De school is geen catwalk

Toen ik een jaar of 13 was zat ik in de brugklas, net nieuw op de middelbare school. Als ik terugdenk aan die tijd komen er vooral herinneringen in mij op over onzekere momenten. Ik vond er niks aan op school. Ik was erg zenuwachtig over mijn kunnen, cijfers, had moeite me te concentreren en vond de grote hoeveelheid mensen in de enorme school heel indrukwekkend. Daarnaast was ik ook erg onzeker over mijn uiterlijk. Ik probeerde veel uit, zoals ik al in een andere blog liet zien en was erg veel bezig met hoe ik eruit wilde zien voor de buitenwereld.

Als ik naar school ging, bedacht ik uitgebreid wat ik aan zou gaan doen. Tijdens het winkelen was ik daar zelfs al mee bezig. Ik was een jong meisje met een eigen stijl en ik wilde mezelf ook graag uitdrukken door me op een bepaalde manier te kleden. Dat wisselde dus nog wel eens. Ik heb verschillende kapsels gehad, dingen uitgeprobeerd met make-up en droeg bijzondere kledingcombinaties.

Ik vond het ook heel erg leuk om complimenten te krijgen over mijn kleding of haar. Dit gaf me bevestiging. Bijvoorbeeld de bevestiging dat ik erbij hoorde, dat ik leuk genoeg was, dat ik gezien werd en dat ik er mocht zijn. Ik hing er heel erg veel aan op, zoals je leest. Hoe ik eruit zag en wat anderen daarover dachten was erg belangrijk voor mij op die leeftijd. Misschien wel iets te belangrijk?

Ik denk dat ik lang niet de enige was die extra moeite doet om er leuk uit te zien op school om indruk te maken op leuke jongens of gewoon je klasgenootjes. Op youtube zie ik dan ook heel veel filmpjes met ‘Back to school make-up’ of ‘Back to school outfits’. Leuk en inspirerend, als je graag een nieuwe outfit of kledingcombinatie wilt maken of geen idee hebt wat je aan moet trekken.

Toch is het niet helemaal zo goed voor je om je zo erg met uiterlijkheden bezig te houden als het gaat om school. Je kunt er namelijk ook teveel tijd aan besteden. De school is geen catwalk, ook al heb je soms misschien het idee dat je wel op die manier je best moet doen voor je uiterlijk. Slank zijn, make-up dragen en aan de nieuwste trends meedoen bijvoorbeeld. Als je daar te veel mee bezig bent, kan dat nadelige gevolgen hebben voor je zelfbeeld, vriendschappen en schoolprestaties.

Niet alleen je cijfers en aandacht voor school gaan achteruit, maar ook het contact dat je hebt met mensen op school kan hierdoor niet helemaal echt zijn. Je doet je misschien zelfs anders voor dan je bent, omdat je graag wilt dat bepaalde mensen jou leuk vinden of omdat je er graag bij wilt horen. Dat is niet raar, dat doen we allemaal wel eens. Maar als je hier erg veel mee bezig bent en je anders voor doet dan hoe je echt bent, ga je dit niet volhouden en maakt het je uiteindelijk heel ongelukkig. Echte vrienden krijg je niet door te doen wat ze willen of eruit te zien zoals hen.

Als je er uit ziet zoals anderen dat leuk vinden, geeft dit je misschien een fijn gevoel. Je krijgt aandacht, wordt gezien en krijgt complimenten. Maar is dat wat je echt wilt? Het is niet raar dat je mooi gevonden wilt worden, maar eigenlijk gaat vriendschap en school veel dieper dan dat. Je wilt ten slotte niet dat mensen enkel vrienden met jou zijn omdat je slank bent, geen puistjes hebt, een heel leuk jurkje aan hebt of je haar stijlt, toch? Je wilt waarschijnlijk dat ze met jou omgaan omdat je lief, leuk, aardig, oprecht, origineel of gewoon jezelf bent. 

Dat miste ik op een gegeven moment. Ik was veel bezig anderen te pleasen en met hoe ik eruit wilde zien. Ik wist toen nog niet dat ik eigenlijk heel ongelukkig was en daarom zo naar die bevestiging zocht. Ik kreeg dan misschien de bevestiging dat ik er leuk uitzag, maar diep van binnen had ik veel meer nodig. Hoe vaak ik ook iets leuks aan trok en hoe erg ik mijn best ook deed met mijn haar en make-up, dat gat werd niet opgevuld. Ik bleef me niet gewaardeerd voelen, eenzaam en onzeker.

Door heel veel moeite te doen voor je outfit kun je je misschien iets zekerder voelen. Je bent blij met hoe je er bijvoorbeeld uitziet en dat maakt je minder onzeker over het kleine stukje dat met je uiterlijk te maken heeft. Ondertussen zijn er nog een heleboel dieper liggende problemen die jou onzekerheid in stand houden. Als je aandacht daar niet naartoe gaat en je je enkel met slank zijn, make-up en mode bezig houdt, gaat dat niet veranderen.

Als jij je herkent in waar ik mee worstelde toen ik jong was, raad ik je aan om hier over te praten. Misschien kan dit zelfs wel met vriendinnen, omdat zij het herkennen. Je kunt ook overleggen met een vertrouwenspersoon of met een fijne leraar op school praten over hoe je aan jouw onzekerheid of negatieve zelfbeeld kunt werken. Worstel je met meer dan een beetje onzekerheid of zijn er ook problemen op andere gebieden, zoals een eetstoornis, dan is het zeker belangrijk om hierover je mond open te trekken in plaats van je portemonnee met kleedgeld in de Primark om er weer helemaal hip bij te lopen.

Natuurlijk mag je lekker wat leuks aan trekken op school en is het fijn om er uit te zien zoals jij dat mooi vindt. Maar wanneer je merkt dat er erg veel onzekerheid en een negatief zelfbeeld aan ten grondslag liggen, dan is het goed om hier over te praten en aan te werken. Onderzoek waar dit vandaan komt, schrijf erover en trek iemand aan zijn of haar mouw om jou te helpen. Dat is helemaal niet gek. Je hoeft voor hulp trouwens echt geen sticker zoals ‘eetstoornis’ te hebben. Je verdient ook hulp als je dat niet hebt. 

School gaat daarnaast over veel meer dan uiterlijk en leuk gevonden worden. Het is een plek waar je veel leert wat je later goed kunt gebruiken. Doe je best, doe wat je kunt en wees ook lief voor jezelf. Zelfs ook al loop je er niet bij in de nieuwste trends, heb je even geen zin in make-up of vind niet de hele klas je geweldig. Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat jij dingen leert, ook over jezelf voor de toekomst. En niet perse over welke dingen er nu weer in de mode zijn.

Een ding kan ik je vertellen en dat is dat wanneer je ouder wordt, uiterlijk een steeds minder belangrijke rol krijgt. Maar opleiding en studie blijft heel handig! Mocht je de kleding in deze blog leuk vinden, draag het dan vooral omdat je het zelf leuk vindt en niet om ergens bij te horen of complimenten te ontvangen. Doe het voor jezelf.

Herken jij deze onzekerheid en druk op uiterlijk nu je weer naar school gaat?

Kleding: ASOS

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

6 reacties op “De school is geen catwalk”

  1. zo herkenbaar! ik ben altijd bang dat mensen achter mijn rug gaan praten als ik niet mooi genoeg opgekleed ben. Vaak word ik er zelf depressief van omdat ik volgens mij nergens aan kan voldoen, ook voel ik me heel onzeker

  2. Ik denk dat dit tijdens de middelbare schoolperiode ook gewoon wel echt belangrijk was. Mensen rekenden elkaar daar ook op af. En het is op die leeftijd ook lastig om ‘jezelf te zijn’, juist omdat je in die leeftijd dat ‘zelf, die eigen identiteit’ gaat ontwikkelen en de kleding die je draagt en de reacties die je daarop krijgt kunnen daarbij, mijns inziens, helpen.
    Door je op een bepaalde manier te kleren trek en stoot je ook bepaalde mensen aan en zo kom je er ook achter of je dat fijn vindt of dat je je dan toch niet helemaal thuis voelt in die groep.
    Na de middelbare school vind ik weer dat dat echt duidelijk anders wordt. Dan voel je meer wie je bent en dan zou ik het wel vreemd vinden als ik me ga kleden zoals ik denk dat ik me moet kleden..

  3. yes. Het is wel minder geworden nu ik me zekerder voel.
    vandaag schoolfoto…
    mens wat was ik gestrest om er mooi uit te zien.x

  4. Nooit last van gehad. Was sowieso al een eenling die niet erg in trek was bij klasgenoten maar om dan iets anders aan te trekken zodat andere mensen meer met je omgaan dat is toch van de zotte. Snapte echt niet waarom mensen zich er zo druk over maakten. Wat maakt het nou uit hoe je eruit ziet, het gaat erom dat jij het leuk vindt en hoe je als persoon bent. Misschien is school gewoon niet de plek voor jou om vrienden te maken en is er een hobby buiten school waar je wel mensen tegen komt die je leuk vinden om wie je bent. Ga lekker je eigen weg.

  5. Vroeger werd ik gepest omwille van mijn kledij.
    Wij waren thuis niet zo rijk, en mijn klasgenoten wel. Het was hard om uitgesloten te worden, maar als ik er aan terug denk had ik net zoals andere mooie kleren, alleen stond daar geen grote merknaam op.

  6. Ik heb me er vroeger niet superveel van aangetrokken. Op de basisschool waren er af en toe hypes waar ik gevoelig voor was (bloemetjesbroeken, plateauzolen, uitlopende broekspijpen, topjes, spice girls etc.) maar ik heb nooit het gevoel gehad van moeten. Ook op de middelbare ben ik redelijk mijn eigen weg gegaan. Bij mij lagen de onzekerheden bij lichaamsbeleving, aan de buitenkant liet ik dat letterlijk en figuurlijk niet zien.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *