Er zijn van die mensen,
die mij maar blijven vragen,
Hoe ik het voor elkaar kreeg,
waar ik de moed vandaan haalde.
Soms maakte het me bang,
verlangde ik steeds weer terug.
Maar toch ging ik door,
en keerde mijn eetstoornis de rug.
Drie dingen die ik moest doen,
volhouden, doorzetten en doorgaan.
De moed kwam vanzelf wel,
al was het makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik weet nu wat ik heb gemist,
jaren zijn voorbij gegaan.
Mijn eetstoornis achter mij gelaten,
eindelijk kan mijn leven nu weer doorgaan.
Als ik maar doorging en bleef vechten,
dat waren zware, maar vooral moeilijke tijden.
Maar ik heb het toch gewoon gedaan,
Kan nu mijn eigen leven weer leiden.
Ik ben trots op waar ik nu sta,
voor geen goud wil ik terug naar die rot tijd.
Ik weet zeker, ik hou nu vol,
eindelijk een einde aan die langdurige strijd.
Geen zin meer in gezeur, ###
of ik wel of niet durf te eten.
Ik doe het gewoon,
laat me het lekker zelf weten.
Er is een einde gekomen,
al maakt dat me soms bang.
Ik doe het nu zelf,
nooit meer die rot drang.
Ik ben sterk genoeg,
ik kan alles aan.
Dat heb ik nu bewezen,
al viel er af en toe een traan.
Verdriet mag er zijn,
dat moet ik nog leren accepteren.
Ik wil verder met mijn leven,
in plaats van alles de rug toe te keren.
Ik ben er klaar mee,
en ga er weer voor!
Dag eetstoornis,
ik ben er van door!
Roxan
Geef een reactie