“Het is een misverstand dat iemand met autisme geen behoefte heeft aan sociaal contact”, stelt Wouter Staal, bijzonder hoogleraar Autismespectrumstoornissen aan de Universiteit Leiden. Volgens verschillende autisme experts bestaan er nog altijd veel vooroordelen over autisme. Die vooroordelen staan zowel onderzoeken als het begrip vanuit de samenleving in de weg. Goed om wat vaker bewust te staan bij de diversiteit binnen de diagnose autisme en juist dat contact met elkaar te blijven opzoeken.
Niemand is hetzelfde
Het begint er eigenlijk mee dat niet iedereen met autisme aan dezelfde symptomen voldoet; er is dus eigenlijk niet een eenduidige diagnose te stellen. Volgens Staal worden mensen met autisme nog te vaak weggezet als mensen die geen behoefte hebben aan sociaal contact. “Niets is minder waar. Mensen met autisme zijn vaak bijzonder loyaal en betrouwbaar. Je moet er alleen iets meer in stoppen om ze goed te leren kennen.”
Bron: juleskwak
Maar dat je autisme zou kunnen aflezen bij iemand of dat je kunt invullen waar een persoon wel of geen behoefte aan heeft – door een bepaalde diagnose – is dus vaak onterecht. Eerder kon je op Proud2Bme al eens lezen over verschillende misvattingen bij autisme. Ook lees je in verschillende interviews hoe Alwin, Lucinde en Kristin omgaan met hun diagnose.
Vaak worden extreme vormen uitgelicht, iets wat je eigenlijk bij het beeld van eetstoornis ook terugziet. Terwijl je zou kunnen zeggen dat ook bij autisme de grootste groep redelijk opgaat in de massa. Ze hebben een baan, een relatie en een sociale omgeving. Ze draaien mee in de samenleving zonder direct op te vallen – net zoals velen met een eetstoornis dat ook doen. Wat natuurlijk niets zegt over de mate waarin zij last hebben van hun psychische klachten.
Voordelen van de coronacrisis
De coronacrisis heeft hierin wel degelijk voordelen gebracht. Het tekort aan prikkels kan voor veel mensen een zege zijn, een welkome pauze. Dat is voor mensen met autisme niet anders. Eerder deelden we ook al wat deze situatie jullie in positieve zin heeft gebracht. Is dit hetzelfde voor mensen met autisme?
Nu kan het gebrek aan prikkels ook voor iemand met autisme een probleem zijn, maar het thuiswerken brengt ook voordelen. Alleen al rustig pauze kunnen houden, kan een wereld van verschil maken. En waar iemand met autisme in groepsverband vaak sneller vermoeid raakt, is het één op één contact in deze tijd juist een uitkomst. Dan is er namelijk de mogelijkheid om gericht een onderwerp te bespreken. Je hebt de tijd en aandacht voor elkaar. Zeker als het een onderwerp is wat iemands interesse heeft, komt dat het sociale contact en de verbondenheid te goede. De tijd die er eerder misschien minder was om elkaar goed te leren kennen, zeker en groepsverband of op de werkvloer, is er nu des te meer.
Daarnaast kan ook het loslaten van bepaalde dwanghandelingen nu makkelijker zijn. Niet meer naar sociale verplichtingen móeten of een precies aantal keer sporten in de week. Nu dat in één klap weggevallen is én ervaren wordt dat je daar redelijk mee om kan gaan, geeft dat rust en vertrouwen voor de toekomst.
Herken jij je in het bovenstaande verhaal, of ervaar jij het anders?
Bron: Nu.nl
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie