De week van Irene – photo blog 28

Nederland is in de greep van het coronavirus. Het is een gekke tijd. Geen enkele afspraak ging door deze week en ook het Proud-kantoor bleef leeg. Gelukkig kunnen wij gemakkelijk vanuit huis werken, daar ben ik best dankbaar voor. Ik schipper tussen mijn eigen huis en dat van mijn vriend en besluit aan het eind van de week m’n moeder te bezoeken. Ik doe mijn best om positief te blijven en de maatregelen serieus te nemen. 

Maandag

In schril contrast met het virus, was afgelopen week ook een zonnige week waarin we al een beetje van de lente mochten proeven. Omdat ik geen afspraken had waar ik voor naar buiten moest, besloot ik zelf momenten te creëren om een frisse neus te halen. Dat doet me namelijk goed. Wel met een gepaste afstand van de mensen om mij heen. Al merk ik dat niet iedereen altijd evenveel afstand van mij houdt, dat vind ik heel storend. Ik probeer me niet gek te laten maken en deze situaties te mijden!

Ook binnen in mijn huis werd de lente zichtbaar. Ik spotte een aantal nieuwe blaadjes aan m’n planten en ook heb ik wat stekjes gemaakt.

‘s Avonds kroop ik lekker bij mijn vriend op de bank met een Tony’s reep en een kop thee. 

Dinsdag

In de ochtend werkte ik bij mijn vriend thuis. In de tussentijd was hij ook lekker met z’n plantjes in de weer. We hebben ineens meer tijd voor elkaar nu alle afspraken niet door kunnen gaan. De reden is niet leuk, maar het is wel gezellig.

In de middag fietste ik terug naar mijn eigen huis om daar verder te werken. Zo was ik meteen even buiten geweest. Wel goed je handen wassen tussendoor! 

Na werk besloot ik een strandwandeling te maken. Op dinsdag was het nog rustig op het strand. Ik ben overigens echt geschrokken van de nieuwsberichten die ik later – in het weekend – las! Het scheen afgelopen weekend ontzettend druk te zijn geweest op de stranden en in de parken. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik was afgelopen weekend niet meer in Den Haag, dat zal je later wel lezen, maar ben blij dat ik begin vorige week nog rustig op het strand heb kunnen wandelen. En wat een mooie avond was het!

Woensdag

Na een halve dag werken ben ik in de namiddag weer naar het strand gegaan. Het viel me toen wel op dat het iets drukker was dan normaal, maar nog altijd niet te druk. Je kon gemakkelijk een heel eind uit elkaar lopen. 

Daarna ben ik even boodschappen gaan doen, dat vond ik wat minder fijn. De spanning van de mensen om mij heen was voelbaar en ook ik was echt niet op mijn gemak. Gewapend met mijn vanilla-fugde-caramel handsanitizer – haha – heb ik mijn boodschapjes gedaan en ook wat producten ingeslagen die wat langer houdbaar zijn. Nee, geen tien pakken toiletpapier of twintig pakken rijst (al was er niet eens rijst meer – dat benoem ik, want ik voel wel een beetje plaatsvervangende ‘hamsterschaamte’).

In de avond was ik weer bij m’n vriend. Hij had lekker gekookt. Toen hij doorhad dat ik een foto maakte, kon hij het niet laten om even te klieren. ♥

Donderdag

Ik begon de dag met een yogales van Yoga with Adriene. Daarna op de fiets naar huis om te werken. Zo heb ik toch een beetje het gevoel dat ik ‘naar werk’ ga. Ik ben al goed geworden in de verkeerslicht-knopjes indrukken met m’n ellebogen. 

Na werk fietste ik weer terug naar het huis van m’n vriend. Bijna alsof ik écht op kantoor ben geweest. De bank en het dekentje wachtten me al op. Ook had mijn vriend een kaasplankje klaargezet en keken we John Wick 3. Ik ben echt gek op de John Wick films. Zo maken we er samen het beste van!

Vrijdag

In de ochtend sprak ik mijn Proud2Bme collega’s via Skype. Wat een uitvinding he, dat dit zo makkelijk kan? Het was fijn om iedereen even te zien. Verder verdeelde ik de dag weer over twee werkplekken. Op die manier kon ik in de middag even naar buiten. Het is niet zo dat ik veel kilometers heb gemaakt op de fiets, maar ik geniet intens van die momentjes buiten. Meer dan ooit besef ik hoe goed frisse lucht voor me is.

Nog even een yoga video to fill my cup. Daarna kwam een mijn broertje me met de auto ophalen om naar mijn moeder te gaan. 

Zaterdag

Het advies is natuurlijk om sociale situaties te mijden. Dat lijkt in contrast te staan met het bezoeken van je moeder, maar we hebben het hier goed over gehad. Mijn moeder woont heel afgelegen in een vrijstaand huis en ziet bijna geen mensen. Doet ze dat wel – haar buren bijvoorbeeld – dan houd ze gepaste afstand. Mijn broertje en ik hebben de afgelopen week ook de richtlijnen in acht genomen. Bovendien had geen van ons klachten en we voelen ons allemaal sterk en gezond. Het voelde juist ontzettend fijn en veilig om daar te zijn. 

Het was ook prachtig weer afgelopen weekend. Hoewel ik in de krant las dat het heel druk was in natuurgebieden, merkten wij daar weinig van. Het was juist heel stil in de bossen. Daarom konden we heerlijk naar buiten met de paarden en het zonnetje in ons gezicht.

Terwijl de zon onderging, zaten we nog even in de tuin met uitzicht op de grazende paarden. Het coronavirus voelde toen even heel ver weg.

Zondag

Het lijkt allemaal fijn en zonnig; dat was het ook! Ik heb twee heerlijke dagen gehad bij m’n moeder, maar ik ben ook erg geraakt door alles wat er op dit moment in de wereld speelt. Emotioneel word ik flink heen en weer geslingerd. Van kalm en zeker, naar bang en boos. De mooie horoscoop die ik zondagochtend kreeg, deed me erg goed. Het hielp me herinneren om meer in het moment te leven en me op de fijne dingen te richten. Die keuze heb ik en dat voelde ik op dat moment erg sterk, iets wat ik meer mee wil nemen en wat voor meer mensen fijn kan zijn. Daarom wil ik hem graag met jullie delen!

Ook bij m’n moeder houd ik m’n GTST- en ontbijtmomentje er graag in.

Vandaag trokken we er weer met de paarden op uit. Ik heb hier zó van genoten. Zaterdag stond er nog een koude wind, maar op zondag was deze helemaal gaan liggen. Dat maakte het zonnetje aangenaam warm. 

Later op de middag reden m’n broertje en ik weer terug naar Den Haag. Thuis draaide ik nog een wasje en ben toen bekaf in slaap gevallen. Er komen op het moment zo veel indrukken op me af dat ik daar ook erg moe van word. Bij m’n moeder lag ik ook steeds vroeg te slapen. Als mijn lichaam dat aangeeft, luister ik daar naar!

Het is voor veel mensen een gekke week geweest. Toch hoop ik dat het je lukt om op de fijne dingen te richten. Het is niet erg om te huilen, je eenzaam, bang of boos te voelen. Ik voel dat zelf ook. Dat hoort erbij. Toch hoop dat ik dat ik met m’n plog wat lichtpuntjes heb laten zien die ik zelf ook – binnen de richtlijnen – bewust probeer op te zoeken. Zorg goed voor jezelf en voor elkaar! ♥

Liefs,
Irene

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

14 reacties op “De week van Irene – photo blog 28”

  1. Fijn om je vrolijke blog te zien irene 🙂 neem je rust en blijf gezond!
    Dankzij jou begin ik trouwens sinds een paar dagen de ochtend met yoga with adriene, super lekkere start van de dag 😀

    1. Wat leuk om te lezen! Fijn is ze hè ♥

  2. Klinkt ondanks alles toch wel als een fijne week. Wat leuk handsanitizer! Waar heb je die gekocht?
    En een fijne nieuwe week gewenst.

    1. Een hele tijd geleden al bij de Action 🙂

  3. Hoe ik ook altijd geniet van je blogs, al je input en inspiratie die je bent voor mij ( en voor velen), hoop ik echt dat mensen deze blog niet als voorbeeld zien…
    Hoeveel verpleegkundigen moeten nog " roepen" blijf thuis als je er niet uit hoeft.
    Spring rondjes in je tuin. Bestel een boksbal, maar mensen…blijf thuis. Verschuil niet achter: gepaste afstand etc….het kan wel…etc…wij werken door. Blijf ajb gewoon thuis♥️

    1. Hoi Mirjam,

      Laat me beginnen je te bedanken voor je werk. Ik heb zelf weliswaar geen direct patiëntencontact, maar het zijn drukke tijden en mensen als jij zijn nodig.
      Daarom snap ik je opmerking.
      Toch zou ik je willen vragen na te denken vanuit een ander perspectief. Want nee, misschien was het niet voor werk, boodschappen of het uitlaten van de hond, maar dat betekent niet dat het niet nodig was om eruit te gaan. Het is mentaal een zware tijd voor veel mensen, zeker voor diegenen die normaal vertrouwen op een vast dagelijks ritme, dat nu is verdwenen. Ja, dan is het beter om in de tuin te blijven of in huis te sporten, maar dat is niet altijd voldoende.

      Ze heeft niets gedaan dat tegen de regels is, dus laten we elkaar alsjeblieft respecteren. Het is al zwaar genoeg.

      1. Hi,
        Dankjewel voor je reactie. Bedankt voor je verduidelijking.
        Maar hoe ik je ook wil begrijpen, het lukt mij niet en dat is wellicht mijn tekortkoming.
        Zelf heb ik een eetstoornis en zijn " mijn" producten weg en kan ik niet bewegen wat ik nu wil, maar ik zoek manieren binnenshuis/ tuin.
        Wellicht is het mijn angst meer dat ik het ergens oploop en mijn cliënten besmet met alle gevolgen van dien.
        Dus misschien is het daarin ook mijn tekortkoming/ tunnelvisie dat ik het bij anderen simpelweg niet begrijp..

  4. Ik ben zo blij dat jij ook je moeder hebt opgezocht. Ik word zo onzeker van alle berichten. Ook ik ben nu bij mijn ouders. Ik ben er enorm van opgeknapt. Als student kan het ook behoorlijk eenzaam zijn deze tijden. In je eentje op één kamer zitten met je gedachten is niet makkelijk. Ik ben blij dat ik mijn ouders nog kan zien. Met andere mensen ben ik heel selectief en streng in de regels en hoop op deze manier wat te kunnen blijven schipperen tussen mijn ouders en mijn kamer. Maar onzekerheid blijft toch wat. In deze onzekere tijden vind ik het soms lastig om een balans te vinden tussen jezelf zorgen en zorgen voor een ander.

  5. Mooi dank voor het delen!××

  6. Leuke blog! ik ga ook nog naar buiten, wandelen in het bos om ik dat fijn vind.

  7. Hey wat een fijne blog weer Irene.

  8. Fijne blog.!
    Het is een moeilijke tijd, maar je ziet ook wat er eigenlijk WEL allemaal mogelijk is als het echt moet. Ik wou dat DAT hierna overbleef. Dan zouden wij de aarde misschien toch wel kunnen redden en mooier maken met elkaar.
    Ik heb mijzelf apart gehouden van mensen om mijn moeder toch te kunnen bezoeken die heel kwetsbaar is. Ik voel mij ook heel emotioneel, het is zwaar, maar iedereen leert hier hoop ik van wat hij of zij nodig heeft om met alles om te gaan, en er ook beter uit te komen, sterker, wijzer, anders….wat het ook zijn mag.
    Ik hoop en bid dat het goed mag komen voor de mensen die vechten en voor ons allemaal.
    In ieder geval geniet ik nu extra van het voorjaar en alles wat weer roept dat er nieuw leven mogelijk is en een nieuw begin ❤️

  9. ik heb ook een smilebeker maar dan met een vrolijk gezicht er op! leuk zijn die he?

  10. handsanitiser is onzin, is anti bacterieel, werkt niet bij een virus

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *