De week van Irene – photo blog 64

De laatste photo blog van 2022, wat is het weer snel gegaan. Maar weet, mocht je hier tegenaan lopen: de jaarwisseling is geen examen. You do you. Stap voor stap, dag voor dag. Dan doe ik dat ook. Afgelopen week was een week met ruimte voor zowel tranen als veerkracht, al gaan die twee naar mijn idee juist hand in hand. Een week vol frisse buitenluchten, warme kerstlichtjes, inspirerende muziek, goede gesprekken, lieve, leuke mensen en ik pak zowaar mijn yoga-routines weer op!

 

Maandag

Geen foto’s vandaag, maar een video. Ik ben deze dag al aan het vloggen en ook nog foto’s maken, voelt een beetje dubbelop. Het is een gekke tijd waardoor ik niet giga lekker in m’n vel zit en wat meer (of heftigere) ups en downs heb. Daarover deelde ik al in eerdere photo blogs, maar nog niet zo heel concreet. Niet omdat het geheim is, maar gewoon, op gevoel en om mezelf ook mijn eigen proces te gunnen.

 

M’n vriend en ik hebben besloten dat het beter is om niet samen te blijven wonen. We houden van elkaar, maar we zijn te verschillend in onze woonwensen en leefstijlen. Daarom ben ik op zoek naar een eigen plekje. En niet zomaar een eigen plekje, maar mijn eerste koophuis! En vandaag doe ik mijn eerste bod! Dat is aan de ene kant heel leuk en spannend, maar aan de andere kant ook heel emotioneel, gezien de reden van verhuizen niet per se heel leuk is. Dat zorgt wel voor wat spanning en ook dat ik al met al wat minder weerbaar ben. Toch weten we dat het een goede keuze is. Meer hierover in de video, want het wordt al snel een lang verhaal, hehe.

Mijn janknummer vandaag. Heerlijk. ♥

Dinsdag

Waar ik normaal op dinsdagen op kantoor ben en op vrijdagen vrij ben, heb ik dat deze week een keertje omgedraaid. In verband met wat afspraken op vrijdag, kwam het beter uit om dan wel te werken en op kantoor te zijn. Dus vandaag ben ik vrij!

Een uitgelezen kans voor een dagje weg. Naar het Natuurmuseum in Tilburg, besloot ik met een vriendin. In de auto onderweg word ik door mijn aankoopmakelaar gebeld met het verlossende wordt: helaas, de woning is naar een ander gegaan. “Maar geen zorgen hoor Irene, er komt echt nog zo veel aan, dat komt helemaal goed! We gaan gewoon verder kijken!” Zo’n lieve vrouw. Ondanks dat het proces een emotionele rollercoaster is, heb ik er ook vertrouwen in. Het komt als de tijd daar is, daar geloof ik in! Ergens is er een huisje voor mij. Ik moet hem alleen nog vinden.

Eerst even lunchen en dan naar het museum.

Een museum vol prachtige en bijzondere, opgezette dieren. Ook een expositie met mislukte opgezette dieren, een expositie over de ijstijd en over de natuur(geschiedenis) in Brabant.

Ook voelen we ons niet te oud om mee te doen met de activiteiten voor kinderen, haha. Echt een leuk, bijzonder, mooi, leerzaam en interactief museum – ook een aanrader als je kinderen hebt!

Woensdag

Er komen toch steeds weer huisjes op de markt die ik graag wil bezichtigen, maar vandaag grijp ik helaas mis en is ook deze net die dag verkocht. Geen ramp, maar wel weer even jammer. Wel heel chill is dat het me voor de tweede keer is gelukt om yoga in de ochtend te doen (zie vlog) en dat voelt echt goed. Ik heb me al twee weken geprobeerd ertoe te zetten en nu lukt het, soms moet je even die drempel over!

In m’n pauze wandel ik door het park en langs de kinderboerderij. Ik had speciaal dat ene stronkje broccoli voor de hertjes bewaard. Of ja, dat deed ik voor mezelf natuurlijk. 😉

Donderdag

Ik heb een overwerk-uurtje te compenseren en besluit een uur later te starten, zodat ik in de ochtend nog even naar de sportschool kan. En wat staat daar op het programma? Nog meer yoga! Dat is plots nieuw bij mijn sportschool. Het is meant to be denk ik. Wel blijk ik de enige in de les te zijn en het is ook nog eens de eerste les van de nieuwe yoga-instructrice. Oh, en ik kom er bijna aan het eind van de les achter dat ik mijn broek verkeerd om aan heb, whaha. (En dat was niet de eerste keer.) Het heeft allemaal niet in de weg gezeten van een hele fijne yoga-les deze ochtend. Heerlijk was het!

The perks of working at home: lekker douchen in je pauze. Best een fijne opfrisser halverwege de dag, maar vooral omdat ik nog een TikTok op te nemen had en mijn haar zo vettig was, dat ik het toch even wilde wassen, hehe. 

 

Die avond ben ik door ExpEx uitgenodigd om live op Instagram een Q&A te doen en wat te vertellen over Proud2Bme en hoe het is om van cliënt naar ervaringsdeskundige te gaan. Dat was een fijn gesprek! Je kan de Q&A hier terugkijken. 

Vrijdag

Dan is het vandaag tijd voor de grote wisseltruc: geen vrije dag, maar naar kantoor. De rest is er ook gezellig. We hebben wat meetings, nemen de laatste vlogmas-video op en ik krijg een super lief kerstkaartje van Lonneke en zelfs een heus kerstpakketje van Daniel. Nawh, echt zo lief. ♥ (En nee, ik had zelf niet iets terug te geven, maar ik ben heel dankbaar met zulke lieve collega’s en ik hoop dat ze dat weten.) 

Cheeseburger uit de automaat en een biertje voor onderweg, want ik moet direct door. Vanavond is er een feestje in de stad en dat wordt georganiseerd door bekenden van mij. Ik meld me om te komen helpen bij de garderobe die avond, dat vind ik heel gezellig en dan verdien ik ook nog eens een leuk zakcentje.

Muziek kan steunend en troostend zijn, maar kan ook juist power en zelfvertrouwen geven. Daarvan wil ik er ook graag eentje delen, nu ik toch even aan het woord ben. Vorige week ben ik naar een concert van Danko Jones geweest en ‘My little RnR’ staat tegenwoordig op repeat hier. Misschien is deze relatief harde muziek niet iedereens genre, maar het vertelt ook wel een mooi verhaal in de photo blog over hoe zowel tranen als veerkrachtigheid naast elkaar kunnen bestaan en misschien zelfs hand in hand gaan. 

+ er is echt net nog een nieuw huisje op Funda verschenen dat er goed uitziet voor mij! De feestdagen zitten ertussen, maar ik hoop er volgende week meer over te horen. Fingers crossed. 

Zaterdag  

Vandaag spreek ik even met een bandmaatje af, er moeten wat belangrijke mails worden ingepland. Lekker om weer even wat af te kunnen vinken, maar ook fijn om even de deur uit te zijn met de fiets in de frisse lucht. En om even te praten over hoe het met me gaat, want al met al heb ik niet zo m’n dag vandaag. Ik ga nog wat halfbakken oefeningen doen in de sportschool om de tijd te doden, maar kom erachter dat ik het volgen van lesjes (zoals Zumba of yoga) tegenwoordig toch echt het leukste vindt.

Op kerstavond belt mijn broertje: “Ik weet niet of je al plannen hebt, maar ik ga bij pap eten en als je wilt en kunt komen, ben je welkom.” Ik had nog geen plannen en dat lijkt me wel gezellig. Dan kruip ik achter mijn laptop voor de dagelijkse chatavond. Ik heb eigenlijk een kerstchat op de planning, maar helaas kan die niet doorgaan. Daar baal ik erg van, want ik vind het een waardevolle chat, dus ik besluit hem te verplaatsen naar zondagmiddag. Toch nog een kerstchat.

Zondag

Vandaag staat er weer een yoga-lesje op het programma. Deze yoga-les is vooral gericht op lekker stretchen, mindfull je lichaam bewegen, intenties en meditatie. Ik merk dat ik echt een stijve hark ben geworden, haha, maar dat geeft niks. Het voelt goed. Grappig, ik heb er een tijd lang geen tijd voor en zin in gehad en nu is de sportschool (en mijn yogamat thuis) weer een beetje mijn uitlaatklep – ook nu de band even ‘kerstvakantie’ heeft. Dit kan best wel weer veranderen met de tijd, maar nu is het chill!

Ik ben op tijd terug voor de kerstchat, spring daarna even onder de douche en ga richting mijn vader. Toch nog een kerstdiner op eerste kerstdag, en helemaal zoals wij dat graag doen: niet te ingewikkeld, samen op de bank, aan een rommelige tafel met kerstbier uit Duitsland en Irish Coffee. En natuurlijk wordt de Kinderen voor Kinderen-cd er weer bijgehaald. Fijn!

En tot slot nog een liedje…

…voor wie een sprankje hoop kan gebruiken. ♥

And the salt in my wounds isn’t burning anymore than it used to
It’s not that I don’t feel the pain it’s just I’m not afraid of hurting anymore
And the blood in these veins isn’t pumping any less than it ever has
And that’s the hope I have the only thing I know that’s keeping me alive

It’s just a spark but it’s enough to keep me going

Gonna let it happen, gonna let it happen


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

9 reacties op “De week van Irene – photo blog 64”

  1. lieve Irene, wat een mooie week laat je zien. Ik vind het echt helpend om te zien hoe jij leeft met je ups en downs. Gewoon een echt volwaardig en volwassen leven. Ik ga een lastige terugvaltijd door, dus dit is echt top te lezen in de week altijd. Ik ben benieuwd welke yogalessen jij thuis volgt, want wil het graag ook weer oppakken. Teamstijvehark. Wat fijn ook die avond bij je vader, zo ongedwongen. Hier had ik een wat gespannen kerstetentje, waarbij ik het voelde dat bepaalde onderwerpen rond mijn eten/uiterlijk werden vermeden en ik wel nonverbale blikken voelde. niet fijn. Terwijl ik weet dat het uit bezorgdheid was. Maar doe het niet zo goed op deze manier van bij elkaar zijn.

    Bob Marley is gaaf he. Ook tree little birds is gaaf he

    1. Hey lieve Frida,

      Regelmatig ontvangen we een mooie, uitgebreide reactie van jou waarin je reflecteert op je eigen situatie en laat weten dat je veel steun haalt uit de kijkjes in onze levens. En ook een beetje met ons meeleeft. Dat ontroert me! Je bent een mooi mens. ♥

      Vervelend dat jouw kerstetentje wat beladen was. Het kan ook zo lastig zijn met een eetstoornis. Ergens wil je het als omstander ook niet benoemen en iemand ook zijn of haar eigen proces en keuzes laten maken, maar de zorgen zijn er wel en dat voel je gewoon. Dat zorgt voor spanning, maar ik lees daarin ook wel liefde en zorg – al blijken zelfs zulke mooie dingen, soms lastig om te uiten.

      Je hebt het weer overleefd en ik gun je een mooi nieuw jaar waarin je jezelf steeds beter leert kennen en de eetstoornis steeds een beetje meer los kan laten. Want je bent helemaal goed zoals je bent.

      ♥

      1. thanks Irene, ook voor jouw toffe reactie. Deed me ook goed. Ik luisterde vandaag het gesprek dat je had via Insta met …. eh… hoe heet die site ook alweer. Over jouw eetstoornis herstel. Veel herkenning over laag zelfbeeld en oplossing zoeken door te vluchten in eten. Jammer dat jullie insta live er niet meer is. Komt die nog een keer terug? Was erg fijn! Heb ook veel aan jullie vlogmas gehad, mag in de gure febr. maand nog wel eens terug komen voor een week ofzo.

  2. Moomin!!!!

    1. Dankzij jou geniet ik er weer erg van. Dankjewel Snufkin! ♥

  3. ik hoop dat je binnenkort je huisje hebt en dat het binnenkort ook goed met je mag gaan, maar de yogalesjes en de zumba zal je ook helpen om je beter te gaan voelen! doe het rustig aan Irene!

    knuffel

    1. Wat een lief berichtje Britney, dankjewel ♥

  4. Lieve Irene, doet me toch een beetje pijn om te lezen. Zou je zo gunnen dat je meer met jouw vriend op 1 lijn zou zitten qua samenwonen.
    ♥️

  5. Die cd is mijn lievelings 🙂 draai hem het hele jaar!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *