Spelen in de zandbak, frietjes eten aan het zwembad, regen na een warme zomerdag. De geuren uit onze jeugd zullen ons altijd bijblijven en kunnen sterke herinneringen bij ons oproepen. Als we iets ruiken van vroeger voelen we ons weer een beetje kind en ineens zitten we weer in ons ouderlijk huis aan de keukentafel, terwijl mama aan het fornuis staat. Zoals mama het maakt, maakt niemand het. Of ze nou goed kon koken of niet, de gerechten van onze moeders zullen we altijd in ons hart meedragen. In deze blog delen wij onze favoriete gerechten van onze moeders.
♥ Het gerecht van de moeder van Phoi Cai
Mijn ouders kookten vroeger altijd Chinees eten waarbij er diverse bijgerechten gemaakt worden bij de rijst. Elke dag stond er wat anders op tafel en daar zitten zeker enkele gerechten bij waar ik erg blij van word. Maar als ik een gerecht moet kiezen die me laat denken aan mijn moeders koken, denk ik aan een zondagsgerecht. In China eten ze gerust de hele dag door warm en dit deden we thuis ook op de zondag. Vroeg in de ochtend stond mijn moeder in de keuken om warme gerechten te maken. De standaard gerechten waren gebakken vermicelli en congee. Congee is een soort rijstenpap waar mijn moeder gezouten vlees en gezouten ei in deed. In de vermicelli gingen de restjes van het avondeten van de dag ervoor.
Ik kan me herinneren dat ons huis zich vulde met de geur van gebakken vermicelli en congee. Tijdens mijn reis naar Vietnam en Hong Kong heb ik hier ook regelmatig van genoten in de ochtend. Nu ik al jaren samen woon eet ik deze gerechten ook niet vaak meer. Soms vraag ik het mijn moeder om het speciaal te maken als we langs gaan. Ik heb het inmiddels ook zelf leren maken, maar die van mijn moeder blijft het lekkerst!
♥ Het gerecht van de moeder van Scarlet
Mijn moeder was niet dol op koken, maar deed wel altijd heel erg haar best. Eén van de favoriete maaltijden die ze met regelmaat maakte was spaghetti. Haar spaghetti was de beste die er bestond… en nog steeds! Nee, ze bereidde niet als een heuse Italiaanse mama zelf de saus, ze kocht gewoon twee pakjes van Honig. Een pakje voor Spaghettisaus én een pakje voor Lasagnesaus! Hier nam ze dan van beiden de helft van. Melk en water erbij… Gehakt, tomatenpuree en groentes erbij. Klaar! Een dikke, volle saus en wat spaghettislierten. We aten altijd meer saus dan spaghetti. Heel soms maak ik dit nog weleens na, maar het zal nooit meer zo lekker zijn als vroeger.
Iets anders wat ze heel soms voor ons maakte zijn ‘drie in de pan’. Er zijn maar weinig mensen die dit kennen. Het zijn wat dikkere, kleine pannenkoekjes met krenten en rozijnen. Je bakt ze (joh…) per drie in de pan. Voor drie in de pan heb je het volgende nodig: 200 gr zelfrijzend bakmeel, zout, 1 ei, 250 ml melk, 100 gr gewelde krenten & boter om in te bakken.
♥ Het gerecht van de moeder van Lotte
Mijn vader was vroeger huisman, dus eigenlijk heb ik meer herinneringen aan de kookkunsten van mijn vader dan van mijn moeder, maar als mijn moeder dan eens kookte, was het wel gelijk extra speciaal! Mijn broer en ik waren vroeger dol op mijn moeders ‘moekies’. Moekies is een zelfverzonnen naam voor een soort gefrituurde aardappeltjes. Het was echt een begrip bij ons thuis en heeft veel indruk op me gemaakt als kind. Het voelde heel bijzonder wanneer mijn moeder moekies maakte en ik kon er echt naar uitkijken.
Het bijzondere aan moekies was niet alleen de smaak, maar ook de manier waarop mijn moeder de aardappels in stukjes sneed. Ze sneed geen frietjes, partjes of plakjes, maar een soort driehoekige stukjes, zoals kleine piramidetjes, geen idee hoe ze dat deed en of het expres was, maar ik was ervan onder de indruk als klein meisje.
Zelf heb ik wel eens geprobeerd om moekies te maken, zoals ik ze ken van vroeger, maar helaas is het me nog niet gelukt om die specifieke smaak te pakken te krijgen. Wie weet herinner ik het me gewoon anders dan dat het werkelijk was, maar het is wel een herinnering waar ik erg blij van wordt.
♥ Het gerecht van de moeder van Daphne
Pannenkoeken zijn misschien niet het meest culinaire hoogstandje dat je in je leven tegenkomt, maar aan dit gerecht heb ik wel de fijnste herinneringen. Wanneer er pannenkoeken op het menu stonden, werd dat al ver van te voren aangekondigd en verheugde ik mij er dagenlang op. Over het algemeen hield mijn moeder er niet van om urenlang in de keuken te staan en de meest ingewikkelde gerechten in elkaar te toveren, maar in mijn herinnering werd er bij pannenkoeken altijd wel flink uitgepakt.
Ik vond het zo gezellig als mijn moeder in de keuken emmers vol beslag aan het maken was. Niet die gezonde banaan-havermout-kokos-amandelmeel-quinoa-pannenkoeken die ik tegenwoordig maak, maar gewoon met roomboter en veel suiker en stroop.
Het hele huis rook ernaar en langzaam stapelde de torens zich op. Torens van pannenkoeken met zo’n bord bovenop, die was bedoeld om ze warm te houden en tegelijkertijd lekker nat te maken. De pannenkoeken waren altijd lekker dik en na de tweede zat ik al veel te vol, maar ik kon weer weken teren op dit gezellige moment.
♥ Het gerecht van de moeder van Irene
Bij ons thuis was het niet m’n moeder, maar m’n vader die graag in de keuken stond. Hij heeft erg veel plezier in het koken en dat proef je er ook vanaf. Een gerecht dat mij heel erg bijgebleven is dan wel weer van zíjn moeder: Oma’s macaroni. Het is een heel erg simpel recept namelijk: Macaroni met stukjes augurk, hamblokjes, oude kaasblokjes en gebakken ei. Hier konden we dan naar wens ketjap en/of paprikapoeder overheen doen.
Het is zo’n onwijs simpel recept, maar misschien is het daarom ook wel zo lekker. Alle smaken kloppen gewoon heel erg goed bij elkaar en ik heb er natuurlijk een hele fijne herinnering aan. Ik herinner me dat ik hier als kind ook regelmatig naar vroeg. “Eten we vandaag oma’s macaroni?!?!“
M’n vader maakt het af en toe nog wel eens voor me, alleen dan zonder hamblokjes. Het is ook echt zo’n gerecht waar je lekker veel in één keer van kan maken. Dat is dan weer makkelijk voor de lunch de volgende dag!
♥ Het gerecht van de moeder van Ginger
Als ik op vrijdagavond thuis kom bij mijn ouders en mijn moeder wil mij écht verwennen, dan maakt zij aardappelpurree. Dit is iets waar ik van kinds af aan al heel erg van houd en geloof mij, niemand kan mijn moeders aardappelpurree namaken. Ze maakt het niet uit een pakje maar schilt de aardappels zelf, beetje bouillion erbij, boter en wat melk en dan mixen met een mixer. Maar precies zo’n structuur dat het net slagroom is, heerlijk! Toen ik in Afrika was heb ik het zelf proberen na te maken omdat ik het miste, maar die structuur, die lukt mij niet.
Mijn broertjes houden hier trouwens niet van. Die vinden mijn moeders lasagne weer heel lekker (die overigens gewoon uit een Knor pakket komt…!).
Fotografie rest: pexels
Geef een reactie