De ene dag lijk ik mijn weg wel gevonden te hebben in het thuisblijven, de andere dag voel ik me ongelofelijk sip. Ik probeer er een feestje van te maken, terwijl ik ook regelmatig huilend op de bank zit. Uiteindelijk komt er altijd weer een nieuwe dag, uiteindelijk gaat het altijd voorbij. Met een jarige moeder, genoeg zon op mijn gezicht, voldoende amandel-croissantjes en veel Disneyfilms is ook deze week toch weer snel voorbijgegaan.
♥ Maandag (Koningsdag)
Gister was ik de koningin van het bal, vandaag had ik een koninklijke kater. De restjes van het feest van gister – voor een vervroegd Koningsdagfeestje samen had ik het huis versierd en spelletjes bedacht – plakken nog aan de muren. Naast een klein aspirientje en een restje tompouce voor mezelf, ook antibiotica voor onze kat Job. Vanwege een ontstoken oor moet hij een kuurtje, dat met genoeg smeerworst gelukkig wel naar binnen gaat.
Bij ons is de verjaardag van de koning een beetje bijzaak, want mijn moeder was er eerder. Die is op deze dag jarig en werd 60 jaar! Dat hadden we ons natuurlijk wel anders voorgesteld, er stond namelijk een groot feest gepland. Als verrassing versierden mijn zus en tante midden in de nacht haar tuin en hadden we een video opgenomen waarin familie en vrienden haar alsnog konden feliciteren. Zodra het leven weer wat normale vormen aanneemt, neem ik mijn moeder en zus mee naar een chocoladeworkshop. Daar heb ik zin in; in die workshop, maar stiekem ook in het normale leven. Tussendoor proberen we vooral te genieten van de dingen die, met afstand, wél kunnen.
Brak zijn vind ik nooit zo erg. Het gebeurt me niet vaak, maar als ik me zo voel vind ik het luieren eigenlijk heel fijn. De rest van de dag hoeven we alleen maar te knuffelen met de katten in bed, kapsalon te eten en Disneyfilms te kijken. Terwijl we ijsjes eten.
♥ Dinsdag
Na een succesvolle, rustige boodschappenronde vroeg in de ochtend, stond Ikea voor de deur! Een nieuwe tunnel en nieuwe krabpallen voor de katten en een nieuw dienblad voor ons. Dat ontbijt op bed moeten we toch ergens kwijt.
Nu we elkaar niet meer wekelijks zien op kantoor is dat niet alleen een stuk minder gezellig, ook de vlog-camera wordt niet meer doorgeven. Ik heb het geluk in het bezit te zijn van een heel fijn autootje en zie het ook echt als een uitje om de camera te mogen vervoeren! Eerst even gezellig langs Irene en dan naar het groene Arnhem om nog even bij te kletsen met Lonneke. Het is een flinke rit en toch voel ik me erna best opgeladen.
Tijd voor pizza en daarna tijd voor een lekkere koek. Opgevolgd door mijn lievelingsmoment van de dag: de smeerworst-antibiotica- kuur. Job krijgt de pillen, Olaf profiteert mee van de smeerworst.
♥ Woensdag
Na een warm welkom op mijn fietszadel mag ik eindelijk weer op pad deze woensdag. Het koffiezaakje Tigershark – waar ik eerst elke woensdag stond – is open voor take-away-bakkies! En ik mag ook weer een paar uurtjes (uiterst schoon en veilig) koffiezetten. Ik heb er weer zin in!
Na veel koffies en veel schoonmaken nog even snel mijn gezichtje in de zon en in de rij voor de Albert Heijn. Hoe gaat dat nu bij jou? Wen jij ook een beetje aan de manier van boodschappen doen in deze tijd?
Het is weer gelukt een prima curry op tafel te krijgen en na The Incredibles en Jungle Book is het tijd voor The Incredibles 2. Als tegenhanger van het nieuws dat elke dag binnenkomt, neem ik mijn Disney Plus abonnement heel serieus.
♥ Donderdag
Koffie, ontbijt, aan het werk en tussendoor even wat frisse lucht vangen.
Het schoonmaken heb ik in deze dagen wel echt te pakken. Doordat ik toch alleen maar thuis werk, heb ik vaak de mogelijkheid om even iets te doen in huis. Wat tegelijkertijd ook een valkuil is, want ik erger me nu – voor het eerst in mijn leven – als het even niet gedaan is. Stofzuigen, dweilen, de was, tussendoor vast koken. Vandaag kwamen er strepen op de vloer, door de dweil of door mij. Dus ben ik er met de hand nog eens overheengegaan. Dat doe ik ook nooit meer… Merk jij dat je die lat voor jezelf ook wat hoger legt?
Tijdens het koken ging de bel. Oh. Mijn. God. “HEB JIJ DIT BESTELD!?” Maar nee, mijn vriend had niets besteld bij ‘Brownies per post’. Als we gezamenlijke post krijgen, wacht ik altijd tot hij er is om dit soort leuke momenten samen te delen. Dus eerst een bordje pasta, dan de chatavond beginnen en daarna eindelijk dat pakje openmaken!
Een lief cadeautje voor ons van een vriendin! Heerlijk! Ze smelten echt in je mond en zulke verrassingen kunnen je zo goed doen. Je ziet het; we waren blij, dankbaar en op het randje van extase.
♥ Vrijdag
De dag waarbij we normaal allemaal op kantoor werkten. Ik probeer elke vrijdagochtend iets meer aan mezelf te doen, alsof ik de deur uitga. Ik vind het een fijn ritueel en vaak werkt het ook positief op mijn stemming, behalve vandaag. Hoewel het heel leuk is dat Job eindelijk zelf op het hoogste bedje is gaan liggen – ik heb dit leuke systeem dus gelukkig niet voor niets bedacht – regent het, is het donker en voelt alles een beetje te veel vandaag.
Ik vind het altijd onwijs leuk om mijn collega’s op deze dag virtueel te zien. Om ‘samen’ aan het werk te gaan, dat maakt op deze dagen echt een verschil. Maar toch voel ik me minder goed. Ik had niet zo’n goede nacht en vind het lastig dat mei vandaag begonnen is, op een totaal andere manier dan ik graag had gewild. Ik heb gehuild, wat gesnackt en soms is het ook gewoon goed om een beetje mee te gaan met de dag. Ik klap mijn laptop dicht, schenk een Gin-Tonic in. En ga nog even naar buiten.
Buiten loop ik mijn hardlopende vriend tegemoet en bedenken we waar er eten besteld gaat worden deze avond. Het wordt Indonesisch, een rijsttafel voor twee. Heerlijk!
♥ Zaterdag
Een nieuw ritueel in het weekend is beginnen met een kleine wandeling. Wel een vrij specifieke wandeling; eerst langs Boulangerie Michel voor amandelcroissantjes en daarna langs mijn eigen koffiezaakje, voor een koffie to go.
Onder het genot van mijn croissant ga ik verder met lezen, ik vind Confettiregen van Splinter Chabot echt een ontzettend mooi boek. Het is grappig, soms verdrietig en omdat mijn stemming ongeveer hetzelfde is als gister, wordt er ook vandaag gehuild. Maar dat is oke.
Eindelijk weer een ‘Too Good To Go’- aanwinst van Vlaams Broodhuys. De vriezer kan weer gevuld worden.
Ik geniet van de restjes indo van gister en besluit dat het tijd is voor een nieuwe film. The Tourist. Ik word opnieuw verliefd op Angelina Jolie en val in slaap op de bank.
♥ Zondag
Gelukkig komt er altijd weer een nieuwe dag en dat is soms het enige dat nodig is. Ik ben beter opgestaan vandaag en begin enthousiast aan een ontbijt van zoete-aardappel pannenkoeken. Ik eet er altijd vijf los tijdens het koken en de laatste vier – of de mooiste vier – eindigen op mijn bord voor de foto.
Mijn vriend pot één van onze planten om, de katten willen een soepeler buiten-speel-beleid en ik ga weer op pad voor wat lekkers.
Nog even uitwaaien op het strand en snel de bruine bananen omtoveren tot bananenbrood, voor ze de keuken uitlopen.
Deze hele week voelt als boodschappen doen met te weinig tassen. Het is allemaal net te veel, gaat soms erg onhandig en ongemakkelijk, maar uiteindelijk komt het steeds ook wel weer goed. “Wil je niet liever Disney kijken vanavond?”, vraagt mijn vriend. “Ja, goed idee. Eerst Disney, daarna komt vanzelf een nieuwe week.”
Je mag voelen wat je voelt. Dat het in deze dagen allemaal wat heftiger is, is denk ik helemaal niet gek. Je mag huilen en je mag de hele dag Disney films kijken als je dat wilt. Zorg goed voor jezelf, ook komende week weer.
♥
Geef een reactie