De weken vliegen voorbij en ineens was ik weer aan de beurt om te ploggen. Ik begon de week helaas met koorts. Ziek zijn komt nooit uit, maar soms is de timing wel heel beroerd. In plaats van voor het eerst weer naar kantoor gaan, lag ik nu thuis uitgeteld op de bank. Maar, er zijn ook fijne dingen gebeurd: mijn vriend en ik hebben een hypotheekaanvraag ingediend nadat ons bod op een huis is geaccepteerd én ik heb een nieuwe hobby ontdekt waar ik mezelf ook flink zoet mee heb gehouden. Ziek of niet, een bewogen week was het absoluut.
Maandag
Langzaam hoorde ik dat steeds meer mensen om me heen ziek werden en helaas moest ik er ook aan geloven. Het begon met wat oorpijn en hoofdpijn vrijdag, maar in het weekend heeft het flink doorgezet en zodoende lig ik al een paar dagen op de bank met koorts. Helaas gaat het vandaag nog niet beter. Ik heb slecht geslapen en om half 6 ga ik toch mijn bed maar uit. Mijn ziekmelding van vrijdag blijft intact, ik installeer me voor het raam met een boek en kan in ieder geval nog een zonsopgang meepakken. Ik merk dat het me een beetje doet denken aan het begin van dit jaar, toen het echt niet goed ging en ik overspannen (en daarmee noodgedwongen) alleen maar in bed en op dezelfde bank kon liggen. Dit voelt haast een beetje hetzelfde: je wílt dat het anders is, maar dat machteloze gevoel omdat het niet lukt, is dan zo groot. Gelukkig is de hoofdpijn gezakt, dus ik slijt mijn dagen maar met het spelen van Skyrim. Gelukkig is daar altijd van alles te doen.
Dinsdag
Mijn vriend is ook ziek. Hij loopt wat dagen op me voor voor, maar ook hij is nog niet helemaal opgeknapt; geen fijn vooruitzicht. Ik heb nog steeds koorts, maar laat mijn online behandelingsafspraak voor mijn excoriatiestoornis doorgaan. Volgende week ben ik een weekje weg met mijn familie, dus ik vind het wel fijn om nog even mijn behandelaar te spreken. De rest van de dag probeer ik nog wat kleine huishoudelijke klusjes te doen, maar aan het einde van de middag stort ik volledig in. Toch te veel gedaan. Gelukkig maakt mijn vriend het eten en na een warme douche, kruip ik lekker mijn bed in.
En het was niet Fiep maar Sop die knuffelig was vandaag.
Woensdag
Vandaag zou ik voor het eerst in maanden weer naar kantoor gaan. Het is een flinke onderneming, zo vanuit Arnhem, maar ik had er wel echt weer zin in. Voor mij ook een teken dat het qua overspannenheid een stuk beter gaat. Helaas voelde ik me nog steeds echt te beroerd om daadwerkelijk te gaan, dus we hebben meteen een nieuwe datum geprikt.
Om mezelf toch een beetje bezig te houden, pak ik mijn nieuwe hobby er weer bij: dobbelstenen maken. Ik ben helemaal in de wereld van de epoxy gedoken en het is zo leuk om daarmee lekker te friemelen. De mallen die ik gebruik zijn nog heel goedkoop en werken niet zo mooi, maar ik wilde eerst even checken of ik het wel echt leuk zou vinden. Ik maak twee nieuwe sets dobbelstenen die ik nu moet laten drogen en bestel meteen een nieuwe, mooie mal.
En spoiler-alert, die dobbelstenen op rechts zijn helaas niet gelukt, dat hoort er ook bij natuurlijk. Ik had daarin de vervelde huid van onze baardagaam gedaan – die ik had geverfd – en ik denk dat ik de verhoudingen van de epoxy niet helemaal goed heb gedaan. Maar goed, het idee is leuk en ik heb een flinke aanvoer van huid hier, dus ik probeer het gewoon later nog een keer. Jammer dat het alleen zo’n rotwerk is om alles weer schoon te maken, haha.
Donderdag
Geen koorts meer gelukkig, maar nog steeds niet helemaal fit. Ik ben inmiddels al 8 dagen niet buiten geweest en dat oplopende getal wil ik toch even doorbreken. Omdat ik ook nog flink aan de bak moet voor de sinterklaascadeautjes, besluit ik het maar te combineren en ik pak de bus naar de stad. Ook haal ik wat dingen voor een proefvideo die Irene en ik binnenkort gaan opnemen en vind ik deze vloer die op een Kintsugi-manier (Japanse kunst van het repareren van gebroken aardewerk met lijm en goudpoeder) gerepareerd is. Heel tof!
Vanavond zou ik ook weer spelen met mijn D&D groep, maar dat heb ik ook nog maar even afgezegd. Wel waren mijn dobbelstenen zo goed als uitgehard, dus die ik heb ik uit de mal gehaald. Omdat ik geen pressure pot gebruik, is er altijd een groter risico op luchtbelletjes, maar ik krijg steeds meer door hoe ik dat een beetje kan voorkomen.
Deze heb ik al eens eerder gemaakt:
Ik hoop uiteindelijk dat ik met die nieuwe mallen echt vette dobbelstenen kan maken, zodat ik iedereen van mijn groepje een setje kan geven. Eerst nog even door-oefenen.
Vrijdag
Ik voel me alweer stukken beter en besluit om mijn chat deze ochtend gewoon door te laten gaan. Het is weer een fijne chat en ik kijk alweer uit naar volgende week. Terwijl ik in de keuken zit te werken, zit Fiep op de keuken. En onder de keuken. En ook graag achter de keuken als het kan. We hebben hier een beetje een grapje dat het óf Soppie of Fiepie dag is. Er is altijd wel iemand aan het boeven en vaak wisselen ze elkaar op de dag af. Vandaag is overduidelijk Fiep aan zet.
De rest van de ochtend doe ik rustig aan en rond het middaguur vertrekken mijn vriend en ik naar onze financieel adviseur. Een paar weken geleden hebben we op een huis geboden en dat bod is geaccepteerd. Vandaag vragen we de hypotheek aan. De rentes zijn flink gezakt de afgelopen week, maar dat bleek toch minder gunstig dan we aanvankelijk dachten. Dat betekent namelijk dat we minder kunnen lenen, dus we zullen waarschijnlijk toch wat geld bij moeten leggen. Maar, alsnog niet getreurd, we prijzen ons ontzettend gelukkig dat het tot dusver allemaal voorspoedig lijkt te gaan en als dit de enige ‘hobbel’ op de weg is, mogen we in onze handjes knijpen.
Onderweg naar huis halen we chinees eten en vind ik deze coole ijspegel. Het is echt al koud buiten!
Zaterdag
Na een rustige ochtend met de dieren, rijden mijn vriend en ik naar de Ikea, om daar met wat vrienden te lunchen. Het was natuurlijk te verwachten, maar op zaterdag is het daar enorm druk. De moeder van mijn vriend woont er dichtbij, dus we zijn daarna even daar naar toe gereden om thee te drinken.
Zondag
Mijn vriend werkt als lijstenmaker en een andere vriend van mij heeft een analoge fotowinkel. Grappig genoeg komen zij ongeveer dezelfde mensen tegen. Eén van die mensen is analoge fotograaf, waar ze beiden mee hebben gewerkt. Vandaag hield zij een expositie waar we allemaal voor zijn uitgenodigd. Ik merk dat de drukte van gisteren toch een beetje veel is. Ik ben snel overprikkeld en chagrijnig. Ik besluit dat het beter voor me is om niet mee te gaan. Zo heb ik ook voldoende tijd om mijn tas nog in te pakken voor het weekje weg. Ik haak wel later aan als er frietjes worden gehaald.
En daarmee is het alweer maandag! Zo’n week waarbij de helft ‘wegvalt’ door ziekte voelt altijd een beetje niksig, maar ook dat is het leven natuurlijk. Hopelijk vond je het leuk of inspirerend om ook daar weer eens in mee te kijken en dan spreek ik je vast snel weer. Veel succes gewenst deze week!
Geef een reactie