Omdat wij op Proud2Bme werken vanuit onze eigen ervaring, vinden wij het belangrijk om ook deze kant van hulpverlening te belichten. Vandaar deze serie: Ervaringskracht. Hierin worden verhalen verteld van mensen die door een ervaringsdeskundige zijn geholpen of die zelf ervaringsdeskundige zijn. Vorige week kon je het verhaal van Maaike lezen.
Vandaag is de beurt aan Carlijn. Carlijn is 33 jaar oud en werkt als adviseur employabiliteit bij het Ministerie van Defensie. Binnenkort zal ze een andere functie gaan aannemen. Dan zal ze verantwoordelijk zijn voor de kennis en innovatie rondom opleidingen van manschappen en (onder)officieren. Carlijn heeft tijdens haar herstel inspiratie gevonden in de gesprekken met een ervaringsdeskundige.
Wanneer kreeg jij een eetstoornis en hoe heeft zich dat ontwikkeld?
“Ik was 18 jaar, begon aan een HBO studie en woonde net op kamers in Maastricht. Tien jaar later, op mijn 28ste, zag ik pas in dat hoe ik omging met frustraties en onzekerheden niet gezond was. En al die tijd heeft niemand gezien dat ik boulimia had. Ik had heel duidelijk episodes in die tien jaar. Tijdens een verblijf van half jaar in het buitenland had ik eigenlijk non stop last van mijn eetstoornis, terwijl het de maanden erna weer prima ging. Met die ups en downs vond ik het lastig om te erkennen dat ik een eetstoornis had.”
Wat voor hulp heb jij gekregen?
“De therapeuten van Rivierduinen hebben mij het vertrouwen gegeven dat ik ook zonder hen kan, dus sinds mei van dit jaar ben ik niet meer onder behandeling. In totaal ben ik 4,5 jaar bij Rivierduinen in behandeling geweest. Ik ben begonnen met groepstherapie. Tegelijkertijd liep ik bij een psychiater vanwege een depressie en begon ik, vlak na het starten van de therapie, met antidepressiva. Ik heb groepstherapie als lastig ervaren. Ik kon en wilde van niemand uit de groep iets aannemen. Het werkte op een bepaald moment zelfs averechts. Ik vond het ook moeilijk om te horen wat de gewichten van anderen waren en dat ze het weer lastig vonden om aan te komen. Kortom, groepstherapie was het niet voor mij.
Daarna ben ik één op één verder gegaan met een therapeut. Dankzij haar heb ik enorme stappen kunnen zetten. Ze creëerde een omgeving waarin ik eerlijk kon en wilde zijn. Zo ben ik uiteindelijk ook de module ‘intimiteit en seksualiteit’ gaan volgen. Dat was een uitdaging, want het was weer in een groep. In het begin was dat lastig. Maar uiteindelijk heb ik er een modus in gevonden en kon ik het maximale uit die module halen. Ik heb ook bij een diëtiste gelopen. Dat was ook niets voor mij: ik was te veel bezig met wat wel en niet mocht. Terwijl ik juist zonder schuldgevoel wilde eten. Tegelijkertijd noteerde ik daadwerkelijk elk dropje dat ik at. Omdat ik wegens gezondheidsredenen wilde afvallen, ben ik bij een bewegingstherapeute terecht gekomen. Dat hielp gelukkig. Ze was enthousiast en lief, niet oordelend. Ze gaf me praktische tips waardoor ik vaker de fiets nam en naar werk wandelde in plaats van een bus of auto. Parallel aan de therapie heb ik ook veel boeken gelezen over omgaan met emoties, ervaringen van anderen op het gebied van een eetstoornis en omgaan met eten. Ook podcasts (zoals Recovery Warriors) hebben een grote rol gespeeld in mijn herstel. Het was fijn om verhalen van anderen te horen over hoe zij omgaan met eetstoornissen.”
Hoe ben je bij hulp door een ervaringsdeskundige terecht gekomen?
“Waarom ik van hen (de deelnemers aan de podcasts) wel wat aan nam? Zij waren hersteld van een eetstoornis. Dat motiveerde mij om ook aan mijn herstel te werken. En zo kwam mijn therapeute met het idee om eens echt met een ervaringsdeskundige te praten. Dat werkte. De directe aanleiding voor een eerste bezoek aan een ervaringsdeskundige weet ik niet meer. Wel heb ik vaker contact gehad over mijn terugval preventieplan. Ze had daar een mooi document voor dat mij hielp om een terugvalpreventatieplan bij te houden. Ook hebben we het over een weg naar herstel gehad en dat terugvallen daar bij hoorde.”
Hoe beviel jouw behandeling door een ervaringsdeskundige?
“Heel goed! Het was fijn om iemand te spreken die hersteld is van een eetstoornis; die persoon weet wat jij doormaakt en tegelijkertijd houdt ze je een spiegel voor. Want: herstel is mogelijk. De ervaringsdeskundige waar ik mee sprak, had voornamelijk een geschiedenis met anorexia. Soms konden we elkaar daarin niet echt vinden en dat was oké. Ze herkende wel mijn uitdagingen wat betreft genieten van eten, omgaan met emoties en streng zijn voor jezelf. Ook hebben we het gehad over kinderen. Ik wil geen kinderen en heb lange tijd gedacht dat mijn eetstoornis daar een rol in speelde. Met haar heb ik daar heel fijn over kunnen spreken.”
Wat denk je dat de meerwaarde is van een ervaringsdeskundige ten opzichte van een behandelaar die dat niet is?
“Voor mij zit de kracht in een ervaringsdeskundige dat ik tegenover iemand zat die is hersteld en tegelijkertijd openlijk spreekt over terugvallen. En dat dat oké is. Die persoon weet hoe zwaar je reis is. Een therapeute kan zich goed inleven in je uitdagingen, maar een ervaringsdeskundige weet welke uitdagingen jij écht hebt en deelt zijn of haar wijze van omgaan met die uitdagingen.”
Zitten er ook nadelen aan een behandeling door een ervaringsdeskundige?
“Uiteraard, want het kan dat je niet met elke ervaringsdeskundige een goede klik hebt. Ook vond ik het lastig dat zij anorexia had gehad en minimale ervaring had met boulimia. Het is wel belangrijk dat je, in een gesprek met een ervaringsdeskundige, je realiseert dat wat hij of zij deelt, voor hem of haar heeft gewerkt. Het is niet DE oplossing; het is een suggestie. Dat is belangrijk om je te realiseren.”
Zou je anderen aanraden je door een ervaringsdeskundige te laten behandelen?
“Zonder twijfel zou ik anderen dit aanbevelen. Ik zou daarbij wel de kanttekening plaatsen dat je er uithaalt wat je er zelf uit wil halen. Formuleer voor jezelf wat je precies wil vragen. En als je dat niet weet, is dat ook oké. Geef dat dan aan in het gesprek of in de e-mail. Alleen al sparren met een ervaringsdeskundige kan je al helpen een hulpvraag te formuleren. Ik vond het zelf eng om contact op te nemen met een ervaringsdeskundige: Wat zou die persoon van me denken? Gaat die persoon me wel begrijpen? Is mijn vraag wel belangrijk genoeg? Gaat ze me niet uitlachen om mijn vraag?
Ik kan je vertellen: een ervaringsdeskundige is heel toegankelijk en zal je niet uitlachen. Ze zal je misschien niet altijd begrijpen, maar dan blijft ze net zo lang vragen stellen tot ze je wel begrijpt. Je vraag is echt belangrijk genoeg!”
Regelmatig kun je op Proud2Bme chatten met ervaringsdeskundigen.
Bekijk hier onze agenda.
Geef een reactie