb het in 2 maanden afgebouwd. Ben wel erg emotioneel en het is echt doorzetten, maar ik voel me supergelukkig dat ik dit gedaan heb.

  111. Ik neem / nam sinds een dikke 2 jaar citalopram. 20mg, in neerslagtige periodes 30mg.

    Doordat ik de pilletjes de laatste maanden almaar vaker leek vergeten te nemen besloot ik er maar mee te stoppen. Het feit dat ik ze vergat was voor mij het teken dat ik ze niet meer nodig heb.

    Op deze gedachte kom ik sinds een dikke week terug, nu ik merk dat mijn humeur steeds op onweer staat. Hierdoor ging ik nog wat meer afkickverschijnselen opzoeken en kwam ik hier op uit.
    Ook ik heb regelmatig last van stroomschokken in mijn hoofd (ik had geen idee dat dit door de medicatie kon zijn) en duizeligheid.

    Omdat ik in de examens zit en er weer een stressvolle periode aankomt besluit ik dan maar om er morgen weer mee te starten.

    Bedankt voor jouw verhaal, inspirerend / verduidelijkend.

    Veel geluk voor jullie allemaal,
    S.BE

  112. ik wou even zeggen dat ik na heel erg veel wikken en wegen aan de afhouw van de serlain (setraline) ben begonnen. Het heeft me enorm goed geholpen de afgelopen twee jaar maar nu ben ik er klaar mee. ik merk dat het me veranderd heeft, me afgevlakt heeft en daardoor mijn levenslust verminderd heeft. Ik heb hier enkel sinds de zomer echt last van beginnen krijgen. Ik denk daarom dat het me geholpen heeft en dat het nu goed geweest is. Ik raad iedereen aan om niet alles aan je dokter over te laten. Iedereen is zo anders. Dat heb ik echt geleerd afgelopen periode. Zoek een psychiater die achter je afbouwplan staat en die dit heel goed opvolgt. Je moet tijdens de afbouw genoeg begeleid en gesteund worden op alle mogelijke manieren. Zo enkel kan je zien of de afbouw op het juiste tempo gebeurt. Ik heb ook veel onderzoek gedaan naar bep supplementen en therapieen bij depressie en ondersteuning bij de afbouw. Leg je zelfonderzoek voor bij een therapeut en of dokter die hier ervaring mee heeft. Het gebruik van SAMe is bv iets wat veel dokters niet kennen.Je kan best naar een natuurarts of therapeut gaan om je hierin te begeleiden. heel veel sterkte en moed voor iedereen! hang in there!! je bent niet alleen!

  113. Ik zie dat je blog al in 2013 geschreven is, maar mijn dank hiervoor.
    Ik surfte op verschillende sites naar de bijverschijnselen van het stoppen maar werd er niet wijs uit. Jij slaat met je blog de spijker op z’n kop! Hopelijk lees je dit nog en gaat het, nu 2 jr. na je blog, nog steeds goed met je.

    Ik heb lange tijd paroxetine geslikt en ben na een goede afbouw gestopt.
    Nu dacht ik (wrs heel naïef) dat afbouw verschijnselen voornamelijk geestelijk zouden zijn.
    Nu kreeg ik last van duizelingen, droge mond, slechte stoelgang en slaap slecht, NOOIT gedacht dat dit met bijverschijnsels te maken kon hebben. Ik ging er vanuit dat het samenhing met de griep die heerst en mij ook te pakken had. Nu krijg ik ineens ook mensen die vragen of ik ben afgevallen, terwijl ik er niet mee bezig ben. Kan dit ook komen doordat ik gestopt ben?

  114. Soms superverdrietig omdat het me zwaar valt zonder antidepressiva en ik toch niets liever wil dan doorzetten… En idd, je kunt er niet meer mee naar de psychiater want die verwacht alleen maar dat je niet zonder kunt…

  115. Ben blij dat ik op deze blog terecht ben gekomen. Lees zoveel herkenbare dingen. Heb 11 jaar paroxetine 20mg geslikt, maar had vorig jaar aan huisarts gevraagd of ik niet eens een ander merk kon gebruiken (ivm gewichtstoename). Toen werd me geadviseerd om eens te proberen af te bouwen. Dat wilde ik na al die tijd wel een kans geven (de oorzaak dat ik ooit ben begonnen was een angststoornis waar ik inmiddels goed vanaf zou kunnen zijn). Moest eerst in 2 maanden tijd van 20 mg naar 10 mg. Daar merkte ik niets van. Volgens de huisarts was van 10 mg naar 0 dan ook makkelijk te doen. Dat heb ik dus geweten, na een dag of 4 begon de ellende: schokjes in hoofd, misselijk, diarree, moe etc. Maar mentaal ging het nog redelijk, dus toch maar gewoon door blijven functioneren, gewoon gaan werken etc. Nu na 4 weken zijn de afkickverschijnselen eigenlijk erger dan ooit, ben nu heel erg misselijk, heel erg moe en ook af en toe vlagen van angst. Heel ander soort angst dan waarvoor ik ooit die ad ging slikken trouwens, toendertijd kampte ik met straatvrees, terwijl ik nu constant de straat op ga om te gaan wandelen om mijn gedachten maar te verzetten.
    Het viel me dan ook vies tegen dat ik deze week naar de huisarts terug ging om te vragen of hij advies had om deze verschijnselen wat te verzachten en hij doodleuk meedeelde dat volgens hem hieruit blijkt dat ik dus niet zonder ad kan en maar weer opnieuw moet beginnen. Ik wist niet wat ik hoorde, zeker niet na alles wat ik al op internet hierover gelezen heb inmiddels. Heb spijt als haren op mijn hoofd dat ik al deze kennis over afbouwen van ad niet opgedaan heb vóórdat ik ‘cold turkey’ gestopt ben (want van 10 mg naar 0 is volgens mij gewoon cold turkey). Ben dus niet van plan om – na alle ellende die ik de afgelopen 5 weken al heb doorstaan – nu maar op te geven en weer opnieuw te beginnen met ad. Ik ga nu proberen door te zetten, vooral nadat ik al jullie herkenbare verhalen hier heb gelezen. Hopelijk kunnen we elkaar steunen door ervaringen uit te wisselen.
    Inmiddels slik ik ook Magnesium Citraat, vitamine B12 en visolie. Ik lees hier dat theanine ook goed help tegen angst. Dat ga ik vanaf nu ook proberen.

  116. Happy?? Is het andere forum eraf?!😳😳

  117. @Ellis, wat goed dat je doorzet! Het is heel erg doorzetten, maar je staat er volgens mij heel realistisch en met een goede motivatie in en dat is al de helft! Super ook dat je Magnesiumcitraat, vitamine B12 en visolie gebruikt! 3 hele belangrijke supplementen om het proces te ondersteunen. Ik ben nu zelf inmiddels helemaal afgebouwd, sinds 3 weken en heb nog wel wat afbouwverschijnselen, maar door de supplementen is het goed te doen. Ik gebruik naast de genoemde suppl. ook nog Stress B van Orthica, dat is een vitamine b complex en 1-3 maal daags 2 dragees valdispert forte (valeriaan). Dit helpt erg goed tegen de afbouwangst en ik slaap er goed op. Theanine werkt bij de één wel bij de ander geeft het juist onrust. Valeriaan is wat dat betreft veiliger, maar werkt alleen in een hoge dosis. Ik neem momemteel ook extra Omega 3 (visolie) want dat helpt goed tegen de schokjes in mijn hoofd (bij mij voelt het meer als heftige jeuk in mijn hoofd). In jouw geval zou ik toch even terug gaan naar 5 mg paroxetine per dag totdat je je weer goed voelt, want die stap is inderdaad vergelijkbaar met Cold Turkey afbouwen. Veel succes en hou vol!!!
    @Joy ik krijg ook geen cantact meer daar. Hoe is het nu met je?

  118. Ja happy… Hij is weer online..
    Spreek je daar wel weer, privé, het is weer een heel verhaal!
    Liefs

  119. @Happy, heb even overwogen om terug te gaan naar 5 mg paroxetine, maar eer je daar weer aan gewend bent … (slik nu al 6 weken helemaal niks meer). Heb een coach/psycholoog gevonden die hierin gespecialiseerd is en hij raadt dit ten zeerste af, volgens hem ben ik nu al zover gekomen … Vandaag was zo’n dag dat het zo zwaar was dat ik een oxazepam heb genomen (dit beperk ik overigens zoveel mogelijk). Heb net op internet gegoogled om te kijken of dit afgewisseld kan worden met valdispert maar kon het niet goed vinden. Weet jij dit toevallig?

  120. De valdispert extra sterk (zonder melatonine) is een hele goede ondersteuning bij afbouw. Het heeft geen bijwerkingen. En je kunt er gerust 1-3 x daags 2 dragees van gebruiken. Heeft mij door de angst door afbouw heen geholpen. Verder is ondersteuning met vitamines/ mineralen ook belangrijk. Ik gebruik Orthica stress B forte (een goeie b complex) en solgar magnesiumcitraat 400mg. Ik vind persoonlijk van 5 mg naar 0 een hele grote stap en dat adviseert iemand alleen die zelf nooit heeft hoeven afbouwen. Je kunt ook nog een tussenstapje doen van 2mg, want de stap naar 0 is het lastigst. Iedereen beslist natuurlijk zelf, maar ik heb beiden ervaren. Van 5mg proza naar 0 was een drama en heeft mij destijds doen besluiten maar weer aan de prozac te gaan. Inmiddels al drie weken helemaal afgebouwd en nagenoeg geen onttrekkingsverschijnselen meer. Alleen nog wel eens lichte paniek in druk gezelschap of plotselinge hectiek. Mijn laatste stappen waren 2,5mg, 1,25mg, 0,8mg en 0,4mg. Telkens 5 of 6 weken ertussen. Het was telkens even 2 weken zwaar en de derde week wel weer redelijk en na 5 weken stabiel. Het geeft het lichaam gewoon wat langer de tijd om zelf weer voldoende neurotransmitters aan te maken, waardoor je minder diep in de onttrekkingsverschijnselen zit en met ondersteuning van valdipert nog redelijk kunt functioneren. Oxazepam (en alle pammetjes) is een angstonderdrukker die het proces van serotonine-aanmaak helaas ook onderdrukt. Het voelde voor mij een dag na gebruik van diazepam als een stap terugwaarts. toch gebruikte ik het wel eens als ik echt bij een feestje wilde zijn om de drukte te kunnen handelen, maar liever valdispert!

  121. @Ellis ik vergeet nog iets: Ik wens je heel veel sterkte. Ik weet nu, al die angstgevoelens, nare dromen, vervelende gedachten, nachtzweten, diarree, buikpijn, griepgevoelens, heftige emoties. Ze gaan over!!!! Dus het is het echt waard om door te zetten. Je krijgt er ook weer allerlei positieve gevoelens voor terug, want die waren door de AD ook geblokkeerd. Zie ook mijn verhaal op antidepressivahulp free forum.
    @HOU VOL IEDEREEN !!!

  122. @Happy, bedankt voor al je waardevolle tips! Aangezien ik al 6 weken op 0 zit, is het denk ik geen optie meer om terug te beginnen en dan opnieuw af te bouwen. Het is al heel zwaar geweest, maar met de steun van geduldige mensen rondom mij en een psycholoog probeer ik me er doorheen te slaan. Ik ga zeker die Valdispert en Orthica stress B forte proberen.

  123. @Ellis, ik begrijp je beslissing! En fijn dat je geduldige mensen om je heen hebt die je in dit proces willen steunen. Je gebruikt al veel goede supplementen; de omega 3 (visolie) helpt goed tegen brainzaps. De magnesiumcitraat geeft rust en is goed voor de aanmaak van neurotransmitters. De vitamine b12 in methylcobalamine vorm is ook voor aanmaak neurotr. Verder zijn nog belangrijk vitamine B6 in p5p vorm, een goede b-complex en vitamine C (bijv. bruistablet 1000mg). Voor een goede opsomming van supplementen zie ook het andere forum. En van de valdispert extra sterk 2 dragees voor de nacht kon ik erg goed inslapen. Het is een veilige ondersteuning om wat extra rust te vinden. Veel succes en wees niet te streng voor jezelf! Af en toe even huilen kan ook verlichting geven. Groetjes Happy

  124. Wat herkenbaar allemaal, en wat een geluk dat ik hier terechtkwam. Ben nu sinds september bezig met afbouwen van Paroxetine, en slik sinds enkele weken nu een halve, dus 10 mg. Maar wat voel ik me bij tijden belabberd. Ene moment lekker aan het werk, en vijf seconden later, diep in de put. Rara hoe kan dat? En spierpijn!! Zie ook overal tegenop. Moet deze week met een collectebus langs, maar heb er bijna slapeloze nachten van. Dus drukte om niets. En ga zo maar door. Maar ik wil doorzetten. Slik ze nu al zo’n 8 jaar, en wil er graag van af. Ben ook gigantisch aangekomen. Maar het is wel heftig hoor.

  125. Wat een verhalen
    Na 7 jaar paroxetine 20 mg,ben ik naar 10 mg gegaan en toen gestopt
    Geen goeie aktie zei mijn HA,wel met veel vitaminen van een orthomolucaire arts 175 euro,heeft dus niks gedaan
    mijn klachten zijn,buikpijn diaree,onrustig,misselijk,tintelingen,zelfs in mijn mond.
    Ben gaan hardlopen,was goed voor de serotinen,las ik op internet,vergeet het maar,helpt totaal niet.Nu 9 weken verder gaat het iets beter,maar ik ben er nog lang niet.Slaap zittend met 3 kussens in de rug,anders ben ik erg misselijk.
    Moet gewoon dus de rit uitzitten.Wens jullie allemaal veel sterkte,we komen er wel,maar het duurt even
    lieve gr;Korrie

  126. Halli allemaal. Ook ik ben na 12jr gebruik van paroxetine gestopt. 2010 van 20mg naar 0mg in een paar weken op advies van mijn domme huisarts. Kan je vertellen dat dat de hel was! Meteen 10mg hervat en vorig jaar besloten die ook af te bouwen. Ik heb 5mnd over de afbouw gedaan en ben nu 5mnd zonder. Op zich was het wel te doen maar nu sinds een paar weken hakt het er behoorlijk in. Ik ben misselijk kan bijna niet eten, darmen van slag (paar maanden) soms angstig, dp/dr, heel veel huilen soms depri. Vooral de ochtend is erg, ik kom pas 12u me bed uit omdat ik totaal geen energie heb en slecht slaap. Alles is gespannen. Pfff het is soms zo moeilijk en ik hoop dat ik het volhou want dat spul is gewoon gif!! Ik vind het alleen zou raar dat deze klachten bij mij pas na zoveel maanden heftig worden. Ik vind herkenning echt prettig, hou me ook een beetje vast aan het idee dat ik niet de enige ben
    Groetjes G

  127. Jeetje
    ben 4 maanden geleden gestopt met paroxetine 20 mg,eerst naar 10 mg en dan gestopt.Maar ben doodziek;tintelingen,alles brandt,vergeetachtig,koud tot op het bot
    wordt er wanhopig van.Ben er nu bijna 4 maanden af,kan toch niet weer beginnen
    Maar wat dan,wie heeft er een idee,dit is een schreeuw om hulp

  128. Ook ik ben na 12 jaar gestopt met sipralexa. Domme dokter zei om dit op drie weken te doen en ik luisterde. Drie weken draaierig en misselijk geweest. Hij vond dit abnormaal lang duren. Ondertss twee maand verder en ik zit met percies een maagontsteking. Men maag blijft lastig doen. Ook veel huilbuien en depri omdat ik mij veel te dik voel. Geen energie en jullie kennen het wel. Ik ben er sterk over aan het denken om toch weer terug te beginnen omdat ik bang ben dat als ik dat uitstel, ik toch ooit terug zal moeten beginnen en dan weer veel ga bijkomen. Is er iemand bij die ook zo depri was dat ze twijfelde en dan toch heeft doorgezet?

  129. Hallo allemaal. Ik ben een vrouw van 56 en op dit moment 4 dagen helemaal ad vrij. Ik ben 8 jaar geleden onder begeleiding van een psychiater zowel Zoloft als Serequel gaan gebruiken. Respectievelijk 175 Mg en 50 Mg. Dit was na ongeveer 2 jaar van depressies, ik had geen idee meer hoe om te gaan met leven waar ik toch zo aan hang. Uiteindelijk heb ik heel veel baat gehad bij deze medicijnen en mij erbij neergelegd dat ik niet kon functioneren zonder.
    Ongeveer 2 jaar geleden op advies van de huisarts Serequel afgebouwd (dit o.a. omdat dit voor mij als een mega slaapmiddel werkte). Geen negatieve symptomen ervaren na het stoppen; alleen maar positief. Ik had geen intentie te stoppen met de Zoloft ondanks toch wel de vaak negatieve reacties van mijn omgeving (allemaal chemische troep; gemis van stofje: onzin; je houdt persoonlijk de farmaceutische industrie draaiende en ga zo maar door).
    Tot nu bijna een jaar geleden ik van de ene op de andere dag een verschrikkelijke smaak in mijn mond kreeg. Knettergek werd en word ik ervan. De eerste maanden proefde ik alleen maar zout. Vervolgens is deze smaak veranderd in een soort vettige smaak met daarbij een hele droge mond. Vanzelfsprekend ben ik hulp gaan zoeken. De tandarts en de mondhygiëniste; de huisarts: bloed onderzocht en darmen op eventuele bacteriën; longarts en KNO-arts. Alles was ok (wat ik natuurlijk fijn vind) maar die smaakstoornis is er nog steeds. Kortom de medicie hadden en hebben voor mij geen oplossing.
    Vervolgens ben ik gaan zoeken op het grote boze internet en kwam er steeds meer achter dat dit probleem redelijk onderschat wordt. Ik heb de oplossing nog steeds niet gevonden voor dit (voor mij) megaprobleem. Waar ik uiteindelijk op uit ben gekomen is dat ik overal lees dat antidepressiva als bijwerking een vieze smaak kan geven. Dit is mij overigens nooit door een arts verteld. Aan het eind van mijn latijn heb ik besloten de AD uit mijn menu te gaan schrappen in de hoop dat hiermee deze smaakstoornis over zal gaan.
    In overleg getreden met mijn vroegere Psychiater een afbouwschema gekregen van – 25 Mg per twee weken. En inderdaad de stemmingswisselingen en de duizelingen herken ik. Maar ik probeer mij hier doorheen te worstelen onder het motto “iedere dag is er weer een”. Helaas is de smaak nog steeds afschuwelijk.
    Waarom, zal je misschien denken, dan dit verhaal? Ik wilde het even van mij afschrijven, mensen die ook in de afbouw zitten een hart onder de riem toesteken. Last but not Least is er iemand die iets herkend uit mijn verhaal en heeft wellicht de gouden TIP😄.

  130. Ten eerste hoe de artsen afbouwen is niet normaal! Ik heb er 5mnd over gedaan en nog heb ik klachten. Doe het zo langzaam mogelijk vooral bij lang gebruik.

    Ik heb ook weleens gedachr om weer te beginnen maar heb het niet gedaan, ik merk dar mijn spieren naar de klote zijn, mijn hele zenuwstelsel is van de rel!
    Maar ik ga doorzetten, ik ben er nu bijna 7mnd vanaf en heb goede dagen maar ook slechte. Vooral rond en tijdens de menstruatie is het heel naar en zwaar.

    Sterkte voor iedereen en zet hem op!

  131. Hallo iedereen ik neem ongeveer 2,5jaar paroxetine 60mg ik ben beginnen afbouwen voor een nieuw prothiaden ik ben van 20mg naar 0 gegaan onder dokters toezicht maar hemellief het is de hel ik sta precies onder stroom heel de dag die stroomschokken als ik stap, naar link en rechts kijk. Ik loop zo stoned als iets echt niet te doen. Ik lig wel in het ziekenhuis nu want thuis zou ik zo niet kunnen functioneren. Hoelang blijven die schokken? Kan er iets helpen? En wenen doe ik ook constant. Ik wordt er hopeloos van. Groetjes nancy

  132. Soms denk ik wel eens: was ik hier maar nooit aan begonnen… Heb al meerdere malen geprobeerd af te bouwen, maar alle pogingen zonder resultaat. Nu ben ik de prozac aan het ‘proberen af te bouwen, maar het is hell… De reden dat ik nu wil stoppen is: ik heb geen libido meer een vaste relatie en ik ben pas 34.. Aangekomen in gewicht en ben heel vlak… waarom waarschuwen artsen niet van te voren, want in mijn geval is het middel erger dan de kwaal..

  133. ik kan alleen maar huilen, de tranen lopen gewoon uit mijn ogen.. Herkenbaar?? Ben bang dat mijn vriend het niet meer gaat rekken op een gegeven moment, we hebben ook een erg onrustige tijd, trouwen in september, ik ga een deeltijdstudie doen, ons huis staat te koop en mijn vriend heeft weinig zekerheid wat zijn werk betreft. Ik denk dat ik niet van 20 mg naar 10 had moeten gaan.. ik ga er maar weer iets bijnemen, 5 mg extra en wachten totdat ik weer wat stabieler ben. Scarlet, bedankt voor je blog, ik zag dat je ‘m al in 2013 had gepost, maar ik hoop dat het nog steeds goed met je gaat. was gisteravond aan het gogglen en kwam deze blog tegen! Ook anderen, dank jullie wel voor de ervaringen, het geeft troost niet de enige te zijn.

  134. Hoi ik ben nu 3 maanden gestopt met setraline,omdat ik dacht dat ik mijn auto-immuunziekte itp te danken had aan de setraline,echter nog steeds weinig bloedplaatjes,Duurt het echt zo lang dat alle troep van dit medicijn uit je lichaam is?Ook heb ik sinds 3 weken erge last van oorsuizen kan dit ook met het stoppen te maken hebben,is er iemand die hier ervaring mee heeft?

  135. Ik gebruik al ruim 8 jaar Sertraline. Op verschillende momenten heb ik al geprobeerd af te bouwen, maar het is me nog nooit gelukt. Maar nu wil ik het toch weer proberen. Anderhalve week ben ik van 125mg naar 100mg gegaan. Na een paar dagen kreeg ik al last van ontrekkingsverschijnselen. Op dit moment heb ik veel kast van hoofdpijn, onredelijke angst en paniekgevoelens. Ik ben heel snel geïrriteerd ( leuk voor m’n omgeving) en kan me niet concentreren. Zou het nu beter zijn om nog een tijd op deze dosis te blijven tot deze klachten over zijn en dan weer verder te gaan en weer al die klachten te krijgen of zal ik al eerder weer wat minder innemen in de hoop dat de periode dat ik me zo rot voel te verkorten?
    Christina

  136. Ik gebruik al 15 jaar AD, heb een hoop verschillende geprobeerd maar helaas niet met het gewenste resultaat,mijn psychiater adviseerde mij de medicatie af te bouwen op een tijdbestek van 6 weken.Ik ben nu 4 weken AD vrij maar het is inderdaad een hel om dit af te bouwen,ik lees daarom heel herkenbare afbouwverschijnselen zoals enorme angst,stroomstoten in het hoofd,duizeligheid een enorm slecht humeur ,zeer prikkelbaar,snel geirriteerd,lusteloos.Mijn vraag is eigenlijk zijn er mensen die mij kunnen vertellen of deze verschijnselen uiteindelijk overgaan

  137. Ben sinds de 19de van juli gestopt met de 10mg citalopram die ik per dag slike. Heb het ongeveer een jaar lang gebruikt, ben gestopt omdat ik men emoties terug wilde. ontwenningsverschijnselen heb ik wel grieperig, zweten, warm/koud, etc maar gaat over het algemeen goed. Gebruik nu niks en dat bevalt me over het algemeen wel, hoop dat het ook zo blijft gaan. Die verschijnselen vind ik wel vervelend maar valt wel mee te leven voor een tijdje. Mijn vraag is daarom eigenlijk of er mensen zijn die weten hoe lang het ongeveer duurt voordat deze ontwenningsverschijnselen minder worden of weg gaan? Weet dat het voor iedereen anders is dus exacte maanden is niet nodig haha. Maar als er toevallig mensen zijn die soortgelijke ervaringen hebben en een indicatie kunnen geven zou top zijn.

    Alvast bedankt!!

  138. Sinds 6 juli ben ik gestopt met antidepressevia ik had er twee overdag had ik vann 40 mg citalopram in de avonnd mirtazaphine .Ik slinkte al bijna 9 jaar .Ik ben gestopt om men emoties terug wilde .Ik hab men huisarts daarvoor gebeld hulp gevraagd om aftebouwenn maar hij zij dat het enige oplossing was voormij om doortegaan met bijde medicaties .Op 6 juli zij ik inmezelf ik kan zelf ook mee beginne was strek genoeg ben ik die dag gestopt met mirtazaphine ging goed na 7 dagen gestopt met citalopram ging week goed geen reacties gehad zij vanmezelf zou dat zo makkelijk zijn met stoppen.Maar nee hoor toen kwamen de hoofdpijn schokke in men hoofd rare geluiden kon niet slape huilen zoveel reacties maar ik zei inmezelf je ben zelf ermee gestopt zonder hulp dus moet lukken,het is men vandaag de 26 ste dag ben bijna 12 kilo afgevallen in die 9 jaar was ik behoorlijk bijgekomen veel operaties achtermekaar gehad ,maar nu gaat her redelijk heb wel misselijk geen eetlust spierpijn van alles maar moet lukken zij ik tegen mezelf ik hoop dat het niet meer lang zou duren hoofdpijn enzo binnekort op vakantie gepland maar zonder medicaties leven is SUPERRRRR …

  139. Ik wil iedereen zeggen dat ik het mooi vindt dat iedereen hier zijn verhaal plaatst en zo dat anderen dit kunnen lezen die misschien nog niet de moed hebben om erover te praten. Ik heb 7 en halve maand sertraline gebruikt daarvoor ook nog periodes gestopt maar toch weer gestart afgelopen november vorig jaar. Door allerlei drukte in mijn leven was het na 7 maanden wel over met de sertraline ik had er geen baat meer bij alleen maar nare klachten zoals onrustig zijn en knagend gevoel van binnen. Ook mijn gevoelens voor mijn man liggen soms overhoop zeker ook nu ik gestopt ben zit ik in een enorme rollercoaster heel erg frustrerend maar niks aan te doen zo te lezen het lijkt alsof er geen eind aan komt en alsof je depressief bent maar mijn man zegt me telkens dit zijn de afkickverschijnselen en dat is soms lastig als je er zelf midden in zit. Daarom is het fijn dat iemand je er aan herrinert dat dit de pillen zijn die dit met jou doen want echt het maakt alles kapot wat je lief is in je hersenen.

    Herkennen andere mensen zich ook in mijn verhaal? Zo ja hoor ik het graag.

    Liefs

  140. Ik denk dat je nog goed bent weggekomen. Citalopram is zeker geen peuleschil om af te bouwen maar Seroxat is echt de allerergste. Ik overdrijf niet dat de afbouw hiervvan op een haar na mijn dood geworden is. De officiele richtlijn (afbouwen in stappen van 10 mg) is een totale gotspe en staat gelijk aan cold turkey stoppen, zeker omdat mijn dagdosis 10 mg was.
    Ook waren geen bruikbare doseringen leverbaar om af te bouwen en werd ik gedurende mijn 5 jarig gebruik van dit k**middel nooit ergens voor gewaarschuwd, ondanks dat ik al 5 afbouwpogingen gedaan had en daar telkens dood- en dood ziek van werd en weken van mijn werk moest missen, om mijn baan uiteindeijk kwijt te raken.
    Ik heb een artikel hiervoer geschfeven op de website van de Depressie vereniging en heel veel reacties van lotgenoten met een vergelijkbare ervaring gekregen.

    Afbouwen van paroxetine moet extreem langzaam met de druppels of de sinds 2013 leverbare afbouwstrips. Afbouwen in stappen van 10 of zelfs 5 mg is letterlijk spelen met je leven! Fabrikant GSK ontkent overigens alles, zelfs na een 8 delige documentaire “Seroxat, Taken on trust” op de BBC die hier volledig aan gewijd is

  141. Hallo allemaal,

    Wat fijn om andere ervaringen te lezen waar ik veel herkenning en geruststelling bij vind.
    Ik heb ongeveer 8 jaar lexapro geslikt, waarmee ik al eerder 2 keer ben gestopt maar steeds weer ben begonnen. Nu voor de derde keer gestopt, 7 weken geleden.
    ik ben helaas erg gevoelig voor alle bijwerkingen dus zit momenteel in een moeilijke periode. Ookal herken ik de klachten van eerder ontwenningen (maar ook bij het starten), het blijft heel heftig om door te zetten.
    hoewel de eerder keren zonder ad prima zijn bevallen is mijn probleem dat wanneer er weer een heftige situatie komt, ik mijn angst en paniek klachten weer terug krijg. Ik vind het moeilijk om te beslissen of ik beter altijd kan blijven slikken, voor het geval dat, of stoppen omdat je nu eenmaal niet weet of je het in de toekomst nog nodig zal hebben. het is gewoon ronduit de hel om weer te beginnen. ik kreeg mijn ontwenningsverschijnselen pas na 6 weken. nu al 1.5 week drama dus. ik heb vooral last van verlatingsangst en dat komt nu flink naar boven terwijl alles goed gaat in mijn relatie. dat maakt het zo dubbel allemaal. de ochtenden zijn het ergst. zodra de wekker gaat heb ik meteen angst en een heel erg zenuwachtig gevoel. totaal geen eetlust en extreem wisselende emoties. je vraagt je af of alles nog wel goed komt…
    inmiddels heb ik besloten door te zetten en mezelf door deze hel te slepen. ik heb voor de heftigste momenten xanax.
    een kinderwens speelt ook een rol met de reden om te stoppen.

    ik wens iedereen enorm veel kracht toe en geef niet te snel op!

    @ anoniempje: hoe gaat het nu met je?

  142. hallo mensen, hier en update van mij.
    sinds 2 dagen EIN-DE-LIJK wat verbetering. De afgelopen 2 weken waren bijna niet te doen zeg. Als ik wakker wordt nog steeds dat zenuwachtige gevoel en angst maar in de middag ebt het weg. wel nog diarree, zweten en schichtig. maar die erge angst is iets minder. ook al 3 dagen geen paniek aanval gehad. Wat mij helpt is blijven herhalen tegen mezelf dat deze gevoelens niet realistisch zijn. het zijn oude klachten die in heftige mate terug keren bij het afkicken. alle gevoelens worden 6 keer uitvergroot waardoor het ook zo moeilijk is om door te zetten. want je denkt dat je klachten weer terug zijn. dat is dus niet zo!!

    eventuele tips waar ik veel baat bij heb:
    – voedings supplementen: magnesium citraat en vitamine b6 en b12
    – yoga
    – zo min mogelijk verplichtingen
    – wel proberen dingen te blijven doen, als het goed gaat voelt dat als een overwinning
    – zwemmen
    – wandelen
    – je veiligste havens opzoeken tijdens de grootste dipjes. Ik heb een paar keer brullend bij mn moeder op schoot gelegen. en ben toch al 35 🙂
    – leef met de dag, denk niet teveel terug of vooruit

    ik heb weer een beetje hoop dat alles toch goed zal komen.

  143. Hoi,,respect voor jullie allemaal.
    Na 10 jaar citolapram 40…binnen 5 weken na 20mg,,
    sta hier nu3 weken op.Wil het zo graag..Hoe weet ik dat die vreselijke heen en weer gevoelens en de extreme vermoeidheid en spierpijn overgaat.
    Of dat het een aanloop is naar erger,bijv.een terugval.
    Hoef jullie verder nietuit te leggen wat ik allemaal ervaar…pffff zo vermoeiend…
    Gaaaappp,

  144. Na tien jaar lexapro 20 mg wil ik voor de derde keer proberen af te
    bouwen. Ik kreeg het middel ivm angststoornis. De vorige twee keer had ik seroxat en vond ik het erg moeilijk. Het lukte maar niet. De eerste keer had ik paroxetine. Ik zat zomaar van 20 op 5 mg, maar die laatste 5 mg lukte maar niet. De ha zei dat ik gewoon weer 10 mg moest nemen. In een periode van veel operaties achter elkaar aan ben ik toch weer naar 20 mg gegaan.
    Volgens mij hadden mijn angsten veel te maken met mijn hormonen. Aangezien ik nu na de operaties in de overgang gekomen ben wil ik opnieuw proberen te stoppen.
    Waar ik vooral bang voor ben is dat ik bij de mensen hoor die van nature te weinig serotinine aanmaken en dus niet kunnen stoppen of dat die vreselijk overheersende vermoeidheid terugkomt.

  145. Hallo,

    Ik ben ook na jaren aan het afbouwen, nu lees is dat je libido kan wegblijven en sexuele stoornissen blijvend kunnen zijn:( hoe is dat met jullie als ik vragen mag.

    Gr en sterkte iedereen

  146. Hallo,

    Fijn om hier verschillende berichten te lezen over mensen die sertraline en andere antideprasiva gebruiken of gebruikte.
    Ik lees hier veel over de hoeveelheid wat mensen gebruik(ten) en mensen die afbouwen. Ik lees over sertraline dat men 100 tot 125 mg gebruiken.
    Ik gebruik nu een jaar lang 200 mg per dag. Ik ben 25 jaar en eigenlijk zou je nu in de bloei van je leven moeten zijn. In overleg met de huisarts ben ik sinds maandag, dus nu 4 dagen bezig met afbouwen. 50 mg per maand. Is dit teveel per maand? Ik voel me nu erg snel geirriteerd en heb veel hoofdpijn. Ook tril ik nu meer dan normaal. Ik lees hier weinig positieve berichten over afbouwen en het eindresultaat. Zijn er mensen die dit ook ervaren, en zijn er nog mensen met tips? Wanneer weet je of afbouwen goed gaat, en na hoeveel dagen moet je je beter voelen wanneer ik een dosis afbouw?

    Alvast bedankt voor de reacties

    Jerome

  147. Ik heb 1,5 jaar paroxetine geslikt. 20mg. Ik zit nu sinds 2 weken op 10mg. Flink wat afkickverschijnselen gehad. Buikpijn diarree duizelig hoofd enz. Het lijkt nu wat minder te worden. Wat me op valt is dat ik bijna alleen negatieve verhalen hoor over afbouwen terwijl mensen in m’n omgeving ook hebben afgebouwd en niet meer zijn begonnen. Ik merk dat de verhalen op internet mij onzeker maken
    Ik blijf nog de komende 4 weken op 10 mg. Als het zo door gaat als nu zal ik me over een week wel weer goed voelen. Ben benieuwd naar de volgende stap. Ik probeer me niet te focussen op de negatieve verhalen maar ben opzoek naar positieve verhalen. Ik hoop dat het me gaat lukken!!

  148. Update. Zaterdag een hele zware dag gehad
    Zag het even niet meer zitten. Natuurlijk gewoon doorgezet en nu vanaf zondag goede dagen. Ben nog wat moe en sta licht op m’n voeten maar dat is het. Het gaat best goed en kijk uit naar 23 nov
    Dan weer afspraak bij de huisarts om te kijken wat de volgende stap wordt
    Ik zie het positief in

  149. Hallo, ik ben ook twee maanden gestopt met antid. De verschijnselen zijn heftig ik besloot over een paar dagen naar de dokter te stappen maar voelde mij daar totaal niet gesteund hij zei dat ik terug moest innemen ! Ik was niet akkoord en probeer toch door te bijten ondanks die afbouwverschijnselen . Alles komt heftiger op mij af , zweten , mezelf onzeker voelen , gevoel van angst …spierpijn, rillen , depersonalisatie pffff.. Ik ben toch heel blij dat ik niet alleen ben als ik het hier zo allemaal lees ! ik vind het enorm moedig van jullie en hoop dat het snel voorbij zal zijn !! Nog veel succes grtjs

  150. Hallo weer enkele weekjes verder , na zo’n drie mnd zonder voel ik mij verschrikkelijk emotioneel en paniekerig , ‘snachts kan ik slecht in slaap geraken en mijn hoofd maalt maar door pfff ! Lijkt of ik terug in depressie aan glijden ben …probeer nog effe door te bijten maar als het me niet lukt ga ik weer 2,5 Mg nemen . Heeft er hier nog iemand deze ervaring ?

  151. Hoi, heb ook een aantal jaren verschillende AD gebruikt. De laatste 1,5-2 jaar sertraline (50mg) ivm angst/paniekaanvallen die ik heb overgehouden aan een burn-out. Nu ben ik reeds 6 weken gestopt met de Sertraline. Heel langzaam afgebouwd en dat ging goed. Uiteraard wel wat bijwerkingen gehad maar dat was goed te doen. Voelde me eigenlijk top (misschien wel te goed). Ben voor mezelf begonnen en had er erg veel zin in. Helaas tot vorige week donderdag! Begon uit het niets te trillen ‘s avonds voordat ik mijn bed in wilde stappen. Dit kon ik niet stoppen en heb van ellende een oxazepam in moeten nemen. In beginsel denk je dat dit eenmalig zal zijn en heb er niet zoveel aandacht aan besteed. Niets is minder waar! Ik ben nu 1,5 week verder en heb het idee dat alle klachten die ik had weer zijn teruggekomen.
    Ik heb mn voordat ik naar bed ga ontzettend last van een onrustig/onbestemd gevoel, trillen. Hierdoor maak ik me druk en word ik angstig. Ben erg verdrietig dat dit me nu weer overkomt. Ik Heb dit met mijn psychiater overlegd en die kon niet echt aangeven of dit onttrekkingsverschijnselen zijn of dat de klachten zijn teruggekeerd. Ik moest voor mezelf een doel stellen. Om het 2/3 weken een kans te geven en aan te kijken. Verder ben ik naar mijn huisarts geweest en die heeft me oxazepam voorgeschreven om e.e.a. wat dragelijk te maken. Vooral slapen is een crime! Zijn er mensen die zich herkennen in mijn verhaal? Zo ja, ik kan wel wat tips gebruiken.

  152. Pff, inmiddels 4 weken en 1 dag gestopt en ik voel me vreselijk. Nog steeds oorsuizen, maar het ergste; hyperventilatie en extreme angst gevoelens. Alsof ik mezelf helemaal kwijt ben. Ik ga dit niet lang meer volhouden. Dit alles om het oorsuizen te laten stoppen.. Bij het verlagen van de laatste dosis werd het veel minder dus ik dacht dan zet ik door!! Ik weet zeker dat het van de Citalopram is.
    Nu weken later is het er nog en soms lijkt het wel erger! Raak er van in paniek en naast die paniek, heb ik ook weer hyperventilatie en kan amper normaal mijn boodschappen doen. Zijn dit nog ontwenningsverschijnselen of is dit dezelfde “ik” weer.. Waarvoor ik Citalopram ben gaan gebruiken.
    Ben zo verdrietig en bang. Als ik nu weer ga opbouwen zal ik dan nog erger het pad kwijt raken of zal het snel weer beter gaan?

  153. Veel mensen slikken jarenlang antidepressiva omdat ze bang zijn om te stoppen, vaak na een (of meer) dramatische eerste poging(en). Dat ben ik ook geweest, maar nu niet meer. Ik slik nu 11 jaar efexor en venlafaxine, maar ben al 3 jaar (!) aan het afbouwen, met niet meer dan 5-10% per stapje. Ik wacht met het minderen steeds tot ik me prima voel op de iets lagere dosis – dat kan 4 weken duren, maar 1x was het 4 MAANDEN, omdat ik opeens een ander merk kreeg.Vanaf 150 mg/dag zit ik nu eindelijk op 25 mg. Dat doe ik door de capsules te openen en een deel van de korreltjes eruit te halen. Per recept tel ik 2 of 3 capsules helemaal uit: 1 capsule heeft nu 150 korrels, maar een andere batch kan 130 zijn. Van 2 capsules van 37,5 mg maak ik er nu dus 3 – heb er een speciale Excel sheet voor gemaakt om uit te rekenen wat ‘logische’ stapjes zijn. Iedere paar weken ga ik een uurtje ‘pillendraaien’… Lege capsules kun je krijgen bij apotheek of (nogal vage…) webwinkels, en je houdt ze over bij het ‘produceren’. In het nieuwe jaar ga ik naar 20 mg. Sterkte iedereen!

  154. Ik ben 74 jaar gebruik seroxel , krijg er veel te lage bloedruk van , ze gaan nu ontgiften van 125 mg seroxel ben hier heel bang voor kan dat kwaad?

  155. Respect voor jullie allemaal! Wat een ellende om er vanaf te komen. … Zeker als je nogal eigenwijs en koppig bent zoals ik. Al 3 jaar aan de Venlafaxine en blij dat ik ze heb kunnen gebruiken om uit mijn toenmalige depressie te komen. Echter heb ik de laatste tijd het gevoel/ idee dat ze ook teveel goede dingen afzwakken en dat ik niet scherp ben. Een keer plots gestopt, mede omdat ik vergeten was om ze in te nemen, dus ja dan maar gelijk stoppen. Eh…nee dus. Boos, geïrriteerd, verdrietig etc. Maar daar valt (tijdelijk) mee te leven. Alleen die schokken in mijn hoofd. …pfff. Echt vreselijk. Toen een maand later toch weer hetzelfde gedaan: zelfde resultaat. Dan maar bolletjes uit de capsule halen. Dat ging prima. Ik was al over de helft zonder al te veel problemen. Helaas gebeurde er prive ineens vanalles en werden de dingen weer zwaar,moeizaam, emotioneel en negatief etc.
    Naar de huisarts gegaan en die vertelde dat ik direct weer de volle capsules moest innemen. En absoluut niet zelf gaan dokteren met afbouwen.
    Eigenwijs als ik ben, nu al weer een maandje aan het afbouwen en vooralsnog gaat het goed.
    Hebben meer mensen last van dat “niet scherpe” gevoel?
    Zijn er nog tips qua voeding tijdens het afbouwen?
    En, ik moet het vragen, kom je uit van depressies af? Volgens mij ben je er gevoelig voor, of helemaal niet. Allemaal veel sterkte. En: alles komt goed! !!!!

  156. hallo allemaal…en een goed duidelijk verhaal,waar deze site mee begint.
    ikzelf heb nu ongeveer 6 jr paroxetine,20 mg en later 30 mg,gebruikt,maar omdat een leverwaarde,de gamma gt bij mij daardoor veel te hoog is/was,moest ik overstappen naar een andere AD,nl. Escitalopram 20 mg,ook wel genoemd lexapro,dat zou een wat nieuwer middel,volgens de psychiater moeten zijn,en zou ik daardoor waarschijnlijk v/d te hoge leverwaarde afkomen.
    zoals zovelen in de berichten hierboven beschreven,moest ook ik,van 30 mg,in 1 week tijd naar 20 mg,en dan weer na een week naar 10 mg,dus in totaal maar 2 weken.
    dan zou ik als ik met de 10 mg gestopt zou zijn,direct moeten beginnen met de lexapro 20 mg……maar toen ik zo bezig was,had ik ineens zoiets,waarom niet stoppen,en eindelijk weer eens in je eigen gevoel terug keren,want het vlakt heel erg af.
    op zich ging het afbouwen wel,al werd ik de 1ste week toen ik van 30 mg naar 20 mg ging,wel depressief,ben dus ook 1 week depressief geweest,en in die week,kreeg ik ook enorme spierkrampen ( ischias ) in de onderrug.
    dat waren wel de 1ste bijwerkingen,ook de spierkrampen,pffff heb wel echt met mijn rug gezeten.
    nu neem ik al 5 dagen helemaal niets meer in,omdat ikzelf dus zoiets had van,nou dan zet ik maar door,en ga het eens helemaal zonder proberen,vooral door het afgevlakte gevoel wat je erdoor krijgt,als je t gebruikt.
    nou ind…..BAM…..pfff,ook ik heb veel last van stroomschokken,hoofdpijn,heel erg huilerig,moe,nergens geen zin in,je ontzettend eenzaam voelen,trillirig,doordat je t blijkbaar koud hebt,en s morgens wakker worden,met een gevoel van,pfff ach ja,waarom zou ik opstaan….dus al met al,zeker niet niks,behoorlijk heftig.
    zoals ik lees in al de berichten,zal ook ik te snel afgebouwd hebben.
    ik heb de afgelopen week af en toe gegoogeld,op al dit soort dingen,en wat schetst mijn verbazing…..ik kwam een behoorlijk artikel tegen,van iemand die er mee onderzoek naar gedaan heeft,ook doordat deze persoon,met precies dezelfde verschijnselen zat.
    hij kwam erachter,dat het stofje van het middel wel snel uit je lichaam verdwenen is,maar dat je zenuwstelsel,en je hersenen,die er zo op ingesteld waren,er echt veel en veel meer tijd voor nodig hebben,om zich weer aan te passen,en dat gaat echt niet met zo”n snelle afbouw.
    sterker nog,hij heeft het zelfs bij een firma uit de pharmaceutische industrie,weet niet meer welke,maar wel een hele bekende,neergelegd….nou schrik niet….
    wprd gewoon allemaal ontkend…..zo ook door zijn psychiater en huisarts…..die zeggen gewoon,dat het wel kan.
    maar de echte grote klap komt pas daarna,als je gestopt bent…..en het is toch ook logisch,dat het zenuwstelsel en de hersenen,zich weer helemaal moeten aanpassen,en dat gaat toch niet in 2 weken tijd.
    doordat volgens dat onderzoek,de hersenen en t zenuwstelsel dat niet zo snel kunnen,krijg je dus te maken,met al die veselijke verschijnselen.
    zal wel verdwijnen,maar heeft echt de tijd nodig.
    mijn psychiater zei,toen ik hem zei,dat je er toch wel langer over moest doen,t afbouwen,misschien zelfs een aantal maanden,toen zei hij,nee dat is allemaal achterhaald,dat is niet meer nodig….nou als dat niet meer nodig zou zijn,en t erg achterhaald is,waarom zit ik dan met al deze verschijnselen ???
    wat ik gedaan heb,na ongeveer 6 a 7 jr gebruik,en dan in 2 weken,is zowat cold turkey…dat kan gewoon niet goed zijn,en misschien nog gevaarlijk ook.
    maar voorlopig zit ik ermee……nu zet ik maar door,want ik zit er toch al middenin.
    maar wat ik allemaal ben tegen gekomen,zou ik misschien toch er veel langer over gedaan willen hebben.
    ik wil jullie wijzen,op dat deze groep geneesmiddelen de AD…..de bijwerking kunnen hebben,van verhoogde leverwaardes.
    je hebt geloof ik 3 leverwaardes,de alat,asat en gamma gt.
    en de gamma gt is erg belangijk,die hoort maar 50 te zijn,en was/is bij mij 250.
    om die reden moest ik dus ook veranderen,anders gaat je lever uiteindelijk kapot.
    neem dit dus even mee,in je leven,en laat een keer bloed prikken hierop,
    er is zelfs een echo van mijn hele buik gemaakt,vanwege dit.
    ikzelf heb door al t lezen,van al dit soort dingen,niet zoveel vertrouwen in psychiaters,of huisartsen,zeker degenen die dit zo makkelijk zeggen,dat snelle afbouwen.
    confronteer je psychiater of je huisarts eens met t feit,dat t stofje wel snel uit je lichaam kan zijn verdwenen,maar dat je zenuwstelsel en hersenen veel langer de tijd nodig hebben.
    nog een reactie op t berict hiervoor van daniel,die schreef……kun je van depressies af komen???
    ik zelf denk dat mensen die t hebben mee gemaakt,er wel gevoelig voor kunnen blijven,maar met goede therapie,leer je het ook te herkennen,en kun je eruit blijven.
    ook denk ik dat het erg belangrijk is,te durven kijken,naar wat je hebt mee gemaakt,jezelf echt leren kennen,en te durven groeien in jezelf,
    en dat kan dus alleen maar,door te durven kijken naar jezelf,je zwakke punten,probeer een beetje te verwerken wat je hebt mee gemaakt….probeer op een heel echte manier met jezelf in cont te komen,en hulp daarbij zou goed zijn,in de vorm,van een goede psycholoog/psychotherapeut etc etc.
    verder vind ik t fijn dat iedereen het allemaal zo durft te delen hier,wat zeker geen zwakte is,al vinden veel mensen in de maatschappij dat wel,maar ik vind het kracht….ik vind t juist kracht als je naar jezelf durft te kijken/facen.

  157. Hallo Jolanda,ik ben nu n mnd a.d.vrij.
    Heb 10jaar sitalopram gebruikt.
    De laatste week lijkt het of alles negatief is.mijn leven mijn relatie,op dit moment voel ik mij heel kwetsbaar en gevoelig voor feedback wat ik dan als negatief kan ervaren en in kan blijven hangen.heb ook moeite met antwoorden te vinden,lijkt of mijn hersens niet mee werken om in balans te komen met gevoel en verstand.
    Ben vlug emotioneel,soms zonder reden,en kan al huilen bij iets op t.v.
    Ook ervaar ik n druk in mijn hoofd .ik hoop dat deze ervaringen bij het afbouwen horen,en niet willen zeggen dat ik niet zonder kan.
    Met mijn huisarts word hiert niet over gesproken,heb in 4mnd afgebouwd dat ging goed.merk dat ik iemand nodig heb die weet en snapt waar ik het over heb.
    Kun jij hier iets mee
    Groet Ine

  158. Ik heb 14 jaar antidepressiva geslikt. Ben begonnen met nortrilen daarna citalopram en vervolgens efexor. De eerste psychiater die ik tegen kwam in mijn ptss periode zei dat ik het mijn hele leven zou moeten slikken. Ik wilde toch heel graag stoppen omdat ik wil leven op eigen kracht en na jaren therapie heb ik het idee dat ik dat ook kan. Ik ben nu gestopt, op 27 mei j.l heb ik mijn laatste 10 bolletjes geslikt. In een capsule van 75 mg zitten ongeveer 300 bolletjes. Ik draaide de capsule open en haalde er tien uit vervolgens iedere dag 10 meer. Dit was een priegelwerk, het zijn hele kleine bolletjes maar op een zwarte ondergrond is het te doen. Ik heb veel last van duizeligheid, slecht slapen en als ik slaap heftig dromen en enorm zweten. Ook ervaar ik schokjes in mijn hoofd en heb ik last van darmklachten. Mijn psychiater zegt dat dit nog wel een paar dagen kan aanhouden. Ik hoop dat hij gelijk heeft en dat dit geen maanden of zelfs jaren gaat duren.

  159. Wat fijn om al deze herkenbare geluiden te horen. Dat geeft hoop en helpt zeker doorzetten. Ik zit zelf een jaar aan de paroxetine 20 MG en zit momenteel anderhalve maand op 10 MG. Midden in de afbouwfase iom de huisarts. De eerste twee weken had ik echt lichamelijk klachten, moe, griep, duizelig, misselijk en hoofdpijn. Ook mijn emotie was ineens terug, sinds een jaar weer huilen om werkelijk niets.. En die dromen, wat vreselijk zeg. Echt nachtmerries.Nu gaat het lichamelijk meestal wat beter, wel veel en snel moe merk ik. Dromen zijn gelukkig al een stuk minder. Als ik slecht voor mezelf zorg merk ik dat gelijk, doordat ik weer meer ga piekeren en negatief word. Ook vliegen mijn emoties nog alle kanten uit, waarin vooral mega geïrriteerd uitblinkt. Niet zo gezellig voor het thuisfront en collega’s. Ik vind het lastig om weer met die gevoelens om te gaan en ook echt daadwerkelijk keuzes te maken. Wat waar ligt toch die grens tussen bezig zijn en dingen willen en ontspannen en voor jezelf kiezen. Maar elke dag leer ik weer een beetje meer en ik vertrouw erop dat het goed komt. Ik heb een “preventieplan” voor mezelf gemaakt en dat helpt. Verder heb ik op een goed moment een brief aan mezelf geschreven, voor als ik in een dip zit. Misschien dat dat nog een tip is voor iemand. Het helpt mij om soms weer de dingen te gaan doen die goed voor me zijn en de draad weer op te pakken en vol te houden. Leuk is het zeker niet en soms is elke dag ook echt een strijd. Ik wens iedereen toe dat er steeds meer “fijne en lichte” dagen komen en de donkere er nog maar af en toe zijn en steeds iets lichter worden.
    Groetjes Esje

  160. Hallo forum, wat een hoop herkenning hier helaas. Slik al zo’n 15 jaar Efexor/Venlaxine als gevolg van burn out -> pleinvrees. Eerst 150 gr en het zelf afgebouwd naar 37,5 gram. Heb het er met de dokter over gehad om verder af te bouwen en hij reageerde “fijn toch dat er een pilletje is voor dit soort klachten” ?? Nu ben ik 56 en ben het eigenlijk wel zat om een verhoogd risico voor leverkwalen, steeds spierpijn te hebben, laag libido, vervlakte emotie en afhankelijkheid van zo’n “stom” pilletje te hebben. Ben dus weer zelf aan het afbouwen geslagen. 4 weken de inhoud van de capsule gehalveerd en afgelopen vrijdag mezelf op cold Turkey gezet. Stroomstootjes, dromen en een korter lontje. Maaaaaar als je weet dat je dit te wachten staat en hopelijk blijft het hierbij, is het voor mij in ieder geval best te doen. Wel mijn man uitgelegd wat ik aan het doen ben, dat hij zich niet rot schrikt als ik hem effe uitveter 🙂 Ik vind het overigens schandalig hoe de meeste artsen net doen of het snoepjes zijn, het is echt puur gif en helaas zullen een hoop mensen niet zonder kunnen, het gemak waarmee het gebruik echter weggewuifd wordt. Ik heb de huisarts nog het een en ander bij moeten brengen over het gebruik en de afbouw van deze pillen, verder aardige vent, maar dit!
    Groetjes,
    Eva

  161. Na 16 jaar AD (ssri,snri’s tca) in ruim 6 maanden clomipramine afgebouwd. Vanaf half januari tot eind april de laatste 10 mg op maat gemaakt door apotheker afgebouwd.
    Dit is de 3e poging. Heb afschuwelijke pogingen achter de rug. ( 1e poging arbeidsongeschikt geraakt in 2009 ( cold turky),, 2e poging, 2013 normale gangbare afbouw venlafaxine: o.a gierende angsten 24/7 en opgenomen geraakt).
    De afkickverschijnselen stonden in geen verhouding tot de oorspronkelijke depressie!
    Nu na 4 maanden zwart en bij momenten suicidaal, eindelijk zo nu en dan wat betere dagen. Nu ook veel fysiekere klachten.
    Het blijft een hel….nog steeds geen leven. Gebruik wel oxazepam als het te erg word en dat is regelmatig.
    Met ADmedicatie: leven in een grijze waas, stilstand, sleur, niets meer voor elkaar krijgen/willen en dat kan je ook niet heel veel meer schelen, je doet t ermee…. het kan immers allemaal heel veel erger is de ervaring.
    Het was dus niet t geval dat ik me beter voelde: ik had er geen baat meer bij…..dan maar depressief zonder AD, dan is het tenminste duidelijk zonder AD verwarring.

    Geen idee of ik het ga redden, wat er nu eigenlijk van mezelf overblijft…
    Op dit moment is het nog steeds NEE GEEN AD.

    Alle mogelijkheden onderzocht om dit niet alleen thuis te hoeven doen, maar voor AD -afkick zijn er geen passende mogelijkheden.

    Raad, advies, steun,
    alles is welkom.

    Sterkte en groet Mabel

  162. Hallo Mabel, heel veel sterkte, zoals in mijn vorige bericht ben ik maar een kleine meid, maar het afkicken gaat me gelukkig heel goed. Ik wil die troep echt nooit meer slikken, ook al komen mijn oude klachten onverhoopt ooit terug, dan ga ik die anders aanpakken dan met AD. Weet niet hoe ik je advies moet geven, kan ik ook niet, maar heb toch aan je gedacht.
    Groet,
    Elly

  163. Hoi, voel me al een paar dagen beroerd: licht in het hoofd, buikpijn, agressief, huilerig en het dringt ineens tot me door dat de oorzaak waarschijnlijk ligt in het feit dat ik een paar dagen geleden gestopt ben met Citalopram.
    Ik slikte nog geen jaar 10 mg, dus een lage dosis.
    Ik had het in zoverre afgebouwd dat ik een paar dagen een halve heb genomen en dus sinds een dag of 3 of 4 helemaal niks meer.
    10 mg leek me ook zo’n lage dosis!
    Maar eigenlijk ben ik behoorlijk beroerd nu en vooral heel bang dat ik nooit meer “de oude” wordt.
    Als de klachten na een paar weken ophouden heb ik het er wel voor over, maar wat als ik zo duizelig en gedeprimeerd en geïrriteerd blijf?????

    1. Heb je het in overleg gedaan met een arts?

      1. Nee. Niet in overleg met arts.
        Die vinden over het algemeen, dat je maar weer moet slikken.
        Er is eigenlijk niet veel bekend over AD’s.

  164. Hoe lang gaat dit duren?
    Clean, mocht je toevallig hier nog lezen, hoe is het met jou gegaan? Ik las dat jij ook van de Citalopram 10 mg bent afgekickt.
    Of iemand??

  165. Zou zo graag vernemen van iemand die “succesvol” is afgekickt.

  166. Heb het idee dat ik het ergste achter de rug heb.
    Ben er nog niet, though..

  167. Heeft er iemand ervaring met afbouwen van anti depressiva en rTMS als ondersteuning?

  168. Ben nu acht weken zonder antidepressiva, en voel me erg angstig. Gaat dit nog over.

  169. Heb een paar jaar Fluvoxamine geslikt en heb nu in overleg met m’n huisarts besloten om in hele kleine stapjes af te bouwen. Van 150 mg, steeds met stapjes van 25 mg omlaag. En afhankelijk van hoe ik me voel 2 weken of een maand doen per dosis afbouwen. Tot aan de 75 mg ging dat erg goed. Hooguit een dag of 3 na het minderen een of twee onrustige dagen met veel emoties en een onrustig en zenuwachtig gevoel, maar dat trok ook snel weer weg.
    Nu zit ik al 1,5 maand op 50 mg en ik voel me vaak onrustig, angstig, ben heel moe, snel emotioneel en geprikkeld en twijfel ik hoe ik verder moet. Ik heb met de huisarts overlegd om nog gewoon een maand op 50 mg te blijven om te kijken of het uiteindelijk beter gaat. Zo niet, dan kan ik er voor kiezen om weer op te bouwen naar 75 mg. En als de klachten wel weg gaan, dan hoop ik in kleine stapjes helemaal af te kunnen gaan bouwen.
    Is er nog iemand die ervaring heeft met dat de laatste fase in het afbouwen juist zo zwaar is? Ik kan me voorstellen dat je lichaam er aan moet wennen om zelf weer een balans te vinden bij het afbouwen, aangezien het ook weken kan duren voordat je gewend bent aan het opbouwen van antidepressiva. Ik hoor het graag als er mensen zijn met vergelijkbare ervaringen!

    Zet ‘m op allemaal!

  170. Zit er goed doorheen. 8 weken geleden gestopt met AD . De psych heeft mij in 1 week laten afbouwen. Het is vreselijk. Nu drie keer psychiaters gesproken en vertelden mij allemaal: medicijnen zijn uit je bloed dus dat kan het niet zijn . Heb veel last van angsten duizelig wazig traag in beweging en prikkelingen in mijn hoofd. Ik baal er zo van om niet gekend te worden hierin en ben ik uitbehandeld bij ggz.
    Weet er geen raad meer mee. Vorig jaar gescheiden , alles is te veel voor mij. Krijg het niet op de rit

  171. Na 17 jaar paroxetine 40 mg per dag te hebben ingenomen, kwam met spoed in het ziekenhuis terecht. Door jarenlange verkeerde medicijnkombinatie(wel voorgeschreven,maar niet goed gecontroleerd….)De internist besliste van de een op de andere dag cold turkey van de medicijnen te stoppen,omdat mijn natrium nog maar 120 was. Ik heb alleen een hele enkele x de stroomsensaties gevoeld en heb vervolgens 3weken met een glimlach op mijn gezicht rondgelopen,zó goed voelde ik mij!!Ja, alle emoties kwamen hard en puur binnen,iets wat al jaren was afgevlakt,maar ik dacht;hier kan ik wel mee leven! Echter na 3 weken begon in me langzaamaan weer wat depressieve,onrustiger te voelen. Op een gegeven moment had ik zelfs een mega kort lontje en mijn stemmingen schoten alle kanten uit. En ik zag tegen vanalles op als hoge bergen. Een vette depressie. In overleg met de plaatsvervangend psychiater(eigen was op vakantie..) kreeg ik weer opnieuw paroxetine. Het verlaagde natrium kwam toch hoogstwaarschijnlijk door een ander medicijn,wat ik nu niet meer had. Heftige opbouw gehad van 14 dagen en ineens voelde ik weer lichtpuntjes!!! Eigen psychiater kwam terug van vakantie en zij was totaal niet blij dat ik dat middel weer nam.Bloedcontrole,ja hoor, natrium was weer aan het zakken,weer in 1 x stoppen….Ik ben in de tussentijd op internet op het homeopathisch middel crocus activia gekomen(zoals beschreven, de homeopathische antidepressivum,maar dan zonder de bijwerkingen,het duurt alleen 6 weken voordat je het merkt…)Ik ben er nu 3 weken mee bezig, sommige dagen vallen me erg zwaar stemmingswisselingen,griep gevoel,misselijk,hoofpijn.Gelukkig heb ik nog oxazepam en clonazepam ter ondersteuning.De psychiater wil me het liefst weer aan de ad.De apotheker die helemaal verdiept is in deze middelen komt vandaag terug van vakantie,aaarna ze gaan overleggen….
    Ik vind het moeilijk,doorzetten en kijken of ik over 3 weken resultaat merk van de crocus a of 2weken afzien en terug aan de ad. Ik heb een kleine van 4 en ik wil voor mijn zoontje ook de leuke mamma terug die vanalles met hem onderneemt en er steeds voor hem is. Hij verdient dit zo…..Ik raad niemand aan om cold turkey te stoppen,ookal is het bij mij “goed” gegaan. Komt iemand de gevoelens bekent voor na het stoppen?Gaat dit “vanzelf”over,en hoort dit bij de ontwenningsverschijnselen? Ik wil me ook nog meer gaan verdiepen in Omega en aanvullende vitamines en mineralen. AD heeft toch een hele impact op je lichaam,daarom wil ik er liever niet aan terug,terwijl ze me wel heel veel goeds hebben gebracht. Ik ben er zelfs zwanger mee geworden. Sommige ziekenhuizen zijn hiermee bekent en je kindje word extra nagekeken en in de gaten gehouden.Ons zoontje was wel een licht gewicht mini manneke!Maar ook hiervoor geld,zoek en gynaecoloog die hiermee ervaring heeft.Ik hoop dat iemand wat aan mijn verhaal heeft en dat er iemand is die weer antwoorden voor mij heeft……allemaal SUPER sterkte!!!

  172. Weet niet of ik hier nog een bericht kan plaatsen, en of er reacties op komen… maar ik slik nu 1 week lang prozac (10mg) maar ik voel me er heel vaag door net of ik niet echt besta… ik zie geen emotie in mijn ogen. En me handen trillen, geluiden gaan snel, tintelingen, ook in mijm hoofd, grieperig, misselijk, geen honger, paniekaanvallen, benauwd, snelle onregelmatige hartslag. Ik vind dit allemaal dood eng… ik ga vanavond beginnen aan de 20mg, maar ben als de dood dat dat heel verkeerd gaat. Is dit allemaal normaal??? Ik herken mezelf niet. Ik hoop op reacties…. gr

  173. Hoi Kim,ik ben niet bekend met prozac,echter de meeste ad hebben zeker de eerste 2weken behoorlijke bijwerkingen en de klachten die je had nog vaker en erger.Na 2 weken beginnen de medicijnen pas te werken en verdwijnen de bijwerkingen.Hebben ze je er niets over verteld,google anders eens bijwerkingen van prozac.Vraag anders ter ondersteuning oxazepam. Helaas kan ik je niet meer vertellen……heeeeeeeeee veel sterkte!!!!!

  174. Dankjewel voor je lieve reactie Merel! Dat doet me goed.

    Gelukkig gaat het nu iets beter. Het lijkt wel met het uur te veranderen, hoe ik mezelf voel… ik ga vanavond de 20mg in nemen en hoop dat het positief aan slaat. Ik moet er even doorheen, helaaas😕

  175. Hoi Lala, Kim en Merel,

    Lala en Kim, ik weet uit ervaring dat zowel opbouwen als afbouwen verschrikkelijk vervelend kan zijn qua bijwerkingen. Dat je af en toe echt niet weet waar je het zoeken moet, maar probeer jezelf gerust te stellen met de gedachte dat het tijdelijk is en te maken heeft met dat je lichaam een ‘nieuwe balans’ moet vinden. Gun jezelf rust en tijd. En als het echt niet gaat, gewoon aan de bel trekken bij je behandelend arts of de huisarts, die kunnen je kalmeringstabletten voorschrijven. Het hielp bij mij om op hele lastige momenten een oxazepam (kalmeringstabletje) te nemen. Dat haalt de ergste angst en onrust weg.
    Merel, wat heftig al dat snelle op- en afbouwen. Ik herken de stemmingswisselingen en de twijfel erg goed… kan ik wel zonder, gaat dit wel goed, moet ik doorzetten, of toch weer opbouwen.
    Ik heb met mijn arts overlegd om per week een logboek bij te houden van hoe het gaat omdat je emoties alle kanten op kunnen schieten. Dan heb je uiteindelijk toch een beetje een overzicht voor jezelf en elke maand overleg ik of ik me wel of niet goed genoeg en stabiel genoeg voel om verder af te bouwen… kleine voorzichtige stapjes en ook die zijn eng.

    Veel succes allemaal!

    Ps. Iets wat voor mij soms heel goed werkt is yoga o.i.d. om even weer wat meer ‘in m’n lichaam’ en ‘uit m’n hoofd’ te komen. Anders blijf ik soms maar malen over alles 😉

  176. Owja en misschien wel handig om erbij te vermelden:

    Ik heb een paar jaar geleden toen mijn klachten begonnen, cognitieve gedragstherapie in groepsvorm gevolgd. Dat leert je omgaan met je angstgedachten en/of paniekklachten, je gaat oefenen met dingen die je eng vind en het geeft je inzicht in je eigen denkpatroon (met soms ook wel irreële angsten). Het was voor mij een openbaring om het met andere mensen met dezelfde klachten te kunnen hebben over alles en het heeft mij veel weerbaarder gemaakt tegen mij klachten. Dat helpt me nu uiteindelijk ook in moeilijke momenten met het afbouwen van mijn medicatie.

  177. Hallo allemaal!,
    Ben nu een goed jaar aan de Escitalopram 20 mg. En vind het nu de juiste tijd om te stoppen. Nu wilde ik daar graag 4 maanden( 16 weken ) over doen. Maar dat zou afbouwen met 1,25mg per week zijn. Maar naar mijn weten is er alleen de dosering van 5,10,15 en 20 mg. Weet iemand hoe je dat moet afbouwen of heeft iemand hier ervaring mee?? Je zou me er enorm mee kunnen helpen! Succes iedereen die in zijn eigen afbouwtraject zit!!

  178. Inmiddels 11 weken, maar voel me vreselijk opgesloten in mijzelf. Heb kalmering en ben op de Paaz beland. . Wie kan mij wat moed inspreken of dit over gaat.

  179. Beste allemaal, ik ben 9 maanden geleden gestopt met citalopram 30 mg. Ik heb deze troep 5 jaar geslikt. Ik heb in 1 maand afgebouwd. Veel te snel weet ik nu! Ik slik al 18 jaar SSRI’s.

    Ik schrijf dit bericht omdat ik heel wanhopig ben. Ik weet niet of ik dit nog lang volhou. Ik heb zoveel ontrekkingsverschijnselen dat ik sinds 10 augustus nauwelijks meer buiten kom en het grootste deel van de dagen op de bank doorbreng.
    Ik weet nu dat ik een verlengd ontwenningssyndroom heb.
    Afgelopen maand heb ik meerdere keren gedacht dat ik opgenomen moest worden. Ik geef al sinds maart aan dat het niet goed met me gaat maar de instelling waar ik een behandeling kreeg voor persoonlijkheidsproblematiek negeert al mijn klachten. Ze wilden mijn klachten niet eens aanhoren. Zij denken dat ik in mijn ‘patiëntenrol’ ben teruggevallen.

    De ontrekkingsverschijnselen zijn een hel. En geen erkenning door de GGZ maakt het er nog erger op.

    Ik wil iedereen op dit forum veel kracht toewensen om van deze ellendige pillen af te blijven!

  180. Vandaag eindelijk een psychiater gesproken en ik heb inderdaad een geprolongeerd ontwenningsyndroom. Ik ben zo blij met de erkenning. Ik heb dus een angsstoornis gekregen ten gevolge van het onttrekken van de citalopram. Daarnaast heb nog talloze andere lichamelijke en psychische klachten. Ik heb nu Sint Janskruid, oxazepam, promethazine (slaapmedicatie) voorgeschreven gekregen. Daarnaast neem ik magnesiumcitraat, visolie en mulitvitamine en mineralen.

    Ik was bang dat ik gevraagd werd om toch maar weer aan de citalopram te beginnen. Gelukkig was dit niet het geval. Sterker nog ik mag het niet eens.

    Vermoedelijk ben ik nu bij het staartje van dit helse syndroom. Ik hoop het zo!

  181. En Laura, kun jij je nu beter er bij neerleggen met het feit dat ze dat erkennen? Hoe lang ben jij al afgekickt?

  182. Lala, ik heb net jouw verhaal gelezen, wat vreselijk voor je!
    Ik heb zelf 4 SSRI’s (Fevarin, Paroxetine, Escitalopram en Citalopram) gebruikt. Er zijn handboeken voor psychiaters waarin staat in hoeveel weken je moet afbouwen. Van een week heb ik nog nooit gehoord maar ik ben geen dokter en weet ook niet met welke SSRI je gestopt bent. Ik heb de citalopram in 4 weken afgebouwd van 30 naar 0 mg. Dat is volgens de richtlijnen. Ik sprak van de week een psychiater die ik vroeger had. Hij zegt heel geleidelijk af te bouwen, minimaal 3 maanden per 10mg (citalopram) omdat hij uit ervaring weet dat de afbouw volgens de richtlijnen veel te snel is.

    In ieder geval jij voelt je vreselijk beroerd en denkt dat het door het stoppen met de antidepressiva komt. Met 11 weken vind ik dat zeer aannemelijk. Ik zou overwegen om weer met een lage dosis van je SSRI te beginnen en op zoek te gaan naar een psychiater die jou wil begeleiden met de afbouw. En er dan alle tijd voor te nemen. Niemand kan voorspellen hoe lang het duurt voordat je geen ontwenningsverschijnselen meer hebt. Misschien ben je er bijna maar misschien nog lang niet.

    Lala ik hoop dat je iets aan deze informatie hebt. Blijf vertrouwen op wat jij voelt. Ik ben ook vaak in verwarring geweest omdat ‘ze’ me niet geloofden maar ik had het dus al die tijd bij het goede einde.

    Meer informatie over het verlengde onttrekkingssyndroom kun je kun je vinden op de site van Stichting antidepressiva vrij. Je kunt ze ook bellen of mailen voor advies.

  183. Ik ben inmiddels weer begonnen eergisteren.

  184. Heel vervelend dat je je medicijnen weer moet nemen. Ik hoop dat je snel opknapt!

  185. hoi hoi ik ben nieuw hier! ik heb een tijdje jullie berichten gelezen! maar ik dacht ik moet nu echt iet kwijt 🙁 ik heb 5 jaar de Sertraline geslikt 50 mg en ben nu net 3 weken gestopt met alles. netjes in 5 maanden alles afgebouwd, ging heel zwaar en best goed. uiteindelijk de laatste stap gezet 3 weken geleden en ik voel me nu toch beroerd 🙁 al 2 weken ontzettend licht in me hoofd, duizelig, enorm kort lontje tegenover me vriend. ik weet me even geen raad meer 🙁 1 ding weet ik wel ik ga niet terug aan die medicijnen, ze hebben me in die periode uitstekend geholpen maar ik merkte ik zonder ze kon. het ging goed met mij en was stabiel. helaas voel ik mij zo nu niet meer. weet iemand hoe lang dit kan duren? wanneer die klachten verdwijnen? mijn psycholoog zegt dat het na 1 week al over is en dat dit niet aan de medicijnen ligt. maar als ik jullie verhalen lees dan ligt het wel aan de afbouw? en dat er soms 2 maanden overheen kan gaan? opzich oke ik heb daar vrede mee maar ik geloof mijn psycholoog niet dat het na 1 week allemaal over moet zijn, dus moest anders maar terug aan de ad terug!! lekker makkelijk toch? kan iemand mij raad geven? alvast dankjewel!!!

  186. even terugkomend op mijn bericht van net, ik ben op de website gaan kijken voor antidepresiva-vrij. wat een hoop info zeg! blijkbaar schijnt het toch troep te zijn voor ons. behalve voor de mensen die er echt niet meer uit komen en opgenomen zijn. vreselijk gewoon dat dit snel wordt voorgeschreven.

  187. Ik heb ruim een jaar Paroxetine 20 MG geslikt. Nu 3,5 maand na het volledig stoppen, kan ik zeggen dat het best wel goed gaat. Natuurlijk is het nog steeds wel eens een strijd en moet ik mezelf echt zetten tot structuur, wandelen, sporten, op tijd naar bed etc. Maar het lukt wel (meestal:)). Lichamelijk geen klachten meer. Enige wat ik soms nog wel lastig vind zijn die emoties die ineens weer binnenkomen, maar nu ik dat weet kan ik daar ook weer beter mee dealen. Ofwel voor de mensen die aan het stoppen zijn, het kan zeker goed komen. Bij mij is het ook gelukt, het is alleen wel bikkelen. En als het toch niet lukt is dat ook niet erg, durf er over te praten en vraag tijdig om hulp!!

    1. Hoi!

      Misschien is dit allemaal niet meer actief..
      Maar doe toch een poging 🙂

      Ik heb 8 jaar lang sertraline geslikt 50 mg
      Nu sinds januari jl gestopt..
      Eerste anderhalve mnd ging prima, maar sinds 2,5 maand ben ik erg licht in m’n hoofd. Zit tegen duizelig aan zeg maar.. kan dat alsnog komen na anderhalve mnd gestopt te zijn? Ook merk ik dat m’n emoties alle kanten opgaan. Vreselijk moeilijk om mee om gaan 🙁

  188. Ik heb ca 18 jaar diverse AD gebruikt i.v.m. paniekaanvallen. In het begin was dat Prozac en dat heeft mij toen goed geholpen. Toen ik na 2 jaar wilde stoppen lukte dat niet. Om een lang verhaal korter te maken. Ik ben ben door de huisartsen die ik heb gehad steeds opnieuw aan de medicatie gezet, omdat ik het volgens hen toch echt nodig had. Ik heb de afgelopen jaren diverse soorten eerst opgebouwd en na enkele maanden weer afgebouwd omdat ik me steeds slechter ging voelen en als laatste was dat Efexor 75mg. 4 jaar geleden heb ik toen besloten om definitief te stoppen met deze medicatie, want ik werd daar alleen maar zieker van. Tot 37, 5 mg was dat al heel zwaar, maar nog verder omlaag is dat nog heftiger geworden en was het de absolute hel, vooral s-nachts. Dikwijls heb ik gewenst om niet meer wakker te worden, maar ik heb een man en kinderen, dus toch wel een reden om door te gaan. Het afbouwen heb ik gedaan d.m.v. korreltjes tellen en geleidelijk minderen. In 75 mg zitten 280 korreltjes. Na 4 jaar zit ik nu nog op 12 korreltjes waarvan ik er 1 per 10 dagen minder.Als ik klaar hiermee zal zijn ben is het nog maar de vraag hoelang het nog duurt voordat ik weer “normaal” zal zijn. Mensen die ooit geprobeerd hebben om van deze medicatie af te komen kunnen zich waarschijnlijk enigszins voorstellen in welke hel ik me al 4 jaar bevindt. Huisartsen hebben hier geen notie van en wat ze hiermee aan moeten, daarom heb ik met mijn man samen deze weg bewandeld. Het gaat nu iets beter en ik hoop dan ook vurig dat het toch eens allemaal voorbij zal.

  189. Elsje, ik maak denk ik nu ongeveer hetzelfde mee als jou destijds.
    Hoe gaat het inmiddels? denk dat het erg geruststellend kan werken, als we weten hoe het verloop na enkele weken is?

    liefs Michelle

    1. Sorry voor de late reactie.
      Het afkicken is uiteindelijk gelukt. Ben er echt van af. Maar het is verschrikkelijk geweest, voelde psychisch geen grond meer onder mijn voeten, grenzend aan waanzin.
      Artsen die zo gemakkelijk voorschrijven hebben werkelijk geen idee wat het aanricht.
      Hoe gaat het met jou?

  190. Ik ben in mei 2016gestopt met mijn allerlaatste AD Clomipramine. In 1 keer van 25 mg naar 0 mg. Dat kon wel zei mijn arts. Ik heb dit gedaan, omdat ik me na 20 jaar verschillende soorten AD’s te hebben gebruikt er helemaal niet meer lekker bij voelde. Ik was suf en had veel keel- mond-en stemklachten. Ook lagen mijn darmen volledig overhoop. Het stoppen was naar:3 weken draaiduizelig en nog langer onrustig en paniekerig.Eigenlijk nog steeds. Met 100 mg 5-HTP en magnesium heb ik zo goed en zo kwaad gefunctioneerd tot nu toe. Wel gebruik ik nog alprazolam, maar eigenlijk ook al veel te lang.In november 2016 ging het mis : ik krijg steeds onverklaarbare prikkels in mijn keel/ mond en het voelt ook branderig. Mijn keel reageert ook op prikkels door allerlei voedsel. Ik krijg het dan benauwd. Of ga kokhalzen. Ook verslik ik me veel vaker. Het is onvoorspelbaar welk voedsel dit veroorzaakt. . Ik krijg hier veel angst van en loop dag en nacht snoepjes te zuigen, om dit te kalmeren. De klassieke homeopate die ik nu bezoek, krijgt er sinds dec 2016 nog niet veel grip op. Eigenlijk ben ik radeloos. Ik hoop, dat iemand een goede arts weet die mij kan helpen de angst ( zonder AD’s) weer onder controle te krijgen en de keelklachten ook. Het zal een lange weg worden………sowieso. Maar ik wil niet arbeidsongeschikt worden. Voor nu heb ik mezelf ziekgemeld. Wat hebben de AD’s veel kapotgemaakt. Er wordt erg mee aangerotzooid in de GGZ. Als iemand tips voor mij heeft…….heel graag.

  191. heb een andere psych opgezocht en ben nu clomipramine aan het afbouwen . tot op heden gaat het goed , als tegenwicht kreeg ik seroquel 25 mg . we’ll see

  192. Ik ben ook in samenwerking met de huisarts gestopt. Maar dit bleek toch nog veel te snel. Ze hadden me ook niet gezegd dat ik bij klachten meteen terug moest komen. En daar heeft ze haar verontschuldigingen voor aangeboden. Maar ik zit nu wel met erge onttrekkingsverschijnselen. Ik heb 10 jaar geslikt. 3 jaar venlafaxine en 7 jaar clomipramine. Ik ben enorm misselijk maar het ergste is wel geen slaap en dromen/ nachtmerries. Biologische slaapproducten werken bij mij niet echt. Neem nu om de drie dagen een slaaptablet hoewel sommige dat afraden. Ik hoop snel op verbetering en heb steun aan jullie verhalen. Oh ja en huilen doe ik als de beste.

  193. Dag allemaal, ik ben 44, moeder en werkend. Pas 2 jaar geleden werd bij mij een borderlinestoornis geconstateerd. Naast het GGZ traject waar ik nu helemaal bijna doorheen ben, ben ik blijven functioneren als moeder, dochter, vriendin en werknemer 🙂
    Ik ben ver voor de constatering dat ik een stoornis heb (had?) begonnen met citalopram, 7 jaar geleden. Nu ben ik sinds augustus (6 maanden lang dus!) heel geleidelijk aan aan het afbouwen, vanaf 40mg. Ik zit nu op 5mg en eigenlijk voel ik me heel goed, tot mijn verbazing. Beter dan op 10mg wat me moe en mat maakte.
    Iedere stap omlaag vond ik gruwelijk, het werd echt iets om tegen op te zien, maar geloof me – het zijn inderdaad (zoals de artsen beweren) “slechts” afkickverschijnselen, er komt vanzelf weer een balans. Per stap omlaag bleef ik zo’n 6 weken – 2 maanden op de nieuwe dosering.
    Omdat ik me sterk en goed voel twijfel ik of ik helemaal stop, misschien blijf ik wel op de 5mg. Tegelijkertijd wil ik er graag vanaf, soort van bewijsdrang naar mezelf toe. “Ik moet zonder kunnen”. Desondanks is mijn advies aan iedereen: wees ajb niet te streng voor jezelf, leg jezelf geen wetmatigheden op of doelen die later gewoon te zwaar bleken te zijn, want dan voel je je ellendig. Voelen, voelen en nog eens voelen. Diep van binnen weet je of je aan de volgende stap toe bent of niet. Luister dus vooral goed naar jezelf. Veel sterkte allemaal, zeer aangrijpende en herkenbare verhalen hier. Hopelijk geeft mijn verhaal moed – mijn leven (of eigenlijk: houd en stemming) is dankzij de juiste behandeling veel en veel beter geworden dan ik ooit had kunnen voorspellen.

  194. Ben een 49 jarige vrouw die sinds haar 30e AD gebruikt. De eerst jaren Seroxat daarna effector. Eind 1999 na een zwaar ongeluk kreeg ik (na enkele jaren 2003 ong) via de pijnpoli cymbalta voor depr en pijn. Hoge dosering (8 a 10 caps pd) maar het hielp. Vooral tegen m’n depressie/paniek/angst. Laatste 6 jaar bouwde ik heel langzaam wat af. Zo’n 10 mnd geleden zat ik nog op 2 cps pd. Totdat ik 3mnd geleden ineens duloxetine 30mg kreeg. Na een week proberen ben ik ermee gestopt, deed me echt geen goed. Toen dacht ik, ik stop er helemaal mee, het gaat best goed met me, die 2 cps zal geen probleem zijn (dom, heel dom). En ja hoor, het ging de eerste paar weken ook best goed, blij dat ik was en trots. Toen kreeg ik 3 antibiotica kuren (1 daarvan half afgemaakt) en enkele weken daarna zat ik ineens bomvol vocht. Kreeg hiervoor tabletje, hier werd ik dus doodziek van. Wel was mijn vocht na 3 dagen bijna verdwenen, toen ben ik ook echt gestopt met dat medic. Toen Urine ingeleverd, bloed geprikt, 24 uur bloeddr kastje omgehad. Bloed in orde, urine in orde en M’n bloeddruk hft een gemiddelde van rond de 155/160 bovendruk, te hoog dus. Inmiddels heb ik al die weken geen cymbalta gehad. De bijwerkingen waren danook vol te houden. Tot de laatste 2 1/2 wk ong. Raak steeds opgefokter, boos, huilen, onprettige gevoelens in lichaam, paniek/angstaanvallen zijn in steeds hevigere maten terug te keren, sluipt er iedere dag weer in. Begon met 909,25 Mg alprazolam en heb nu alweer 0,75 Mg nodig om ripustig te worden. Ik voel me niet meer fijn, ben mezelf niet en mijn zoon van 15 mag dit niet meekrijgen. Een moeder die in paniek raakt, bang is, niet meer blij en vrolijk kan zijn, ik wil dit niet. Wat moet ik nu. Weer beginnen met cymbalta? (Kan het dat de ineens hoge bloeddruk /en vocht klachten van de afbouw van de cymbalta komen?) Heeft de antibiotica ermee te maken gehad. De Vervangende dokter reageerde totaal niet op de opmerkingen van mij. Hij heeft me Dokter hft een bètablokker voorgeschreven (morgen krij ik die. Merk weet ik jog nier) Eigenlijk durf en wil ik ze niet te nemen daar voor mij de oorzaak niet duidelijk is en er zoveel fout kan gaan met die medicijnen. Mijn vraag is eigenlijk: Gaan de afkicksymptomen vd cymbalta uiteindelijk wel weg nog ff geduld hebben of moet ik er toch maar weer mee beginnen. Ik durf de dokter niet meer lastig te vallen.

  195. Ps. 909,25 Mg alprazolam moet 0,25 Mg zijn.

  196. Sinds afgelopen woensdag ben ik van 40 mg citalopram naar nu 5 mg gegaan. Op wat lichte verschijnselen na begin ik me alleen maar helderder te voelen en meer mezelf. Dit is te snel, maar even geen andere keus. En als het zo blijft gaan de beste keus ever. En nooit meer! Ik heb dit 3 jaar geslikt vanwege lichte hypochondrie klachten.

  197. Oja, de verschijnselen zijn voornamelijk diarree en wazig zicht. Ben sinds vandaag magnesium erbij gaan slikken. Schijnt goed te helpen.

  198. Michelle, als je even terugscrollt naar je vraag lees je mijn (late) reactie.

  199. Ik ben 77 jaar en heb ongeveer 30 jaar
    Venlafaxine 75 mg geslikt, voor depressie en paniek aanvallen,en het hielp.
    Maar had altijd heel nare dromen vaak,ook andere pillen geprobeerd,
    maar akelig dromen bleef.
    Ik heb besloten te stoppen begin dit jaar.
    1 maart ben ik begonnen met af bouwen,van internet
    weet ik dat ik daar twee jaar over moest doen,als ik niet veel last
    van ontwenning verschijnselen wilde krijgen.
    Maar ik heb in bijna 9 maanden afgebouwd.
    Het was een grote wens van mij eindelijk te kunnen
    stoppen,ik stond er100 procent achter.
    Natuurlijk kreeg ik last van ontwenning maar
    ik wist dat,en moest dat accepteren.
    ik ben nu 3 weken zonder,en nog steeds blij dat ik niets
    meer slik,ook ik heb allerlei gevoelens ,en last van traagheid
    veel slaap,en af en toe raar, maar ik begin nooit meer.
    Ik accepteer de rare dingen die bij ontwenning horen,
    het zij zo…………ik ben weer mezelf,door veel up en down
    weet ik dat het niet anders is en accepteren.
    dat wil ik aan alle af kickers mee geven,dat is het grootste ding,
    Ik hoop dat iedere afkicker kracht krijgt om te accepteren.
    En rare afkick verschijnselen ,hoort er bij er komt echt een eind aan
    de volhouder wint.

  200. Hoi allemaal! Ik ben sinds deze week begonnen met 10 mg Escitalopram af te bouwen (na overleg met mijn HA) . Heb er ongeveer een jaar aan gezeten. Het plan is 1 mg per week af te bouwen dmv druppels. Waar ik vooral benieuwd naar ben is ervaringen van hoe het is ná de periode met ontwenningsverschijnselen. Hoe voel je je na deze periode, trekt dat weer terug naar hoe je je voelt mét medicatie (in mijn geval goed dus) of van voordat je begon aan de medicatie?

  201. Wat een troep is die AD toch! Na 12 jaar 50 mg sertraline gebruikt te hebben gestopt. Daar heb ik 5,5 maand over gedaan met behulp van taperingstrips. Dus via de huisarts.
    Afbouwen ging goed. Maar na zo’n maand van die rommel af te zijn begon de ellende, misselijk, zwaar vermoeid, lamlendig, slapeloosheid, huilen huilen en nogeens huilen, paniek en angsten. Wat een verschrikking. Heb toen meteen hulp gezocht maar het duurt 2,5 maand al met al voor je bij de GGZ terrecht kunt. Daar is nu het wachten op. Inmiddels ben ik 3,5 maand van de AD af en ik heb een paar nachten zowaar geslapen zonder iets ( ik sliep alleen nog op voorgeschreven temazepam en wiet- je moet wat…pffff ik heb in mn hele leven nog nooit gerookt) maar afgelopen nacht was het weer waardeloos en val ik terug in mijn uitputting en ellende. Heb mezelf toch altijd als een positief mens beschouwd maar begin nu toch echt de moed te verliezen. Niemand die je eigenlijk kan vertellen of dit gevoel nog een nawerking is of dat je maar beter weer kunt beginnen. Ik zweef met mijn gevoel van de ene keus naar de andere. Afhankelijk van mijn stemming. Nu nog anderhalve maand wachten op de ggz. Hoe kom je die tjd door…..
    Iedereen heel veel sterkte met zijn/haar weg om van die rommel af te komen. Ik voel me erg gesteund door jullie verhalen. Ik ben niet de enige….

    1. Hoi Suzan, hoe gaat het nu met je?
      Ik ben net begonnen met de afbouw.
      Gr Crool

  202. Na twee mislukte afbouwpogingen, nu nummer drie. Ik ben al 9 maanden(!) bezig om van 65 mg. clomipramine (Anafranil) naar 22 mg. te gaan. Ik doe 10% van de laatste dosering af (pil afsnijden met mesje of over schuurpapiertje en afmeten op precisieweegschaal !!) en neem dit circa 3 weken. Als ik toch teveel ontwenningsverschijnselen voel, zelfs 6 weken. Ik heb nu nauwelijks last. Ik ben voorlopig nog bezig dus, maar alles beter dan de hel waarin je terecht komt bij te snel afbouwen/stoppen. Heel veel kracht en succes mede-afbouwers!!

  203. Ik heb 5 jaar 100 MG sertraline gebruikt. Via taperingstrip van 100 naar 50 mg gegaan in een maand. De afbouw ging heel goed. Maar een paar weken later begon de ellende. Hevige angst en paniekaanvallen, extreem zweten, diarree, slapeloosheid. Ik neem er nu 7,5 mg mirtazapine bij, om wat te slapen, anders is het niet vol te houden.

  204. vier jaar citalopram geslikt na herseninfarct, afbouw met pillen gaat niet. toen overgestapt op cipramil druppels, slik nu nog twee druppels. elke maand een druppel eraf. Lijkt dat de laatste druppels het ergste is. Zeer veel buikpijn, onwerkelijk gevoel, verdriet enz.
    bah wat een troep

  205. Jarenlang heb ik Venlafaxine 112,5 Mg per dag geslikt. Op een gegeven moment besloten dat het genoeg was geweest. In één keer naar 75 Mg per dag. Dat ging zonder problemen. Ik merkte geen verschil ‘voor en na’. Na een tijd verder afgebouwd. In één keer naar 37,5 Mg per dag. Ging ook prima. Merkte weer geen verschil met daarvoor. Toen, in één keer naar 0 Mg per dag. Dat ging faliekant mis. Dus weer terug naar 37,5 Mg per dag. Dat hielp goed. Later weer geprobeerd, weer mis, angst- en paniekaanvallen als nooit tevoren. Weer terug naar 37,5 Mg per dag en dat hielp weer prima. Ff zo gehouden en gaan lezen over hoe dan wel af te bouwen. Kort en goed, korrels tellen en in 8 weken van 37,5 Mg per dag naar 0 Mg per dag. Goed toch? Mooi niet. Weer angst- en paniekaanvallen en daarbij ook een vreselijke tinnitus opgelopen. Terug naar 20 Mg per dag en dat kan net uit. Tinnitus is gebleven. Psychiater heeft toen aangedragen dat overstap naar Fluoxetine kan helpen op termijn van de AD af te komen. Dus 10 Mg Fluoxetine per dag en geen Venlafaxine meer. Wel Oxazepam erbij voor de broodnodige rust. Nu op naar de ‘verlossing’. Wat een hel. Had de psychiater indertijd aangegeven dat afbouw van Venlafaxine, gezien de onttrekkingsverschijnselen praktisch onmogelijk is, dan had ik zeker om een alternatief gevraagd. Heeft jullie voorschrijver het er met jullie over gehad? En hebben jullie ook ervaring met optreden van Tinnitus na/tijdens het afbouwen?

    Welaan, van die dingen. Dus.

  206. PS, iedereen heel veel sterkte met je traject. Het is echt zwaar. Ik spreek uit ervaring. Ik heb trouwens ondertussen bij diverse onstellingen dit probleem aangekaart. Ben benieuwd of dat wat oplevert. Van de farmaceutische industrie valt weinig te vetwachten. Wij zijn hun verdienmodel. Tsja en je gaat niet de spreekwoordelijke kip met de gouden eieren slachten nietwaar?

  207. Sedert 3 weken, na 30 jaar gebruik, gestopt met 150 mg Fluvoxamine en direct overgestapt op 10 mg Escitolapram. Kreeg na 3 dagen enorme spierspanningen in nek en schouders. Ontwenning Fluvoxamine of bijwerking Escitolapram? Na 3 weken Escitolapram op advies huisarts helemaal gestopt.
    Dit is de tweede dag zonder a.d. . Nu slecht slapen en licht duizelig in hoofd en nog spierspanning in nek en schouders.
    Gezien bovenstaande berichtjes staat mij nog wat te wachten.
    Hoop dat de Fluvoxamine na 3 weken al redelijk uit mijn lichaam is verdwenen, had altijd een lage bloedspiegel misschien is dat nu een voordeel met uitsluipen.
    Nog iemand die ervaringen met mij wil delen zodat we elkaar kunnen ondersteunen misschien? Ik heb geen forums kunnen vinden “hulp bij stoppen a.d.”.

  208. waar moet ik zijn voor tapering strips (afbouw strips) voor mijn ad, zonder dat mijn arts dat weet/of toestemming moet geven ?
    groetjes.
    Elise

    1. Bij de regenboog apotheek.
      Je kunt ook vragen om de vloeibare vorm van je medicatie.

  209. Heel erg bedankt! Ik ben zelf net helemaal afgebouwd met m’n antidepressiva, echt goed afgebouwd alleen de laatste tussenstap niet meer gedaan omdat ik continu zo misselijk was.
    Nu inderdaad last van duizeligheid en die soort stroom schokjes nooit eerder gehad dus merk wel dat ik het daar flink moeilijk mee heb.
    Ik merk hierbij ook dat ik slecht aanraking van anderen kan handelen en ben snel overprikkeld.
    De stemming is ook heel herkenbaar en piekt ook alle kanten op.

    Bedankt dus voor het heldere verwoorden wat kon er maar weinig info over vinden. En dit stelt me dan wel iets gerust.

  210. Ik slik sinds 10 jaar citalopram. Ik ben begonnen met 20 daarna 30 mg en sinds 4 mnd 40 mg ivm burn out. Ik heb last van bijwerkingen sinds die 10 mg erbij dus ben sinds 3 weken aan het afbouwen door om de dag 10mg minder te nemen. Ik heb last van ontwenningsverschijnselen maar dat is te overzien. Ik twijfel alleen of het wel goed is het om de dag afbouwen. Ik neem dus de ene dag 30 mg en andere dag 40 mg. Ik ben wel van plan om de tijd ervoor te nemen.

  211. Hi. Ik neem duolexitine sinds postnatale depressie vijf jaar geleden. Ik heb op 120mg gestaan en geleidelijk afgebouwd zelfs soms met zes maand tussen. De onttrekkingsverschijnselen kwamen telkens pas na enkele weken.Nu enkele dagen terug van 30 naar 0 Mg en meteen last van. ik heb zowat alle mogelijke verschijnselen. Hoe lang kan dit duren? En idd ook hevige belasting op de relatie en idd ook raar dat er geen kleinere dosissen bestaat om meer geleidelijk aan te kunnen stoppen bijv 10 Mg. Zo raar dat er op vlak van afbouwen totaal geen beleid is bij ons in België

  212. Goedenavond allemaal,

    Tjee wat zitten er veel mensen in hetzelfde "afbouw" schuitje zeg.

    Mijn naam is Monique maar deze naam was al in gebruik op dit forum.

    Ik slik 13 jaar sertraline. 50 mg. Ik ben 26 januari, in overleg met de huisarts, gaan afbouwen. Eerst twee weken om de dag 50/25mg. Toen 2 weken 25 mg. Daarna 25/0 om de dag. Toen ging het mis. Daarna opgehoogd naar 75 mg. Dit volgens voorschrift van de dokter. Toen enorm last van oorsuizen, stress, angst, kaakklemmen….de hele mikmak. Dus weer afgebouwd naar 50 mg. Hel na hel na hel.

    Als ik jullie verhalen lees ben ik iig niet de enige met deze troubles.

    Ik ben ooit begonnen door lichte paniek en angst.

    Ondertussen bij de GGZ belandt.
    Ik wil van het oorsuizen af. Ondertussen heb ik daar ook vreselijke angst van dat dat nooit meer overgaat. Ik hoop nog steeds dat het een bijwerking is van de sertraline.

    Nu aan het afbouwen met de vloeibare vorm van sertraline. Zit nu op 16 ml. Dus 32 mg. Mijn hemel wat een ellende zeg. Ik voel me leeg, naar, onzeker, angstig…

    Kan iemand vertellen of dit allemaal ooit eens ophoudt?

    Verder wens ik jullie allemaal heel veel sterkte met af en opbouwen.

    Groetjes Monique.

  213. Iets meer dan 1 jaar citalopram geslikt tegen moodswings angst overgang ben nu sinds 2 weken van 20 naar 10 gegaan. Het liefst stop ik meteen want heb geen geduld en als ik wil stoppen wil ik ook stoppen maar na deze verhalen durf ik dat niet!! Deze 2 weken gaan al goed, advies van de dokter was 4 weken op 10 mg en dan moet ik terug bellen. Hoop dat ik er snel vanaf ben, tis mooi geweest, heeft me geholpen toen ik het nodig had, wil het nu weer alleen doen 🙂

  214. Beste mede lot genoten,

    Wat vervelend om te lezen. Maar wat gaat mij dit troost. Als het zou kunnen zou ik met jullie allemaal willen huilen en schreeuwen.

    Sinds 5 weken gestopt met escitalopram 10mg. Afgebouwd in 6 maanden met druppels.

    Ook op vakantie geweest. Heb onder een parasol zitten janken op het strand.

    Als ik alle sites bekijk wordt er geschreven dat de ontwenningsverschijnselen max 4 weken aanhouden. Maar de berichten hier geven een ander beeld. Ook mijn eigen ervaring is heel anders.

    Duizeligheid, heftige hoofdpijn, slecht slapen, huilen om een pinguïn in happy feet. Mijn zelfbeeld=0. Mijn leven is stom. Buikpijn en waardeloze ontlasting.

    Tussendoor doorgaan met leven. Want ik ben moeder. Ik werk en studeer. O en ik heb een partner die tegen emotioneel wrak aan kijkt. Dat wrak ben ik.

    Cognitieve therapie en emotie regulatie therapie gehad. Ik relativeer alles. Maar het blijft zwaar.

    Ik hoop zo graag en succes verhaal te lezen…

    Voor iedereen die dit leest, of je nu afgebouwd heb of weer gestart bent, ik lees jullie berichten. Ik weet hoe jullie je voelen. We zijn niet alleen! Ik geef jullie een knuffel!

    Ik blijf jullie op De hoogte houden hoe het gaat.

    Liefs
    Xxx

  215. Hallo iedereen ik heb 7 jaar AD geslikt ben nu 6 weken volledig gestopt. Ik heb vooral lichamelijke klachten. Ik voel me onrustig spanning in me benen. Door de lichamelijke klachten komen de angsten ook weer opspelen. Het rare is dat ik goede dagen heb en dan ineens weer slechte. Ik voel me ook moe en zweet veel. Toch ondanks alles blijf ik volhouden en hoop ik dat het in de toekomst gaat verbeteren. Veel succes iedereen bij het stoppen/afbouwen.

  216. Hoi iedereen!

    Nu inmiddels 5 maanden volledig gestopt na rustig afbouwen.

    De lichamelijk klachten zijn weg. Het gaat weer goed.

    Wat ik wel merk is dat prikkels nu extra aankomen en dat mijn emoties meer actief zijn.

    Ik probeer mijn grenzen aan te voelen en te herkennen.

    Op dit moment richt ik mijn leven in met de gezonde dingen en contacten. Mensen die een negatieve invloed hebben op mij heb ik bewust een bericht gestuurd met nu even niet meer. Ook familieleden. Man wat is dit fijn. Ik geef nu ruimte aan dingen en mensen die goed voor mij zijn. Ik kom voor mezelf op.

    Als ik alles maar blijf accepteren dan is een pil de enige oplossing. Want dan voel ik minder.

    Maar ik kies nu voor mezelf. En het voelt goed.

    Voor iedereen die hier doorheen gaat. Het wordt beter. En als het niet lukt vraag om hulp. Je bent sterker dan je denkt. En probeer je ook sterk te denken.

    Succes iedereen!
    Liefs

    Manu

  217. Hallo Scarlet
    Hoe gaat het nu met jou?
    Ben benieuwd of je helemaal
    Niet meer depressief bent geworden.
    Mvg Josiane

  218. Hallo iedereen ben nu 3,5 maanden gestopt met deanxit. De laatste 2 weken erge terugval met veel angst en onrust. Hopelijk verdwijnt dit terug. Aan Manu blij te horen dat het na 5 maanden beter gaat. Er is nog hoop.
    Ik hoop dat je ons op de hoogte houdt of het de goede kant blijft opgaan. Veel succes iedereen

  219. Nou Ellen. Waarschijnlijk niet wat je wil horen. Na een behoorlijke terugval weer gestart. De klachten waren te ernstig om vol te houden. Gezin en werk maar ook ikzelf, het ging niet meer.

    Mijn angst stoornis en paniekaanvallen waren weer terug. En ik dacht echt dat het goed ging. Dat ik het onder de knie had.

    Ik hoop dat jij meer succes hebt.

    Liefs Manu

  220. Oh jammer Manu. Ik hoop dat je je vlug terug beter voelt. Het is idd niet gemakkelijk. Het lastigste voor mij is mijn chronische hyperventilatie. Die werd vroeger onderdrukt door de AD en is nu hevig terug. Ik word er hypochondrisch van. Ik probeer me op te trekken aan de goede dagen, maar het blijft moeilijk. Groetjes

  221. Zijn er meer mensen die aan het afbouwen zijn van Venlavaxine.
    Ik zit momenteel van 225 mg op 75 mg en vind het zwaar.
    Zou het fijn vinden Ervaringen te delen.

  222. man 42 jr. Ik denk ik deel ook mijn ervaringen.

    Na 4 jaar 50 mg sertraline ben ik nu gestart met afbouw. Ik voelde me behoorlijk tegen de muur gezet door de leveranciers en apotheken want door leveringsproblemen heb ik al tig verschillende merken gehad met allerlei bijwerkingen. Na toch 3 jaar hetzelfde merk te hebben geslikt en stabiel te zijn geweest was het begin van dit jaar weer raak en moest ik weer over. Na 4 maanden kreeg ik weer bijwerkingen dus besloten nu de stap te nemen. Ik was dat zo zat!

    Anyway, ik ben nu 20 dagen onderweg op 37,5. Stap.is te groot geweest en behoorlijk last van angst pieken, malaise, onrust en darmklachten, maar wil zeker niet terug naar 50.

    Ik hoop dat de symptomen snel milder worden.

  223. Update:

    Helaas 3 dagen na bovenstaand bericht weer besloten om terug te gaan naar 50mg. Fysiek gaat het de goede kant op, helaas mentaal nog niet stabiel. Al begin ik alweer goede uurtjes te krijgen 🙂

    De ontwenningsverschijnselijn werden te heftig: obsessieve gedachtes, onrust, angst, zwaar depressief gevoel. Ik wilde mezelf niet in een nieuwe depressieve fase drukke . De druppel om terug te gaan waren uiteindelijk de fysieke klachten, met regelmaat het gevoel te hebben je zo slecht te voelen dat je tegen een toeval aan zit of onderuit te gaan.

    Ik zal een 2e poging niet snel wagen. Zoals ik hierboven ook al las, niet meer klooien met m’n hoofd.

    Ik zie de medicatie nu als een noodzakelijk kwaad. Iedereen slikt medicatie en ik dit. Ces’t la vie.

    Voor ieder ander die bezig is, stay strong💪🏻

  224. Zijn er mensen die last hebben van slapeloosheid?

    Ik nam een periode 30mg mirtazapine. Over de jaren vlotjes afgebouwd tot 3,75 mg. Heel geleidelijk, samen met de psychiater.
    Dan van 3,75mg naar 0 gegaan, te snel: schokjes in het hoofd en ernstige slaapproblemen. Vorig jaar begonnen met taperingstrips: 3,75 naar 2,50 mg ging vlot.
    Daarna 2,5 mg naar 0,00mg. Onderbroken aan 1mg wegens te zwaar.

    Vorige maande de resterende taperingstrip 1mg naar 0mg genomen. Enkele dagen op ‘0mg’ te staan geen schokjes meer gehad zoals de vorige keer. Wel slapeloosheid maar minder erg (vroeger niets tot 1-2 uren slaap per nacht), nu ongeveer 4à 5 uren slaap per nacht. Echter na anderhalve maand komt er geen verbetering in de slaap.
    Gisteren 1mg mirtazapine genomen en ik sliep direct beter vorige nacht.
    Zo bevreemdend dat je hersenen nog zo gewend zijn aan de medicatie, zelfs aan amper 1mg!

    Herkenbaar?

  225. Wegens veel bijwerkingen moest ik van de neuroloog stoppen met duloxatine
    60 mg.. ik kreeg dit voor zenuwpijn. Hij zei niets over afbouwen ik las in de bijsluiter dat je niet zomaar kon stoppen, ik heb hem weer gebeld en dit vertelt,
    Hij zei doe maar 1 week 30 mg.
    Ik kreeg na 2 dagen rare schokken in mijn hoofd en huilbuien ,hoofdpijn
    Rillingen moe niet slapen.
    Weer gebeld en zit nu al 3 dagen op antwoord te wachten. Ben zo klaar met deze dokter.

  226. Na 11 jaar slikken van dagelijks 20 mg paroxetine, ben ik nu 8 maanden helemaal clean van deze in de doofpot gestopte harddrug. Ik onderga veel lichamelijke pijnen in mijn borst en mijn linkerarm, waardoor ik dacht dat ik het aan mijn hart heb. Onderzoeken hebben laten blijken dat mijn hart gezond is. Het zijn gewoon allemaal na weeën van het extreem lange gebruik van paroxetine. Huilbuien en angsten horen hier ook bij. Voor iedereen die steun nodig heeft, geef niet op! Wij mensen zijn sterker dan we denken en onze geest kan tricks met ons spelen. Trap er niet in. Blijf positief en krachtig, ook voelt het soms als een ware hel. Na regen, komt ALTIJD zonneschijn!

    1. @Jesse,

      Ik zie dat je blog al een heel aantal maanden geschreven is, naar ik waag toch een rectie.
      Wat super te lezen dat je helemaal clean ben. Ik ben ook bezig, maar ik heb makkelijkere tijden gekend. Hoe gaat het nu met je? Kan je zeggen dat je je alleen maar beter bent gaan voelen of dat niet?
      Wat merk je voornamelijk op als een goede vooruitgang nadat je gestopt bent?

      Ik slikte 10 mg paroxetine. Ik heb zelf in 4,5 week van 10 naar 5 mg gedaan, door medicijnen te splitten.
      de 5 mg heb ik een 3 weken gestabiliseerd en ben afgelopen zondag gestart met taperingstrips om verder naar 0 te gaan. Dit gaat in 4 weken.

      Maar dinsdagmiddag….of ik een rugzak op kreeg…moeie ogen, lood in me benen, enigzins depri, echt opeens nergens zin in hebben en alles is te veel.
      De laatste vraag: herken jij deze afkickverschijnselen?

  227. Heb 7 jaar Mirtazapine 15 mg gebruikt en tot 7.5mg geen probleem maar vanaf 3.75 mg misselijk en spijsverteringsklachten heb na verschillende pogingen om zelf te stoppen eindelijk heel langzaam afgebouwd ieder week 0.25 mg minder tot 1mg en dan ineens gestopt omdat ik gelezen had dat vanaf ge zo laag zit het niet aan te raden is dan nog met 0.25mg af te bouwen zou de onttrekkingsverschijnselen enkel maar langer aanhouden. Dus sinds vorige week op 0mg maar ben nog steeds misselijk en geen eetlust maar zou zo nog 3 weken kunnen aanhouden…. ik hoop dat ik terug normaal kan functioneren ik kreeg dit medicijn omdat ik door sterfgeval niet meer kon eten maar de huisarts destijds had mij niet gezegd dat dit een antidepresiva was

  228. Ik ben zes weken geleden gestopt met escitalopram. Wat een hel! Extreme onrust, hartkloppingen, angst, paniek, misselijkheid, druk op borst, hyperventilatie. Ik ben gelijk weer terug gegaan naar 0,5mg escitalopram. Na vijf weken trad er nog geen verbetering op, het werd alleen maar slechter. Nu sinds twee dagen naar 1mg escitalopram doorgepakt. Weet iemand van jullie hoe lang het duurt voordat opbouw weer stabiel wordt? Komt dit weer goed?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *