Het is zover! Het laatste weekend van april ben ik dan echt overgegaan naar mijn nieuwe huis. Poeh, wat een weekend. Ik had er heel veel zin in, maar ik vond het ook moeilijk. Ik heb gehuild en gelachen en de eerste nacht flink migraine gehad. Dan moet die spanning er blijkbaar toch even uit he? En gelukkig mag ik ook zeggen dat het in een week tijd ook heel erg is gaan wennen en dat ik echt mijn draai vind hierzo. Daar ben ik zo blij mee! En ik geniet onwijs van de omgeving! Daar helpt het mooie lenteweer ook wel echt aan mee. Deze photo blog: het eerste weekje in mijn nieuwe huis!
Maandag
Langzaam maar zeker vinden m’n spullen een plekje in het huis. Van het weekend kreeg ik ook een mooie bos bloemen van een vriendin. Ze zijn nog niet uit, maar ik vind ze nu al prachtig. Zo blij mee. Ik hou van groen in huis en een bosje bloemen van een vriendin brengt ook een beetje extra liefde naar m’n nieuw stekkie.
Het is bewoonbaar, maar nog niet af hoor, haha, vergis je niet. Er moet nog een laatste dingetje geschilderd worden en dan kunnen alle verfblikken de deur uit. Ook is er nog veel niet uitgepakt. Maar dat komt wel, stukje bij beetje.
We beginnen de photo blog met lekker veel foto’s, want wat een mooie dag was het. Tussen werk door ben ik door het bos naar het strand gewandeld en heb ik nog even op mijn jas in het zand liggen dommelen. Wat heerlijk!
Met die mooie dagen is het ineens heel snel groen geworden buiten! En wat heb ik het gemist om zo dicht bij het strand te wonen. Al is dit wel het dichtst tot nu toe!
Dinsdag
Phoi Cai is met vakantie, dus ik neem haar avondshift over. Ik besluit om geen overuren te maken maar in de ochtend wat later te beginnen. Rustig opstarten en even wat tijd voor mezelf in de ochtend. Ik doe een poging tot yogavideo volgen, maar kom tot de helft. Ik wilde namelijk ook nog wel wat spullen naar de berging brengen. Al met al wel fijn!
Lonneke kwam sinds een lange tijd voor het eerst weer even naar kantoor voor een meeting over de nieuwe website en het was zo fijn om haar weer te zien. Missed uuu! ♥ Ik kan me voorstellen dat je misschien nieuwsgierig bent naar hoe het met Lonneke gaat, maar ze zal op haar tempo haar weg terugmaken en daar hoor je vanzelf meer over (van Lonneke zelf) als de tijd daar is. Over werk gesproken, eenmaal thuis eet ik snel mijn bordje leeg en is het tijd voor mijn avondshift. Ik zit heerlijk met m’n petje op achter het raam in het zonnetje, met een bakje ‘troostnootjes’ – ik kreeg ze van mijn vader en zo noemde hij ze, want ik was die dag een beetje zielig – van de notenkraam. Nomnomnom.
Woensdag
Vandaag weer thuis werken en tussendoor komt mijn vader even langs om een stukje te schilderen, de wasmachine aan te sluiten en mij te helpen met het ophangen van een plankje. Zo, dat staat mooi! Echt super fijn en lief dat hij dat wilt doen.
De eethoek is inmiddels opgeruimd en online vind ik de groene stoelen die ik graag wil hebben. Ik moet nog tot begin juni wachten tot ze worden geleverd, dus nog even geduld. Verder is het nog een beetje kaal en wit, maar ik moet nog laten bezinken hoe ik hier verder nog wat liefde aan wil geven. Misschien nog een klein plankje met een hangplantje aan de muur. Die grote hierboven, kan eigenlijk prima gestekt worden nu ik de foto’s zie. Hij zo lang geworden in drie jaar tijd! Hij kwam mee in de ‘Groene Kneusjes Box‘ ♥ die ik in 2020 had besteld.
Donderdag
Zo gezegd, zo gedaan. Even via de app checken bij een vriendin hoe deze plant heet, wat ‘ie fijn vindt en hoe ik hem kan stekken. Drakenklimop, voor wil het wilt weten! Ze groeien echt als kool, maar ze zijn wel giftig, dus pas op met katten en kinderen. Mijn drakenklimop heeft in ieder geval weer een fris kapsel, vers water en vier nieuwe stekjes. Oh, en ik zag lammetjes buiten vanochtend. Liehief. Spring is in the air.
Omdat dit eigenlijk mijn laatste werkdag van de week is en ik nog een vlog wil opnemen en editten, stop ik wat eerder. Ik let er goed op dat ik niet te veel overuren ga maken met deze kleine bezetting, want om me heen zie ik veel mensen met overspanningsklachten, dus ik weet hoe het erin sluipt. Met deze prachtige 20 graden op de thermometer wandel ik naar het strand om daar in mijn boek te lezen. Wat heerlijk!
Op de terugweg loop ik door het bos. Er schijnen hier twee ijsvogels te zitten en ik hoop dat ik ze een keertje tegenkom. Geen geluk daarmee vandaag! En misschien zijn ze ook wel alweer gevlogen. Maar wat een prachtig park vind ik dit!
Als het aan mij had gelegen hadden jullie het moeten doen met een foto van blikjes bier op een tafel, whaha. Ik vergat helemaal een foto te maken, maar gelukkig maakte iemand een Instastory die ik kon screenshotten! Binnenkort is er een festival in de stad en we komen bij elkaar om op Spotify te luisteren wat voor bands er allemaal komen spelen. Ik heb zeker inspiratie opgedaan, al laat ik me ook graag verrassen. Maar bovenal is het een mooi excuus voor wat gezelligheid op de donderdagavond!
Over muziekliefhebben gesproken! Om middernacht komt de nieuwe single van onze band uit! We gaan deze zomer wel drie singles uitbrengen en dit is de eerste. Daar proosten we op!
Vrijdag
In de categorie: dingen die ook moeten gebeuren.
In de avond heb ik bezoek van een bandmaatje. Ze is gek op ijskoffies, net als ik, maar dan wel met siroop en slagroom. Dat is geen probleem, want dat kan ik ook maken. Echter was ik vergeten om de ijsblokjes op tijd bij te vullen, dus voor haar een ijskoffie, voor mij gewoon warme koffie met melk en slagroom. Ook lekker! We versturen een berg mails die nog op ons lagen te wachten, hebben een heel leuk telefonisch interview met een lokaal radiostation over onze nieuwe muziek en kletsen vooral samen over van alles en nog wat
Zaterdag
Een nieuwe buurt betekent ook een nieuwe sportschool. Ik heb een abonnement bij Sportcity, dus ik kan door heel de stad terecht, maar een ander filiaal is toch weer anders he? Er zijn hier allemaal andere sportlessen op de tijden dat ik graag ga, dus ik moet nog even zoeken naar wat ik leuk vind. Maar op zaterdagochtend is yoga en dat vind ik altijd chill!
In de middag komt er weer een vriendin langs. Ook zij is benieuwd naar m’n huis! Wat een gezelligheid. Strand- of duinwandelingen maakten wij altijd al graag. Zo ook vandaag!
s’ Avonds pak ik de trein naar Leiden, want er spelen leuke bands in de stad.
Zondag
Zo, even bijkomen weer. Ik begin de dag rustig met het editten van m’n vlog.
In de middag wandel ik naar mijn vader (die woont in dezelfde straat!) om hem te helpen een kastje in de auto te laden. Die had hij nog liggen en mag ik hebben voor in de slaapkamer. Hij woont nog in mijn ouderlijk huis, dus alles hier is super bekend, wat ik heel fijn vind. Ik aai even een bokje bij de kinderboerderij waar ik als kind ook altijd kwam. En ik moet lachen om de geit die al de halve struik over het hek heen heeft opgegeten.
Maar nog veel leuker dan het kastje, is dat m’n vader me vandaag heeft geholpen om het werkblad in de keuken te vervangen. Wauw, wat een verschil. Ben echt zo blij hiermee! De foto rechtsboven heb ik voor de ‘before & after’ even van Funda geplukt. Voor die snoeren van de apparaten moet ik nog een oplossing vinden. Ik ga kijken of ik een extra stopcontact kan laten maken en anders even zien hoe ver ik kom met een verlengsnoer!
De dag is nog niet voorbij, want het is zoals altijd tijd voor bandrepetitie op zondagavond! Soms gaan repetities ineens extra lekker en vandaag was zo’n dag.
Ik kijk terug op een onwijs uitgebreide photo blog! Alles voelt ook nog zo nieuw en leuk om vast te leggen! Maar het was ook veel allemaal, deze afgelopen week. Toen ik zondagavond thuiskwam en dacht een sigarettengeur door de muur in de keuken heen te ruiken, ben ik in huilen uitgebarsten en voelde het alsof m’n hele huis naar sigaretten rook. Dan merk ik weer dat ik toch ook best moe ben en dat er veel gebeurd en dat ik ineens weer meegesleept kan worden in m’n emoties en hersenspinsels. Maar vandaag, deze maandag, gaat het alweer en is er geen spoortje sigarettengeur meer te ruiken. Het zal vast meevallen en anders moet ik er ook maar mee leven. Het is echt niet zo dat m’n hele huis naar sigaretten ruikt. Toch ook goed om te delen, dit soort dingetjes, denk ik dan, omdat ik inderdaad giga heb genoten deze week, maar ik ook niet altijd een stuiterend blij ei ben. Al vaak toch ook wel hoor, hihi, en daar mag ik ook gelukkig mee zijn! Zoals m’n moeder wel eens zegt: “Ireentje huilt, Ireentje lacht.” En zo is het leven ook.
Ik hoop dat je het weer fijn vond om mee te lezen.
En ik spreek je snel, op het forum en in de chats.
♥
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie