Het is de derde week sinds de eerste maatregelen in verband met het coronavirus in zijn gegaan. Het voelt allemaal nog erg onwerkelijk en tegelijkertijd voelt het alsof het allemaal al maanden bezig is. Ik probeer het met de dag te nemen, ook op de dag dat ik jarig ben! De dagen voelen langer, waardoor er ook meer ruimte is voor dankbaarheid en zelfzorg. Zelfzorg in de vorm van taart, mooie boeken, wandelen in de zon, dansen in de kamer en soms ook gewoon de was.
Maandag
Het hebben van meer tijd, vooral ‘s ochtends, begin ik echt te waarderen. Rustig koffie drinken en uitgebreid knuffelen met de katten. En de zon van de laatste dagen geeft letterlijk licht in mijn hoofd. Dat maakt de dagen wat makkelijker, heb jij dat ook?
Mijn vriend had een nieuwe een broek nodig, maar eigenlijk had ik zelf ook al een tijdje heel wat in mijn ‘winkelmandje’ zitten. Fijne cadeautjes voor onszelf in deze tijd!
Tijd om aan het werk te gaan! Sinds ik een eigen agenda heb, dus zo ongeveer sinds de brugklas, schrijf ik nog steeds als eerste mijn eigen verjaardag erin. Eindelijk een moment om te vragen of anderen dit stiekem ook doen? Ik had nog een caprese-wrap in de koelkast liggen, maar ik kwam er opnieuw achter dat ik echt niet van rucola hou.
Vergaderen, brainstormen en bijkletsen gebeurt nu allemaal via Zoom. Fijn om je leuke collega’s toch te blijven zien zo!
Het huishouden loopt voor het eerst op rolletjes, in plaats van achter de feiten aan. Dat is wel een fijne bijkomstigheid. Ondertussen geniet ik extra van de zonnestralen als ik even buiten ben en blijken mijn oude hardloopschoenen perfect quarantaine-materiaal.
‘s Avonds gaan we voor een ouderwets avg-tje, mét ‘De Toscaanse Carré’. Ik blijf die vleesvervanger verrassend lekker vinden. Tegenwoordig kijken we ook weer Mocro Maffia, nu het tweede seizoen op Videoland staat.
Dinsdag
Vriendlief gaat nog altijd naar zijn werk ‘s ochtends, dus de ochtenden beginnen vaak met een eitje voor hem. Hij klapt hem op een boterham en rent de deur uit. Daarna kan mijn werkdag thuis beginnen.
Het liefste trucje van de dag is wanneer ik voorover buk en Olaf in mijn shirt komt liggen. Uiteindelijk is er altijd één iemand met shirt en één iemand die een nieuwe moet pakken…
Mijn eerste verjaardagscadeau staat ineens voor de deur! Een nieuw vloerkleed! Gekregen van mijn moeder. Het zou eigenlijk nog een paar weken duren, maar hij was er plotseling al. Echt een hele fijne verrassing. Hup, oude weg. Nieuwe erin. Dat maakt je hele huis ineens zo veel frisser!
Snel wat taart halen voor mij verjaardag van morgen. Er komen eigenlijk maar twee mensen – op afstand – koffie drinken. Maar ik snap dat de banketbakker dacht dat ik toch een groot feest ging geven. Ik hou gewoon van veel taart op mijn verjaardag. Je hebt tenslotte lunch, avondeten, tussendoortjes… Onderweg werd ik verliefd op de paastakken die ik zag liggen, toch een bosje mee naar huis genomen…
Echt, dit maaltijdpakket vind ik geweldig. In onze recepten-blog van maart kun je daar uitgebreider over lezen. Daarna was het tijd voor een nieuwe persconferentie. Waar ik na de eerste persconferentie in huilen uitbarstte, merkte ik nu dat het echt begint te wennen. Het kan alsnog heftig zijn, maar duidelijkheid helpt voor mij om alles een plekje te kunnen geven.
Woensdag
HAPPY BIRTHDAY TO ME! Er is sinds mijn vijfde echt niets veranderd, ik vind mijn verjaardag nog altijd even leuk en denk nog steeds: wat zal er allemaal gebeuren vandaag!? Terwijl ik zelf allang weet wat er gaat gebeuren. Ik hoop dat dat gevoel nooit weggaat en dat velen dat gevoel stiekem ook nog hebben. Mijn vriend kwam met ontbijt en slingers de slaapkamer in. En als het leven weer normaal is, gaan we samen naar de Efteling. Alvast iets om in deze tijd naar uit te kunnen kijken.
Vaders bracht mij een anti-corona-verjaardagsbox! Vol boeken en spelletjes. Er waren chocoladetruffels, er was taart, moeders en tante zaten nog even aan de overkant van de kamer. Ik moet ongelofelijk wennen aan het niet kunnen knuffelen, niet even kunnen vasthouden en zoenen. Maar ook dat went en het hoeft gelukkig niet minder warm en gezellig te zijn.
Ik verwachtte verder niemand meer, maar mijn zus stond als verrassing voor de deur! We geven elkaar elk jaar een tekstje; passend bij dat jaar. Eat glitters for breakfast and shine all day. En vier je leef-tijd. Het woordje glitters komt bij ons altijd terug en leef-tijd vond ik een hele mooie. Niet gewoon je leeftijd, maar tijd dat je leeft. Dat is iets om te vieren!
Tijd voor champagne! Tijd voor spelletjes, uit de verjaardagsbox, en uitgebreid dineren in ons eigen huis. Het was gek en anders, maar het was vooral jarig.
Voor iedereen die ook in deze gekke periode jarig is, hoop ik dat het alsnog een fijne dag kan worden. Ook al is het totaal anders en misschien een stuk stiller, er kunnen alsnog elementen in terugkomen waar jij blij van wordt. Wat is er nog wél mogelijk? Waar word je vrolijk van? Zorg dat dat in jouw dag zit, en dan het liefst keer tien.
Donderdag
Daarna begint het ‘gewone leven’ weer, thuis en met lege straten. Job heeft sinds gister zijn hoofdje niet meer tussen de bloemen vandaan gehaald. We hebben ons voorgenomen om elke week een bosje voor hem te kopen.
Boodschappen doen vind ik nu best lastig. Die maatregelen zijn natuurlijk alleen maar goed, maar ik ben me overal zo bewust van dat ik me opgejaagd voel en alleen maar ‘fouten’ maak. Raak ik per ongeluk van alles aan en bots tegen mensen op. Dan ga ik eerst maar even met mijn kar in een hoekje staan. Wachten tot ik weer rustig ben en bedenken waar ik ook alweer voor kwam.
Ik ga nu alleen als het echt nodig is en probeer daarna weer te relaxen. Hoe ga jij om met het boodschappen doen in deze tijd?
Uiteindelijk stond er toch nog een prima linzenstoof op tafel, net op tijd voor de chatavond!
Vrijdag
Dit wil ik vandaag aan naar kantoor. Oh nee, wacht. Niet waar. Na een kleine verwarring in de ochtend, kon de thuiswerkdag weer beginnen.
#supportyourlocals of ook wel #support je eigen lekkere lunch thuis! Het thuiswerken probeer ik te combineren met lekker eten. Fijn voor mijn favoriete koks en fijn voor mezelf! Nu pas merk ik hoe leuk en weinig bescheiden de namen van restaurants zijn. Laten we dat bij onszelf ook meer doen!
We zagen tot onze grote blijdschap dat ons favoriete Italiaan, tegenover ons huis, ineens de deuren na weken weer geopend had. We eten pizza! En dat moeten meer mensen gedacht hebben, want na een uur konden we onze bestelling op komen halen. “Eerst borrelen dan maar?”
Het was het wachten waard. Mocro Maffia hebben we inmiddels afgekeken. Op naar de volgende: Tiger King.
Zaterdag
Lang luieren. Naar de bakker op de hoek en terug; om verder te luieren.
Het is echt ultiem weekend als mijn vriend harde muziek gaat draaien en ik de hele middag kan dansen.
Vrienden van ons kwamen die middag langs. We zijn ons ontzettend bewust van de maatregelen. We houden veel afstand en dit zijn al weken eigenlijk de enige mensen die we zien. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt door de duinen en over het strand. En daarna toch weer pizza.
Zondag
Na een wilde nacht in de planten, eerst maar even stofzuigen. De boodschappenronde zo ‘s ochtends vroeg verliep daarentegen wel een stuk soepeler! Vervolgens moest er een kleine operatie aan te pas komen, om Job uit mijn mouw te krijgen. Ik weet nog steeds niet of hij vastzat of dat hij er gewoon niet uit wilde.
Die middag voelde als vakantie. De deuren en ramen open, de zon naar binnen en ik voelde de zin om weer eens een bananenbrood te bakken. Job en Olaf zetten hun eerste stapjes buiten en ik las mijn boek deze week huilend uit. Ik las ‘Stella’ van Takis Würger. Een roman; het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog.
Vrienden van ons hadden nog twee tuinstoeltjes staan, die wij eigenlijk wel konden gebruiken. Ik zie mezelf daar de komende week wel werken. Daarna de keuken in, want zondag is hapjesdag. “We zijn niet echt meer vegan op dit moment, he?”, hoor ik vanuit uit de kamer.
Zorg goed voor jezelf deze week. Dat kan met een goed boek, de zon op je gezicht of extra kaas bijvoorbeeld. Je verdient het allemaal.
♥
Geef een reactie