De spiegel en een eetstoornis

Sommige vrouwen hebben een intensieve relatie met de spiegel. Ze hebben er eentje in hun handtas, kijken in de winkelruit en checken zichzelf tien keer voor ze van huis gaan. Sommige vinden een spiegel ontzettend handig en kijken er graag in. Anderen zijn juist enorm bang voor het glimmende ding en ontwijken hem zoveel mogelijk. Weer anderen vinden het prettig met die spiegel controle te houden en zeker te zijn van hun kleding of te zien of ze dik of dun zijn.

Controle: ‘’Ik checkte mezelf misschien wel 100 keer per dag. Of ik niets tussen mijn tanden had, mijn kleding wel goed zat, ik wel goed rechtop liep of dat mijn haar niet gek zat. Het werd een obsessie. Ik keek niet gewoon af en toe of mijn haar wel goed zat, nee ik checkte het de hele dag door. Het was een soort drang naar controle. Op een gegeven moment kon ik niet meer zonder spiegels, want als ik dat deed raakte ik in paniek.”

Het lijkt haast wel net zo obsessief als de relatie die sommige meiden met een eetstoornis hebben met de weegschaal. Alsmaar checken wat je gewicht is, wordt dan ook een obsessie. Heb je dit met de spiegel, dan kun je dit dus ook wel zien als een vorm van controle zoeken. Schijncontrole, want echt controle over je leventje of gevoelens heb je niet.

Het zoeken naar controle is iets dat vaker voorkomt bij eetstoornissen. Het zoeken naar controle op je gewicht is dan vaak ook een strijd. Obsessief bezig zijn met je gewicht en eten zorgt ervoor dat je misschien minder bezig bent met je gevoel, maar ondertussen hoopt het zich enorm op.

Ontwijken: ‘’Ik kijk enkel in de spiegel als ik wil weten hoe mijn kleding zit. Ik kijk dan ook enkel naar de kledingstukken, of mijn haar oke zit, maar mezelf aankijken kan ik niet. Als er ergens in een restaurant een spiegel hangt, ga ik daar met mijn rug naartoe zitten. Ook winkelruiten die weerspiegelen of pashokjes vind ik vreselijk. Ik vind mezelf zo dik en lelijk dat ik nooit een spiegel gebruik. In mijn kamer heb ik niet eens een spiegel eigenlijk.”

Als je dit herkent is dat ook knap lastig. Je hebt waarschijnlijk een erg laag zelfbeeld, vind jezelf lelijk en niet de moeite waard. Als jij jezelf al ontwijkt in de spiegel, durf je jezelf waarschijnlijk ook niet echt te laten zien bij andere mensen. Er hangt een groot uithangbord boven je hoofd met ‘’Kijk niet naar mij”. Juist door dat uithangbord wordt je weinig gezien en dat bevestigt weer jouw gevoel dat je er niet mag zijn.

Het is dus eigenlijk best belangrijk om jezelf aan te durven kijken in de spiegel. Niet alleen om je uiterlijk te accepteren of mooi te leren vinden, maar ook om jezelf als persoon te accepteren. Kijk jezelf dus af en toe eens aan. Misschien wel zonder te oordelen. Gewoon: Dit ben ik. Zonder daarachter of je het mooi, lelijk, dik, dun, groot of klein vindt. Jij bent er en je mag gezien worden.

Zelfhaat: ‘’Ik kan mezelf niet aankijken. Het enige wat ik doe als ik voor de spiegel sta is knijpen in mijn buik, mijn gezicht straktrekken en mijn buik in houden. Ik vind mijn lijf verschrikkelijk. Ik scheld mezelf uit voor vies, dik, lelijk varken, maar toch val ik maar niet af. Hoe hard ik het ook probeer, steeds komen de kilo’s er weer aan. Ik blijf dik en lelijk, hoe streng ik ook voor mezelf ben.”

Jezelf uitschelden, haten of pijn doen helpt je niet om je beter te gaan voelen over jezelf. Je denkt misschien dat het gevoel dat je over jezelf hebt beter wordt wanneer je dunner bent, maar uiteindelijk ligt daar niet het probleem. Want val je eindelijk die paar kilo af, dan verleg je uiteindelijk je grens weer of je moet enorm veel moeite doen om op dat gewicht te blijven. Lees ook ”Tips tegen zelfhaat” en ”Dun zijn maakt gelukkig”.

Tekst
Schrijf met een whiteboardmarker teksten op je spiegel die jou helpen positief over jezelf te denken. Bijvoorbeeld dat je altijd 1 positief ding moet noemen, dat je mooi bent of dat je de moeite waard bent. Je kunt natuurlijk ook je spiegel verwijderen en op de muur met grote letters schrijven ”You Look Beautiful!” 

Jezelf haten werkt niet om je beter te voelen over jezelf. Straf geven helpt ook meestal niet bij een kind dat zijn huiswerk moet maken. Je kunt beter naast dat kind gaan zitten en vragen: Wat kunnen we doen om jou te helpen met je huiswerk? Wees dus geduldiger met jezelf. Geef jezelf een compliment over de dingen die je wel mooi vindt wanneer je in de spiegel kijkt en stop met knijpen en uitschelden. Je houdt jezelf daarmee alleen maar tegen om gelukkig en gezond te worden.

De spiegel is een rotding voor veel meiden. Maar toch is het fijn als je er wat positiever mee om zou kunnen gaan. Een aantal handige tips daarvoor vind je hier onder.

Stap voor stap
Als je weinig of nooit echt in de spiegel kijkt is het moeilijk om dat ineens weer te gaan doen. Het kan dan helpen om eerst naar je lichaam zelf te kijken zonder spiegel. Kijk naar je handen, je voeten, je benen enzovoorts. Als je dit een paar weken dagelijks (of wekelijks) doet, kun je het in de spiegel gaan proberen. Kijk de eerste paar keer dus enkel naar je handen, de volgende keer ook je armen en zo steeds meer onderdelen van je lijf. Op een gegeven moment kun je jezelf ook in de ogen aankijken.

Zonder oordeel
Kijk naar jezelf zonder oordeel. Als je voor de spiegel gaat staan ben je misschien geneigd meteen allerlei stickertjes op te plakken. Je vindt jezelf dik, lelijk, wit, rood, bruin en hebt ook over ieder lichaamsdeel apart een mening. Probeer dit eens niet te doen. Laat alle stickertjes achterwege en kijk gewoon eens naar je arm, je been, je hals, je buik. Zonder daar meteen je oordeel over klaar te hebben.

Weg ermee
Ben je een echte checker of ben je eigenlijk alleen maar lelijk tegen jezelf in de spiegel, dan kan het handig zijn de spiegel er even uit te zetten. Hang een kleine (hand)spiegel op om je make-up mee te doen en haal de grote spiegel even uit je kamer. Wil je kijken hoe je kleding zit, dan kun je ook gewoon zonder spiegel kijken. Die spiegel heb je niet nodig. Niet om jezelf uit te schelden en ook niet om te kijken of alles wel goed zit. Je redt het prima zonder. 

Als de spiegel een tijdje de deur uit is kan dat flink wat onrust geven in het begin, maar op ten duur vooral rust. Let er wel even op dat je de controle niet in iets anders gaat zoeken of ineens 100 keer per dag in make-upspiegeltjes of winkelruiten kijkt. De spanning, angst of tranen die loskomen wanneer je controle los gaat laten mag er zijn. En vergeet niet dat je ook dit soort dingen niet alleen hoeft te doen!

Hoe is jouw relatie met de spiegel?

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

17 reacties op “De spiegel en een eetstoornis”

  1. Wat een herkenning..

  2. Wel steeds beter

  3. Ik heb een hekel aan spiegels en kijk er alleen in als het nodig is (als ik me opmaak etc.)
    Ik ontwijk ze dus vooral en als ik er (per ongeluk) in kijk, kan ik dat niet doen zonder negatieve oordelen over mezelf.
    Klinkt triest, maar ik heb me erbij neergelegd dat ik ooit positief naar mezelf in een spiegel kan kijken…(of op foto’s… of überhaupt naar mezelf)…

  4. heel veel herkenning. pfoe

  5. zo herkenbaar

  6. Verschillend. Afhankelijk van mijn bui.

  7. Mijn grote spiegel is de deur uit gegaan en dat geeft veel meer rust en het scheelt een heleboel tijd.

  8. girl in de mirror – chyrel cole

    is ook een erg mooi en herkenbaar nummer!

  9. Ik kijk ook werkelijk altijd in spiegels, ruiten, magnetron- en ovendeurtjes, etc. Best wel vervelend, want 9 van de 10 geef je jezelf dan een negatief commentaar mee…

  10. ik check en dan vooral mijn gezicht wel 186x per dag,
    alle pukkeltjes en oneffenheden vallen mij op, en echt ”mooi” en goed denken daarover kan ik niet, dus mooi en handig blog….

  11. Wat ontzettend herkenbaar. Ik heb een periode gehad dat ik spiegels zoveel mogelijk vermeed, omdat ik mezelf een walgelijk monster vond. Dit was een periode van een paar maanden. Meestal ben ik juist obsessief met mijn spiegelbeeld bezig. In winkelruiten, spiegels, spiegels in winkels, autospiegels. In elke spiegel moet ik kijken om mezelf te checken. Zit mijn haar wel goed, heb ik niet teveel pukkels, glimt mijn huid niet teveel, zit mijn kleding goed, ben ik niet te dik, zijn mijn vetrollen minder, etc… Echt ontzettend vermoeiend…

  12. Bij mij is het juist precies andersom, gek hè?
    Vroeger keek ik af en toe in de spiegel, en was ik zeer tevreden met wat ik zag.
    Nu kijk ik om de 5 seconden in een spiegel, overal waarin in mijn weerspiegelig kan zien eigenlijk. Alleen nu kijk ik naar de negatieve kanten, en probeer ik die te herstellen. Haar goed, buik intrekken, make up enzo. Maar toch is dat geen verbetering voor mij, het liefst smijt ik mijn eigen spiegelbeeld weg. Het is misvormd.

  13. ik check ook veel te vaak de spiegel, zit mn haar nog goed, is mijn make-up nog niet uitgelopen, zijn er wenkbrauwhaartjes die niet goed zitten, etc. Ik raak in paniek als ik geen spiegel heb om dit soort dingen te checken…

  14. Toen ik op kamers woonde had ik een spiegelwand gemaakt van 8 passpiegels om mijn kamer groter te doen lijken. Dat hielp ook meteen om mezelf goed te kunnen en willen bekijken en gewend te raken aan situaties op straat of in winkels etc. waarin je jezelf ineens ziet.

  15. Veel herkenning uit het verleden. Nu , zonder eetstoornis, geen problemen mee rmet spiegels. Ben zo trots op mijzelf!

  16. Ik heb der wel problemen mee.
    Ik zie me zelf eigenlijk nog steeds te dik en zo.
    Bleh, ik blijf stom weg wel steeds kijken of ik al nog meer afgevallen ben.
    Wat ik eigenlijk niet moet doen, ik weet het, maar die stomme es doet het.

  17. ga in therapie met je spiegel en jezelf! 🙂
    ik doe t soms als ik me rot voel
    ga dr voor staan, kijk jezelf aan en zeg:
    “ik ben niet dik”
    “ik ben slank”
    “ik ben mooi en mag er zijn!”
    “ik ben een leuk persoon”

    kost de nodige tranen maar het werkt voor mij wel! 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *