Chatten met Irene

In onze ‘Chatten met…’ blogs maak je kennis met onze ervaringsdeskundige redactieleden. Hierdoor weet je met welke onderwerpen zij ervaring hebben, mocht je met ze willen praten tijdens hun ervaringsdeskundigen-chat.


De puberteit was voor mij een enorm contrast met mijn zorgeloze jeugd. Een vrolijk, sociaal en creatief meisje, veranderde in een angstige en onzekere jongedame. Ben ik wel goed genoeg? Pas ik wel in deze maatschappij? Maak ik wel de juiste keuze? Ik wilde heel graag leven, maar durfde het niet aan.

Mijn vlucht vond ik in obsessief gedrag rondom eten. Na een periode van eetbuien en schrik rondom het snelle stijgen van mijn gewicht begon ik rond mijn 14e met lijnen. Ik sloeg door in mijn poging om wat lekkerder in mijn vel te zitten en ontwikkelde anorexia. Van mijn ouders moest ik in behandeling, dus ik ging, maar met de nodige strijd en flinke tegenzin. De behandeling zette geen zoden aan de dijk. Ik stond er niet voor open en was er eigenlijk nog niet klaar voor. Mijn eetstoornis was niet verdwenen, maar wel veranderd. Met mijn inmiddels gezonde gewicht waren de zorgen van mijn omgeving weg genomen, mijn behandeling stopte, maar in het geheim worstelde ik met enorme eetbuien wat uiteindelijk leidde tot de diagnose boulimia.

Het heeft even geduurd voordat ik besloot om opnieuw hulp te zoeken. Ik heb lange tijd gedacht dat ik het wel onder controle had. Dat de eetbuien geen kwaad konden zolang ik het maar compenseerde, maar in werkelijkheid stond de rest van mijn leven op een laag pitje en putte ik mijn lichaam uit. Ik wist nog niet of ik voor volledig herstel wilde gaan, maar die eetbuien en het braken moest stoppen. 

Eenmaal opnieuw in behandeling kwam er een hoop op me af. Ik kreeg de diagnose ADD, wat een hoop puzzelstukjes op z’n plek deed vallen, maar tevens voor een hoop verwarring zorgde, want wat is ADD nou eigenlijk? Heeft iedereen dat niet een beetje? Ben ik te dom om uit een boek te kunnen leren of ooit m’n rijbewijs te halen? Is het een verzonnen ziekte, zoals ik vaak heb horen beweren? Door aan mijn eetstoornisherstel te werken in therapie kwam ik dichter bij mijn gevoelens en de achterliggende problematiek, wat ik heel heftig vond. Vooral omdat ik veel moeite had met het opbrengen van begrip voor mezelf. “Ik heb het toch altijd goed gehad?” en “Ik moet gewoon wat beter m’n best doen.” Waren hierin een grote thema’s. Ook had ik last van paniekaanvallen, heftige nachtmerries, derealisatie en de neiging tot zelfbeschadiging.

Af en toe heb ik getwijfeld of het wel goed was om zo te focussen op m’n problemen. Of ik het niet gewoon moest negeren en beter m’n best moest doen. Dat het vanzelf wel over zou waaien, want man, wat was het vermoeiend en wat voelde die eetstoornis eigenlijk veilig, maar uiteindelijk heb ik juist veel aan mijn behandeling gehad en ben ik ontzettend blij om hersteld te zijn. Toch is het leven heel anders gelopen dan ik van tevoren had gedacht. De momenten waarop ik dacht mijn eigen glazen in te gooien en alles verpest te hebben, hebben veel minder zwaar gewogen dan ik van tevoren had gedacht. Er is nog zo veel mogelijk. Je weet nooit wat er op je pad komt. 

Ik kan nu goed voor mezelf zorgen. Sporten op een gezonde manier. Genieten van samen eten. Kiezen wat ik eet zonder bemoeienis van een eetstoornis. Ik heb een fijn huisje en leuk werk. Lig zonder zorgen in bikini op het strand. Draag een stijl die ik zelf tof vind en doe dingen omdat ik het leuk vind, niet om hoe leuk anderen het vinden. Ik ben nog steeds wel eens overprikkeld. Voel me ook niet altijd mooi. Ik maak fouten en ben wel eens onzeker, maar ik weet dat dit er allemaal bijhoort. Dat het leven met ups en downs gaat en dat dat helemaal oké is. Dat een momentopname niet bepaalt wie ik ben en een getal op de weegschaal al helemaal niet. 

Al deze ervaring en meer zet ik nu in op Proud2Bme. Ik ben geen therapeut, maar ik weet wel hoe het is om te worstelen met een eetstoornis en omliggende problematiek. Ook weet ik hoe het is om van een eetstoornis te herstellen. In de hoop anderen te kunnen helpen en steunen met mijn ervaring, schrijf ik blogs, maar ook is het mogelijk om met mij te chatten.

♥ Liefs,
Irene


Bekijk onze agenda om te zien wanneer onze redactieleden chatten.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

11 reacties op “Chatten met Irene”

  1. Fijne blog, mag vaker komen.

  2. goeie en fijne blog!

  3. Mooi idee ik werk altijd dus middaguren passen mij niet.
    Voor mensen die geen dagbesteding hebben kan dit zeker een fijne steun zijn.
    Mooie blog inderdaad.

  4. Hele fijne blog ❤️

  5. Wat leuk dat jullie een middag chat willen proberen.

  6. eindelijk een middagchat! super!

  7. Superleuk ! Irene je bent een knaller !

  8. Wordt deze chat mogelijkheid geprolongeerd? Echt behoefte aan. Ik ben bekend met jullie Blog en Forum. (ervaringdeskundig).

  9. ik zou het fijn vinden als het ook een keertje in het weekend is. want op dinsdag ben ik werken

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *