De hoop verloren?

Voel jij je hopeloos? Ben je moedeloos over je herstel? Bang voor de toekomt? Of heb je het gevoel dat het nooit beter wordt? Kom dan vrijdag langs bij ons in Leiden. De inloopmiddag van Proud2Bme, Proud2Meet gaat namelijk over ‘Hoop voor de toekomst’. Een thema dat voor mij erg van toepassing was tijdens mijn eetstoornis. Ik ben de hoop nogal eens verloren, heb dromen laten varen en durfde niet na te denken over mijn toekomst.

Hoopvol zijn is niet iets wat je voelt of wat je overkomt. Hoopvol zijn is een levenshouding. Een levenshouding die ik op het moment dat ik somber was en een eetstoornis had miste. Ik voelde me waardeloos en dat niet alleen. Ik had een hekel aan mezelf. Ik vond mezelf niet leuk en dat projecteerde ik op mijn uiterlijk, waardoor ik mezelf lelijk en dik vond en wilde afvallen. Door alsmaar bezig te zijn met lijnen, werd ik verdoofd. De moeilijke dingen gingen aan mij voorbij en emoties stopte ik weg in mijn lege maag. Het leek een hele verademing om zo overmatig met eten en gewicht bezig te zijn.

Uiteindelijk raakte ik verstrikt in een strijd met mezelf. Eten en gewicht kregen een obsessief belangrijke rol in mijn leven. Een te belangrijke rol en een rol die mij compleet in de knoop bracht. Met ieder eetgestoord doel dat ik bereikte, raakte ik verder verwijderd van een gelukkig leven. Ik raakte mezelf kwijt.

Moeilijke dingen die in mijn leven gebeurden, bevestigde mijn hopeloze gevoel. Ik wilde herstellen, maar dat lukte niet meteen en een aantal keer moest ik opnieuw in behandeling. Dit bevestigde mijn negatieve zelfbeeld weer. Ook na behandeling was het allemaal niet ineens koek en ei. Het leven zat soms tegen, er gebeurde verdrietige dingen en mijn hart deed soms ontzettend veel pijn. Het leven was helemaal niet zo leuk als ze mij hadden voorgehouden tijdens mijn herstel. Er bleef maar ‘shit’ komen in mijn leven. Hoe moest ik ook gelukkig zijn? Komt het ooit nog wel goed met mij?

Hoop houden is ontzettend moeilijk, zeker wanneer er verdrietige dingen in je leven gebeuren, zoals een eetstoornis, overlijden van een dierbare, scheiding van je ouders, een relatie die stuk loopt, een mislukte opleiding, pesterijen of ruzie thuis. Je kunt nog zo je best doen, maar de problemen lijken toch steeds te blijven komen, dus waar doe je het allemaal nog voor?

Misschien denk je dat ik makkelijk praten heb. Ik ben ten slotte genezen van mijn eetstoornis en heb toch een leuk leven? Toch voel ook ik mij nog wel eens hopeloos, moedeloos en verloren. Het leven is nu eenmaal niet gemakkelijk, maar toch kun je gelukkig zijn. Ik geef niet meer op. Tijdens mijn eetstoornis had ik totaal geen hoop. Ik dacht dat ik een van de mensen was die niet beter kon worden. Het was zo’n zware strijd die ik keer op keer leek te verliezen. Ik geloofde niet meer in herstel. Wel voor anderen misschien, maar niet voor mezelf.

Ik dacht dat het aan mij voorbij zou gaan. Het was al zoveel jaren een probleem. De eetgestoorde gedachtes zaten zo vastgeroest in mijn kop, dat ik niet dacht dat dit ooit weg zou gaan. De angst om beter te worden was zo groot en ook het vertrouwen dat het mogelijk was om te genezen had ik niet.

Hoe dat er weer is gekomen? Ik denk door een heel klein beetje wilskracht en hoop dat er toch nog ergens zat. Ik voelde het niet, maar ik denk toch dat het nooi helemaal weg gaat uit een mens. Stiekem wilde ik dat het toch allemaal kon, ook al geloofde ik er geen barst van. Door te praten, hulp te blijven opzoeken en de juiste mensen uiteindelijk toch nog tegen te komen, greep ik de mogelijkheden aan om te herstellen. Ik wilde het ook en pakte uiteindelijk de kans.

Jaren na mijn laatste behandeling voelde ik mij nog wel eens hopeloos en als er nu iets naars gebeurt, zonder dat ik een eetstoornis heb, grijpt dit mij ook aan. Ik vind het dan ook nog wel eens moeilijk hoopvol te blijven, maar ik leer iedere keer weer bij. ‘’Het komt goed”, zijn drie waardevolle woorden die je naar jezelf en naar mensen om je heen regelmatig mag uitspreken. Want het komt goed. Ook met jou, zelfs ook al geloof je mij nu niet.

Hou vol, houd hoop en kom vrijdag rond 14:00 u naar de Proud2Meet in Leiden. We gaan dromenvangers maken, zodat jullie de varende dromen weer kunnen vangen en wat hoop kunnen houden dat die dromen werkelijkheid worden in de toekomst. Daarna zullen we met een kop thee in gesprek gaan over Hoop voor de toekomst. De inloop is tijdens de activiteit tussen 14:00 u en 15:15 u. Daarna gaan we in gesprek, dus het is handig om voor dit tijd aanwezig te zijn als je daaraan wilt deelnemen. Na het themagesprek is er ruimte om na te praten, verdere vragen te stellen of nog wat te drinken. 

Wil je meer weten over Proud2Meet, stel dan je vragen hieronder de blog of ga naar het topic hierover op het forum. Je kunt daar ook af spreken om samen te reizen. We zien dit vaker en horen dat dit erg fijn is voor jullie. Ik HOOP dat je er vrijdag bij bent!

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

13 reacties op “De hoop verloren?”

  1. Precies waar ik mee zit…
    Maar t is altijd een beetje te ver weg, k woon ook in een uithoek;-)

  2. Mooi onderwerp, en wat een leuk idee van die dromenvangers. Het spreekt me aan. Misschien kom ik wel.

  3. Voor mijn eetstoornis heb ik vaak nog wel hoop, maar die depressie… Binnenkort in behandeling voor persoonlijkheidsstoornis, misschien dat ik daarin weer een volgende stap kan zetten.

  4. ahhhhhh hier zou ik heel graag heen willen alleen helaas kan ik niet…

  5. Precies hetzelfde als Liz. Mijn eetstoornis, daar is nog maar een klein beetje van over. Maar die onzekerheid/zelfbeeld, gigantisch slecht.. Had graag willen komen, ookal woon ik in Limburg.. Dit onderwerp spreek me echt aan, precies goed voor deze periode voor mij. Maar helaas, school..

  6. Mooi onderwerp, de hoop is bij mij ook regelmatig weg!
    Ik kan er niet bij zijn, helaas!

    Liefs.

  7. Wow, dit is precies de plek waar ik nu sta. Alle hoop verloren, helemaal met mezelf in de knoop en geeen idee welke kant ik op moet. Helaas ben ik nu opgenomen en kan ik niet gaan, anders was ik zeker gekomen!
    xx

  8. Ik kom zeker weten! Wauw, dit is echt gaaf! Dromenvangers maken lijkt me super leuk en het thema spreekt me erg aan! Ik heb gevraagd of een vriendin van me, die ook een eetstoornis heeft, met me mee kan gaan, maar ik kom sowieso. Ik heb er onwijs veel zin in! Tot vrijdag lieve meiden!

  9. het is precies waar ik mee zit, ga vragen of ik mag

  10. ik zou graag willen komen.. je hoeft je nergens aan te melden he? ik vind het wel eng, maar dat zullen de meesten wel vinden 😉
    als je mee wilt doen aan het maken van die dromenvangers, is het dan dus de bedoeling dat je er 14.00 bent? of maakt het niet uit hoe laat je komt, zolang het maar voor 15uur ofzo is? ik ben een beetje in de war door de inloop-opmerking. (sorry als dit heel domme vraag is)
    ik hoop echt dat iemand hierop wil antwoorden. wil graag komen!

  11. De dromenvangers maken we van 14:00-15:15u, daarna is het themagesprek:)
    Goed dat je het even vraagt hoor! Lijkt ons leuk als je er bij bent!

    Liefs

    Nouska

  12. ik hoop echt dat het leuk was! Ik was echt van plan te komen, had alles georganiseerd, maar toen ik bij de trein aankwam, werd de paniek teveel en ben ik weer naar huis gegaan.. echt falend..hopelijk lukt het me een volgende keer te vermannen

  13. Jammer dat ik het nu pas lees… Een heel mooi thema voor mij, want ook ik heb mijn laatste hoop opgegeven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *