Mijn 40ste photo blog alweer! Voel ik intussen al aan als Proud-meubilair? Ik weet nog heel goed dat ik net nieuw was. Ik hoop dat mijn photo blogs tot dusver een inspiratiebron zijn geweest of dat het gewoon leuk was om te lezen en kijken hoe mijn weken er uitzagen. Ik hoop dat mijn photo blogs ook laten zien hoe mijn identiteit zich ontwikkelt. Hoe los dat is komen te staan van de eetstoornis die ik vroeger had en destijds niet weg kon denken van de persoon die ik was. Dat was voor mij – en is voor velen anderen – nog best een hele uitdaging! Ook deze week heb ik weer bijgehouden wat mij bezig heeft gehouden. Van eetmomentjes tot dagelijkse bezigheden in een eetstoornisvrij leven. En van een gezonde kritische blik tot gezellig samen muziek maken.
♥ Maandag
De week begon met een wat onoplettende start, haha, oeps. Zó knapperig hoef ik mijn brood nou ook weer niet. Gelukkig kan er zo weer een nieuwe boterham in de oven. Ik ben gek op brood met kaas en gebakken ei de laatste tijd.
Drip, drap, drop. Het was een dag vol druppels en smeltende sneeuwhopen. Het einde van een week vol sneeuwpret kondigde zich aan en de hele tijd had ik het liedje van de Disneyfilm Bambi in m’n hoofd.
Ik heb echt van de sneeuw genoten, maar zo een weekje vond ik eigenlijk perfect. Het kwam snel, het lag mooi en dooide ook weer binnen een mum van tijd. Een weekje sneeuwvakantie. Nu ben ik wel klaar voor warmer weer. Ik heb ook echt zin om m’n zomerkleding weer te dragen. Zo heeft elk seizoen weer iets. Ik kan niet kiezen, maar heb jij een favoriet seizoen?
Verder is vandaag een ‘klassiek mid-covid thuiswerkdagje’. Een Zoommeeting, een wandeling, een beetje yoga, wat tekenen. Ik kan deze dagen prima invullen; een kwaliteit van een introvert? Ik gooi er ook nog even een wasje in, is dat ook weer gedaan.
♥ Dinsdag
‘s Ochtends ren ik naar de thermostaat. Verwarming aan, laptop pakken, terug in bed. Ik kijk wel even GTST onder de dekens tot het huis een beetje is opgewarmd. In theorie was het minder koud dan de dagen hiervoor, maar in de praktijk vond ik dit toch even lekker.
Naast een dagje werken bakte ik nieuwe lading granola. Ik gebruik een recept met pindakaas, honing en kokosolie. Ken jij nog een lekker granola recept?
‘s Avonds schuif ik met Netflix op de achtergrond weer achter mijn bureau. De schets van gisteren werk ik uit met waterverf. Ik gebruik een lightpad om m’n schets over te trekken vanuit mijn schetsboek op een aquarelpapier.
Herken je haar? Het is Debbie Jellinsky uit de film Addams Family Values (1993). Ik besef dat je deze tekening heel knap gemaakt kan vinden – ik vind sommige stukken goed gelukt en merk veel vooruitgang in mijn schilderen de afgelopen weken – toch ben ik zelf niet helemaal te tevreden over deze. Maar het is gezond kritisch en doet verder totaal niet af aan mijn zelfbeeld; wat het vroeger wel kon doen. Ik heb juist zin om haar nog een keer te schilderen!
♥ Woensdag
Het is dat het een photo blog is en geen sound blog, maar ik hoorde zo veel vogels deze ochtend! Ik had echt al een beetje lentekriebels en het weekend moest nog komen, haha. Maar ‘t is toch lekker wakker worden.
In de middag waren m’n vriend en ik samen thuis. Even wat quality time, thee drinken en samen koken. Fijne dingen.
Na weer een avondje werken, plak ik nog wat inspiratie voor de tekening van Debbie in mijn schetsboek. Lucas David is een enorme inspiratiebron voor mij op het moment. Zijn werk is erg donker en een beetje creepy, daar moet je van houden en ik doe dat heel erg. Houd jij ook van kunst? Wat vind jij mooi of gaaf om te zien? Schilderijen van oude meesters vind ik ook prachtig! Hoe meer drama, hoe beter! Op het doek dan, hè. In mijn eigen leven is het helemaal prima zo. 😉
♥ Donderdag
Op donderdag ben ik altijd een ochtendje vrij.
Even een frisse neus halen, een beetje opruimen thuis (moet ook gebeuren) en lekker verder m’n nieuwe tekening.
Een andere kunstenaar die ik graag volg is Puck Rietveld. Niet alleen om haar werk, maar ook om wat ze daarnaast op haar Instagram plaatst. In haar posts en stories is ze rauw in haar emoties en deelt ze ook wel eens over mentale gezondheid en lichaamsbeeld. Daarnaast motiveert ze mij erg om te blijven creëren, ook – of juist – als iets niet perfect is, maar ook om los te laten als dat even beter/nodig is. Je moet immers ook kunnen opladen. Een hele fijne mentaliteit.
De avond was voor het nieuwe seizoen van Outlander. Yesss eindelijk! Er zijn overigens zat momenten op de dag dat ik lekker niks doe of iets op tv of YouTube aan het kijken ben (of de afwas, de was, opruimen etc). Ik vind het alleen niet zo boeiend om daar allemaal foto’s van te maken. En dat betekent niet dat ik het leven of mezelf dan niet boeiend vind. Ik vind dat juist fijn en ik laad er weer een beetje van op. Vroeger was dat wel anders. Toen kon ik helemaal niet zo goed met ‘leegte’ omgaan. Daarover schrijf ik in de blog ‘Leegte vullen met eetbuien‘. Het is goed om te beseffen dat ik ook niet de hele tijd productief of actief bezig ben, want ik kan me voorstellen dat dat soms wel zo kan lijken. Dat kan inspireren, maar ook negatief vergelijkingsmateriaal zijn denk ik. Daarom een beetje nuance!
♥ Vrijdag
Dat ik elke doordeweekse dag voor Proud2Bme werk, deel ik vaak niet zo letterlijk in m’n blog. Maar het is een natuurlijk ook een groot onderdeel uit mijn leven en ik vind m’n werk ontzettend fijn om te doen.
‘s Avonds maak ik de tekening af! Blij mee!
♥ Zaterdag
Het was echt een tijd geleden dat ik op m’n basgitaar had gespeeld. Ik had niet zo veel motivatie, omdat we toch niet echt met de band kunnen oefenen vanwege de maatregelen. Ik mis het zo! Maar vandaag kon ik wel met een bandlid afspreken om samen even te spelen. Zo fijn en gezellig! Ik kan niet wachten tot we weer wat meer bewegingsruimte hebben.
Als jij ook merkt dat je wat minder gemotiveerd bent in een tijd waarin je zo beperkt wordt: het is niet gek! Zelfs al hebben de maatregelen geen direct of drastisch effect op je leven, toch kan je de algehele sfeer voelen in je zijn. Lees ook eens de blog ‘Coronavirus; niet perfect de crisis door‘. Wees niet te streng voor jezelf en geniet waar het wel kan. Niet alles hoeft een prestatie te zijn, juist die lichtpuntjes geven een belangrijke betekenis aan je leven. Voor jezelf zorgen staat op de eerste plek. Vanuit daar kunnen dingen groeien.
♥ Zondag
Het is inmiddels een gewoonte geworden om in het weekend naar het strand te gaan. En dat met een heerlijk zonnetje en een temperatuur van welgeteld 17 graden! Wat zei ik nou over die lentekriebels? Hmmmm.
Thuis nog even extra goed schoongemaakt en opgeruimd samen met mijn vriend. Een voorjaarschoonmaak? Oké, oké. Ik voel hem wel echt hè, haha. Daarna op de bank ploffen en WIDM terugkijken. Ik verdenk Rocky.
Het was weer een weekje zoals je hem van mij kent, denk ik. Het is in ieder geval wel hoe ik mezelf ken. Het is echt wat mij mij maakt op het moment. Ik zeg op het moment, omdat ik ook wel merk dat mijn bezigheden en wat ik leuk vind met de tijd kunnen verschillen. Toch maakt het mij nu mij. Daarover schreef ik ook in de blog ‘Weet ik eigenlijk wel wie ik ben?‘. Identiteit kan best een lastig thema zijn als je worstelt met een eetstoornis. Via deze link kan je nog meer blogs vinden die we over identiteit geschreven hebben. Ik ben ook benieuwd naar wat jou jou maakt (en wat niet de eetstoornis is). Hoe komt dat tot uiting in jouw weken? Het is waardevol om dat niet uit het oog te verliezen.
♥
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie