De laatste keer Aafke

Lieve trouwe volgers van mijn blog, Dit is om meerdere redenen een hele andere blog dan al mijn vorige blogs. Op de eerste plaats is dit mijn laatste blog over Aafke, en op de tweede plaats heb ik deze blog samen met Aafke geschreven. Voordat ik Aafke het woord geef, wil ik mij rechtstreeks tot jullie wenden.

Toen ik aan deze blog begon had ik geen idee of er ook maar één lezer geïnteresseerd zou zijn in het verhaal van een vader die schrijft over de ziekte van zijn dochter. “Laten we het maar proberen”, zei ik tegen Scarlet, “dan zien we wel wat ervan komt.” Ik had nooit kunnen bedenken dat zoveel Proud2bme bezoekers, na een aantal blogs uit zouden kijken naar de volgende blog. Ik had ook nooit kunnen bedenken dat ik zoveel lieve, ontroerende en persoonlijke reacties zou krijgen. Ik voel mij een bevoorrecht mens dat ik het afgelopen jaar zoveel mooie reacties heb mogen ontvangen. Ik hoop van harte dat jongeren, ouders en mogelijk ook professionals iets aan mijn blogs hebben gehad. Mijn verhaal over het leven met een dochter met een eetstoornis is verteld. Het leven van Aafke gaat verder buiten de “schijnwerpers” van Proud2bme.

bron foto

In het bijzonder wil ik Scarlet en haar team ontzettend bedanken voor het vertrouwen dat ze een jaar lang in mij hebben gesteld en de ruimte die zij mij gegeven hebben om mijn verhaal te vertellen. Maar het meest wil ik Aafke bedanken, voor het feit dat – hoe moeilijk ze het ook vond om soms mijn blogs te lezen over haar leven – altijd achter mij heeft gestaan. Voor deze speciale blog heb ik Aafke 10 vragen gesteld. Aan het woord is Aafke.

Aafke, wat vind je er eigenlijk van dat ik deze blogs over jou geschreven heb?
Ik wist in het begin niet precies wat ik er van moest vinden, maar ik heb altijd gevonden dat je het gewoon moest doen. Ik vind wel dat je alles goed opgeschreven hebt. Tegelijkertijd vond ik het soms erg lastig om het te lezen. Ik vond het vooral lastig om dingen terug te lezen over de moeilijke periodes die ik meegemaakt had. Ergens wilde ik er niet aan herinnerd worden. Ik was soms ook bang dat de Eetstoornis weer aan mij zou gaan trekken, als ik iets zou lezen uit het verleden. Wat ik ook moeilijk vond was om het geheim te houden. Alleen aan mijn allerbeste vriendinnen heb ik verteld dat ik Aafke ben van de blog. Er waren ook bekenden die tegen mij zeiden: “Dat lijkt wel jouw verhaal.”

Wat vond je ervan dat mensen die jou kenden, het hadden over die blog?
Ondanks het feit dat ik er soms moeite mee had dat ik het geheim moest houden, had ik er geen probleem mee dat bekenden het hadden over mijn blog. Wel dacht ik soms: “Je zou eens moeten weten.”

bron foto

Heb je het idee dat mensen jou echt hebben leren kennen via deze blog?
Ja en nee. Iedereen kent nu mijn verhaal wel. Maar ik ben gelukkig meer dan de Eetstoornis. In dat opzicht denk ik dat mensen mij niet goed hebben leren kennen.

Wat hoop dat je de blogs voor mensen kunnen betekenen?
Ik hoop dat mensen zich erin herkennen en dat ze er uiteindelijk hoop uit putten. Ik hoop dat mensen zien dat het uiteindelijk ook beter met je kan gaan. Ook al lijkt de situatie soms zo hopeloos. Aan al die mensen zou ik willen zeggen; “Houd vol!”

Geven de blogs een goed beeld hoe het voor je was?
Ja.

Wat zou je tegen jongeren willen zeggen die Anorexia hebben?
Het lijkt misschien, als je nog zo diep in je eetstoornis zit, of je er nooit meer uit komt. Ik wist niet waar ik het in godsnaam voor moest doen. Hóe ik het moest doen? Ik kon het niet, daar was ik van overtuigd. En ik wilde het niet. Want anorexia is voor mij veilig en vertrouwd.

Toch heb ik stappen gezet, en ik kan je vertellen dat dat het echt waard is geweest. Je wilt dit niet je hele leven zo houden. Het lijkt zo fijn, maar leven met anorexia, is geen leven. Het is overleven, elke dag weer. Daarom is het zo belangrijk dat je gaat vechten, ook al voelt het zo zo slecht. Niemand dacht dat het ooit beter zou gaan met mij. Maar toch is dat gebeurd, het kan echt. Hoe diep je het zit, je kan eruit komen. Als je daar zelf maar in gelooft. Meiden en jongens die strijden tegen een eetstoornis: hou vol en houd alsjeblieft moed. Denk aan wat je wil in de toekomst. Het is niet onmogelijk. En elk klein stapje is er een.

Welke tips heb je voor ouders?
Ouders moeten vooral steunend moeten zijn. Ik vind het belangrijk dat ouders leren begrijpen hoe het voor een kind is om een eetstoornis te hebben. Ouders moeten ook nooit toegeven aan wat de eetstoornis wil. Eigenlijk moeten ze streng zijn tegen de Eetstoornis en lief voor het kind. Wat ik ook belangrijk vind is dat ouders gewoon leuke dingen blijven doen voor zichzelf en leuke dingen blijven doen met het gezin.

Wat wil je aan alle lezers en iedereen die gereageerd heeft zeggen?
Ik vond het van het begin af aan erg bijzonder dat er zoveel mensen waren die meeleefden. Ik vond de reacties vaak zo lief. Wat ik ook zo bijzonder vond, was dat er zoveel trouwe lezers waren. Ik vond het ook fijn om het verhaal van anderen te lezen. Daar heb ik veel aan gehad. Soms vond ik het ook moeilijk om de reacties te lezen.

Wil je aan de lezers vertellen hoe het nu met je gaat?
Ik vind het nog steeds moeilijk om te zeggen dat het beter gaat. Natuurlijk weet ik wel dat het beter gaat, maar in mijn hoofd is het soms nog een ontzettende chaos. Ik ben heel erg bang dat mensen dat niet zien, omdat ze denken dat ik helemaal beter ben. Na mijn ontslag ben ik dus in deeltijdbehandeling gaan. In de deeltijd heb ik heel erg mijn plek gevonden in de groep. De therapie sluit heel erg goed aan bij waar ik nu mee bezig ben. Op sociaal gebied ben ik wel gegroeid. Ik ga nu weer bijna een jaar naar mijn gewone school. Volgend jaar hoop ik naar 4 VWO te gaan. De deeltijd houdt dan op. Dat vind ik wel eng. De eetstoornis is nog wel erg aanwezig. En dat is lastig, want niemand die het kan zien. Ik voer nog elke dag een strijd tegen de eetstoornis. Het kost mij heel erg veel energie om er steeds tegenin te gaan.

bron foto

En tenslotte Aafke, waar zie je jezelf over 5 jaar staan?
Over 5 jaar ben ik 22. Ik wil heel graag in Utrecht gaan studeren. Ik wil of iets met mensen gaan doen of conservatorium. Ik hoop dan dat ik een hele leuke kamer heb, en een heel leuk leven met vrienden en vriendinnen. Ik vind het moeilijk om te zeggen of ik dat met eetstoornis of zonder eetstoornis wil. Maar in ieder geval wil ik dat ik mijn leven goed kan leiden, zoals het hoort.

Als jullie nog iets tegen Aafke willen zeggen, dan is dit jullie laatste kans!

Voor nu neem ik afscheid van jullie, en ondertussen denk ik met Proud2bme na over een mogelijk andere samenwerking. Nogmaals dank voor alles! Het ga jullie allemaal goed!

Simon

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

113 reacties op “De laatste keer Aafke”

  1. Amen. Wat was het ontzettend fijn maar soms ook moeilijk om de strijd die heel veel mensen voeren met een eetstoornis goed verwoord te lezen! Ontzettend bedankt!

  2. Heel veel succes op je verdere pad Aafke.
    Het is je gegund.

    En Simon, bedankt voor de bijzondere blogs.

    Liefs,

  3. Wat een fijne laatste blog. Heel veel succes Aafke en familie, ik zal hier nog vaak aan terugdenken.

    Veel liefs

  4. Heel veel succes! Ik hoop van harte dat je de eetstoornis gaat overwinnen en zorg dat je vertrouwen houd. Want zoals je zelf als zegt, een leven met een eetstoornis is geen leven.

    liefs

  5. Ik wens Aafke heel veel kracht om te vechten!

  6. Heel veel succes verder Aafke, ik hoop dat je van je eetstoornis af komt en het weer echt goed met je gaat!

    Simon, heel erg bedankt voor de blogs. Ik heb ze een jaar lang gevolgd, heftig vaak om te lezen en goed om dat ook eens vanuit het oogpunt van een ouder te lezen.

  7. Kippenvel. Ik hoop dat het snel nog beter met je gaat. Ik vind het knap van je hoe ver je al bent gekomen. Ik vond alle blogs altijd erg mooi geschreven en ik las ze elke week.

  8. Aan deze blogs heb ik als moeder van… heel veel gehad. Ik vind het ontzettend fijn dat jullie dit als gezin met ons wilden delen. Vanaf deze plaats wil jou Aafke alle goeds op de wereld wensen voor een mooie toekomst met veel vrienden en vriendinnen om je heen. Moed en kracht daarbij meisje.
    Voor je vader, moeder en zus wens ik eveneens een zonnige toekomst, het ga jullie allen goed.

    Lieve groet van Femke

  9. Aafke, je bent echt onwijsgoed bezig !

  10. Bedankt Simon, ik vind het mooi en bijzonder om te lezen dat een vader zo betrokken is bij een (klinkt gek, maar zo bedoel ik het niet) ‘meidenziekte.’ Bedankt voor het delen.

    Aafke; heel veel sterkte. Jij komt er wel! Ga je eigen weg, er zijn geen protocollen voor het leven.

    De rest van het gezin; geniet!

  11. Ik he altijd trouw jou blog gelezen Simon, vond ze super goed omschreven en herkende mezelf ook echt hierin. Je kan heel goed schrijven.
    En voor Aafke: ik vind je sterk. Ook al is het in je hoofd nog niet zoals het zou moeten, je dóet het allemaal maar wel. Succes met alles!

  12. Ik vind dat Aafke en Simon alles heel mooi verwoord hebben. Aafkes leven was uitzichtloos en heel vaak hebben we gedacht, op het dieptepunt, dat het onmenselijk was zo te lijden. Vanaf het moment dat ze in de laatste kliniek kwam is ze dag voor dag, stapje voor stapje veranderd van een doodziek kind dat niet meer wilde leven, in een meisje dat af en toe weer lacht. Ik weet nog dat ik dacht dat ze nooit meer een gewoon meisje zou worden, dat ik haar nooit meer zou zien lachen, nooit meer zelfstandig de deur uit zou zien gaan. Uren heb ik haar op schoot gewiegd: een klein bang vogeltje. Nu verdwijnt er heel heel langzaam af en toe een vogel die uitvliegt. En het nest is altijd klaar om haar weer te ontvangen als het vliegen lastig gaat…
    Dank alle lezers voor de mooie reacties op Simons verhalen. Ook voor hem is het helend geweest erover te schrijven. Aan alle ouders en meiden met een eetstoornis wil ik zeggen: hou vol, doe het stap voor stap en blijf praten met elkaar! Ook al ben je bang dat het nooit meer anders wordt; blijf hopen op een wonder!

  13. Heel veel succes met wat er nog moet gaan komen!
    Ik weet dat je het kunt!
    Ik gun het met diep in mijn hart dat je van je eetstoornis afkomt!!!
    Ook Simon en de rest van het gezin gun ik weer een gezonde Aafke en veel geluk in de toekomst.

    Liefs Rian

  14. Ik ben heel blij dat het zoveel beter gaat met Aafke. Je gaat toch met haar (en de rest van het gezin) meeleven. Ik heb er veel respect voor dat ze zoveel bereikt heeft!

    Ik had eigenlijk nog wel een vraag…
    Voor mijn gevoel zit er een soort gat tussen de eerdere blogs en deze laatste blogs. Twee weken terug schreef u nog over een tijdelijke her-opname en Voorlopige Rechterlijke Machtiging, en eerder dat jullie waarschijnlijk moesten accepteren dat Aafke nooit meer helemaal beter zou worden.Terwijl u in de laatste blog schrijft dat het een heel stuk beter gaat, en Aafke weer veel meer in het leven staat.

    Wat heeft (of hebben) er in die tussentijd voor gezorgd dat het zoveel beter gaat? Ik begrijp dat er geen ‘gouden redmiddel’ is geweest, maar het lijkt me voor veel meiden nuttig om hier iets over te horen. Omdat zij zelf ook hard aan het vechten zijn om eruit te komen.

    Hartelijk bedankt en alle geluk voor de toekomst!

  15. Wouw. Wat een gigantisch respect heb ik voor jullie hele gezin. Wat hebben jullie het zwaar gehad en wat hebben jullie het goed gedaan. Heel erg veel sterkte met alles wat nog komen gaat, en bedankt -heel erg bedankt- voor jullie verhaal.

  16. Beste familie van aafke,
    Mooie afsluiting van de blogs.
    Ik wens jullie heel veel succes in jullie verdere ontwikkeling van aafke.
    Aafke je bent een sterke meid en je bent goed gegroeid.
    Ik zal de verhalen missen van Simon.
    Bedankt voor alles Simon door u verhalen wist ik hoe mijn ouders zich voelen.
    Groetjes dollie

  17. Een en al lof. Zowel voor Simon als voor Aafke!

  18. Mooi geschreven!
    Zo eerlijk en echt.
    Elke keer keek ik naar de blog uit. Ga hem dan ook missen.

    voelt als of het heel dicht bij staat.. ongeacht welk psychisch probleem je hebt.
    hoe nu het allemaal gaat met de hulp de zorg.
    Het maakt mij razend. Toch blij te lezen dat het voor jou wel helpt.
    houd dit vast. Er zullen nog moeilijke tijden komen.
    maar genoeg in huis om er tegen te vechten.
    Hoe zwaar t ook is..

  19. Dank voor jullie vertrouwen. Kracht en zegen gewenst voor de toekomst.

  20. Heel erg bedankt voor jullie mooie, heftige en open verhalen… en Aafke wat ben je goed bezig! Ga zo door meid. Ik wens jullie het allerbeste voor de toekomst x

  21. Heel veel succes met alles! Je bent een sterk persoon en ik weet zeker dat jij er gaat komen! Bedankt voor het delen van jullie verhaal!

  22. Ik ga deze blog wel missen.

  23. Aafke,
    Erg fijn dat deze openheid er mocht zijn! Ik gun je van harte dat jullie de enorme kracht die te lezen is, kunnen bundelen om steeds meer je geluk te vinden.
    De strijd is niets minder dan onmenselijk en duurt vreselijk lang, maar ook ik heb ervaren dat iedere millimeter ruimte die de eetstoornis verliest door te blijven vechten, het dubbel en dwars waard is!
    Wij weten door deze tijd meer dan heel veel anderen hoe belangrijk het is om je goed te voelen, daar kan niets tegenop. Uiteindelijk gaat deze periode je zoveel kennis en levenswijsheid opleveren.. Neem de weg die leidt naar iets moois, naar wat bij jou als stralend persoon past. Wat dat ook moge zijn, jij bent jij en dat is goed!
    Jullie hebben ons enorm geholpen, beiden bedankt!

    1000 veel liefs en geloof in jezelf Aafke.

  24. Lieve Simon en Aafke,

    Ik heb iedere zaterdagavond heel erg uitgekeken naar een nieuwe blog.
    Het was supermooi om van zo dichtbij iemands verhaal te lezen.

    Aafke… Ik hoop dat je op een dag kan zeggen dat je heel gelukkig bent, zonder eetstoornis.

    Bedankt voor alles!

  25. wat een prachtige blogreeks!!!!

  26. Bedankt Simon en Aafke voor deze persoonlijke inkijk in jullie (en vooral Aafke’s) leven(s). Ik hoop dat je over 5 jaar precies het leven hebt dat je wilt en dat je daarbij geen eetstoornis meer nodig hebt. Alle liefs en goeds!

  27. Bedankt voor het delen van jullie verhalen en ervaringen. Vaak confronterend, herkenbaar en erg waardevol.
    Liefs

  28. Lieve Aafke, Beste Simon,

    dit is de eerste keer dat ik reageer op jullie blogs. Ik heb ze niet altijd gelezen, er blogs waarvan ik ze te moeilijk vond om te lezen maar ooit hoop ik ze te kunnen lezen. Ik heb in periodes meegelezen en echt meegeleefd. Ik vind het heel bijzonder wat jullie hebben gedaan, hoe jullie het allemaal hebben kunnen neerschrijven. Ik vind het nog steeds, heel mooi hoe jullie een deeltje van jullie leven hebben willen delen met ons, ik ben jullie daar dankbaar voor.

    Ik wens jullie zoveel moois en liefs toe, maar ik wens vooral dat jullie telkens opnieuw de kracht vinden om met de tegenslagen die op jullie pad komen aan de slag te gaan.

    Ik was net nog aan het denken of pure liefde tussen mensen wel bestond, maar wanneer ik jullie blog lees, ben ik daarvan overtuigd. Het is vooral de volgehouden liefde, die me erg ontroerd.

    Het ga jullie goed!

  29. Ook ik ga deze blogs missen, het geeft toch een andere inkijk op het zelfde probleem van alle partijen. Als mijn ouders zo ver zijn om mij te gaan begrijpen, dan ga ik zeker voorstellen om deze blogs te lezen. Misschien dat ze er nog iets van leren.

    Aafke, ik wens jou alle goed van de wereld toe, je bent een sterke meid met zo veel kansen voor je. Denk aan wat er is geweest (de negatieve gevoelens) als het weer wat moeilijker gaat!

    Simon en moeder van Aafke dank jullie wel voor jullie inzicht

    Liefs

  30. Bedankt voor het delen en ik gun jullie de toekomst die jullie voor ogen hebben!

  31. heel hartelijk dank dat jullie dit altijd met ons wilden delen.
    Aafke, het allerbeste toegewenst voor in de toekomst.
    Houd je taai meid!

    Eva

  32. Ik vond je blogs heel bijzonder Simon. Maar Aafke ik vind jou heel bijzonder en heel knap dat je dit allemaal kon, en daar bedoel ik niet alleen je eetstoornis mee, maar ook dat je accepteerde dat je vader blogs schreef!!

    Het gaat jullie goed!!

    Liefs,

  33. Wat een super geode blogs zijn het geweest.
    Aafke komt over als ene sterke mei (al snap ik dat het binnen een chaos kan zijn) ze komt er wel. Hou je doel voor ogen om over een paar jaar in Utrecht te gaan studeren.
    En raak niet meteen in paniek als de eetstoornis dreigt terug te komen, je ouders zijn volgens mij lieve mensen waar je steun aan hebt, blijf dan ook praten als je denkt dat het fout gaat.

    Het gaat je goed en je behaald je doel meid!

  34. Lieve Simon en Aafke en Anna, fijn dat we zo hebben kunnen meeleven met jullie leven. Het gevecht van Aafke en de onvoorwaardelijke liefde van jullie als ouders. Ik weet dat Aafke ongelooflijk muzikaal is, en haar gedroomde toekomst in de muziek zou geweldig zijn! Heel veel liefs… Ook van H en E.

  35. De blogs over Aafke hebben me geraakt en ik vind dat je dit fantastisch hebt gedaan, Simon! Je schreef zo helder over alles en de liefde voor Aafke was altijd aanwezig.
    Aafke, ik hoop voor jou dat het leven stapje voor stapje makkelijker wordt, dat je de Eetstoornis steeds beter los kunt laten en je elke dag iets meer Aafke blijft worden.
    Voor jou en je gezin hoop ik dat de rust terug gekeerd is en dat jullie leven vanaf nu meer ontspannen zal zijn. Dat jullie van elkaar kunnen genieten.

    Heel veel liefs en sterkte!

  36. Wat fijn dat het zoveel beter gaat met Aafke. Je bent een sterke meid je komt er wel.
    Heel veel succes en het allerbeste voor jullie allemaal.

  37. Beste Simon en Aafke, bedankt voor jullie openheid en de blogs! Het gaat jullie goed!

  38. Aller liefste Aafke
    Ik heb al je dingen gelezen en wat jij hebt meegemaakt is erg
    Heftig!! Ik heb respect voor jou en je ouders
    Je bent eigenlijk een beetje een voorbeeld voor me
    Geworden want op dit moment zit ik zelf in deze situatie
    Ik las dat de es nog wel erg aanwezig is dat is wel moeilijk lijkt me
    Nou heel veel succes verder
    Veel liefs xxx

  39. Thumbs up voor Aafke en Simon!!!

  40. Ik wens de familie, maar in bijzonder jou Aafke, heel veel sterkte in de toekomst.
    Ik hoop dan ook dat jij jou pad zal gaan vinden die jij zoekt!
    Liefs. xx

  41. Allerliefste, sterke Aafke en Simon,
    Ik vind het heel dapper dat jullie zoveel met alle lezers hebben willen delen. Het lijkt me voor jou soms lastig om terug te lezen, maar uiteindelijk zal je er veel kracht uit putten. Bovendien hartstikke knap van je dat je alweer naar school gaat, daar heb je hopelijk lieve mensen om je heen en ga je een paar leuke jaren tegemoet. Dan zie je hoeveel moois en leuks er in de wereld is om te leren en te ontdekken. Want wij zien allemaal hoe sterk jij bent en hebben er alle maar dan ook alle vertrouwen in dat jij weer helemaal happy kunt voelen. Ik woon nu ook voor t eerst in Utrecht en da’s een fijne, overzichtelijke en knusse stad. Een aanrader is zeker de studie cmv maar hier kan je natuurlijk nog heeeeeel lang over nadenken. Heel veel liefs en twee duimen voor jou en je vader van Saar

  42. Lieve, lieve Aafke,

    Ik heb de blogs over jou iedere keer gevolgd, en iedere zin die ik erover las was een zin waarin ik me thuis kon voelen. Je vader heeft alles zo goed verwoord (complimentje ! 🙂 ), maar wat jij hebt gedaan is nog knapper: Je hebt volgehouden. Meid ik weet dat het lastig is, iedereen weet dat. Maar jij weet ook ergens wel dat anorexia niet de oplossing is, want het haalt je alleen naar beneden. Ook al heb ik niet dezelfde eetstoornis als jij, ik weet wat je door maakt en een heleboel andere meiden hier ook. Ik weet nog dat ik je vader een paar maanden geleden gemaild had, en dat hij me advies gaf over mijn keuzes qua behandeling. Het is zo fijn als er iemand is die je lijkt te begrijpen, en ik hoop dat jij zulke mensen ook blijft vinden Aafke. Je verdient het om beter te worden, een vrolijk leven te hebben en dit achter je te kunnen laten. Net als ieder ander ben jij wat waard. En genezen is goed Aafke, het is eng, maar enge dingen kunnen ook goed zijn, als je ze omzet naar iets positiefs. Recovery is worth fighting for. Keep fighting! X

    En ik wens u (Simon & Anna) heel veel sterkte toe, en hopelijk blijven jullie de echte Aafke zien en niet alleen haar eetstoornis. Want zoals jullie en zij zelf al zeggen: Ze is meer dan dat. Heel erg bedankt voor de mooie, troostende, inspirerende en gevoelige blogs. Ze hebben mij in ieder geval laten inzien hoeveel een eetstoornis kapot maakt, ook de mijne. Bedankt voor het vertellen van een deel van Aafkes verhaal, ook al is die nog niet afgelopen!

    X, S.

  43. Ik vond het erg interessant om de antwoorden op de vragen van Aafke te lezen. Ik heb bijna alle blogs van Simon gevolgd. Ik leefde helemaal met Aafke mee! Ik heb zelf ook anorexia en begrijp daardoor haar strijd heel goed. Heel veel sterkte en succes met je herstel van deze verschrikkelijke ziekte, Aafke! Je kan het!

  44. Bedankt simon, voor de inkijk in jullie leven en het schijven van de blogs.
    Aafke, zet em op!

  45. Ik heb nog nooit gereageerd op jullie blog`s, maar ik volg ze al vanaf het begin. Het heeft me geholpen om het stadpunt van mijn eigen moeder te begrijpen en de herkenning die key is op deze site vond ik ook terug in je verhalen.

    Hebben jullie overwogen om hier een boek van te maken?

    Dank voor jullie tijd en openheid.

    Liefs

  46. Bedankt Aafke en Simon,
    ik heb de blogs iedere week gevolgd en het heeft me heel veel hoop gegeven,
    vooral deze laatste blog geeft mij hoop voor de toekomst,
    hoop dat het ooit beter zal gaan.
    bedankt hiervoor!
    Liefs X

  47. Lieve Aafke, Simon en Anna, ik heb alle blogs altijd gelezen en elke keer was ik diep geraakt en ook had ik een brok in mijn keel. Mijn communicatieve vaardigheden leken als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen want ik had no words om te reageren. Er sprak ook een enorme sterke band en onvoorwaardelijke liefde voor elkaar uit alle blogs, dat was bijzonder.
    Dank jullie wel voor het delen, voor jullie openheid dat is heel waardevol.

    Heel veel geluk en sterkte, I wish you all the best! En Aafke, ik lees nu pas over je muziek en muzikaliteit, wat mooi, geniet ervan.

    Liefs van Ingrid x

  48. bedankt aafke en vader voor deze prachtige open en eerlijk blogs
    ik wens jullie aal goeds toe

  49. ik moest hier een beetje om huilen. ik vind het zo mooi dat jullie dit wilden delen, bedankt daarvoor. ik hoop dat er een leuke toekomst op je wacht.
    xxxxxxxxxxxx

  50. Super bedankt voor deze mooie blogs! Ik heb er veel aan gehad en mede door deze blogs ben ik blijven vechten en kan ik nu zeggen dat ik mijn eetstoornis onder controle heb.

    Ik vind aafke een heel sterk meisje en als ze zo blijft doorgaan als ze nu doet dan gaat ze er zeker komen!

    Ik wil jullie veel succes wensen voor de komende tijd en de toekomst!

  51. Ook ik heb elke week uitgekeken naar de blog. Niet als ramptoerist, maar omdat het proces wat zowel jij (Aafke) als je ouders doormaakten zo goed omschreven werd. Iedere week hoopte ik dat er een nieuw lichtpuntje bij zou komen. Het heeft me ontroerd en geraakt. Maar het heeft me ook hoop gegeven.

    Voor nu wil ik jou heel veel succes wensen met je verdere herstel en de stappen die je nu zet. Met jouw strijdlust en doorzettingsvermogen ga je er zeker komen, hoe moeilijk je het nu ook nog hebt op momenten.

    Simon, ook jou en je vrouw wens ik heel veel geluk met jullie mooie gezin. Je hebt in je blogs laten zien dat jullie gevochten hebben voor je dochter hoe moeilijk dit soms ook was. Hiervoor heb ik diep respect.

    Met een diepe buiging neem ik afscheid van de blog!!!

  52. Beste Simon en Aafke,

    Ik vind het ontzettend knap wat jullie gedaan hebben met de blog. Ik heb het vaak met veel ontroering gelezen. Ik wil jullie, als gezin, alle sterkte van de wereld verder wensen en Aafke , ik hoop dat je de kracht vind om te blijven knokken want uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het, het ontzettend waard is! Een leven zonder eetstoornis is zoveel vrijer en beter.
    En studeren in Utrecht is dan natuurlijk vele malen leuker! 😉

    Liefs

  53. Elke week keek ik weer uit naar een nieuwe blog. Ik werd me er vooral van bewust hoe moeilijk het moet zijn geweest voor mijn oud. Sommige dingen waren herkenbaar, andere niet. Maar geen eetstoornis is hetzelfde. Wat fijn om te lezen dat het beter met je gaat, Aafke. Ik wens je een mooie, eetstoornisvrije toekomst. En bedankt voor het delen van jullie ervaringen waar ook anderen weer kracht en moed uit kunnen putten.

  54. Lieve Aafke en Simon,

    Wat een voorrecht om zo mee te mogen leven met jullie verhaal.

    Ik wens jullie het allerbeste toe.
    En Aafke: Ga voor het leven zónder eetstoornis! Het is echt zó de moeite waard (en: niet makkelijk om te doen. Maar echt: het heeeeeeeel erg waard!)

  55. @Anna, moeder van aafke

    Wat een ontzettend mooie reactie van u. Ook u wens ik alle goeds toe.
    Zelf heb ik ook het geluk gehad dat ik ontzettend begrip-en liefdevolle ouders om mij heen had waar ik, ook nu nog, zonder eetstoornis, altijd terecht kan als ik het moeilijk heb. En dat is zo belangrijk voor een kind, om dat te weten! Dat je altijd op je ouders kan terugvallen. Voor jullie alle respect hoor!

  56. Bedankt voor de goede, eerlijke blogs. Ik heb ontzettend veel respect voor jullie hele gezin.

  57. Bedankt voor al de blogs! En Aafke, je bent een topper, houd vol!

  58. Ik keek altijd uit naar deze blogs. ik vind het ontzettend knap hoe u alles verwoord heeft! en ik wil aafke nog heel veel succes wensen, volgens mij ben je een heel sterk meisje.

  59. Hee Simon en Aafke, ik lees al vanaf de eerste blog jullie bijzondere verhaal over de strijd die jullie samen gevoerd hebben. Ik wil zeggen dat ik diepe respect heb voor jullie allebei (en het hele gezin), en ik wil jullie bedanken dat ik mee mocht lezen. Ik hoop dat het goed blijft gaan met je, Aafke, en dat je een gelukkig mens wordt en blijft! Groetjes, R

  60. Beiden: heel, heel, heel veel sterkte, succes en vooral plezier gewenst!!!!
    Na bijna een jaar voelt het als een zwaar afscheid, maar niet op een vervelende manier. Gelukkig is het goed afgelopen, tot zover.

    Ontzettend knap van gezin en vooral Aafke!!!!!!!!!

    Liefs,
    AnaMan.

  61. Lieve Aafke en Simon
    Bedankt voor je blogs. Heb het vanaf het begin gevolgd en ga ze zeker missen. Ik wens jullie alle goeds van de wereld en Aafke: over 5 jaar heb jij het leven wat je voor ogen hebt, zonder eetstoornis. Je hebt zo’n lieve vader, moeder en zusje om je heen, dus gaat jou dat lukken! Het heeft tijd nodig en neem die tijd. De blogs van jouw vader hebben mij enorm geholpen. Zo’n (h) erkenning! Ook mijn dochter heeft de blogs gevolgd. Zij heeft gezien hoe een vader erin staat. het feit dat een vader deze blog heeft geschreven vind ik bijzonder. Er zijn maar weinig vaders die hun ervaringen op papier zetten. Dat zouden er meer moeten doen. Ook de vader van mijn dochter heb ik op deze blogs gewezen en hij heeft ze vorige week in 1 adem allemaal gelezen. En herkende er heel veel in.
    Ik hoop stiekem toch ooit nog iets van jullie te horen want blijf er benieuwd naar hoe het verder gaat.
    Ik wens jullie hele gezin alle goeds!

  62. Lieve Aafke en Simon,

    Heel erg bedankt voor het delen van jullie verhaal. Ik vind jullie heel erg dapper. Dank jullie wel.

  63. Voor jullie beide Aafke en Simon:
    Wauw, wat hebben jullie blogs mij ontroerd, ik wens jullie heel veel sterkte voor wat de toekomst mag brengen. Bedankt voor de blogs en het delen van jouw verhaal Aafke!

  64. Super bedankt vader simon!
    Aafke ga er voor, je bent al super ver gekomen.
    En het is het waard om ook voor de laatste dingen te strijden.

    Liefs

  65. Inderdaad een prachtige reactie van mama Anna.
    Ik heb nooit gereageerd, maar wel altijd meegelezen.
    Hartelijk bedankt voor het delen van jullie verhaal.
    En ik wens jullie al het goeds toe!

  66. Lieve Simon en Aafke,

    Ik vind het jammer dat er een einde is gekomen aan een jaar van uitkijken naar de zaterdagavond: naar de blog van Simon op proud!
    Maar de reden waarom (omdat het beter gaat met Aafke) maakt alles goed 🙂

    Ik weet ook dat beter gaan niet betekent beter zijn, dus ik wil Aafke heel veel kracht en sterkte toewensen. En ik hoop dat ze blijft vechten voor haar toekomst waarin zij de baas is over de eetstoornis (of waarin die helemaal weg is natuurlijk!), maar dat komt wel goed denk ik.

    Heel veel liefs! Xx

  67. Dank jullie wel voor deze blog, die ik altijd gevolgd heb omdat ik er zo door geraakt werd. Wat ik het meest bijzonder vind, is dat jullie altijd samen aan het vechten waren, ook al wisten jullie niet altijd hoe of waarom. Psychische ziekten zijn zoiets moeilijk, en mijn ouders vonden het beter dat ik – als ik op eigen kracht niet vooruit kwam – maar zo snel mogelijk zou sterven. Dat is uiteindelijk niet gebeurd, en nu sta ik heel erg dankbaar in het leven, maar ik vind het wel ontzettend ontroerend om te zien wat een hechte band er temidden de strijd kan bestaan. Veel geluk verder!

  68. Ik heb de blogs met veel interesse gelezen. Nooit had ik een idee hoe een eetstoornis eruit kan zien door de ogen van naasten. Dat heb je naar mijn mening heel mooi onder woorden gebracht.

    Ik heb dit eerder gezegd, maar ik doe het nog een keer: ik heb er veel bewondering voor hoe goed je je best hebt gedaan om Aafke te begrijpen, om de situatie vanuit haar perspectief te zien. Dat zal vast niet altijd makkelijk geweest zijn.

    Ook wil ik nog even Aafke bedanken voor haar goedkeuring voor de blogs. Het lijkt me niet makkelijk om zulke persoonlijke verhalen over jezelf terug te kunnen lezen, helemaal op zo’n openbare plek als dit.

    Ik wens jullie alle goeds voor de toekomst.

  69. @nono. Wat fijn dat je nu een stuk gelukkiger bent! Ik denk dat jouw ouders jou niet meer zo wilden laten lijden. Het is heel erg zwaar als je ziet dat je kind het zo moeilijk heeft. Ik heb vaak gedacht: geef mij de ziekte maar. Het leek alsof mijn kind in brand stond en ik het niet kon blussen. Ik voelde me wanhopig. Als ik terugreed naar huis vanuit de kliniek dan mocht ik van mezelf het eerste uur huilen, daarna niet meer. Ik wilde soms dat ze het niet meer hoefde te voelen, die pijn. Het was niet om aan te zien. Misschien bedoelden jouw ouders dat wel.

  70. Heel erg bedankt voor de ontzettend mooie, ontroerende en verhelderende blogs. Ik heb nog nooit gereageerd, maar ik heb elke blog gelezen.

    Zelf heb ik jarenlang een eetstoornis gehad, maar, met uitzondering van af en toe een kleine terugval, gaat het nu heel goed met me! De blogs hielpen mij vooral met een stukje verwerking van de hele periode dat ik aan deze ziekte leed. Daarnaast ging ik steeds meer beseffen wat de impact op mijn omgeving geweest zou kunnen zijn. Door deze blogs ben ik gaan beseffen dat ik niet de enige ben die leed aan die nare ziekte, maar dat de mensen om mij heen ook een klap hebben gekregen.

    Dankbaarheid.. voor alle mensen die om mij heen zijn blijven staan. En dankbaarheid voor jou Simon, voor de ontzettend goede blogs!

    En Aafke, je mag trots zijn op jezelf, héél trots! Voor nu: koppie op & vooral blijven kijken naar alle kleine dingetjes in het leven die je met eetstoornis niet zou zien. Het is mooi buiten & met een gezond lichaam is het prachtig.

    Succes & veel liefs

  71. Hey aafke en gezin.

    Ik vond het altijd zo fijn om de blogs van jullie te lezen en ook mooi om het te lezen.
    soms was het zo verdrietig, maar soms ook zo mooi!
    ik heb van jullie genoten.
    En ik wens aafke nu, hele veel sterkte toe en blij zo sterk doorgaan als nu, tegen de eetstoornis vechten.
    je kunt dat en ik wens je in de toekomst zoveel geluk.
    En het gezin van aafke, wens ik ook veel sterkte en ook veel geluk!

    xxjes van butterfly

  72. Heel veel succes in de toekomst Aafke!

    En Simon, bedankt voor alle mooie blogs!

  73. Ik heb nooit gereageerd, maar volgde altijd trouw je blogs vanuit de kliniek waar ik zat. Ik herkende veel in je verhaal en voelde me daardoor minder eenzaam. Bedankt daarvoor. Ik vind je een ontzettend dapper meisje. Jij komt er wel. Liefs.

  74. All the best for all of you.

  75. Lieve Aafke en Simon,

    Een jaar lang heb ik jullie verhalen op de voet gevolgd.
    Ik wist het tijdstip waarop het ongeveer op de site kwam ongeveer uit mijn hoofd. Ik heb een betere kijk op mijn vriendin met an gekregen. Langzaam maar zeker kan ik beetje bij beetje hele kleine stukjes begrijpen of voorstellen. Het gaat jullie beide goed. Je bent een vechter Aafke, jij rockt je toekomst tegemoet en mochten er kinkels in de weg ontstaan weet dat je vader sws aan je zijden zal staan. X

  76. Bedankt voor de blogs en ik wil jullie allemaal het allerbeste wensen!

  77. Aafke, ik vind je echt super dapper, als ik de blogs zo lees vind ik het ongelofelijk knap hoe ver je gekomen bent. Ik hoop zo dat je die goeie lijn doorzet en ooit de eetstoornis los durft te laten. Ik herken je angst dat mensen niet meer zien dat je hulp nodig hebt als je er beter uit ziet. Ik heb zelf ervaren dat ik (na genezen te zijn van na 8 jaar eetstoornis) genoeg hulp krijg als ik er maar om durf te vragen, maar vooral: dat ik helemaal niet zo enorm veel hulp nodig heb! Vooral omdat het loslaten van mijn eetstoornis me juist sterk heeft gemaakt. Ik kan wel tegen een stootje, terwijl ik dat tijdens mijn eetstoornis helemaal niet kon en ik heb nu veel minder hulp nodig dan ik verwacht had. Je eetstoornis houdt je bang, klein en hulpeloos, beter worden maakt je sterk:) en je hoeft alles niet ineens zelf te kunnen. Hulp heeft iedereen wel eens nodig, wel of geen eetstoornis.

    Lieve Simon en moeder van Aafke, heel diep respect voor jullie, voor hoe jullie je er als gezin samen doorheen slaan. Aafke heeft hele fijne ouders als ik dat zo lees.
    Simon, bedankt voor de mooie, vaak heftige, maar ook ontroerende blogs!

  78. Bedankt voor deze laatste mooie blog!

    Ook ik heb een jaar lang elke week uitgekeken naar zaterdagavond, want dan was er weer een blog. Ik vind het bijzonder om te lezen hoe jullie de afgelopen jaren als gezin hebben beleefd.

    Aafke ik wens je nog veel succes met het herstellen van je eetstoornis.
    Aafke, Simon, moeder en zusje ik wens jullie veel geluk toe!

    Liefs,
    Suikerspinn

  79. Lieve Aafke en Simon
    Ik wens jullie al het geluk van de wereld. Ik ben zelf even oud als Aafke en ik weet hoe het is,het vechten,het niet willen opstaan in de morgen, de dagen dat alles tegen zit etc.
    Gelukkig gaat het nu weer wat beter met je en ik hoop ook echt dat je ook beter wordt en dat je kan leven zonder je eetstoornis, want dat verdien je!

    De blogs zijn erg inspirerend en het hielp mij heel erg om jouw verhaal te lezen.
    Het was altijd heel mooi om ze te lezen zo wist ik dat ik niet alleen was.

    Xxx

  80. Beste Simon,
    Ik heb je blog een hele lange tijd gevolgd, maar ik heb amper reacties achter gelaten. Iedere zaterdag keek ik weer uit naar je blog, je hebt het heel mooi geschreven, en heel veel mensen meer inzicht gegeven in het leven van een ouder bij een eetstoornis. Mij heb je veel geleerd, ook over hoe ik misschien over kom tegenover mijn ouders.
    Deze laatste blog heb ik (samen met de reactie van Aafkes moeder) met tranen in mijn ogen gelezen. Mijn situatie mag dan niet precies hetzelfde zijn als die van Aafke, haar verhaal en haar kracht heeft me wel veel steun gegeven om door te blijven gaan.
    Je blog is heel waardevol en ik ga het zeker missen, maar het is fijn om het verhaal op zo’n positieve manier af te sluiten.

    Lieve, lieve Aafke.
    Wat heb ik een respect voor jou! Je bent een enorm krachtig meisje. We hebben je leren kennen door de ogen van je liefhebbende vader, en ik denk dat alle lezers zo van je zijn gaan houden. Je bent een inspiratie voor veel meisjes, een voorbeeld. En ookal zien we nu niet meer iedere week een blog over jou, ik zal aan je blijven denken! Heel veel succes en kracht in je leven!
    Dikke knuffel

  81. Lieve Aafke,

    Ik was zelf ontzettend bang. Bang dat het me niet zou lukken. Maar over een week doe ik eindexamen vwo en volgend jaar ga ik in Utrecht studeren. Wat ik wil zeggen is dat je altijd hoop moet blijven houden en vast moet blijven houden aan de dingen die je gelukkig maken. Het is een lange weg, maar iedere dag ben je dichter bij het einde. Of eerder gezegd: een nieuw begin. Een quote die ik eens las en die mij erg inspireerde: “Let your fear of failure be your motivation to succeed.” Je bent een kanjer.

    Liefs, S

  82. Simon, een jaar lang gedetailleerd bloggen over je dochter die lijdt aan een vernietigende ziekte en over een onhoudbare gezinssituatie, te midden van verdriet en ellende, getuigt van kracht en altruïsme. Het bundelen van je blogs tot een boekje is absoluut geen gekke gedachte.

    Aafke, ik ben erg blij te horen dat je positieve stappen zet. Ik hoop dat je het diepe dal de komende tijd in volle vaart omhoog klautert. Studeren, op kamers, nieuwe vrienden; mooie plannen en ik gun het je van harte. In het bijzonder dank ik je voor de volgende woorden: “Het lijkt misschien, als je nog zo diep in je eetstoornis zit, of je er nooit meer uit komt. Ik wist niet waar ik het in godsnaam voor moest doen. Hóe ik het moest doen? Ik kon het niet, daar was ik van overtuigd. En ik wilde het niet. Niemand dacht dat het ooit beter zou gaan met mij. Maar toch is dat gebeurd, het kan echt. Hoe diep je het zit, je kan eruit komen.“ Het lijkt alsof je tegen mij spreekt, en dat motiveert me om te vechten.

    Ik wens jullie alle goeds. Liefs Sim.

  83. Lieve Aafke en Simon,
    Ontzettend bedankt voor jullie verhaal, ik wil jullie beiden een hele mooie toekomst wensen. Het is jullie zo gegund! Aafke, je bent enorm sterk, dat hebben we allemaal mogen lezen. Ik ken je niet, maar ik ben wel enorm trots. Ik heb zelf ook moeten vechten, en makkelijk is het allesbehalve. Maar ik mag nu zeggen dat ik trotse moeder ben van een zoontje van 5 maanden (ook dat was niet verwacht of gepland), en ik ben heel gelukkig. Eigenlijk wil ik hier alleen maar mee zeggen dat het geluk steeds een beetje meer word, en dat ik je dat enorm gun. Maar ik geloof wel dat het geluk jou ook steeds meer “overkomt”. Ik heb alle blogs steeds gelezen, maar vrijwel nooit gereageerd. Ik wist gewoom stomweg niet wat te zeggen. Ik hoopte altijd dat het beter ging, al was het maar iets. Ik ben ook zo blij dit nu te lezen! Ik gun het je zo! Stiekem hoop ik dat we ooit nog iets van jullie horen, een goed bericht. Ook al weet ik ook dat het heel lastig is het los te laten.
    Simon, bedankt voor het delen van jullie ervaringen. Hier heb ik, en ik denk nog veel meer andere meiden en jongens, heel veel aan. En ik, nu ik moeder ben, misschien nog wel een beetje meer.
    Heel veel geluk gewenst in de toekomst!

  84. Thanx voor jullie blogs! Ik vond het leuk elke zaterdag te weten dat er weer een blog van jullie aan zat te komen en te weten of het dan eindelijk beter ging. Bedank voor een kijkje in jullie leven en ik wens jullie het allerbeste toe!

  85. Beste Simon, Aafke, moeder van Aafke,

    Bedankt voor de blogs
    Bedankt ook voor de reacties op reacties op je blog 🙂
    Bedankt voor het (mij iig) laten inzien dat je kan spreken over ‘de eetstoornis’.

    Aafke: Al gaat het verhaal over de eetstoornis en voor het allergrootste deel NIET over jou, het ‘was wel van jou’. Ik weet nog zo goed hoe kwaad ik werd zodra iemand ook maar een poging ondernam om in mijn eetstoornis- space bubble kwam. Dus: bewondering daarvoor. Verder wens ik jou een eetstoornis vrij leven – jong mensje dat je bent: het leven is mooi, er wacht nog zoveel nog mooiers op jou: it’s yours!

    Simon: heel erg bedankt. Ergens vond ik het ontroerend / pijnlijk hoe erg jij (jullie) betrokken waren/zijn bij alles, heel erg mooi. Geweldig ook je kracht – je overtuiging in bijdragen aan. Zo’n overtuiging inspireert.

    Dank!

    G.

  86. Aafke bedankt dat we in jou leven mochten meekijken, het heeft me ontzettend goed gedaan veel succes en sterkte op je verdere levenspad.

    Simon bedankt dat je alles zo mooi en duidelijk verwoord heb en dat je het als ouder aangedurft heb het verhaal van je kind hier te delen. Jullie als gezin ook veel sterkte in het verdere van jullie leven

    Bedankt

  87. Bedankt voor alle blogs, voor het inzicht dat jullie mij hebben gegeven, en voor de hoop dat je eruit kan putten.

    Aafke, heel veel sterke en success aan jou gewenst. Je bent al zó ver gekomen, ik weet zeker dat alle andere stappen -hoe moeilijk en hoe groot ook- je ook gaan lukken.

  88. Ik vind het jammer dat het de laatste keer Aafke is! Jullie hebben mij echt veel meer motivatie gegeven om blij te zijn met wat ik heb en ik herkende mezelf ook wel een beetje in jullie verhalen, mijn ouders zijn in dit gebied in mijn leven alleen heel anders en mijn moeder heeft ook een ander cultuur, maar ik red mezelf wel zoals altijd.

    En alle blogs waren echt heel interesant om te lezen en zo weten anderen ook dat ze niet alleen zijn!

    Aan Aafke, ik hoop dat alles goed komt!
    Aan haar ouders, geef niet op!

  89. Vanaf het begin af aan, elke week opende ik speciaal het forum om te kijken of de blog er alweer op stond. Ik keek zondag er al naar uit, om hem maandag te lezen. Knap hoe jullie dit samen hebben doorstaan. Het ga je goed,
    Melissa.

  90. Bedankt voor de blogs!! Als ouders van een dochter met anorexia hebben we heel veel steun en herkenning gevonden in de blogs! In de emotionele achtbaan waar jullie en ons leven de afgelopen jaren in was, waren de wekelijkse stukjes goed om te lezen, ondanks dat de vele heftige dingen die er allemaal gebeurden.

    Aafke ga ervoor!! Je bent het zo waard om zonder ES verder te gaan en vooruit te kunnen kijken naar studie en andere mooie dingen!

    Simon en Anna, ik zou zeggen maak er een boekje van, zodat er nog meer mensen steun en moed uit kunnen halen!!

    Het ga jullie allemaal goed!

  91. Bedankt voor het mooie blog. Elke keer keek ik er weer naar uit om een nieuw stukje te lezen. Heel veek respect voor jullie, maar vooral voor Aafke.
    Toen ik begon met lezen van dit blog had ik echt het idee ‘komt ze hier nog wel uit?’
    Gelukkig is het je gelukt!
    Ik wens je een mooi leven, je verdiend het.
    Xx

  92. Hi,

    ik heb de blogs pas ietsjes later gevolgt, wel toen het nog bezig was met posten, maar ik ben toen uiteindelijk bij het aller eerste blog begonnen en bij sommige moest ik echt janken. Om te horen dat het nu wel, eigenlijk vergeleken met wat we allemaal gelezen hebben, veel beter gaat, is geweldig. Zo diep erin zitten dat er zelfs een dike rechtzaak achteraan komt, en dan alsnog zo sterk omhoog kruipen… MYGOD IK HEB ZO F**** VEEL RESPECT, IK BEN ZO TROTS.
    Stay strong, je bent al zo goed bezig met stappen zetten. Ik bewonder je ECHT ZO ERG en ik hoop dat het steeds beter gaat en dat je goed kan afstuderen en dat je kan studeren na VWO zo min mogelijk zonder die eetstoornis. Ik wens je nog veel geluk en sterkte toe.

    STAY STRONG, jij en je familie en natuurlijk ook je vrienden!

  93. Ik ben sprakeloos.

    Aafke, je ziet het zelf misschien niet maar wat ben jij een ongelooflijk sterk persoon. Ik ben zelf niet bekend met anorexia, maar ik heb diep respect voor je. Je spreekt hele wijze woorden, je steekt anderen een hart onder de riem. Ik hoop dat we nog eens iets van jou lezen, en dat het snel helemaal goed met je mag gaan.

    Ik weet dat je het kunt.

    Liefs,
    Celae

  94. Wauw ik ben eigenlijk niet meer actief als lid maar ik kwam toch nog speciaal even voor deze blog van jullie kijken! Ik vind het ontzettend dapper dat je zo ver bent gekomen en hoop dat je zo door kunt groeien. Je bent een sterke meid, en papa Simon ik vind dat jij het ook heel goed gedaan hebt in de strijd tegen de ziekte. Iedereen is de hoop niet verloren en dat geeft moed. Moed om door te gaan.

    Ik gun je het aller beste Aafke! Succes.

    Liefs Noah

  95. Het geeft me kippenvel hoe alles zo wordt beschreven.
    Ik wens je heel veel succes toe Aafke! Ik weet zeker dat je door zult vechten en beter zult worden.
    liefs,

  96. Aafke, het liefst zou ik je een hele dikke knuffel willen geven en je vertellen hoe ontzettend knap ik het van je vindt dat je uit je ontzettend diepe dal aan het klimmen bent. Je bent de lange, uitputtende strijd tegen AN aan het winnen. Simon, Moeder, Zusje en iedereen die Aafke heeft gesteund in deze strijd, wat ontzettend fijn dat jullie er waren en zijn voor Aafke. Ik wens jullie allemaal het aller, aller, allerbeste toe en ik wens jullie kracht en energie toe om alle toekomstige obstakels op jullie pad te overwinnen. Aafke, je kan het. Zet hem op meid!

  97. Wat een mooie, laatste blog! Heel veel succes met het verdere overwinnen, je komt er wel meid.
    Liefs en succes

  98. Bedankt Simon en bedankt Aafke,
    ik wens jullie alle goeds toe en aafke wens ik een heel lang en gelukkig leven toe.
    een hele dikke kus voor jullie allemaal.
    xxx

  99. Aafke heel erg veel suc6 en sterkte in de komende tijd! Ik hoop dat je over 5 jaar je doel heb behaald ZONDER eetstoornis.

    Simon wat kan jij goed schrijven en emoties verwoorden! Bedankt dat je dit heb willen doen. Je blogs hebben veel met me gedaan!

    Liefs,

  100. Aafke , heel veel sterkte en kracht om dit volte houden, succes met je school. En zorg ervoor dat je dit met net zoveel doorzettingsbermogen mag bereiken als de overwinning van je vroegere eetstoornis. Het is hoopvol te lezen dat je er wel vanaf kúnt komen! Onze dochter kampt met dit grote probleem, ze zit nog in de ontkenningsfase, hoewel ze onder behandeling is van een psygoloog, en door testen nu zwart op wit staat dat het bij haar om anorexia gaat. Er moet nu héél gauw wat drastisch gebeuren, want wij als ouders slapen er niet meer van…………..Zij ontkent alles en valt maar af. Ik vind je zo ‘n stoere meid, dat JIJ dit bereikt hebt: stoppen met die eetstoornis!! PROFICIAT, het ga je goed!!!!!!!!!!!!!!!!!

  101. Lieve Aafke, Simon en alle omstanders en gezinsleden,

    Elk blog dat hier op Proud verscheen heb ik gelezen. Het geeft zo’n goed beeld van hoe iemand die deze ziekte heeft het vergaat, ook al is het niet altijd in detail en is het ook extreem moeilijk om over te brengen hoe iemand zich voelt via een geschreven verhaal. Wat ik zo goed vind aan deze blogs is dat jullie het hebben volgehouden om mensen te laten zien wat de wereld van en rondom anorexia eigenlijk is. Ik denk dat heel veel mensen niet weten wat het inhoudt en hoe zwaar het is voor iedereen. En bovenal: het is zo belangrijk dat mensen weten dat een mentale ziekte eigenlijk net zo is als een fysieke ziekte. Het is geen keuze, je kunt niet zomaar zeggen ‘en nu hou je er mee op’. En dat hebben jullie heel goed verwoord en laten zien. Ik ben blij om te lezen dat Aafke weer naar school gaat en dat iedereen langzamerhand zijn leven weer oppakt. Het gaat jullie goed.
    Veel sterkte en vooral ook veel plezier gewenst in jullie leven! En doe iets met je talenten! Want die hebben jullie zeker weten, allemaal

  102. Ik wil Aafke enorm veel succes wensen en ik hoop dat ze over 5 jaar staat waar ze wil staan. Ook wil ik nog even zeggen dat ik enorm opkijk naar hoe jij gevochten hebt tegen de eetstoornis. Ik heb al je verhalen gelezen en vond ze enorm boeiend en tegelijkertijd ook heel erg voor je. Zelf vecht ik nog maar een paar maanden tegen mijn eetstoornis (al heb ik er al veel langer last van) en zoals bij iederen gaat het met ups en downs. Ik hoop dat ik net zoals jij ooit de moed kan vinden om er echt voor te gaan.

    Nog veel succes en sterkte voor jou en je familie!

  103. Iedereen die blijft oefenen is een winnaar! Puik werk!

    Warme groeten,

    Heidi

  104. Ook ik heb nooit eerder gereageerd op een blog maar wil jullie nu toch heel graag bedanken voor alles wat er geschreven is. Toen onze 12-jarige zoon anorexia kreeg, heb ik ontzettend veel steun en herkenning gevonden in jullie ontroerende verhaal. Ondertussen heeft hij zich een weg naar boven geknokt en vindt zeker zijn plaats, net als Aafke.
    Alle goeds voor jullie als gezin en voor Aafke in het bijzonder!!

  105. Diep, diep respect voor jullie allemaal. Ik hoop dat het ook goed gaat met Zusje. Jullie verhaal, wat ik in een adem heb gelezen (toeval bestaat voor mij niet) doet mij beseffen hoe druk een mens zich kan maken over alledaagse beslommeringen terwijl er iedere dag mensen strijden om te overleven en lijdzaam moeten toezien hoe hun geliefden lijden. Het brengt mij dichter bij wie ik in werkelijkheid ben buiten mijn gedachtes om. Dit wens ik Aafke ook toe.
    Dank voor jullie openhartigheid.

    In liefde en licht!

  106. Bij toeval kwam ik op deze site. In ieder geval helemaal niet omdat ik iets over eetstoornis op zocht.
    Hoe dan ook heb ik ooit, lang geleden, ook anorexia gehad en uiteindelijk opname, behandeling en van voltijd naar deeltijdgroep. Daarna ben ik gaan studeren. En het lukte! Er ging zo’n nieuwe wereld voor me open, ik vond het allemaal zo leuk en ik zag hoe ook de laaste restjes van de stoornis verdwenen. Eerst had ik het onder controle, daarna zag ik hoe ik ook biiv. een snicker zonder rotgevoel kon eten totdat ik totaal niet meer over eten nadacht. Ik heb nooit meer gedacht aan hoeveel calorien. Ik denk dat ik het nog wel weet. Ik weet ook goed wat gezond eten is en wat niet. Ik heb ook veel meer smaak ontwikkeld. Ik kan er van genieten. Ik vind eten leuk, kook graag maar niet overdreven, ik houd van gezond eten maar eet ook rustig eens een patatje met, een stroopwafel of wat dan ook. Ik vertrouw mezelf namelijk en mijn lichaam. Dat is zooooo fijn en ik wil alleen maar laten weten dat het kan!
    Verder wil ik je aanraden altijd te proberen wat je leuk vind, ga de uitdagingen aan, ontdek je talenten en leef ze. Mocht je toch in een situatie belanden dat je het even niet meer ziet, vraag om hulp, je bent nooit alleen en hulp maakt je sterker. Overal waar je uitgekropen bent sterkt je door ervaring, kennis en emotioneel.
    Leef je leven en zet ‘m op!

  107. Ook ik bedankt! Het is een rare ziekte die als buitenstaande moeilijk te begrijpen is. Dank jullie voor het helpen daarin en heel veel sterkte en succes met alles wat je kan bereiken. Love life..

  108. Ik heb alle blogs met tranen gelezen als vent van 23 jaar.. wat zijn jullie ongelofelijk sterk!!

    Hopelijk blijf je deze weg bewandelen Aafke en ik hoop in de toekomst jou te zien schitteren op je toekomstige baan!!

  109. Hoi, mijn dochter is 16 en heeft boulemie maar ik ben nog altijd radeloos en weet niet wat ik moet doen of hoe ik dit moet aanpakken. 4 weken geleden heeft ze zelfmoord willen plegen door pillen te nemen. Ze is 2 weken in het ziekenhuis moeten blijven en daarna is ze naar het crisis centrum overgebracht in antwerpen daar is ze nog steeds…. normaal mag ze volgende week donderdag naar huis komen maar ik ben bang dat ik het verkeerd ga aanpakken? Wie kan er mij raad geven…..

  110. 3 woorden: wouw, knap en respect.
    meer is er niet nodig.
    jullie hebben iets doorstaan wat niemand is gegund maar jullie hielden moed.
    wouw, knap en oprecht respect voor jullie en jullie dochters!

    koen.

  111. Hoe gaat het op dit moment met aafke en familie?

  112. Zo herkenbaar
    Dank je wel voor het delen

  113. Heel mooie en inzichtgevende blog. Fijn geschreven ook. Heel erg bedankt!

    Ik ben heel benieuwd hoe het nu is met Aafke en haar familie. Is het een mogelijk dat er nog één blog wordt geschreven met een update over hoe het nu gaat?

    Hannah

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *