De week van Irene – photo blog 52

Geloof het of niet, maar ik zat niet gigalekker in mijn vel de afgelopen maanden. Niet per se slecht, met veel interesses, dingen waar ik van geniet en zelfs grote pieken, maar soms ineens overvallen door een gevoel van onzekerheid, onmacht, hopeloosheid, imposter syndroom. Kan ik dit wel echt? Is het wel goed genoeg? Of ga ik binnenkort door de mand vallen? Ik besloot een dagboek bij te houden. Om te reflecteren, om van me af te schrijven, om tastbaar te maken waar ik trots op en blij mee ben. Het is cliché, maar het doet me zó goed. En ja, tussen de regels en mooie plaatjes door zit ik nog steeds meer op mijn telefoon dan me lief is, kan ik me storen aan anderen en aan mezelf, ben ik moe of heb ik geen motivatie, ben ik onzeker of lukken dingen niet zoals ik hoop, maar dat mag er zijn en er is zo zo veel meer. Dat deel ik graag met je in deze photo blog. De mooie momenten, maar soms ook de stille momenten, momenten van acceptatie. En ik hoop dat jij ze ook ziet in jouw dagen. De lichtpuntjes en dat wat gewoon oké is, dat wat mag zijn. Veel lees- en kijkplezier! 

Maandag

De Kleine Boodschap-afleveringen waarin top-lijstjes van de hosts worden besproken, vind ik het allerleukst. Dus ik heb geluk vanochtend tijdens mijn rondje boodschappen doen voor de werkdag begint. Deze afleveringen nemen je echt weer even mee in de Efteling-attracties en het is leuk om te horen wat en hoe een ander dat ervaart.

Het blijkt een super zonnige dag, yes, naar buiten met m’n surfskate. Dit heb ik heel erg gemist de afgelopen tijd. Buiten skaten langs de boulevard, is voor mij een ultiem gevoel van vrijheid en ontspanning. 

In de tram vind ik altijd de rust om in mijn dagboek te schrijven, daar ben ik eind 2021 sinds een hele lange tijd weer mee begonnen. Het brengt me een stukje rust en reflectie. Ik merk dat het goed is voor mijn ontwikkeling, zelfvertrouwen en dankbaarheid – waar geloof het of niet, behoefte aan was – ook kan ik niet wachten om het tien jaar later terug te lezen. 

In de avond kruip ik weer achter m’n laptop met de vrijwilligers om de chats te begeleiden en op het forum te werken. We hebben weer waardevolle dingen besproken en het kan ook echt gezellig zijn. Je bent welkom! 

Dinsdag

De lucht vanochtend, zó mooi!

Het eerste wat ik doe als ik op kantoor kom is een cappuccino pakken en eigenlijk heb ik ook altijd meteen trek in een tussendoortje. Deze LiGa-reep is een favoriet. 

Het is weer begonnen! Wie… Is… De Mol?! Vanavond kijk ik de aflevering terug bij een vriendin. Kijk jij ook? Ik verdenk Kim Lian, Fresia en Arno. Maar Sahil vertrouw ik ook niet helemaal. Ik denk in ieder geval niet dat Thomas of Everon de mol is.

Woensdag 

Slapen tot kwart voor negen en werken om negen uur. 

Twee plaatjes die ik mooi vond vandaag:

 

Toen ik weer wat boodschapjes ging doen na werk, vond ik dit ook mooi:

Hoe het met mijn lockdownplannen gaat? Inmiddels ben ik bij deel 5 van Harry Potter!

Donderdag 

Vandaag sta ik wel op tijd op, zodat ik iets aan mijn ochtend heb voor de werkdag begint. Dat ik de avond ervoor niet laat thuis kwam, maakt daarin natuurlijk alles uit. Het is geven en nemen wat dat betreft, dus de dag ervoor was het zeker waard, maar ochtenden als deze vind ik toch fijner! 

In tegenstelling tot gisteren had ik vandaag na werk zin in van alles en alles tegelijk. Dat kan niet, maar in vijf uur tijd, kan je toch een hoop doen. Althans, het voelde niet als veel, maar als precies goed, van alles een beetje.

Na werk speel ik een half uurtje op m’n basgitaar, maak ik een simpele, maar lekkere maaltijd voor mezelf klaar en hop ik daarna op mijn surfskate om vriend in z’n studio te bezoeken.

Daar wissel ik van skateboard om ollies en shove-its te oefenen. Ik drink een biertje, maak een praatje, schrijf een pagina in mijn dagboek en lees een paar bladzijdes van m’n nieuwe boek. Normaal gesproken lees ik graag romans, spannende en meeslepende verhalen, maar ik was erg benieuwd naar dit boek dat me aangeraden werd in de themachat over ad(h)d. Veel herkenbare dingen en het leest heerlijk weg. Dank voor de goede tip! 

Vrijdag

Mijn vrije dag en ik heb een creatieve activiteit voor mezelf bedacht. Je hebt me eerder een skateboard zien beschilderen, maar deze heeft een speciaal doel. Over een tijdje gaan we een videoclip opnemen met de band en daarvoor maak ik nu een skateboard met ons logo erop. Dat leek me cool! En ik vind het een heerlijk klusje om te doen.

Droog weer, vrije middag. Mijn vriendinnen hebben hetzelfde plan als ik: naar buiten en onze boards mee. We treffen elkaar op de boulevard! Love, love, love! 

Zaterdag

Mijn fiets is er klaar mee. “Dat ding valt uit elkaar. Je bent meer kwijt aan het steeds repareren van je fiets, dan aan het kopen van een nieuw tweedehandsje!”, zegt m’n vriend. Ik vertrouw hem altijd honderd procent met dit soort dingen en samen speuren we Marktplaats af naar een degelijke fiets. Vandaag haal ik hem op! Wat kan een mens blij zijn met een nieuwe fiets, haha!

“De klimhal is weer open he!?” Ik krijg een berichtje op m’n telefoon en antwoord: “Ja, laten we binnenkort gaan, maar vandaag niet. Ik heb zo veel geskate deze week, mijn benen moeten even bijkomen.” En ik heb eigenlijk ook wel zin in een dagje chillen met m’n vriend. Lekker samen op de bank, tv kijken, gesprekken voeren, frisse neus halen, boodschappen doen, een nieuw recept uitproberen, boek lezen. Even bijtanken. 

Zondag

Ik neem me voor om verder te werken aan mijn skateboard deck, maar ik merk dat ik niet in een rustige of gefocuste bui ben hiervoor, waardoor het alleen maar frustrerend is. Change of plans! Dit komt later wel weer.

Ik raap mezelf bij elkaar en besluit (op mijn nieuwe fiets ) naar het centrum te fietsen. Daar haal ik siroop voor mijn nieuwe favoriete drankje, waarover meer in de eerstvolgende receptenblog. Ook wil ik mijn zilverkleurige neusring al een tijdje wisselen voor een goudkleurige, bij deze.

Leftover pasta als lunch, legging inwisselen voor een spijkerbroek en dan is het tijd voor het volgende dagdeel. “Je mag weer oefenen met je bandje,” zei Rutte vrijdag, tot grote ergernis van vele muzikanten. ‘Je bandje?’, haha. Hoe dan ook, dat hoef je ons geen twee keer te vertellen. En wat zijn we lekker bezig, dat mag wel gezegd worden! We gaan leuke dingen uitbrengen dit jaar, wacht maar af!

Ik twijfel een beetje of mijn intro niet een beetje te heftig overkomt, maar dat laat ik aan de lezer. Ik ben van plan om hier nog wel een blog over te schrijven en er wat dieper op in te gaan. Over hoe alles op papier goed kan zijn, maar hoe je soms ineens kan worden overvallen door het gevoel dat het allemaal een zeepbel is, die zo lek geprikt kan worden. En waarom dat dan is, in ieder geval voor mij. Nogmaals, het gaat goed met mij en het ging ook niet slecht, maar ineens kwamen er dingen bovendrijven, waar ik blijkbaar nog iets in had te leren en ontwikkelen. Misschien wel juist omdat er zo veel dingen goed gaan! Ik denk dat dit juist heel erg goed en positief voor me is (geweest). En nee, het leven is niet zo maakbaar dat het perfect kan worden, dat hoeft ook niet. Maar daar kan je wel steeds meer rust en mildheid in leren vinden. En bovenal dankbaarheid en trots, voor alles dat er wel is. Ik ben daar blij mee en ook met mezelf. Dat gun ik jou ook! Laat gerust een reactie achter met jouw ervaringen, gedachtes of wat je ook maar kwijt zou willen. Veel liefs, Irene. 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

11 reacties op “De week van Irene – photo blog 52”

  1. je inleiding is zeker niet heftig ofzo hoor. Ik vind het dapper dat je zoiets deelt en ik kan alleen maar beamen (wat een woord haha) dat het niet gek of raar is hoe je je voelt
    cool van het skaten. btw ik ben ook bezig met ollie (ofja niet meer lol) maar heb nu wel zin om nog eens te oefenen. Het is echt wel super moeilijk. Het ziet er bij mij niet uit 😉

    Ik zou ook wel graag eens naar een skatepark willen. Op het dorp hebben ze er eentje, maar ik durf niet te gaan, omdat ik rotslecht ben en daar dan niemand ken.

    echt een mooie blog. je kan super mooie foto’s maken. en ik maak lelijke zinnen whaha

  2. Leuke blog/plog zo met de foto’s 🙂 denk dat jouw intro qua inhoud heel normaal is. Dat er dus ups & downs in het leven zijn en dat er ook onzekerheid is die je niet per se meteen helemaal "lam" slaat, maar er wel is. Volgens mij bestaat het voor mensen praktisch niet: geen onzekerheid voelen. De een voelt het vast meer dan de ander, en, de een wordt er meer door belemmerd dan de ander. Maar geen onzekerheid kennen? Lijkt me heel lastig.

    Enige wat ik misschien zou verwachten o.b.v. de intro is ook in de blog zelf misschien een paar zinnen over hetgeen wat je in de intro introduceert. Waarbij het "negatieve" niet gebalanceerd hoeft te worden door een positieve opmerking.

  3. lieve Irene,

    wat een mooie helpende blog weer van jou. Ik vind die van jou altijd heel fijn, omdat je deelt niet alleen deelt wat je ALLEMAAL doet aan acitiviteiten, maar ook fotootjes laat zien van wat je eet, zonder te veel details en ook dat je open bent over hoe je je voelt. Ik schrok even van het begin en dacht meteen: OEI, die heeft het niet meer naar haar zin bij Proud, maar las later dat er gewoon andere dingen spelen.

    Miss ook door al dat corona gedoe dat jullie steeds moesten schakelen in wat je kon doen qua werk en qua acitviteiten buiten werk om. AL die prikkels en soms ook lastige positief te blijven!
    Heerlijk dat je weer kon skaten, want gun dat je ook! Gaaf ook hoe je je board aan het pimpen bent met het logo van de band! Haha, bandje idd, maar moest wel aan jullie denken bij de persco, wnat dacht gelijk: AH< Irene maar weer repeteren! Nu de theaters en concertzalen nog open he, dat jullie optreden straks ook weer door mogen gaan!

    liefs van mij!

  4. ik hoop dat het binnenkort allemaal weer wat beter lukt enzo. leuke blog met veel mooie fotos!
    zorg goed voor jezelf irene.

  5. Je hoeft niet te twijfelen, lieve Irene, dat is het leven eerlijk delen. Ga vooral zo door, xxx

  6. ik schrijf ook in me dagboek en dat doet me goed, hopelijk jouw ook! ik had een keer mooie pennen gekocht voor me dagboek, dat maakt het nog leuker.
    soms gaat me vingers wel pijn doen van het schrijven haha!

  7. Wat fijn om te lezen weer Irene! 🥰

  8. Fijne plog weer! Knap dat je ook deelt dat het minder gaat. In je plog zie je dat niet terug, daarom is het ook juist goed dat je het er wel bij zegt, omdat je niet aan iemand kan zien hoe het gaat. Hoop dat je je weer beter gaat voelen!
    Verder vind ik jou gewoon zo’n leuk persoon.. je bent sportief, creatief, muzikaal, ik heb dat zelf ook en t lijkt me zo leuk om zo iemand als jij als vriendin te hebben.
    Oja en je avondmaaltijden van ma en di zien er super lekker uit, heb je daar misschien receptjes van?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *