Deze week begon ver van huis op de Veluwe en eindigde vertrouwd op de bank met een pizza. Ik had de beste tandartsafspraak van mijn leven en met alles wat deze week minder fijn was, leerde ik weer wat beter omgaan. In herhaling zit de kracht, toch? Leuk dat je mijn verhalen en foto’s wilt zien! Ik hoop dat je een fijne week tegemoet gaat.
♥ Maandag
Oh man, wat begon deze week fantastisch! Afgelopen weekend zijn we weg geweest en deze maandag werd ik nog wakker op de Veluwe. We hadden een huisje in Epe gehuurd voor een paar dagen en onze laatste dag hebben we het er nog flink van genomen. De natuur, de dieren en de rust; het is alles wat een mens soms nodig heeft. Alles valt van me af en ik kan opladen. Herken je dat? We maakten nog een lange boswandeling en strandde – veel langer dan gepland – op een fijn terras.
Dat fijne terras was bij restaurant de Ossenstal en daar hadden ze de beroemde ‘Ossenstalpannenkoek’. Mijn vriend en ik hadden stiekem al, op de tafels van andere gasten, een enorm gebubbelde plakkaat zien liggen. Dat moest hem zijn! Het is een beetje een kruising tussen een pannenkoek en een oliebol, heel bijzonder! Ik zou er niet speciaal voor naar Epe rijden vanuit Den Haag, maar het was zeker wel aan mij besteed die middag. Het was een heerlijke, nazomerse dag, waarbij de chocola zelfs in de airco geduwd moest worden om hem onderweg nog op te kunnen eten.
♥ Dinsdag
Weer een warme dag. Wat vaak op werkdagen wel betekent dat ik met de gordijnen dicht aan het werk ben. Ik blijf het een beetje sip vinden, maar het is echt beter te doen dan. Vandaag voel ik me een beetje belabberd, zonder dat ik echt weet waarom. Ik ben niet vooruit te branden in ieder geval…
Het scheelt dan wel om ‘s avonds nog even de deur uit te gaan. Dinsdagavond betekent pasta-avond bij moeders. Na de pasta kwam de zelfgebakken ‘twix’ uit de koelkast, kregen we nostalgische Sprinklins en toen ik – eenmaal in bed – naar rechts keek, was mijn dag toch nog best goed gekomen.
♥ Woensdag
Eigenlijk hoe elke dag begint; met stoffer en blik. Alsof de katten elke nacht een sjoelcompetitie houden met de grindkorrels. Onlangs kocht ik voor het eerst kattengras, omdat me dat zo leuk leuk voor Job en Olaf. Om een plantje te hebben waar ze wél iets mee mochten doen. Het begint wat te worden zag ik vandaag! Mijn vriend en ik zijn allebei een dagje vrij vandaag, dus tijd om koffie te drinken én meteen genoeg in te slaan voor thuis.
Helaas is het op zulke vrije dagen vaak ook tijd voor de klusjes die je had uitgesteld. In mijn geval is dat het wassen van de auto. Het is meestal een rijdend vuilniswagentje, waar ik helemaal content mee ben. Maar als het eenmaal gedaan is en je zit als een klein meisje weer je ogen uit te kijken in de wasstraat, is het ook wel weer fijn.
Die avond hadden we afgesproken bij mijn schoonouders. Lekker eten, bijkletsen en knuffelen met hun katten. Nog heel eventjes een beetje zomer, please?
♥ Donderdag
Wat een horrornacht heb ik achter de rug. Huilend werd ik vanmorgen wakker uit een nachtmerrie en eerlijk gezegd heeft dat gevoel de halve dag nog een beetje in mijn lichaam gezeten. Ik weet verstandelijk dat er niets is en begrijp soms ook waar de dromen vandaan komen, maar toch moet je dan nog even dealen met dat gevoel. Ik neem me voor om een hele rustige ochtend te hebben.
Gelukkig verloopt de dag ook gewoon rustig. Hoewel ik totaal geen zin had in mijn tandartsafspraak die dag, heeft het wel mijn hele dag gemaakt. Er was best vaak iets aan de hand met mijn gebit. Gevoelig tandvlees, gaatjes en ooit een wortelkanaalbehandeling. Ik schaamde me hier ook voor. Verzorg ik mezelf zo slecht? Komt dit door mijn eetstoornis? Heb ik het nu voorgoed verpest en heb ik blijvende schade?
Ik ben dit pas sinds kort als nog serieuzere zelfzorg gaan zien. De verschillende soorten flosdraad zijn niet aan te slepen thuis en ik moet bekennen dat ik er ‘s avonds vaak geen zin in heb. Vandaag heeft het zich eindelijk uitbetaald. Alles was nu goed en rustig. Hoe klein en nutteloos het ook lijkt, elk stapje dat je vandaag zet kan over een jaar een verschil maken. Iets wat ik vandaag nog eens extra bevestigd kreeg.
♥ Vrijdag
We mogen weer naar Leiden en eerlijk gezegd is dat voor mij, met al dat thuiswerken, echt een verademing! Samen aan het werk, net iets te veel kletsen tussendoor en lekker buiten lunchen nu het nog kan. Eindelijk kon ik ook onze Tony’s Chocolonely Unlimited proeven! Benieuwd hoe die smaakt? Hier kun je de video terugkijken!
Na een productieve werkdag op vrijdag kan ik ook echt uitkijken naar de avond die erop volgt. Ik maak een gin-tonic en bestel een tas sushi voor mezelf. Serie erbij en beentjes omhoog.
♥ Zaterdag
Op het stofzuigen na, wilde ik vooral een hele ontspannen zaterdagochtend. Koffie in de zon en verder veel hangen met de katten op de bank. Die middag stond er namelijk iets heel leuks en actiefs op de planning en ik wilde de activiteit vooral niet overdrijven dit weekend.
De cirkel is in deze photo blogs altijd een beetje rond voor mijn gevoel. In deze blog kon je eerder lezen hoe ik ging beachvolleyballen met vrienden. Omdat we het zo leuk vonden, hebben we deze nieuwe traditie meteen voortgezet. Dit keer wel op een echte beach! Opnieuw een stralende dag vol hapjes, drankjes en zand in mijn haar.
Na afloop hadden we een ‘Cook It Yourself BBQ’ gereserveerd. Op de tafel kreeg je allemaal een eigen, kleine barbecue, waarop je alles zelf klaar kon maken. Wat een fijne avond!
♥ Zondag
Een beetje moe word ik wakker, hoewel ik toch een lange nacht heb gemaakt. En ik blijf moe die dag, merk ik. Vandaag neem ik een proud-dagje over, dus probeer ik gedurende de dag rustig aan het werk te gaan en genoegen te nemen met ‘genoeg’. Het is een zondag zoals ik hem van mezelf wel gewend ben, met een neutraal-Zwitserland-gevoel. Soms voelt het onzinnig om in dit soort blogs vaak hetzelfde te schrijven, maar dit zijn natuurlijk ook momenten en gevoelens die regelmatig terugkomen.
Die herhalingen zorgen er soms voor dat je kunt denken dat je niet vooruit komt of dat er nooit iets verandert. Maar laatst las ik dat je leven misschien niet in cirkels gaat, maar als een spiraal. Een spiraal omhoog. Je komt inderdaad de hele tijd dezelfde dingen tegen, dingen herhalen zich, maar je hebt er wel weer een ronde opzitten. Je bent ondertussen wel verder gekomen en ik merk dat ik ‘beter’ word in het voelen van bepaalde – minder fijne – gevoelens. Oh dit ken ik, dit gaat ook weer weg! Dat geeft vertrouwen.
Ik sluit de dag af met een avondje chatten, maar niet zonder pizza natuurlijk. Ik wil best opbiechten dat ik zin had in een een hele specifieke combinatie van ingrediënten op mijn pizza, die niet op de menukaart stond, maar waar ik wel even over gebeld heb. Er is altijd meer mogelijk dan je denkt!
Voordat Olaf ermee vandoor gaat, geniet ik van mijn tiramisu. Op naar een nieuwe week!
♥
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie