De overheid heeft berekend dat zo’n 800.000 mensen in Nederland lijden aan depressieve klachten. Voor de overheid is dit problematisch, omdat zieke mensen veel geld kosten. Aan de ene kant vind ik niet dat dat de doorslaggevende reden zou moeten zijn om een behandelplan nog eens goed onder de loep te leggen, maar aan de andere kant begrijp ik ook wel dat de maatschappij voor hun gewoon zo werkt. Laten wij als individu en medemens zijnde dan maar zorgen voor wat balans en handelen vanuit de wens dat we iedereen een fijn en gelukkig leven gunnen. Dat is immers wat iedereen verdiend.
Hoe het ook zij, er is een campagne gestart om het aantal mensen met depressieve klachten flink omlaag te helpen. Voor deze campagne wordt nu een hoop onderzoek gedaan en één van deze onderzoeken heeft aangetoond dat jongere mensen met depressieve klachten veel gemakkelijker herstellen dat oudere mensen (40+) met depressieve klachten. De klachten zijn bij oudere mensen vaak lichter dan bij jongeren, maar houden wel langer aan.
Hoe dit precies komt is niet duidelijk. Het zou met vanalles temaken kunnen hebben. Misschien heeft het temaken met fysieke ongemakken die je op latere leeftijd kan krijgen of misschien is het omdat oudere mensen zich sneller eenzaam kunnen voelen. Misschien heeft het te maken dat jongeren sneller en makkelijker nieuwe gedrag en nieuwe gedachten aan kennen leren of misschien is het omdat je als jongere stiekem toch meer hoop op de toekomst hebt, omdat je gewoon nog wat langer te gaan hebt! Er zijn in ieder geval geen concrete uitslagen uit dit onderzoek gekomen, maar wat wel vast staat is dat het telkens weer erop uit lijkt te komen dat jongeren sneller en anders herstellen dan 40-plussers.
Toch krijgen jongeren en ouderen vaak precies dezelfde behandeling. Is dit dan wel correct? Zou je als je ouder wordt niet een ander soort behandeling moeten krijgen wanneer blijkt dat deze behandeling niet zo goed werkt? Waar zou dat verschil dan in moeten zitten? Welke behandeling werkt het best?
Zelf heb ik nooit echt een depressie gehad. Wel kwamen er depressieve klachten mee met mijn eetstoornis. Ik ben voor mijn eetstoornis in groepsbehandeling geweest en in die groep zaten mensen met allemaal verschillende leeftijden uiteenlopend van 16 tot 37. Dat is best een behoorlijk verschil op die leeftijd. Toch kregen we allemaal dezelfde behandeling. Zelf had ik het idee dat dit wel goed werkte en dat we, omdat we immers in een groepsbehandeling zaten, toch een hoop konden leren van elkaars verschillen en overeenkomsten.
Voor mij was het soms heel helpend om te horen hoe een wat ouder iemand tegen een bepaalde situaties aankeek terwijl een ouder iemand soms juist veel kon hebben aan de frisse, onbevooroordeelde blik van een jonger iemand. Zouden we wat dit betreft niet ook heel erg veel van elkaar kunnen leren? Hoe het ook zij, het is goed dat hier onderzoek naar wordt gedaan en dat er gekeken wordt naar hoe we al die verschillende mensen die toch ook wel veel op elkaar lijken het beste kunnen helpen.
Voorlopig hebben er nog geen veranderingen plaatsgevonden, maar ik vraag me wel af hoe jij hierover denkt, wat er voor jou wel of juist niet heeft gewerkt en waar jij behoefte aan zou hebben?
bron: trouw
fotografie: Gerald Gabernig
Geef een reactie