Borderline, relaties en vriendschappen

Borderline heeft vaak veel invloed op verschillende gebieden in iemands leven. Denk bijvoorbeeld aan de school- en werkcarrière, op de zelfzorg, het gedrag van iemand en ook op de relaties met andere mensen. Het kan lastiger zijn om relaties en vriendschappen aan te gaan en deze ook te onderhouden. Voor mensen zonder borderline is dit soms moeilijk om te begrijpen. In deze blog zal ik uitleggen waarom deze zaken voor iemand met borderline soms lastiger kunnen zijn.

♥ Te betrokken
Het kan zijn dat mensen met borderline nieuwe mensen ontmoeten en dat ze hen gelijk behandelen alsof het al goede vrienden van zijn. Mensen met borderline kunnen zich te veel betrokken voelen bij een persoon terwijl de ander wel meer een afstand voelt. Kleine relaties kunnen al een hoop voor iemand betekenen. Dit kan tot scheve verhoudingen in een vriendschap leiden.

♥ Impulsiviteit
Iemand met borderline kan ontzettend impulsief zijn en dit kan voor omstanders moeilijk zijn om mee om te gaan. Middelenmisbruik en zelfbeschadiging zijn voorbeelden van impulsieve acties. Dit kan moeilijk te begrijpen zijn voor de omgeving, want waarom doet iemand dat? Het is dan voor hen lastig om dit als onderdeel van de ziekte te zien en het te begrijpen. Helemaal als het meerdere malen gebeurt. Mensen kunnen het zat raken en het gevoel hebben dat je het expres doet. Het zorgt voor onbegrip en dat maakt vriendschappen en relaties moeilijk. Als je mensen om je heen hebt die het wél als onderdeel van de ziekte kunnen zien, dan zullen ze begrijpen dat die impulsieve acties niet iets is wat je expres doet.

Dingen persoonlijk opvatten
Mensen met borderline zijn vaak overgevoelig voor de emoties van anderen. Elke wijziging in de manier van praten of lichaamstaal kan persoonlijk opgevat worden. Als iemand bijvoorbeeld gefrustreerd kijkt, kan iemand met borderline er meteen vanuit gaan dat hij of zij die persoon ergert en dat diegene daarom zo kijkt. ‘Borderliners’ kunnen daarom ook veel om bevestiging vragen. Voor de omgeving is het vaak niet erg om een aantal keer te bevestigen dat het niet aan die persoon ligt, maar het kan vervelend worden als ze dat vaker moeten doen, omdat ze niet worden geloofd.

Afhankelijkheid
Mensen met borderline kunnen enorm afhankelijk zijn van anderen om hun emotionele behoeften te vervullen. Ze hebben anderen nodig die hen de bevestiging geven dat ze genoeg, goed en leuk zijn. Als ze van de ander niet ervaren dat ze goed genoeg zijn, dan vinden ze het heel moeilijk om die waardering wel uit zichzelf te halen. Mensen zonder borderline hebben niet van iedereen de bevestiging nodig dat ze leuk en aardig zijn. Het kan daarom voor hen als een last voelen als iemand hen continu nodig heeft om zich goed te voelen over zichzelf.

borderline, relaties en vriendschappen

Verlatingsangst
Voor veel mensen met borderline geldt dat ze ontzettend bang zijn dat mensen hen in de steek zullen laten of dat ze hen zullen afwijzen. Mensen met borderline voelen zich vaak eenzaam en dat gevoel kan versterkt worden door deze angsten. Zodra ze een zekere mate van afstand beginnen te voelen, kunnen ‘borderliners’ opeens een hoop extra moeite steken in de relatie om te voorkomen dat de afstand nog groter wordt en ze verlaten zullen worden. Vaak is het gevoel dat er een afstand is helemaal niet terecht waardoor het voor de omgeving ook weer lastig kan zijn om mee om te gaan. Mensen begrijpen dan niet wat er verkeerd is gegaan waardoor iemand zich opeens zo voelt en vinden het gek als iemand opeens zoveel extra moeite in de relatie probeert te steken.

Wat hierboven staat, is natuurlijk heel zwart-wit. Niet iedereen met borderline is hetzelfde en niet iedereen zal zich hier dus ook in herkennen. Het lijkt nu ook heel negatief wat er allemaal staat, maar we moeten niet vergeten dat relaties met mensen met borderline ook veel positieve effecten kunnen hebben. Mensen met borderline zijn vaak empathische, gevoelige mensen en hebben daarom meer aandacht voor de behoeften en problemen van de ander. Daarnaast zijn ze vaak een vrolijk en spontaan gezelschap.  Ik denk zelf dat het belangrijk is dat we ook een onderscheid maken tussen de persoon en zijn of haar ziekte. Iemand ís niet de ziekte, maar hééft de ziekte.

Danique

Geschreven door Danique

Reacties

28 reacties op “Borderline, relaties en vriendschappen”

  1. Thanks voor je blog, Danique! Nog een kleine aanvulling: vanuit verlatingsangst kan ook juist komen dat de ander je gaat afstoten en je gaat aanvallen. Juist zodat het beeld “diegene gaat toch bij me weg” bevestigd zal worden. Natuurlijk gaat dat allemaal onbewust, maar is wel iets wat ik zie bij een vriendin met me die met deze stoornis kampt. Moeilijk ook om zulke aanvallen niet persoonlijk op te vatten en het te zien als onderdeel van de ziekte. Misschien mooi om nog eens een blog te schrijven over hoe om te gaan met borderline in de omgeving. Dat je het niet persoonlijk maakt maar wel begrenst of zo… die balans is best moeilijk ervaar ik! Nogmaals bedankt voor je waardevolle blog!

  2. Oei, ik schrik van deze blog. Als in, dat dit mij omschrijft! Ik had een compleet ander beeld bij borderline.. Shit!

  3. Alsnog een hele fijne blog hoor! Misschien heb ik daarom zo’n moeite met vriendschappen..

  4. Naast ikzelf, ken ik nog 3 mensen in mijn omgeving met borderline. Wij alle 4 zijn ontzettend verschillend, maar tonen wel allemaal de kenmerken van borderline. We uiten ze gewoon op een andere manier. Geen enkel persoon lijdt aan deze stoornis op dezelfde wijze denk ik..

  5. Zo.. Deze komt wel even binnen. Kan het zijn dat je borderline hebt zonder dat je dit echt weet? Ik herken me helaas in werkelijk alles wat hierboven is beschreven..

  6. Ik mis nog een belangrijk kenmerk, namelijk het splitsen (heel zwart-wit denken) wat veel mensen met borderline doen. Hulpgids.nl legt het zo uit: “Splitsen wil zeggen dat iemand zichzelf of anderen als “helemaal goed” of “helemaal slecht” beschouwt. Het is een onvermogen om de positieve en negatieve kanten van zichzelf of anderen te integreren tot één geheel; vaak idealiseert of devalueert iemand afwisselend dezelfde persoon (of zichzelf).” Mijn ex deed dit veel, ook naar mij toe. Het ene moment vergoddelijkte ze me haast en het volgende moment was ik het meest afgrijselijke wezen ooit. Iets ertussenin was er niet.

  7. Ik herken me ook in deze punten, borderline is bij mij nooit vast gesteld. Vraag me het zelfde af als anonymous..

  8. Mooi en duidelijk geschreven! Goed om te weten voor mensen die zich hierin herkennen, is dat bepaalde symptomen ook kunnen voorkomen in een “normale” puberteit en daarmee niet per se op borderline hoeven te duiden. Dat is ook de reden dat veel mensen de diagnose pas krijgen als ze eenmaal volwassen zijn.

  9. Ik had in het verleden een ‘vriendin’ die bordeline had en deze blog maakt me meer duidelijk, als ik bepaalde dingen had geweten van te voren had ik sommige dinge anders gedaan. Bv duidelijke grenzen stellen.. Ineens was de vriendschap over en blokkeerde ze me overal, heb nooit de moeite genomen haar achterna te zitten want dat maakte het voor mijn gevoel alleen maar erger.. jammer, want de vriendschap zelf was best waardevol!

  10. Officieel heb ik ook de diagnose borderline alleen net niet op de punten die hierboven genoemd worden. Dit is (weer) een beetje de typische borderliner die omschreven wordt. Zeg niet dat dat fout is want er zijn genoeg mensen die zich wel in deze omschrijvingen herkennen. Misschien een keer een blog over de borderliner die geen psychosociale problemen heeft.

  11. Wil even iets achterlaten voor de mensen die zich hierin herkennen en bang zijn borderline te hebben zonder het zelf te weten. Wees je alsjeblieft bewust dat het heel snel gebeurt dat je je ergens in herkent als je het leest, terwijl je er voordat je het had gelezen helemaal geen erg in had! Als je borderline hebt merk je dat wel, je vriendschappen lopen stuk en relaties kosten extreem veel energie, zoveel dat ik het niet niet uit kan leggen. Daarnaast is borderline ook meer een spectrum en niet iets van: je hebt het wel of je hebt het niet. Je kunt het ook een beetje hebben, maar dat is niet per se erg. Veel punten zijn vrij algemene eigenschappen die de een nou eenmaal wat meer heeft dan de ander, je hoeft er geen borderline voor de te hebben. Als je je echt zorgen maakt, praat dan met je huisarts of je pyscholoog erover. Je kunt NOOIT een zelfdiagnose voor borderline geven. Dat is een paradox lieverds:)

    1. Mooi gezegd Laura!

  12. Wellicht goed om te weten: Ik heb Borderline gehad, maar heb de diagnose nu niet meer. Na intensieve therapie kan ik nu zeggen, genezen te zijn van Borderline!

    1. Wat fijn voor je, super! Heb je Linehan of VERS therapie gehad? ps Ook goed om te weten voor de lezers dat het dus evt. wel -intensief & langdurig- te behandelen is.

  13. Als je echt borderline hebt weet je inderdaad vaak (niet altijd) zelf wel dat er in ieder geval iets mis is. Je hebt een ondragelijk leven en hebt echt problemen in het dagelijks leven. Dit kan met het bovenstaande te maken hebben maar misschien uit het bij anderen weer op andere manieren. In ieder geval hoef je niet bang te zijn dat je borderline hebt als je jezelf in deze blog herkend maar er eerder nooit echt problemen mee hebt gehad of echt last van hebt gehad. Het zijn dingen die in elk mens aanwezig kunnen zijn maar dan in mindere mate en niet allemaal in alle hevigheid. En loop je echt tegen dingen aan zoals hierboven beschreven en maak je je zorgen, maak jezelf dan niet bang met allerlei ‘wat als’ gedachten maar laat het inderdaad beoordeeld worden door een professional! Vergeet bovendien niet dat Borderline een heel negatief iets is onder de samenleving terwijl er veel mensen zijn met borderline die niet onder het stereotype borderliner vallen. Het zijn vaak hele gewone mensen met een emotieregulatiestoornis die dan helaas gewoon wordt gediagnosticeerd als borderline.

  14. (Borderline is hetzelfde als emotieregulatiestoornis maar klinkt veel heftiger en er wordt veel heftiger over geoordeeld)

  15. Danique het lijkt erop dat je de tekst zo ongeveer van internet geplukt hebt en er zelf wat wijzigingen in hebt gebracht. Ik heb zelf bps maar juist dat mensen vaak te intens zijn in vriendschap en teveel claimen waardoor ik zelf afstand neem. Ook trek ik mensen aan Zonder borderline die Te betrokken zijn.. En daarnaast stelt niet iedere “borderliner” zich afhankelijk op en wil constant bevestiging hebben.. Dat zie ik overigens niet-borderliners ook veel doen. Het is gewoon de gekte van de maatschapij die aandachtsgeil word.

    Ik vind het een beetje jammer dit artikel. Het zaait onrust en ik word overigens niet graag borderliner genoemt ik noem iemand met anorexia toch ook geen anorect.. Geef mij de artikelen van Sandra maar over bps zij weet tenminste waar ze het over heeft wbt dit onderwerp

  16. Ik heb moeite met oppervlakkigheid, dit doet mij vaak besluiten om te stoppen met een relatie. Ik leef erg teruggetrokken omdat ik het gevoel heb nergens bij of toe te behoren…

  17. Ik vind het jammer dat borderline hier een ziekte wordt genoemd. Ik zie het meer als een variatie op hoe de hersenen werken, niet als stoornis.

  18. Heel zwaar vaak om hier mee te moeten leven en om in balans te blijven. Maar er zijn ook mooie eigenschappen gelukkig die elk mens met Bordeline mooi maken. Thanks Danique voor deze blog x

  19. Persoonlijk vind ik deze blog niet niet zo goed uitgewerkt. Ik twijfel er niet aan dat de bedoeling goed is, maar ik vind deze tekst te oppervlakkig en daarnaast ook te algemeen. Als je last hebt van deze punten, heb je zeker niet per definitie last van een BPS, daar moet meer voor aan de hand zijn. Die nuancering mis ik hier een beetje, waardoor mensen misschien onnodig bang zijn dat ze last hebben van deze stoornis.

  20. Erg herkenbaar, ik heb ongv sinds anderhalf jaar deze diagnose en sindsdien
    viel alles wel op zn plek.. maakt het niet makkelijker maar het maakte wel
    dat ik bepaalde dingen van mezelf meer kon begrijpen.
    Ik heb heel erg verlatingsangst en het is dan vroeger ook vaak voor gekomen
    dat dit gebeurde.. Nu druk ik juist de mensen van me af, uit voorzorg…
    Ik ben erg empathisch en dat is op zich een mooie kwaliteit, maar vaak
    geeft het me onnodig veel zorgen en trek ik het me persoonlijk aan waardoor
    het weer mis gaat in mn hoofd en qua gedragingen.

  21. Wat een goede, heldere en wat mij betreft correcte blog over Borderline. Als hulpverlener herken ik veel van de omschreven punten. Mooie nuancering ook, aan het einde.Heel inzichtelijk voor mensen die niet veel weten over,-of begrijpen van BPS. Complimenten, Danique!

  22. Het is volgens mij sowieso lastig om met woorden op papier uit te leggen wat BPS inhoudt, inderdaad omdat het bij een ieder kan verschillen. Ik ben zelf gediagnosticeerd met BPS en inderdaad herken ik me in een aantal van de hierboven geschreven punten. Bij mij gebeurt het vooral intern, waardoor mijn omgeving nooit iets aan mij zal merken of gemerkt hebben, hierdoor is mijn eenzaamheid door de jaren heen erger is geworden, omdat ik niet mezelf kan zijn, ook omdat ik niet eens geod weet wat jezelf, mezelf zijn betekent. Vanaf mijn 20e tot mijn 32e heb ik regelmatig hulp gezocht voor piekeren, depresieve gevoelens, het altijd maar ‘moeten’
    Maar omdat ik nooit sprak tegenover de hulpverlening over mijn jaloezie, me altijd maar aanpassen aan de ander, mezelf haten en straffen (slaan), het overmatig drinken van alcohol, is er nooit gedacht aan BPS. Totdat ik een keer alles heb verteld.

  23. Laten we vooral uitgaan van het gegeven dat: Op het moment dat er sprake is van gedragsproblemen en er wordt een label aangehangen, dan is er altijd wel
    sprake van een aantal belangrijke overeenkomsten. Echter is in de totale
    linie veel verschil. Een ieder uit op zijn eigen manier BPS. Mijn ex vriendin
    herken ik in een aantal facetten van deze blog. Wat bij haar heel erg speelde
    was de enorme agressie, zowel verbaal als fysiek.Vooral op het moment dat
    iets niet ging zoals zij verwachte of wanneer er sprake was van een interpretatiefout.

  24. Met mensen praten die ook te maken hebben met borderline

  25. Een klasgenootje van mij nam na 13 jaar weer contact met me op om eens af te spreken. Tijdens onze schooltijd was het een aardig meisje, maar wat ik terugvond bleek een vrouw met ernstige problemen waaronder borderline, psychoses, ADHD en schizofrenie. Aangezien ik zelf voor de nodige problemen bij een psycholoog loop kan ik haar tirades en paranoïde wereldbeeld niet aan en zou het bij deze ene ontmoeting willen houden. Zij vertelt mij echter via de app dat zij in ons een hechte vriendschap heeft ontdekt en zij is daar erg blij mee. Wat kan ik het beste doen om dit af te breken, zonder haar het gevoel te geven minderwaardig te zijn. ( Ik heb haar over mijn situatie geprobeerd te vertellen, maar ze blijft me stug beschrijven als het vrolijke jochie dat ik ooit was.)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *