Coronavirus en eetstoornis; take care

Het is een hele gekke tijd. Een heftige tijd. Met zware maatregelen en bizarre gevolgen. Het zullen ongetwijfeld noodzakelijke maatregelen zijn en ik wil wegblijven van allerlei wetenschappelijke uitspraken over het coronavirus of mijn mening daarover. Ik ben ook maar een burger die het nieuws volgt en die eergisteren op de bank zat te huilen. Omdat het niet niks is wat er gebeurt; het raakt ons allemaal. Het raakt ons wellicht allemaal op een andere manier, maar je mag hierdoor van slag zijn. Wij willen jou hier doorheen helpen. Want hoe moeilijk en ingrijpend ook; dit is ook een periode die je – met de nodige aanpassingen – door kunt komen. 

Bewustwording van risico’s

Nogmaals, het is een gekke tijd en tegelijkertijd wil je je niet gek laten maken. Paniek en angst zijn slechte raadgevers, maar dat neemt niet weg dat deze situatie vraagt om een stukje bewustwording. Wanneer je een eetstoornis hebt of worstelt met andere psychische problemen kan dat je in een kwetsbare positie brengen. Je lichaam en/of je geest zijn niet in optimale conditie en dat is logisch. Maar wanneer een virus als dit een druk legt op je gezondheid is het belangrijk om jezelf daarin serieus te nemen. Je gezondheid en welzijn in acht te nemen. De adviezen die zijn gegeven, zijn belangrijk om op te volgen. Je kunt dit zien als een uitbreiding van de zelfzorg die je elke dag mag toepassen. Het beste voor onszelf en voor elkaar zorgen, vraagt in deze situatie om wat aanpassingen en extra handelingen. Of juist minder handelingen. Neem dit ter harte en kijk wat jij extra voor jouw eigen gezondheid kunt doen.


Bron: nate_dumlao

Gecancelde therapie

Een direct gevolg van de maatregelen kan zijn dat jouw therapie niet doorgaat. Dat je behandeling anders wordt ingericht, of dat het gesprek dat je zo nodig had een bel-afspraak wordt. Of misschien heb je zelfs nog helemaal geen duidelijkheid over wat er gaat gebeuren wat betreft hulp voor jou de komende weken. Een ongelofelijk onzekere en beangstigende periode en ik kan me voorstellen dat dit veel stress met zich meebrengt. Je hebt deze hulp nodig, deze hulp verdien je en het is een hele uitzonderlijke situatie dat daar ineens geen helder zicht op is.

Onthou dat in die kernwaarden niets veranderd is. Je verdient hulp en je verdient net als iedereen in deze tijd – en andere tijden – een extra schouder om overeind te blijven. Ook de hulpverleners zullen gebrand zijn om jou diezelfde hulp zo goed mogelijk te blijven geven. Wellicht in een andere vorm, maar niet met minder aandacht. Misschien loop je over van vragen en onzekerheid op dit moment. Stel deze vragen dan ook aan je behandelaar. Kijk samen wat de komende tijd mogelijk is. Wat heb jij nodig, binnen de middelen die wél beschikbaar zijn? Hoe kun je bijvoorbeeld het meeste halen uit de bel-momenten? Of mag je wat vaker mailen en in de tussentijd een creatieve opdracht maken thuis? Soms kan het goed zijn om te kijken wat er concreet voor jou verandert en wat voor gemis dit bij jou veroorzaakt. Hoe kun je dat gat opvullen in het leven zoals het op dit moment is?

Uitval van therapie, een therapeut die op vakantie is… Het gaat beiden over het missen van je therapeut en het missen van een belangrijk hulp moment. Je moet een periode overbruggen, je aanpassen in een moeilijke tijd. Wellicht kunnen deze blogs die wij hierover hebben geschreven een steun voor je zijn en wat handvatten geven. 

Binnenblijven

Los van de belangrijke afspraken die hierdoor niet door kunnen gaan, kan binnenblijven op zichzelf ook best een uitdaging zijn. Een situatie die voor de meeste mensen niet vaak voorkomt; verplicht binnenblijven en je tijd zo veel mogelijk thuis doorbrengen. De contacten die je normaal op school of werk zou hebben, vallen even weg. En dan kan het best stil worden. Iets wat juist nu een valkuil kan zijn; meer ruimte voor (negatieve) gedachtes, meer ruimte om in jezelf te keren, meer ruimte voor destructiviteit. 

Wellicht kun je die contacten verplaatsen naar andere kanalen. Dat is anders en voelt misschien een beetje gek, maar het kan ervoor zorgen dat het uiteindelijk minder alleen is. Dat je de dag minder alleen doorkomt en af en toe uit je bubbel gehaald kan worden. Dat kan door bijvoorbeeld wat vaker WhatsApp contact te hebben, een bel-afspraak te maken of zelfs te videobellen! Zodat je anderen kunt zien, even van je af kunt praten, samen even kunt wandelen door het huis of luchtig kunt bespreken wat je allemaal aan het doen bent. Soms is een moment van contact – hoe ogenschijnlijk onbenullig ook – heel erg belangrijk. Een ander zien, een ander horen en dat contact toelaten kan je minder eenzaam laten voelen. 

Het is een gedwongen moment van rust. Binnen zijn, met onszelf of met anderen. Rust die je misschien moeilijk vindt om te nemen of toe te laten. We gaven je eerder al tips mee over hoe je een tijd thuis het beste door kunt komen. Misschien kun je hier enkele dingen uithalen die je de komende dagen toe kunt passen. 

Structuur en afleiding

Gebrek aan structuur; dat kan iets zijn wat nu ineens als een veel te grote golf op je afkomt. En hoe moet je zwemmen als al je peddels ineens afgenomen zijn? Een dagplanning, een aangepaste structuur, is juist nu ontzettend belangrijk. Misschien ben je dat gewend om te maken en kun je je planning nu aanpassen op de situatie zoals hij momenteel is. Welke delen van jouw structuur kun je erin houden, als je kijkt naar dingen die binnenshuis kunnen? En welk deel van jouw afspraken buiten de deur kun je wellicht op een andere manier invullen? 

Zoals eerder genoemd kun je die sociale contacten misschien voor een deel naar binnen (online) verplaatsen, om zo wat extra afleiding te creëren in je dag. Het kan voelen als een enorm gat waar je invalt, maar ook eerder gestelde vragen en tools kunnen nu van pas komen. Welke handvatten heb je jezelf eerder aangeleerd als het gaat om afleiding en ontspanning vinden voor jezelf? Hoewel deze situatie helemaal niet prettig is, is dit ook een goed moment om jezelf daar weer extra in te trainen. Je bent er immers opnieuw op aangewezen.

Over afleiding zoeken en creatief bezig zijn hebben we al veel geschreven. Lees deze blogs eens rustig terug als je dat nu kunt gebruiken. Er zijn ook verschillende blogs die je kunt raadplegen als je op zoek bent naar structuur of een gezond invulling hiervan. 

Wees welkom op Proud2Bme

Je kunt altijd terecht op deze website. We hebben een forum dat altijd geopend is en waar elke dag op berichten gereageerd wordt. Het is plek waar je van je af kunt schrijven en waar iedereen met elkaar meedenkt en tips deelt. Zie bijvoorbeeld dit topic ‘Voor de thuisblijvers‘. Daarnaast zijn er ook elke avond chats van 19.00 tot 21.00 uur. In de agenda kun je zien wat er op de planning staat. Ook plannen we momenteel extra chats in, zoals de middagchats of de themachats in de avond, waar je ook van harte welkom bent. Door de maatregelen kan het stiller zijn om je heen en juist voller in je hoofd, maar ik hoop dat je je door deze mogelijkheden wat minder alleen voelt. Dat je je wat minder eenzaam voelt. En dat je je gesteund en gesterkt kunt voelen door anderen die snappen waar je doorheen gaat en met jou mee willen denken.

Overige online hulp

Niet alleen bij Proud2Bme kun je terecht. Ook bij onder andere de Luisterlijn en 113 online staan mensen voor je klaar om je te helpen. Om naar je te luisteren of advies te geven als je het moeilijk hebt. Als je jonger bent dan achttien jaar kun je ook bij de Kindertelefoon terecht. Schroom niet om hier gebruik van te maken. Er zijn daar ook chats beschikbaar en er is een telefoonnummer dat bereikbaar is als jij behoefte hebt om te praten.


Bron: aleksow 

Het coronavirus en een eetstoornis

Eten

Als de structuur van de dag wegvalt, is eten het eerste dat geraakt wordt. Eten is een eerste levensbehoefte en met een eetstoornis is deze uitzonderlijke situatie nog vele malen ingewikkelder. De schappen zijn leeg, je bent veel momenten thuis op jezelf aangewezen of juist geen eetmoment meer alleen. Als het dagelijks leven verandert, verandert het eten vaak mee. Terwijl je dat misschien juist zo stabiel mogelijk wilt houden. Een eetstoornis kan misbruik maken van deze situatie. De lege schappen kunnen triggeren en je tegenhouden iets te kopen. Er is genoeg tijd voor eetbuien. En als je misgrijpt bij je vertrouwde producten kan de paniek toeslaan. Ik wil je vooral op het hart drukken: geen paniek. Hoe moeilijk ook, maar angst is een slechte raadgever en bovendien voeding voor jouw eetstoornis. Dat kan veilig voelen in deze tijd van onveiligheid, maar je verdient het om hier uiteindelijk oké doorheen te komen. In ieder geval zonder stappen terug te zetten en jezelf tekort te doen. 

We hebben veel geschreven over eetlijsten oppakken en ook motivatie vasthouden als het moeilijk wordt. Lees deze blog nog eens door en kijk wat jij daar nu aan kunt hebben. Misschien word je nu gedwongen opnieuw stil te staan bij jouw motivatie en bij de stappen die je al achter je hebt. Neem de tijd om daar deze dagen bij stil te staan. 

Relativeer

Het is een serieuze kwestie, het coronavirus, maar blijf wel relativeren. De angsten en de paniek die kunnen toeslaan, zijn meestal geen goede emoties om vanuit te handelen. Relativeer de angstige gedachtes die je nu misschien hebt en praat erover. Er is veel aan de hand en dat mag iets met je doen. Maar daarnaast gaat jouw leven ook door en mag je vandaag weer eten, structuur vinden en ontspannen. Dat kan en mag naast elkaar bestaan, dat is zelfs essentieel. 

Overleg 

Dat overleg en contact kan er misschien anders uitzien, maar er is ongetwijfeld ruimte om het eetschema van de komende weken te bespreken. Of jouw dagvulling eens door te nemen en jouw signaleringsplan nog eens helder voor je te krijgen. Neem die ruimte en kijk wat jij nodig heb om deze dagen zo goed mogelijk te eten. Zet stokken achter deuren door je omgeving in te schakelen. Probeer je eetlijst zo veel mogelijk aan te houden en overleg eventueel met je diëtiste of behandelaar. Wat is er mogelijk voor je? Waarin zou je kunnen variëren? Stel eventueel een plan op dat je kunt toepassen als je op dit gebied even helemaal vastloopt. 

Eetbuien

Het lijkt wel of ineens iedereen een eetstoornis heeft, als je de schappen van de supermarkt ziet. Het hamsteren – wat ik tijdens mijn eetstoornis veel deed –  lijkt wel een volkssport geworden. Iets wat jouw eetstoornis op verschillende manier kan triggeren en ongetwijfeld niet helpend is om mee geconfronteerd te worden. Juist in een tijd waarin er veel gebeurt en vooral veel verandert, kan een eetbui een manier zijn om te ontladen en de stress even kwijt te raken. Juist nu kan het belangrijk zijn om jezelf niet te vraag te stellen: hoe stop ik mijn eetbuien? Maar om jezelf af te vragen: waarom heb ik mijn eetbuien? Waarom voel ik die drang? Wat maakt dat ik die eetbuien zo nodig heb op dit moment?

Wees lief en mild naar jezelf, nu misschien wel meer dan ooit. Er gebeurt veel om je heen, dus er kan ook ongelofelijk veel in jou gebeuren. Sta het toe en omring je met de hulpmiddelen die je voor handen hebt. Bel iemand als de drang hoog is. Maak een stappenplan voor jezelf, die je eerst allemaal moet doorlopen voordat je toe mag geven aan die eetbui. Vaak is de drang dan alweer verdwenen. Het zijn liefdevolle manieren om eerst even voor jezelf te zorgen en terug te gaan naar wat je echt nodig hebt. Misschien heb je nu namelijk meer nodig dan normaal. Dat maakt je geen aansteller, dat maakt je niet zwak, dat maakt je mens. Bekijk het per dag, of zelfs per dagdeel en daarna zie je wel weer verder. 

Het zou ook kunnen dat er een vreemd gevoel van rust over je heen komt natuurlijk. Dat die lege schappen zorgen voor minder triggers, omdat er minder mogelijkheden en keuzes zijn. Dan kan deze situatie ook iets positiefs met zich meebrengen en een steuntje in de rug zijn. 

We hebben meerdere blogs geschreven over eetbuien, eetbuidrang en hoe je hier mee om kunt gaan. Wat is de functie van jouw eetbui? Heb je nu direct iets nodig om je eetbui uit te zitten; bekijk dan deze video! We kunnen er samen doorheen. 


Bron: heftiba

Bewegingsdrang

Ik blijf binnen, dus ik beweeg minder. Ik beweeg minder, dus ik heb minder eten nodig. Jarenlang hield ik mezelf dit voor, om de moeilijkste periodes zo veilig mogelijk door te komen. Er kan nu veel op je afkomen. Door deze situatie ook letterlijk beperkt worden in je leefomgeving is echt geen gemakkelijke opgave. Het leven staat even stil en misschien doet het jou ook even stilstaan op veel momenten. Tegen jouw zin in, tegen jouw bewegingsdrang in.

Dat jouw benen even stilstaan en jouw leven misschien plaatsvindt op wat minder vierkante meters, betekent niet dat jouw leven stilstaat. Je leeft, je denkt, je voelt en je maakt je op momenten misschien ontzettend druk. Je kan verdrietig zijn of eindelijk even rust vinden in die film of kleurplaat. De muziek die je opzet, laat de spanning zo tegen het einde van de dag even wegzakken… Je staat alles behalve stil. Ook nu. 

Er zijn veel blogs die je er nu bij kunt pakken om met bewegingsdrang om te gaan. Kijk je liever een video? Misschien heb je iets aan deze video, vol met tips die jou kunnen helpen om wat extra rust te pakken. Je bent altijd in beweging en je hebt dus altijd voedingsstoffen nodig. Relativerende blogs zoals hoeveel je kan aankomen op een dag kunnen misschien helpen om die eetstoornis-gedachtes een halt toe te roepen.

Ook dit gaat voorbij

Nogmaals, het is een hele gekke tijd. Weet dat je niet alleen bent, ook al kan deze periode juist eenzamer voelen. Zoals met alles, gaat ook deze tijd voorbij. Het voelt misschien nog uitzichtloos op dit moment, maar weet dat dat niet aan jou ligt. Soms is iets eng, gek en onvoorspelbaar, maar dat betekent niet dat jij het niet aankan. Dat betekent niet dat je faalt of dat je hier slechter uit hoeft te komen. Ook dit gaat voorbij. Deze golf trekt over je heen en je vindt je peddels terug. Zorg goed voor jezelf en kijk wat jij nodig hebt om hier doorheen te komen. 

Ik hoop dat deze blog en de blogs die je hierin terug kunt vinden een steuntje in jouw rug zijn. Of in ieder geval één peddel, om een beetje op je plek te kunnen blijven. Praat erover hier op Proud2Bme, praat erover met je omgeving. Toen ik mijn tranen gister eenmaal had weggeveegd, besefte ik ook dat dit soort crisissen bijzondere dingen in mensen naar boven kunnen halen. Het zijn vaak dit soort momenten waarin de mens krachtig, weerbaar en liefdevol is. Soms net wat meer dan normaal, omdat het nodig is. Wees je dus niet alleen bewust van wat jij nodig hebt op dit moment, wees je ook bewust van de kracht die je in je hebt. 

Daphne

Geschreven door Daphne

Reacties

34 reacties op “Coronavirus en eetstoornis; take care”

  1. Interessant!

  2. Dank voor deze blog. Ik loop al langere tijd vast. Zit al 8 maanden op randje van crisis. Nu 6 weken thuis vooral vanwege lichamelijke klachten. Ik heb een cyste van 25 cm in mijn buik die eruit moet. Ik zou morgen geopereerd worden maar dat is voor onbepaalde tijd gecanceld. Ja lang wachten heb ik nu sinds een maand therapie maar dat gaat nu op afstand. Ik kwam al weinig buiten omdat ik teveel pijn had en geen lange stukken kan lopen. Nu is dat nog minder. Je moet contact beperken terwijl ik af en toe gewoon een knuffel nodig heb om me veilig te voelen. Het valt me heel zwaar. Ik heb het gevoel dat ik niks meer mag en dat terwijl ik niet perse bank ben voor het virus zelf maar eerder voor alles eromheen en dat ik niet verder kan en maar gewoon moet afwachen.

    Ik ga de benoemde blogs zeker bekijken. Probeer om goed voor mezelf te blijven zorgen en niet mee te gaan in de paniek. We hebben hierin maar weinig controle wat ik lastig vind maar ik heb wel controle over hoe ik mezelf door deze tijd sleep. Stay strong everyone!

  3. Bedankt voor deze blog. Hoewel de coronacrisis iedereen raakt, is het voor mensen met een eetstoornis toch ook (weeral) dat tikkeltje lastiger, om welke reden dan ook. Bij mij is het vooral angst als ik het hamsteren zie (een gedrag dat ik net probeer af te leren, maar nu aangemoedigd en langs alle kanten bevestigd wordt), angst dat mijn ‘veilige’ producten er niet meer gaan zijn, maar ook angst om zonder eten te vallen en zo zonder het zelf te willen stappen achteruit te zetten. Maar ook angst voor het alleen zijn, het isolement … dit kon op geen slechter moment komen, want ik voel me – naarmate ik meer en meer stappen zet en het gezelschap van anorexia minder en minder apprecieer – eenzamer dan ooit. Angst voor het niet kunnen bewegen, ze-ker. Ik probeer deze periode voor mezelf te zien als een ideale kans om me volledig op herstel te (blijven) smijten, niet op te geven en (gedwongen) al mijn angsten tegelijkertijd in de ogen te kijken. … Moet ik nog zeggen dat dit me onwijs bang maakt?
    Maar, zoals je zegt: ook dit zal voorbij gaan. En ik ga mijn uiterste best doen om deze periode van coronacrisis zo goed als mogelijk te benutten.

  4. Zo’n ontzettend fijne blog. Veel dingen zijn zo herkenbaar. Het het meerdere keren gelezen, om het even goed tot me door proberen te dringen. Heel erg bedankt!

  5. Heel fijn om te lezen. Ik weet dat ik niet de enige ben die er mee worstelt, maar als je alleen thuis zit voelt dat soms wel zo. Gelukkig werk ik in het ziekenhuis en ben ik daar nu af en toe nodig, dat motiveert om zo goed mogelijk voor mijzelf te zorgen. Maar de spanning op de thuiswerkdagen loopt wel hoog op. Zo fijn dat we hier terecht kunnen, bedankt!

  6. Lieve allemaal heel veel sterkte de komende tijd en dank voor alles wat jullie doen voor Proud.

  7. Wat een ontzettend fijne blog, dankjewel! Ik merk vooral nu dat de angst overheerst: ondergewicht en lage witte bloedcellen.. Ik heb zoveel rampscenarios bedacht dat ik naar de IC moet en m’n lijf dit virus niet aan kan. Dat maakt me zo onrustig maar tegelijkertijd heeft het ook een hele boost om nu wel een keer voor mijn lijf te zorgen?

    1. Wow dit heb ik ook precies! Voor mij kwam hierdoor inderdaad echt de realisatie hoe belangrijk het is om een gezond gewicht hebben in plaats van ondergewicht. Ik ben nu echt ontzettend veel gaan eten zodat ik zo snel mogelijk weer op gewicht kom. Want wil in deze chaos echt niet op de IC belanden hoor! Zou me zo schuldig voelen omdat de artsen het al zo druk hebben.
      Ik worstel ook heel erg met de vraag of ik/andere mensen met een eetstoornis onder de categorie kwetsbare mensen vallen. Ik weet niet in welke mate ik mezelf nu moet beschermen/isoleren… Weet iemand dit? het staat namelijk niet explicitiet op de lijst van RIVM.

      1. Ja precies! Ik vind dat ook echt ontzettend lastig. Ik kan het ook niet vinden op de site van het RIVM. Misschien heeft Proud daar wat meer informatie over?
        Ik ben ook meer gaan eten, alhoewel het wel lastig is maar op de een of andere manier heeft dit virus voor een realisatie moment gezorgd en me echt een schop onder mijn hol aan het geven is! Ik wil gezond zijn! Daarentegen stuit ik nu wel op het probleem dat ik het aankomen te langzaam vindt gaan. Ik denk van: ik moet toch wel een kilo per dag aankomen? Met als gevolg.. Teleurstelling en weer destructief gedrag. Hoe ingewikkeld hé! Haha, soms kan ik mezelf echt uitlachen….

      2. Je kunt contact opnemen met je huisarts 🙂 Hij/zij kent jouw persoonlijke situatie en weet hoe je er het beste mee om kan gaan. Heb ik ook gedaan. Scheelt zoveel stress!

    2. Heel herkenbaar! Inderdaad omdat je weerstand door de e.s. gewoon laag is. En die angst gaat voor een deel tegen mijn eetstoornis in, omdat ik ergens weet dat ik nu goed voor mezelf moet zorgen. We kunnen het!

  8. Is het ook gevaarlijk voor je mentale gezondheid als je daar iets aan heb? ik bedoel in je hoofd door de eetstoornis?

    1. Hey,

      Het coronavirus is lichamelijk, maar ik kan me voorstellen dat je wat angstig kan worden door de situatie. In die zin kan je er ook mentaal last van hebben, maar het virus zelf heeft geen mentale gevolgen.

      Take care <3

  9. Pff mijn hond is ingeslapen vandaag en dan nog die carona virus… alles is zo anders en gek het lijkt net een soort droom… nachtmerrie.. ik mis me hond zo erg ik zit xo erg in de rouw dat me eetlust ook weg is en ik voel me leeg zo leeg

    1. Wat naar! Dit raakt me echt en zou je zo graag een dikke knuffel geven nu! Hou je sterk!

  10. Heel fijn bericht dit, ik was gister erg in paniek omdat al mijn "veilige" eten weg was en omdat alle chips enzo weg was en ik dus ook geen eetbui dingen kon kopen die ik normaal koop, en niet eens op perse gelijk te eten ofzo maar meer dat ik heb in huis heb voor als de drang er is.
    Uiteindelijk toch nog wat gevonden, maar mijn safe food niet meer behalve mandarijnen.
    Stomme hamsterraars..
    Ik sta op het moment op het punt van aanmelding voor eetstoornis behandeling via verwijzing van de huisarts, maar ik ben bang dat alles erg veel vertraging op gaat lopen door het corona gedoe.
    We zullen zien.

  11. Ik ben zo in de war. Eten jullie nog evenveel eten als normaal? Want ik beweeg nu veel minder en zit heel de dag binnen. Ik wil wel graag een eetlijst aanhouden en structuur aanbrengen in mijn eetmomenten, maar een eetlijst is toch gebaseerd op een minimale hoeveelheid beweging en bezigheden? Dus hoeveel moet ik dan laten vallen om niet aan te komen? Ik weet het allemaal niet meer!

    1. Hey!

      Zelf eet ik niet anders dan anders. Ook als je niet zo veel beweegt heeft je lichaam voeding nodig om goed te kunnen functioneren. De basislijst is echt de basis, gemiddeld gezien. Bij veel sporten kan je juist heel goed meer dan de basislijst nodig hebben. Misschien heb je ook iets aan deze blog: https://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Word_ik_dik_als_ik_niet_sport

      Wees ook welkom op ons forum of in onze chats om hierover door te praten. Daar kan je praten met en vragen stellen aan onze ervaringsdeskundigen, diëtisten, psychologen en natuurlijk lotgenoten.

      Take care &hearts;

  12. Ik vind het vooral heel moeilijk dat mijn veilige, vertrouwde producten soms niet in de schappen liggen. Ik kan hier erg moeilijk flexibel mee omgaan…

  13. Het coronavirus is een paard van troje. Het is een dekmantel, een excuus om van alles en nog wat door te kunnen voeren op de ‘massa’, door de machthebbers van de wereld. Daar ben ik van overtuigd. Het is een wrede wereld, waarin een paar mensen de macht over de rest ziet als een spel, als een menshouderij. De reden waarom het misging.. eigenlijk met mij. Ik ben allang over die angst die het geeft, heen, gelukkig. Ik geniet momenteel van dat er nu, voor mij iig, niet meer zo zichtbaar.. een ‘systeem’ is.. waar ik altijd zoveel moeite had om in te functioneren, omdat ik er veelal ook niet in geloofde.
    Ik geniet nu van het buitenzijn en de moestuin. Als er minder mensen waren en iedereen een stuk grond had, kon iedereen gewoon doorgaan, afgezonderd van anderen, hun stuk grond bewerken en hun eigen voedsel straks weer oogsten. Ik houd niet van onnodige stress. Ons systeem is dusdanig geworden, dat het een ketting is geworden. 1 missing link die losschiet of knalt en de boel stort in elkaar. Ik had het er 20 jaar geleden al over, maar iedereen vond me een zeur en naïef en ‘dom’, omdat ik niet leuk en gezellig mee kon doen op die manier.. want dan kon je ‘niets’ meer.. Ik houd van een back-up, voor het geval dat. Dat hebben we overduidelijk niet. Ik hoop dat ik nog naar buiten kan blijven gaan en dan is het voor mij, zoals nu, totaal geen probleem, maar eerder lucht, ik krijg eindelijk weer lucht en de lucht is schoner, het is minder slecht voor het milieu.. maar ja. straks komt al het afval van al die beschermingsmiddelen en ik hoop niet dat ik anderen besmet en mensen immuun worden en dat we daarna een andere weg inslaan, maar dat zal wel niet.. we blijven volgen.. wat de bedoeling is en ik hoop niet dat dit een ‘stilte’ is voor een (nog) grotere storm.

  14. Dit had ik even zo erg nodig!

  15. Wat ben ik nu opgelucht dat ik geen last meer heb van mijn eetstoornis… Echt waar… ik gun het iedereen zo van harte om die eetstoornis los te laten.

    Lieve mensen, alsjeblieft, voor je eigen bestwil… eet normaal. Eet normaal zodat je de kans krijgt om aan te pakken wat je écht dwars zit. Want eten is niet het probleem, dat weten we allemaal.

    Na jaren vechten heb ik de strijd tegen de eetstoornis en suicidale gedachten gewonnen. En het begint echt met gewoon normaal gedachteloos te eten. Geen ja maar.. gewoon eten. Niet teveel, geen eetbuien, maar ook zeker niet te weinig. Eet normaal en geef je rommelige hoofd de kans om op orde te komen en je echte problemen aan te pakken.

    Net als de coronavirus is je eetstoornis ook een virus. Zorg goed voor jezelf zodat je weerstand hebt tegen de coronavirus én tegen de eetstoornisvirus.

    Ik gun je écht een leven zonder eetstoornis. Ik gun je écht die rust in je hoofd en je lijf.

  16. Hele goede blog. Hoewel mijn werk gewoon doorgaat (nog drukker dan normaal) en mijn activiteiten dus redelijk "normaal" blijven, vind ik het mentaal een zware periode.
    Veel sterkte aan iedereen!

  17. Voor degenen hier onder de 18 is trouwens ook de Kindertelefoon een optie, naast 113 en (eventueel) de Luisterlijn

    1. Hi Manu,

      Dankjewel voor de tip! We hebben deze optie er ook bijgeschreven, bedankt voor het meedenken!

      Liefs.

      1. NP, tof.

        En ook super goed hoe jullie de extra chats doen nu! &hearts;

  18. Hoe vervelend het allemaal is, ik ga proberen deze periode goed gebruiken om juist tegen m’n eetstoornis in te gaan. Ik denk dat dit juist een goed moment is om uitdagingen aan te gaan, andere producten te eten dan je gewend bent, langer binnen op de bank te blijven in plaats van de sportschool of naar buiten, en gewoon tijd te nemen voor jezelf en goed voor jezelf te zorgen.
    Wellicht kan ik over een aantal jaar terug kijken naar de periode van het coronavirus en dat zien als een keerpunt in mijn eetstoornis.

    1. Wat een mooi voornemen, heel sterk van je. Motiveert mij ook om toch nog wat beter mijm best te doen 🙂 Succes!!!

      1. dankje, jij ook veel succes!!

  19. Ik vind het zo lastig.. Mijn weerstand is niet goed (ondergewicht) maar ik zou zo graag willen werken (vakkenvullen) want ik heb geen schoolopdrachten voor thuis ivm tussenjaar.. Ik weet echt niet wat ik moet doen, of ik wel moet werken of juist niet. Voel me zo vreselijk nutteloos :/

    1. Heey Anna
      Ik loop een beetje tegen hetzelfde aan. Ik doe een praktijkopleiding en wij kunnen de meeste vakken gewoon niet thuis doen, daarom gebruik ik deze tijd om mezelf EINDELIJK gitaar te leren spelen. Heb jij iets wat je al heel lang wil leren? Dit is het moment zou ik zeggen

  20. Deze corona-tijd geeft mij veel spanning.ik ben bang om de controle te verliezen.ik wil liever alleen voor mij veilige producten in huis hebben en ben erg bang dat het uitverkocht is en ik weer nog minder ga eten.ik zou binnenkort starten met gesprekken in drachten maar dat is nu ook uitgesteld.ik merk dat ik me weer voor iedereen afsluit en dat ik de stap naar hulp accepteren straks niet meer durf.ben erg blij met deze site.

  21. Ligt het dan aan mij ? Ik heb absoluut geen last ,van het feit dat corona er nu is. Ja, ik vind het erg lastig dat mijn herstel en de kliniek nu al ruim een halfjaar is uitgesteld. En dat begrijp ik uiteraard met de zieken en doden.
    Maar zelf ben ik er absoluut niet bang voor. Ik schaar mijzelf dan ook zeker niet als zijnde risicovol. Ook al heb ik ondergewicht. Ik ben nog nooit ziek geweest
    Zelfs nu niet. ik ben al heel vaak in contact geweest met mensen die het wel hadden en die ik zonder bescherming verzorgd heb. Maar zelf, ben ik al die tijd negatief geweest. Ik ben alleen bang omdat , ook ik ben aangekomen met coronakilos. En ik nu ander compenseergedrag vertoon om het toch kwijt te raken . En ik nu geen hulp krijg. Het zou fijn zijn als dat wel gewoon door kon gaan ook al is dat op afstand. Dat is mijn angst.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *