Bestraffende opvoeding en laag zelfbeeld

Dat de opvoeding erg belangrijk is voor de manier waarop kinderen gevormd worden, hoe zij zich gedragen in het bijzijn van anderen en hoe zij zich ontwikkelen, weten we al langere tijd. Uit onderzoek blijkt nu dat bestraffende ouderschapstechnieken die gebruikt worden door sommige ouders kunnen leiden tot het ontwikkelen van een laag zelfbeeld van kinderen en dat zij kwetsbaarder zijn voor depressie en probleemgedrag.

Het onderzoek is gedaan onder 589 middelbare scholieren in Hangzhou, China, en is gepubliceerd in the Journal of Family Issues. Voor het onderzoek zijn kinderen en jongeren ondervraagd over hun perceptie van het gedrag van hun ouders en hun gevoel van eigenwaarde, depressie, probleemgedrag etc. Het onderzoek toont aan dat bestraffende ouderschapstechnieken die sommige ouders gebruiken kunnen leiden tot de ontwikkeling van een laag zelfbeeld, kwetsbaarheid voor depressie en probleemgedrag en dat kinderen zich soms minder goed kunnen aanpassen, bijvoorbeeld op school.

Bron

De bevindingen van het onderzoek weerleggen het idee van de traditionele en strenge Chinese opvoeding. Het laat bijvoorbeeld zien dat zogenaamde ‘Tiger Mother’, een soort van ouderschap bij Chinese ouders, niet werkt bij veel adolescenten. Hierbij gaat het om een controlerende, bestraffende en minder ondersteunend type ouderschap. Dit zegt Cixin Wang, assistent-professor van de University of California Riverside’s Graduate School of onderwijs. Het laat zien dat het belangrijk is dat ouders die minder emotioneel expressief zijn en minder positief bekrachtigen tijdens de opvoeding, toch ook hun goedkeuring, steun en liefde aan hun kinderen laten zien.

Eerder onderzoek in Westerse culturen heeft aangetoond dat wanneer ouders sterke psychologische controle over hun kinderen proberen te krijgen, dit leidt tot probleemgedrag, een laag zelfbeeld en lage cijfers op school.

Bron

Als je kijkt naar de resultaten van dit onderzoek, lijkt dus het stellen van harde grenzen, het bestraffen van ongewenst gedrag en het hebben van een heel dominante opvoedstijl lang niet altijd te werken bij adolescenten. Natuurlijk hebben zij grenzen nodig, maar een opvoedingsstijl in een wat meer democratische vorm waarin je dingen samen doet, kan wellicht meer opleveren. Het is erg belangrijk om in de opvoeding van adolescenten juist te stimuleren en steun te geven, goedkeuring en vooral veel liefde.

Bron: Wonderwoman

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

8 reacties op “Bestraffende opvoeding en laag zelfbeeld”

  1. Ja, ik zie bij mijzelf ook een verband tussen de bestraffende opvoeding vroeger en mijn laag zelfbeeld, maar ik denk dat er ook andere dingen mee te maken hebben.

  2. Zelfde als Maanmeisje.

  3. In China en omstreken is die bestraffende opvoeding dan ook wel veel sterker aanwezig dan in onze Westerse wereld (over het algemeen dan, er zijn altijd uitzonderingsgevallen). Wat wij als bestraffend beschouwen, is misschien peanuts in China.
    Ben het er zeker mee eens dat er een verband bestaat, maar misschien goed om in de gaten te houden: het kán leiden tot. Wellicht zullen (vaak?) ook andere factoren een rol spelen in het ontwikkelen van een laag zelfbeeld. Veeleer gaat het om een combinatie van factoren.
    Tegenwoordig schijnen er ook veel kinderen op te groeien op als kleine narcisten, door een veel te belonende opvoeding. Tja, wat dat betreft is onze samenleving niet altijd beter…

  4. Au…

  5. Ik kan me niet herinneren ooit straf te hebben gehad.
    Alles kon alles mocht het boeide mijn moeder niet.
    Ik heb mezelf min of meer opgevoed/ontwikkeld.
    Maar ook ik heb een laag zelfbeeld,
    Ik gok om tegenover gestelde reden.
    Ik vraag me of daar de drang wegkomt mezelf te straffen.

  6. Is het niet zo dat kinderen die laag zelfbeeld hebben zich meer bestrafd voelen? Like; het ging toch om de perceptie van kinderen zelf?

  7. De laatste tijd is geen enkele opvoeding goed…

  8. De kinderen en jongeren die deze broodnodige informatie voor ouders/verzorgers als verraad zien, begrijp ik als ik in hun huid kruip. Ze zien nog niet waarmee ze bezig zijn; hebben nog geen volgroeide en zelfbewuste geest en kunnen niet anders dan dit te denken. Elke hulp lijkt juist een straf voor ze. Maar lieve kinderen en jongeren; ouders zijn net zo wanhopig als jullie! Juist doordat jullie jezelf verminken; juist doordat jullie dit doen door onderliggende problemen, waarvan je denkt dat ouders daar niks van begrijpen. Laat je helpen en help hen om je te laten helpen door uit te leggen wat je voelt en denkt en waar je angst voor hebt. Zelfverminking is niet een oplossing voor je problemen. Het lijkt even te helpen, even te troosten, maar je moet het elke keer weer doen om even geen andere pijn te voelen. Het lijkt dus tijdelijk te verdoven, maar niet echt te werken. Voor elk probleem is een gezonde oplossing of deeloplossing, waardoor je probleem verdwijnt of waardoor je er beter mee om kunt gaan. Maar hoe kom je als ouder door de hardnekkigheid van je kind heen? Zelf word ik er gek van. Ik ben elke seconde van de dag met haar bezig in mijn hoofd. Soms doe ik het goed, soms doe ik het helemaal fout bij haar. Het verscheurt me vanbinnen, kan niet meer normaal functioneren….want bij mijn kind is er meer aan de hand dan alleen zelfverminking. De liefde voor mijn kind is zo groot, dat ik er kapot aan ga om haar zo diep te zien zinken, wetende dat ze ergens in haar binnenste ook weet dat ze niet goed bezig is (daar is ze slim genoeg voor), maar het niet wil zien of horen. Mede omdat ik haar confronteer, ben ik niet meer te vertrouwen in haar ogen. Het is een echte ramp! Van therapeuten hebben we geen advies gekregen hoe hiermee om te gaan. We staan vooralsnog alleen hierin.
    Dus ik ben blij met de tips die hierboven staan. Dank je wel. Ouders hebben nl. ook gevoel. Al vergeten kinderen dat wel eens.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *