Ik zit op de grond, foamroller naast me en de muziek vrolijk spelend op de achtergrond. Terwijl mijn spieren zich steeds meer ontspannen van mijn rekoefeningen, word ik overvallen door gevoelens van blijheid en tevredenheid. “Hé dat is lang geleden,” denk ik in mijzelf. De afgelopen weken had ik het gevoel dat mijn emoties alle kanten op gingen. Ik dacht dat ik hier wat aan moest doen, want ik voelde me nou niet bepaald fijn, maar moet dat eigenlijk wel, je altijd fijn voelen? En moeten onze emoties altijd stabiel zijn?
Ik denk dat veel van jullie herkennen, dat als je aan het herstellen bent van een eetstoornis, je ook weer meer gaat voelen. Dit kan soms best wel verwarrend en eng zijn. Soms voel je zo veel dat je eigenlijk niet eens weet wat je voelt, en schieten de emoties alle kanten op. Het ene moment ben je vrolijk, het andere moment kan je wel huilen. Dit is heel normaal, is mij verteld.
En terwijl ik daar zo op de grond mijn gemoedstoestand zat te observeren, bedacht ik me dat onze emoties door zo veel dingen beïnvloed worden; zoals de mijne door de vrolijke muziek op dat moment en door de ontspanning van mijn spieren. Zoals de golf van vrolijkheid en tevredenheid opkwam, zo ebde hij ook weer weg, waar ik al bang voor was. Waarom kunnen die fijne gevoelens nou niet gewoon voor altijd blijven? Dan hoeven al die nare gevoelens er ook niet te zijn. Telkens wanneer ik mij vrolijk en fijn voel, bereid ik mij alweer voor op het moment dat die nare gevoelens terugkomen. “Dit kan toch niet voor altijd duren.. die nare gevoelens komen toch wel weer naar boven..“
Gek eigenlijk, dat ik me zo focus op dat de vrolijke emoties maar tijdelijk zijn, terwijl dit natuurlijk net zo goed geldt voor nare gevoelens! Gevoelens en emoties komen en gaan, ze zijn als golven. Alleen mijn focus lag vooral op de momenten dat die negatieve gevoelens er waren, waardoor het lijkt alsof die veel vaker en veel sterker aanwezig zijn. Helaas is ons brein zo geprogrammeerd om meer op negatieve signalen te letten dan op positieve signalen. Maar het goede nieuws is: Je brein kun je trainen, herprogrammeren!
In plaats van nog langer te vechten tegen de ups en downs, besloot ik om het er maar gewoon te laten zijn. Er tegen vechten werkte niet, in tegendeel zelfs, het zorgde er alleen maar voor dat ik me slechter voelde en vermoeid raakte van al het onderdrukken en het proberen een smile op mijn gezicht te toveren terwijl ik me helemaal niet zo voelde. Als die ups en downs toch wel zouden komen, kan ik ze er maar beter gewoon laten zijn, des te soepeler zal ik er doorheen gaan.
Bewust, terwijl ik daar op de grond zat, liet ik komen wat er kwam, wat voor gevoel dan ook. Ik zei tegen mijzelf: “Het is goed zoals het is, laat het maar komen, het mag er zijn.” Dit gaf me zo’n rustgevend gevoel, dat is moeilijk te omschrijven. De gedachte dat gevoelens er mogen zijn en dat alles goed is zoals het is geeft zoveel vrede en rust in je hoofd. Dit heeft mij overigens wel wat training gekost voordat ik dit zo kon ervaren. Het heeft heel erg geholpen om de gevoelens als signaal te zien. Ze willen je iets vertellen. Wat willen ze je vertellen? Waar heb je eigenlijk echt behoefte aan?
Tip; Probeer om elke dag, al is het maar voor 5 minuutjes, stil te staan bij wat je voelt. Vecht niet langer tegen dat nare gevoel. Laat het er maar even zijn. Kijk er even naar en zeg tegen jezelf: “Het is goed zo, het mag er zijn.” Blijf dit herhalen. Elke dag eventjes. Op den duur gaat dit een mantra worden dat automatisch boven dobbert in je gedachten als je bij je gevoel stilstaat. Vraag vervolgens: wat wil dit gevoel me vertellen?
Ik hoop dat jij met dit verhaal ook wat rust kan vinden. Het is heel normaal om schommeling in je stemming te hebben, dat is niks om je zorgen over te maken. Er tegen vechten is heel erg vermoeiend. Probeer het er te laten zijn. Elk gevoel mag er zijn. Het zijn onze richtingaanwijzers in het leven. Ze geven een signaal, ze willen je iets vertellen.
Wat vertelt jouw gevoel je vandaag?
Geef een reactie