Borderline of pubergedrag?

Afgelopen weekend kreeg de persoonlijkheidsstoornis borderline uitgebreid aandacht in het RTL Nieuws. Aanleiding hiervan was dat uit ervaringen blijkt dat er soms lastig onderscheid gemaakt kan worden tussen de borderline persoonlijkheidsstoornis en pubergedrag. De stoornis wordt vaak niet (op tijd) onderkend, waardoor ouders en kinderen van het kastje naar de muur worden gestuurd. Volgens klinisch psycholoog Joost Hutsebaut van de gespecialiseerde GGZ instelling De Viersprong onderschatten veel artsen dat pubers ook voor hun 18de kunnen kampen met de ontwikkeling van een borderline persoonlijkheidsstoornis.  

Artsen zijn terughoudend met het geven van een diagnose, mede uit angst om te stigmatiseren. Hierdoor wordt een diagnose soms ten onrechte niet of te laat gesteld. In de meeste gevallen openbaart borderline zich aan het begin van de puberteit. Het is belangrijk om dit in een zo vroeg mogelijk stadium te herkennen, waardoor met goede hulp bepaalde problemen, zoals zelfbeschadiging of suïcidaal gedrag, kunnen worden voorkomen.

Joost Hutsebaut zegt dat bij het herkennen van een borderline persoonlijkheidsstoornis kan worden gelet op vier kwetsbaarheden. Dit betekent natuurlijk niet dat wanneer je jezelf of iemand anders herkent in deze vier aspecten, je of de ander automatisch lijdt aan de borderline persoonlijkheidsstoornis. Hiervoor is een gedegen en uitgebreid persoonlijkheidsonderzoek nodig. Bovendien kan het ook zijn dat je bijvoorbeeld enkel trekken hebt van en borderline persoonlijkheidsstoornis.

Het benoemen van de vier kwetsbaarheden kan voor ouders echter helpend zijn om bepaalde problematiek eerder te herkennen. Tegelijkertijd moeten ook ouders op basis van deze vier kwetsbaarheden niet zonder verder onderzoek van een professional conclusies trekken over hun kind. 

“Allemaal pubergedrag. Ze omringt zich in drama, zei hij tegen me. Ondertussen zag ik mijn dochter met de dag ongelukkiger worden. Op een dag zaten haar armen onder de krassen. Gevallen tijdens het paardrijden, zei ze. Ik snapte er toen nog niets van. Het ene moment was ze vrolijk en het andere moment heel chagrijnig. Chagrijnig, zo zag ik het en daar bekritiseerde ik haar ook mee. Ze moest gewoon eens vrolijk doen, want ze beïnvloedde de hele sfeer in het gezin hiermee. Pas jaren later kwam ik erachter dat het niet ‘gewoon pubergedrag’ was. Inmiddels was mijn dochter opgenomen en was ik haar na een ernstige suïcidepoging bijna kwijtgeraakt” Een moeder van..

1. Omgaan met emoties
Iemand die lijdt aan borderline kan vaak moeilijk omgaan met emoties. Deze zijn heel intens aanwezig of iemand voelt juist nagenoeg niets. Ook is er sprake van extreme en snelle stemmingswisselingen. Het is ook niet altijd duidelijk waarom de stemming omslaat. Er is geen duidelijke aanleiding. Emoties worden soms onderdrukt en op andere momenten komen ze er in alle hevigheid uit, bijvoorbeeld in de vorm van extreme boosheid. Zelfbeschadiging wordt vaak ook gebruikt om emoties te onderdrukken.

2. Impulsiviteit
Iemand die lijdt aan borderline is vaak emotioneel niet even stabiel. Hierdoor is er nogal eens sprake van impulsief gedrag. Dit kan in de vorm zijn van eetbuien, koopgedrag, destructief gedrag, waaronder zelfbeschadiging, alcoholmisbruik etc.

“Ik zeg liever tegen niemand dat ze lijdt aan een borderline persoonlijkheidsstoornis, omdat er zo’n negatieve stempel op ligt. In het nieuws hoor je ook vaak bij criminelen dat ze aan deze stoornis lijden. Ik wil niet dat mijn dochter zo negatief wordt veroordeeld. Het is een heel lief mens, maar wel met een hele dikke en ingewikkelde gebruiksaanwijzing. Moeilijk voor ons, maar ik denk nog het meest moeilijk voor zichzelf.” Een moeder van…

3. Een wisselend zelfbeeld
Iemand die lijdt aan borderline weet vaak niet goed wie die zelf is. Er is sprake van een negatief zelfbeeld, wat soms zo ernstig is dat er sprake is van ware zelfhaat. Hierdoor is het maken van keuzes lastig en ook het beeld over de toekomst onzeker en wisselend.

4. Aangaan en behouden van relaties
Iemand die lijdt aan borderline heeft óf heel intense relaties of juist heel veel moeite met het aangaan van relaties. In het eerste geval raakt de persoon vaak ook snel weer teleurgesteld in de relatie en wordt deze van de ene op de andere dag ‘buiten de deur gezet’. In het tweede geval speelt er veel wantrouwen en is er snel sprake van isolement.

Natuurlijk bestaat een borderline persoonlijkheidsstoornis uit veel meer dan deze vier kwetsbaarheden. Joost Hutsebaut hoopt door in ieder geval deze vier te benoemen, dat borderline eerder herkend kan worden.

Tenslotte maakt het toenemend aantal jongeren dat zichzelf beschadigt het ontdekken van borderline ook ingewikkelder. Uit Engels onderzoek blijkt dat steeds meer jongeren zichzelf beschadigen. Het aantal jongeren dat zichzelf beschadigt en hiervoor naar het ziekenhuis moet is de afgelopen 2 jaar met maar liefst 14 procent gestegen. Volgens experts spelen social media sites zoals Facebook en Instagram hier een belangrijke rol in. Een enorm aantal jongeren beschadigt zichzelf iedere dag als middel om te dealen met negatieve gevoelens en stress. Een deel hiervan ontstaat door druk die wordt veroorzaak door social media. Jongeren hebben constant het gevoel bij te moeten blijven en te moeten voldoen aan dat wat ze om zich heen zien op social media.

“Als je aan het begin van de puberteit kunt beginnen met een behandeling, kan worden voorkomen dat problemen groter worden en kan er zelfs heel adequaat behandeld worden”, aldus Hutsebaut voor RTL Nieuws.

Op de website van RTL Nieuws kan je het tragische verhaal lezen van de 21-jarige Marit die in 2013 zelf koos voor de dood. Ze lees aan borderline en wilde daar niet meer verder mee leven. Haar vader Paul Ulrich vertelt over zijn dochter. Op Proud2Bme kan je ook diverse artikelen over borderline en Tips voor omgaan met Borderline vinden én er is een apart forum topic over om met elkaar door te praten.

Bron: RTL Nieuws & Dailymail.co.uk & fotografie: Haley

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

7 reacties op “Borderline of pubergedrag?”

  1. Ingewikkeld ook omdat er zo’n negatieve lading op ligt

  2. Onze dochter heeft borderline,ptss en een depressieve stoornis. Ze komt over ruim een week thuis nadat ze bijna een jaar in een behandelcentrum heeft gezeten. Ze komt bijna 3 maanden thuis omdat ze dan pas naar beschermd wonen kan ivm wachttijd. We hebben het 2 jaar erg moeilijk gehad als gezin maar we hebben hoop voor de toekomst.

  3. Wat ik ingewikkeld vind aan dergelijke artikelen is dat er gedaan wordt alsof borderline je overkomt. Alsof je ermee geboren wordt, een kwestie van toeval en pech. En het klopt dat er een erfelijke factor meespeelt. Maar een groot deel van de persoonlijkheidsstoornissen komen voort uit onveilige thuissituaties, trauma´s, pestverledens en andere psychosociale factoren. Dit zijn de kinderen die uit huis geplaatst worden, de 1 op de 5 die te maken gehad hebben met seksueel geweld, de kinderen van ouders met psychische problemen en vooral ook de kinderen waarvan niemand ooit doorhad dat het thuis niet goed ging. En het feit dat kinderen tegenwoordig in groep 2 citotoetsen moeten maken en allerlei cognitief werk moeten doen waar hun hersenen nog niet klaar voor zijn, zal ook een bijdrage leveren aan het groeiend onwelzijn van jongeren.

    Niet om alle schuld bij de ouders te leggen. Maar laten we alsjeblieft ook kijken naar de structurele oorzaken van de stijging in psychische problemen, want dit loopt uit de hand.

  4. Herkenbaar! Ik kreeg op mn 12e de diagnose ‘autisme’ al wist niet één psychiater welke vorm van autisme het was…

    Inmiddela 10 jaar later blijkt dat het geen autisme was maar borderline…jammer dat het idd een negatieve lading heeft, maar toch ben ik ‘blij’ met dezs diagnose. Nu snap k tenminste waarom ik doe, zoals ik doe…

  5. @los, idd, dat was bij mij ook het probleem…niemand wist van mn thuissituatie, pestverleden en het stelselmatige misbruim dat toen heel erg speelde…mn ouders hielden de schijn op dat het thuis ‘goed ging en ik durfde niets zeggen over de rest ( nu vind k het trouwens nog mega lastig)

  6. Ik heb onlangs de diagnose autisme gekregen. Ze noemde dit één van de verklaringen van mijn eetstoornis. Niet iets waar ik me in kan vinden, maar ik kon nauwelijks tegen spreken. Ik heb toch het gevoel dat het iets anders is. Nu ik dit toevallig tegen kom en me herken in 4 van deze kwestbaarheden begin ik toch te twijfelen. Ik heb de diagnose autisme gekregen van een GGZ instantie, dus de kans dat ze fout zitten….. dat zou toch heel klein moeten zijn?

  7. Het zijn van die modediagnosen geworden die in korte tijd bekend zijn geworden. men noemt het ook mediaziekten en als iets er op lijkt krijgt het dat stempeltje en er zijn ook misdiagnosen door gedaan. Als boosheid een reden heeft dan gaan ze die reden niet na maar denken dat het van uit een bepaalde pathologie is waarom je zo kwaad bent en dan krijgt het het labeltje borderline. Mensen die kwaad zijn om een reden kunnen daar ook voor aangezien worden omdat zij de reden niet nagaan en niet willen erkennen of die gewoon niet willen zien. Kort door de bocht een diagnose stellen van wat er maar op lijkt of wat er maar een schijn van weg heeft. Mensen met borderline kunnen ook een misdiagnose krijgen met Bipolair en later blijkt het borderline b.p.s. te zijn.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *