Chew & spit

Tijdens mijn eetstoornis heb ik heel veel last gehad van eetbuien. Na een periode van anorexia nervosa namen binge eating disorder (BED) en boulimia nervosa de overhand. Ik had het gevoel geen controle te hebben over die enorme drang die ik voelde wanneer mijn eetstoornis mij vertelde een eetbui te hebben. Ik wilde het niet, maar kon het echt niet laten. Ik was elke keer op zoek naar een compromis die ik met mijn eetstoornis zou kunnen sluiten, zo ook het fenomeen Chew & spit.

Chew & spit betekent dat je op eten kauwt zonder het door te slikken, maar het daarna weer uit te spugen. Op deze manier zou je de smaak en de kick van het voedsel wel hebben, maar niet de calorieën. Tenminste, ik dacht dat het zo werkte. Een prima oplossing voor mijn normale eetbuien, toch? Ik kon gewoon zoveel eetbuien hebben als ik wilde, zonder dik te worden, als ik maar niks door zou slikken. Voor mijn gevoel had ik echt het wiel uitgevonden, maar goed of gezond bleek het absoluut niet te zijn.

♦ Het werkt niet
Denk je geïnspireerd of getriggerd te zijn door mijn verhaal en wil je ook beginnen met chew & spit? Dan zal ik je meteen even uit de droom helpen, het werkt namelijk niet. Het is om meerdere redenen absoluut de moeite niet waard. Om te beginnen zal je hoe dan ook calorieën binnen krijgen, omdat het simpelweg niet mogelijk is om echt alles uit te spugen.

Daarnaast is eetbuivoedsel voornamelijk ongezond, vet en suikerrijk voedsel. Dit soort voedsel smelt in je mond waardoor je alsnog calorieën opneemt. Daarbovenop merkte ik dat mijn gezicht alsnog opzwelde van deze manier van eetbuien. Hierdoor zag ik er alles behalve slanker uit.

♦ Gezondheidsrisico’s
Chew & spit lijkt misschien heel onschuldig, maar dat is het niet. Het brengt wel degelijk gezondheidsrisico’s met zich mee. Zoals elke eetstoornisgewoonte brengt ook deze vorm van eetbuien de nodige gevolgen met zich mee. Al dat ongezonde, vaak suikerrijke voedsel is onwijs slecht voor je tanden en kan voor pijnlijke aften in je mond zorgen.

In het kopje hierboven vertelde ik al dat ik merkte dat mijn gezicht wat opgezwollen was na zo’n chew & spit-bui. Je lichaam krijgt door al dat eten in je mond te stoppen, toch het signaal dat het eten moet gaan verteren. Hierdoor zal het veel speeksel aanmaken en kunnen je speeksel- en lymfeklieren opzwellen of zelfs ontsteken.

Het verteringsproces start niet alleen in de mond, maar vind ook plaats in de maag. Ook deze zal zich voorbereiden op het voedsel, wat uiteindelijk nooit blijkt te komen, door extra maagzuur aan te maken. Wanneer de maag dan toch leeg blijft, kan je je voorstellen dat dit niet zo lekker voelt of goed voor je is.

Wanneer je dit echt vaak doet zal het ook een effect hebben op de aanmaak van insuline in je lichaam. Insuline is een stofje dat ervoor zorgt dat je bloedsuikerspiegel weer omlaag gaat. Wanneer je lichaam het idee krijgt veel voedsel te moeten verwerken, zal het veel insuline aan gaan maken. Echter hoeft het uiteindelijk niet te worden ingezet waardoor er te veel insuline in het lichaam blijft zitten. Dit zorgt voor een lage bloedsuikerspiegel en een hongergevoel. Het werkt dus eigenlijk averechts, je krijgt er alleen maar meer trek van en zo’n verstoord hongervoel heeft wel even tijd nodig om te herstellen.

♦ Slechte relatie met voedsel
Naast de fysieke problemen die het opleverd is het ook mentaal heel slecht voor je om chew & spit-buien te hebben. Ik dacht een compromis te sluiten met mijn eetstoornis, maar iedereen weet dat wanneer je je eetstoornis een vinger geeft het meteen je hele hand neemt. Ik bleef een slechte relatie met eten houden en de chew en spit-buien gaven niet zo veel voldoening als een ‘echte’ eetbui deed. Daarnaast koste al dat eten me ongelooflijk veel geld en tijd, wat ik veel liever ergens anders had aan willen besteden. 

Als je de film To the bone hebt gezien, is het je waarschijnlijk niet ontgaan dat Ellen lachend in een restaurant op al het eten kauwde, om het vervolgens uit te spugen in een servet. In werkelijk gaat het helemaal niet zo en zal je er ook weinig plezier aan beleven. Chew & spit is niet iets wat je lekker openbaar in een restaurant gaat zitten doen. Je geniet er niet van. Je doet het stiekem, in je eentje, vol schaamte en andere nare gevoelens. Het dubbele leven maakt je verdrietig en eenzaam. 

♦ Neem het serieus
Chew & spit is geen vervanging van eetbuien en geen normale manier van omgaan met eten. Wanneer je chew en spit-buien hebt is dit een teken van eetgestoord gedrag en kan deel uitmaken van een groter probleem. Ga na bij jezelf waarom je dit nodig hebt en welke gedachtes daar achter schuil gaan? Chew & spit is nog niet een heel bekend fenomeen. Het zou dus goed kunnen dat de mensen die hier last van hebben het niet als een eetstoornis of eetprobleem herkennen. Echter, wanneer je jezelf herkent in chewing & spitting is raadzaam daar hulp voor te zoeken. 

Heb jij last van chew & spit?

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

22 reacties op “Chew & spit”

  1. Supergoede blog, maar bekend is met een d 😊
    Al je blogs zijn trouwens heel inspirerend en moedgevend!

    1. Betekent is met een T als je doet dit betekent (het is ook dit ‘loopt’) wanneer het heeft betekend is, is het met een d.
      groetjes

    2. Haha ik las betekend maar je zei bekend :’) foutje van mij! 🙂

  2. Heb dit ook gehad aan het begin van mijn eetstoornis. Ik schaamde me er zo voor. Bedankt voor deze blog

  3. Ik herken precies wat je schrijft!
    Ik ben er destijds zelf al snel mee gestopt om 2 redenen:
    -Ik wist niet *exact* hoeveel kcal er zo binnen kwamen.
    -Het lukte me vaak niet om ‘genoeg’ uit te spugen, wat dan vaak JUIST leidde tot eetbuien!

    Kortom; het idee lijkt even ideaal, maar de praktijk is rampzalig om vele redenen… 🙁

  4. Maar ook als je overgeeft of lanceert krijg je nog calorieën binnen

  5. Eeeeeeeindelijk een blog hierover? Bedankt Irene! ❤

  6. Wat fijn om.dit te lezen, poeh ben toch niet de enigste.
    De meeste psychologen kennen dit niet, en vinden het.ook maar gek.
    En inderdaad ik wers best verdrietig toen to the bone keek want het is echt geeeeen pretje

  7. Heb het al anderhalf jaar. Wel steeds minder op zich

  8. ik heb het ook een tijd gedaan

  9. Welke vorm van e.s. je ook hebt,schaam je er niet voor.Zoek uit waarom je het jezelf niet gunt om te eten.
    Ik heb ook chew & spit.Ik zie het niet anders dan een soort eetbui.

  10. Ik zelf doe dit ook. Wat je zegt, het kost veel geld en tijd en vreet veel energie van je. Overal doe ik het, van stiekem een koekje op m’n werk uitspugen in het toilet, tot vele repen chocola, cake enzv thuis. Op dit moment neemt het de overhand in mijn leven en weet niet meer wat ik moet doen om het te stoppen. ik ben hierdoor ook erg aangekomen omdat je ‘denkt’ dat je alles kan eten en het dus niet opneemt, wat natuurlijk wel zo is. Heeft iemand misschien hier ook net zo last van als mij, en wat kan je hier aan doen om het te stoppen?

    1. Ha De,
      Het is nu inmiddels 4 jaar later en las je reactie op dit bericht. Ik heb hier ook last van, in extreme vorm. Is er iets wat jij destijds gedaan hebt wat werkte om er vanaf te komen?

  11. Ooh wauw, ik heb hier inderdaad ook al een aantal jaar last van (na mijn tijd van anorexia en eetbuien). Zijn er ook tips om hier vanaf te komen? Ik heb er de laatste tijd weer erg veel last van en het kost zoveel geld.. 🙁

  12. Ik doe het elke dag, al jarenlang….het eten voor een chew and spit eetbui steelde ik in winkels……Ik ben er aan verslaafd. Het is idd erg vermoeiend, kauwen verstoppen en t afval opruimen en alle sporen uit te wissen. Voor mij is het kauwen de manier om mijn hoofd leeg te maken en te ‘ontspannen ‘. Mijn dieptepunt op dit vlak is 8 uur achter elkaar. Ik ben al 42 en kan er niet mee stoppen. Bedankt voor dit onderwerp

  13. Ik doe dit elke dag, elke nacht. Hele dagen/nachten door.. Dit is juist mijn es. Ik heb nooit gesport, gelaxeerd, verhongerd, gebraakt.. niets. Chew and Spit it is.
    Ik krijg al ruim voldoende kcal binnen. Volwaardige voeding, paar dagmenu’s aan medicinale voeding, waar ik dus al van aan kom. Maar daarom mis ik het ‘eten’, het ‘kauwen’ (en eigenlijk het doorslikken ook).
    Chew and spit inmiddels kilo’s chocola elke dag en hele broden met minimaal 2 potten chocopasta per dag/nacht. -.- #doeispaarrekening al scheelt het dat ik niet meer kan eten, dus ook geen boodschappenkosten heb, het tikt ook nog eens financieel erg aan. En ook die weegschaalcijfers vliegen steeds harder omhoog (chocola smelt zo in je mond).
    zucht.. Wil er vanaf! Maar hoe?!

  14. Ik ben er van af! Na 10 jaar! Zonder hulp, dus meiden er is hoop. Ik begon met opschrijven wat ik dagelijks at en uitspuugde. Daarna ben ik mijn plaatsen gaan beperken alleen nog in de keuken, niet meer in de slaapkamer etc. En op een dag was ik het zo zat. Mijn insuline was in de war, ik viel niks meer af en toen besloot ik dat ik er klaar mee was. Ik heb de eerste dagen expres lekker gegeten ik verbood mijzelf niets en genoot ook echt van de smaken. Ik had maar 1 regel : alles in mijn mond slik ik door. Ik was super trots op mijzelf en ik viel af. Soms overweeg ik het nog wel, soms vergeet ik bijna dat ik het niet meer doe soms mis ik het maar bovenal is het een opluchting. Ik wil mijn relatie tot eten herstellen, ik wil geen geheimen en ik wil niet consumeren voor 4 personen en ondertussen groen links stemmen.. Probeer eens te stoppen, eerst 1 dag, dan 2. Met vallen en opstaan, het leven is zo veel beter en slanker geworden. Jullie kunnen het ook!

    1. Dank dank voor je reactie. 100% met je eens!! Ik ben dit op een dag ook gaan doen, dacht dat het vrij onschuldig was totdat ik dit allemaal las, enorm schrok en mezelf terug zag , spugend boven de afvalbak thuis en op t werk. 2 jaar heb ik het gedaan en was het ook zat, besloot er ‘gewoon’ mee te stoppen met dezelfde regel als jij toegepast.
      Geen geheimen meer, geen lichaam meer wat overstuur is van insuline en nu voortaan weer normaal reageert op het sporten wat ik doe. Ik wil graag een leuke partner treffen en deze gewoonte zou dat in de weg staan. Ik ben nu 3 weken gestopt, het gaat goed, ik kan nu zelfs 1 stukje chocolade nemen en de rest in de kast leggen. Mijn tanden en huid zien er beter uit . Ook mis ik het soms . Jullie kunnen het ook!

      1. Jouw reactie heeft me zeker geholpen!! Momenteel val ik trouwens nog niks af want Heb met mezelf afgesproken eerst 3 weken alles te eten en mentaal op orde komen. Stap voor stap! En Oja, kan ook weer met gerust hart naar de stembus ;))

  15. Wat een goeie blog en fijne reacties. Ik doe dit ook, maar alleen met drop, toffees e.d. en soms met koek of chips. Niet dagelijks, maar wel te vaak en ook al heel lang. Ik doe het om rustig te worden, maar het geeft alleen maar onrust en verstoring in m’n systeem. Daarnaast is het een eenzame bezigheid, waar ik me voor schaam. Ik ben al 51, pfff. Blij het hier eens te kunnen delen. Ik wil er iets mee…, dank voor de tips…

  16. Zo fijn dat ik hier een Nederlandse blog over vind! Ik heb er al vier jaar last van; het begon ‘onschuldig’ maar is inmiddels een obsessie. Ik ga er speciaal voor naar de supermarkt of stop bij pompstations. Verschillende coaches hebben mij proberen te helpen, waarin we vooral probeerden mijn gedrag te veranderen. Maar er zit 100% meer achter; ik probeer mijzelf rustig te krijgen, te verdoven en dan doe ik het. Met enorme schaamte, hoge hartslag en verstoord lijf als gevolg. Gister ben ik naar de huisarts gegaan nadat ik iemand sprak die bij Human Concern is behandeld en daar heel tevreden over is. Ik heb een doorverwijzing gekregen en sta op de wachtlijst bij Human Concern. (helaas meer dan 100 dagen)

    Op karakter kunnen stoppen is heel knap; het lukte mij soms meerdere maanden. Maar als je merkt dat het terugkomt is er misschien een dieperliggend probleem waar je mee aan de slag moet. Praat er in ieder geval over met de mensen om je heen; ook al is de schaamte nog zo groot. Je omgeving wil je helpen en zal je eraan herinneren dat het niet onschuldig is (want dat hou ik mijzelf soms voor).

  17. Pfff wat fijn dit te lezen..niet fijn voor de mensen die hieraan lijden natuurlijk maar meer om te lezen dat ik niet de enige ben. Het is nog zo onduidelijk en redelijk onbekend. Ik ben hier al eens voor bij de dokter geweest want ik wil er gewoon vanaf. Helaas wist de dokter hier nogal weinig vanaf en stuurde me maar op de gok naar één of andere psycholoog. Maar dat wil ik niet. Ik denk ook steeds dat ik het zelf wel kan, dat ik er zelf mee kan stoppen maar toch laat ik me weer verleiden. Ik merk ook dat m’n hele lijf in de war is. Het leek zo onschuldig maar ik begin er nu wel de nadelige kanten van te merken. Hoge hartslag, toch weer wat aankomen, terwijl ik me suf train, af en toe benauwd, schommelingen in m’n humeur. En ga zo maar door.
    Ik zeg zo vaak hardop tegen mezelf dat ik er nu mee ga stoppen. Dus zo ook bij deze..ik ga stoppen vanaf nu. Met jullie tips ga ik mee aan de slag en dan is vandaag de laatste dag geweest dat ik dit heb gedaan. Het kost me zoveel geld, energie, tijd en geluk. Ik laat het me niet meer gebeuren. Ik hoop dat het de mensen die hierop hebben gereageerd het ook gelukt is

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *