Laatst las ik een aantal artikelen over Selena Gomez. Ze gaan allemaal over body shaming, over de opmerkingen die ze kreeg nadat ze door medicatie een paar kilo was aangekomen. De medicatie die eigenlijk haar gezondheid centraal stelt, zorgt er aan de andere kant voor dat haar lichaam centraal komt te staan. Opnieuw realiseer ik me hoe belangrijk het kan zijn om elkaars lichaam met rust te laten, maar ik wil je ook meegeven hoe jij hiermee om kunt gaan. Wat kun je doen als jouw lichaam centraal staat of bekritiseerd wordt?
Meer dan een lichaam
Je hoeft er niets over te zeggen, dat is wat de hele tijd door mij heen gaat. Je hoeft niets over elkaars lichaam te zeggen, want het zegt eigenlijk zo weinig. Het doet veel met iemand en tegelijkertijd is het maar een omhulsel van hoe het echt met iemand gaat. Natuurlijk is ‘t het eerste wat je ziet; je hoeft een lichaam ook niet te ontkennen. Je ziet iemands uiterlijk en het is heel menselijk om daarop te reageren. Maar tegelijkertijd is het dus ‘slechts’ het eerste dat je ziet. Iemand is niet zijn of haar lichaam. Achter elk lichaam – van dun tot dik – zit een verhaal. Een verhaal dat meer vertelt dan een oogopslag. Een verhaal dat vaak genuanceerder is dan je eigen invulling. Mensen zijn complexe, bijzondere verhalen waarbij het lichaam vaak slechts een momentopname is. Een belangrijke momentopname, maar eentje die niet verandert of beter wordt door een mening van een ander.
Je hebt geen idee
Je hebt geen idee wat er achter dat omhulsel schuilgaat. Een lichaam kan veel weggeven over iemands gezondheid, maar dat is lang niet altijd zo helder af te lezen. Vaak genoeg zegt het niets over iemands gezondheid. Of in ieder geval niet wat jij denkt. Afvallen en aankomen zijn slechts symptomen van hoe iemand zich voelt. Het verschil van een paar kilo’s kan het gevolg zijn van bijvoorbeeld medicatiegebruik, een moeilijke periode, een gevecht met eten, of juist het tegenovergestelde. Een vriendin van mij voelde zich met elke kilo juist iets sterker en zekerder worden. En wat dacht je van de zogenaamde liefdeskilo’s? Bij verliefdheid of bij het samenwonen, kan het ook zijn dat je meer gaat eten. Je voelt je goed, je geniet van wat extra borrelmomentjes samen en dat kan zich vertalen naar je lichaam. Nou en!? Dat is dan enkel een positieve ontwikkeling. Wat goed is voor iemand en wat iemand nodig heeft, staat los van wat anderen van dat lichaam vinden.
Omgaan met kritiek
Ik ga je niet vertellen om je ‘gewoon niet druk te maken’. Het is misschien ‘maar’ een lijf, maar tegelijkertijd is niets zo persoonlijk als je eigen lichaam. Het is kwetsbaar, het is van jou, des te meer reden voor anderen om daar niet te veel aan te komen. Het doet iets met je, als anderen daar iets van vinden of er iets over zeggen. Het doet vandaag de dag ook nog steeds iets met mij, en dat mag ook.
Het is fijn als je daar steeds sterker in kunt worden, dat het je allemaal minder raakt, maar het maakt je ook niet zwak als het wél iets met je doet. Als je dat merkt bij jezelf, mag je jezelf in bescherming nemen. Dat is een keuze die je hebt. Selena Gomez koos ervoor om een stapje terug te doen op social media. Door minder te posten, minder foto’s terug te kijken en minder reacties te lezen, voelde ze de stress hierom ook minder worden.
Kijk wat hierin helpend is voor jou en durf die ruimte ook te nemen voor jezelf. Voor jouw eigen welzijn. Niet door alsnog de bevestiging te zoeken die je zou willen, in de vorm van foto’s of meningen van anderen. Maar juist door die focus ergens anders op te leggen. Je bent meer dan een lichaam toch? Maar soms moet je jezelf daar wel aan herinneren. Hoe onzekerder ik werd, hoe belangrijker ik mijn lichaam maakte. Die focus kon ik alleen zelf verleggen, in de hoop dat de wereld om mij heen dan wel zou volgen. Je kan niet elke dag evenveel van je lichaam houden, je zit niet elke dag even lekker in je vel. Maar dan blijft er nog heel veel van jou over waar je je wél goed over kunt voelen. Daar mag je ook wat extra aandacht op vestigen.
Je verdient beter
Bovendien zorgde elke opmerking er vaak voor dat ik een stap terug deed. Dat ik mij weer vast wilde klampen aan oud en ongezond gedrag om met die onzekerheid om te gaan. Dat is ook niet wat je wilt. Het is moeilijk om je ervoor af te sluiten, maar het is nog moeilijker om je er altijd door te laten leiden. Je verdient beter, ook al is dat hard werken. Je lichaam is een momentopname, tijdens een veel complexere weg die je af aan het leggen bent. Wil je vooruit? Wil je hier doorheen? Dan heb je die opmerkingen eigenlijk niet nodig en mag je het tegenovergestelde doen.
Door die opmerkingen steeds beter naast je neer te kunnen leggen bijvoorbeeld. Natuurlijk kost dat tijd. En lef! Maar hoe minder jij je focust op je lichaam en wat anderen ervan vinden, hoe meer ruimte er komt voor andere dingen. Ruimte voor hoe het écht met je gaat en wat je nodig hebt om je op dit moment goed te voelen in je lichaam, zoals het nu is. Verzamel bijvoorbeeld mensen om je heen die het niet uitmaakt hoe jij eruit ziet. Focus je op de momenten waarin jouw persoonlijkheid centraal staat en niet jouw lichaam. Het leven gooit telkens nieuwe situaties op je, dus jouw lichaam zal met de tijd ook veranderen. Dat is denk ik een gegeven; wij veranderen en ontwikkelen onszelf met de jaren en je lichaam verandert tot op zekere hoogte met je mee.
Dat maakt het een momentopname. Een belangrijk momentopname, waarin het vooral over jou mag gaan en waarin jij nooit tekort schiet. Je bent namelijk veel meer dan een lichaam. En jouw lichaam is van jou.
♥
Geef een reactie