Ik heb hartkloppingen.
Het zweet breekt me uit.
Ik word misselijk.
De druk op mijn borst is bijna ondragelijk.
Onrustig beweeg ik met mijn benen.
Ik probeer me op één punt te focussen, maar elk punt heeft iets engs.
Alles om mij heen maakt mij nog paniekeriger dan ik al ben.
Benauwd en duizelig probeer ik hier weer boven op te komen.
De eerste keer dat dit mij overkwam, wist ik niet wat ik moest doen.
Ik probeerde uit angst dingen vast te pakken, zodat ik niet flauw zou vallen.
Ik keek naar één punt en hyperventileerde.
Wanneer ik in een auto zat, begon ik te gillen dat we stil moesten staan. Ik moest ruimte hebben, lucht, vrijheid. En dan zakte het weer af. Waarna ik me verwoed afvroeg waar ik me in hemelsnaam zo druk over had gemaakt.
Twee jaar liep ik hiermee rond, voordat ik het woord paniekaanval ooit had gehoord. En toen ik het voor het eerst hoorde, klonk het in mijn oren te erg. Ik had zoiets niet.
Nu weet ik wat paniekaanvallen zijn. Waarom ze plotseling bij mij opkomen. En wat ik er tegen kan doen.
Een paniekaanval is een korte periode van enorm hoge angst. Waar die angst vandaan komt is meestal niet duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat die angst eigenlijk nergens voor nodig is! Er is niks om bang voor te zijn. Deze periode kan een paar minuten, maar ook een half uur duren.
Wat ik heb geleerd is dat een mens een soort alarmcentrale in zich heeft. Wat als er iets heel ergs om je heen gebeurd? Een ongeluk, een misdrijf? Dan zorgt je lichaam ervoor dat er in no time heel veel adrenaline in je lichaam is. En adrenaline is goed! Want dat geeft je kracht om moeilijke, lastige en enge situaties aan te kunnen. Eigenlijk een soort dierlijk instinct.
Mensen met paniekaanvallen worden eigenlijk dus extreem bang op momenten dat er niets bedreigends aan de hand is.
-
Als je het psychologisch gaat ontleden, komt er meestal wel wat uit. Zoals:
-
bang zijn niet weg te kunnen komen (uit een drukke menigte of het openbaar vervoer).
-
Of bang zijn dat je flauw valt en/of misselijk wordt in het openbaar.
-
Of om dood te gaan.
-
Of verdwaald te raken in iets onbekends.
Paniekaanvallen kunnen bij iedereen voorkomen. Maar wanneer het vaker voorkomt, zou dit een angststoornis kunnen zijn. Wat voor één kan alleen door een psycholoog of een psychiater vastgesteld worden. Je kunt bijvoorbeeld een fobie voor iets hebben.
Er zijn verschillende behandelingen hiervoor:
-
Medicijnen.
-
Gedragstherapie. (Leren situaties waarbij je vaak paniekaanvallen krijgt, niet meer te vermijden.)
-
Cognitieve therpapie. (Een soort therapie waarbij je bewust wordt over wát er precies aan de hand is en wát je precies voelt. En natuurlijk: is dit rieeel?)
Tips voor als je een paniekaanval hebt?
-
Focus je op je adem. Probeer deze weer regelmatig te krijgen. Letterlijk tegen jezelf zeggen: adem in.. en adem uit.. adem in.. en adem uit.. Enz. En leg je hand op je buik. Duw je hand weg met je buik.
-
Op het moment dat je het voelt opkomen, focus op de dingen om je heen. Kijk naar de boom die links staat. Hoe zien zijn takken eruit? Welke kleuren heeft hij?
-
Wanneer je in een situatie komt waar je vaker paniekaanvallen hebt gehad, zorg van te voren voor afleiding.
Geef een reactie