Op momenten van zorgen en angst kijk ik met een glimlach terug naar de tijd waarop ik nog in mijn ‘dat overkomt mij niet’ bubbel zat. Ernstige ziektes, vroegtijd overlijden, grote ongelukkigen en oorlogen lagen zo ver bij mij vandaan, dat ik mijzelf gerust kon stellen met de gedachten dat dat soort dingen mij niet zouden overkomen. Ik had genoeg moeilijke dingen meegemaakt, maar ik was er zeker van dat ik bepaalde dingen niet zou meemaken. Toen mijn moeder de diagnose kanker kreeg en nog geen jaar later aan de gevolgen hiervan overleed, werd ik direct, en waarschijnlijk voor de rest van mijn leven, teruggebracht naar de realiteit.
Ik verlang soms ontzettend naar de momenten dat ik mij geen zorgen maakte over wereldrampen, oorlogen, ernstige ziektes en het veel te vroeg verliezen van dierbaren. Ik wist dat dit gebeurde en ik heb dit soort dingen altijd vreselijk gevonden. Ik kan intens meeleven met andere mensen en oprecht heel verdrietig worden van alles wat er in de wereld gebeurt en wat anderen mee moeten maken.
Toch heb ik nooit de angst ervaren dat het ook mij zou kunnen overkomen. Dat misschien al die mensen ook hebben gedacht dat dit hen niet zou gebeuren. Niet omdat het ver van mij vandaan gebeurde, want er gebeuren genoeg dingen die heel dicht in de buurt zijn, maar omdat ik dat gewoon zo voelde.
Een onbezorgd leven..
Ik mis regelmatig het onbezorgde leven waarin ik kon leren omgaan met de dingen die ik moeilijk vond, waarin ik mij kon ontwikkelen en de dingen die op mijn pad kwamen, hoe moeilijk soms ook, kon handelen. Ik was weleens bang voor dingen, maar de angst kwam nooit zo dichtbij. Voor de dood van mijn moeder had ik denk ik ook het gevoel dat ik invloed had op alles wat er in mijn leven gebeurde. Dingen die ik meemaakte waren lang niet altijd fijn, maar ik kon hier vaak zelf keuzes in maken en dingen veranderen. Ook toen mijn moeder ziek werd probeerde ik haar te helpen met alles wat ik binnen mijn bereik had. Dit deed ze zelf ook. Maar toch gebeurde wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik had nooit verwacht dat dit haar zou overkomen, en dat dit mij zou overkomen.. dus waarom zou ik nu nog geloven dat ook andere dingen mij niet zullen overkomen?
De harde realiteit
Door wat ik nu meegemaakt heb, ben ik met beide benen in de realiteit gezet. Ik besef nu dat ook ik op het verkeerde moment op de verkeerde plek kan zijn. Dat ik ook niet gespaard blijf als het gaat om ernstige ziektes of andere dingen waardoor je leven op z’n kop kan staan. Dingen waarvan je denkt dat het je nooit zal overkomen. Dit beangstigt me en het zorgt er voor dat ik mij soms onveilig voel in mijn eigen land. Tegelijkertijd denk ik ook dat dit niet alleen maar negatief is… Het is niet slecht om te beseffen wat er allemaal in de wereld gebeurt. Ik denk dat het ergens ook juist goed is om ook oog te hebben voor de dingen die in de wereld gebeuren. Het hoort ook bij volwassen worden en zijn. Ik leer over dat de wereld waarin wij leven complex in elkaar zit. Dat mensen tot onmenselijke dingen gedreven worden, dat er dingen gebeuren die je nooit had verwacht. Het is de realiteit, het leven is geen droomwereld.
Kiezen voor geluk
Ondanks dat ik regelmatig verlangde naar de tijd dat ik mij altijd veilig voelde en dat ik vrij onbezorgd mijn leven kon leiden, brengt het mij ook wat positiefs. Ik besef nu meer dan ooit dat het belangrijk is om keuzes te maken die mij gelukkig maken. Dat ik uitdagingen moet aangaan en mij moet omringen met mensen van wie ik houd. Ik besef dat we nu dit moment hebben, maar dat de toekomst onzeker is en dat het altijd anders kan lopen dan het toekomstbeeld wat je ooit hebt gehad. Ik besef dat het belangrijk is om jezelf lief te hebben, mijzelf te vergeven en de kans geven om fouten te maken en te herstellen. Ik zie ook in dat dingen niet vanzelfsprekend zijn. Ik waardeer nu nog meer de omstandigheden waar wij in leven in Nederland. De mogelijkheden die wij hebben omtrent zorg en de mate van veiligheid waarin ik al bijna 27 jaar geleefd heb.
Ik vind het ergens ook mooi dat het me wat doet dat er zoveel gebeurt in de wereld. Ik voel me meer verbonden met mensen uit andere landen die dagelijks vrezen voor hun leven. De aanslagen in Parijs hebben mij ook wakker geschud. Ik besef dat het niet alleen daar kan gebeuren, maar dat net zo goed Nederland het doelwit had kunnen zijn. Het zorgt voor mij voor een gevoel van onveiligheid en dat ik niet meer alleen kan geloven in al het goede in de wereld. Tegelijkertijd zorgt het er ook voor dat ik mij bewust word van hoeveel geluk ik heb met het leven wat ik mag leiden. Hoeveel geluk ik heb met dat ik opgegroeid ben in een liefdevol gezin. Ik ben dankbaar voor alle mogelijkheden die ik heb gekregen en nog steeds krijg en dat ik zo lang met een enorm gevoel van veiligheid heb mogen leven. Dit geeft ook kracht om ook hiermee om te gaan. Om om te gaan met een leven waarin veiligheid niet gegarandeerd is. Hoe moeilijk en frustrerend dit soms ook is.
Positieve dingen overkomen je ook!
Ondanks dat mijn beeld ten opzichte van nare dingen die gebeuren veranderd is, is dit ook voor positieve dingen het geval. Dingen waarvan ik nooit had verwacht dat het zou gebeuren in positieve zin, kunnen mij ook overkomen. En ik denk dat dit ook voor jou geldt! We maken allemaal leuke en minder leuke dingen mee en ook dingen waar jij van droomt kunnen uitkomen. Ook als je dat nooit had verwacht.
Kiezen voor herstel
Sommige dingen die in het leven overkomen je. Je hebt er geen invloed op en je moet het ondergaan. Of dit nou gaat om een ongeluk, onverwachts overlijden, een oorlog, etc. Er zijn ook genoeg dingen in het leven waar we wel invloed op hebben en die ook vreselijk kunnen zijn. Wel denk ik dat wij dankbaar mogen zijn dat we in veel gevallen zelf keuzes kunnen maken. Dat we onze situatie kunnen beïnvloeden door heel hard te vechten, onszelf uit te dagen, steun te zoeken en op andere manieren te proberen onze problemen aan te gaan. Een eetstoornis kan je overkomen. Het kan zonder dat je er invloed op hebt een rol gaan spelen in jouw leven. Maar gelukkig kun je zelf keuzes maken hierin. Je kunt kiezen voor herstel. Je kan steun vragen, mogelijkheden zoeken voor hulp, vechten, dingen uitproberen, etc.
Zo’n moment als deze, vlak na diversee aanslagen waarbij veel mensen om het leven zijn gekomen, kan een moment zijn om tot dit inzicht te komen. Dit kan je aan het denken zetten over de dingen waar jij invloed op hebt en waar jij keuzes in kunt maken om zo gelukkig en goed mogelijk te kunnen leven.
Geef een reactie