Daar zijn we dan: plog 52, een jaar aan photo blogs. Nou, en deze week belooft nogal hectisch te worden. We hebben eindelijk de sleutel van ons nieuwe huis. We kochten geen klushuis, maar maakten dat er wel van. Dat vraagt veel schakelen en daar probeer ik zo goed als ik kan mee om te gaan. Op een aantal breakdowns na, is dat gelukkig ook gelukt, haha. Nee, even zonder dollen. We zijn allebei ontzettend blij en ook al kost het sloop- en kluswerk veel energie, we zijn nu al trots op ons huisje en genieten van elke stap. Veel klus- en stoffoto’s dus deze keer! Hopelijk vind je het leuk om ook hierin eens mee te kijken en heb je vragen of opmerkingen, laat ze vooral hieronder achter!
En kijk nou hoe mooi het licht daar is!!!!
Weekend
Het voelt alsof het alweer maanden geleden is, maar de sleutel van ons nieuwe huis en een samenlevingscontract hebben we pas sinds vorige week. De eerste avond kwamen er meteen veel mensen kijken en voordat we het avondeten goed en wel op hadden, was de eerste kast in de eetkamer al uit.
“We kunnen er zo in!”, ik hoor het ons nog zeggen. “Er hoeft echt niet veel te gebeuren!” Inmiddels is er in die paar dagen al wel heel veel gebeurd en ik heb me er inmiddels bij neergelegd dat het ook nog lang niet af is als we er gaan wonen. We wilden eigenlijk alleen het laminaat in de woonkamer eruit halen en de ondervloer opschuren en lakken en de zelfgemaakte kasten en bedstee eruit halen, maar toen we daarmee bezig waren, ging het plafond er ook aan. Er zaten maar liefst 2 gipsen plafonds, 1 rieten plafond en daarboven nog de orginele balkenconstructie. Die vonden we eigenlijk toch wel heel mooi. Door de anderen weg te halen, hebben we ook ineens veel meer hoogte in de slaapkamer én kunnen we het beter gaan isoleren. Onder het motto: het slopen kunnen we beter doen voordat we erin trekken, waren de plafond binnen anderhalve dag eruit. En nu alles eruit is, zou ik het ook niet willen doen als we er al wonen, pfffff, dat stof overal is niet te doen!
Dat technische inzicht van mijn vriend is mij bespaard gebleven, dus ik breng vooral al het puin naar beneden. Verder houd ik me beneden bezig met het loshalen van pluggen, vullen en weer schuren van de muren. Vind ik al best wel een big deal. Ook heb ik mijn eerste container gehuurd, nooit gedacht dat ik dat nog zou doen. Maar met al het puin dat we uit het huis halen, is het fijn dat dat goed afgevoerd kan worden.
Tussendoor ren ik nog even naar de stad voor wat schoonmaakmiddelen en haal ik een bestelling op die ik bij een platenwinkel had gedaan. Ik luisterde vroeger veel naar Agnes Obel dus ik was helemaal enthousiast toen daar allemaal platen van in de aanbieding waren.
Maandag
In de avond vertrekken mijn vriend en ik weer naar onze onverwachte bouwval. Omdat hij binnenkort ook jarig is, had ik alvast een eerste verassing. We zijn beiden erg fan van Matteo Myderwyk, een pianist die we jaren geleden samen voor het eerst live gezien hebben. Sindsdien zijn we ook al naar twee andere concerten geweest. Ik had een gesigneerde LP besteld en omdat hij zelf bij ons in de buurt woont, kwam hij hem even brengen. Hoe leuk is dat?!
Dinsdag
Verder moet ik er ook gewoon gewerkt worden. Fiep en Sopje voelen denk ik inmiddels ook wel aan dat er iets gaat gebeuren. Ze zijn normaal gesproken al erg aanhankelijk, maar de afgelopen weken moeten ze echt overal bij zijn, heel gezellig, dat wel.
Sinds twee weken werk ik weer hele dagen (ik werkte altijd 4 dagen, maar spreidde die uren nog over 5), dus ik ben de maandag ineens weer vrij. Omdat ik in de middag al een afspraak met de kapper had staan (gepland toen ik alleen nog ochtenden werkte), heb ik vorige week wat meer uren gedraaid, zodat ik de afspraak kan laten staan. Mijn haar is inmiddels best lang weer aan het worden (voor iemand die van geen haar komt, haha), maar ik wil het graag weer op één lengte en dat gaat vandaag gebeuren, nu mijn ‘pony’ ook weer op boblengte is.
Ik vond tot voor kort de kapper altijd vreselijk. Dat gefriemel aan je haren, dat geklets erbij, dat was niet voor mij. Gelukkig heb ik een tijd geleden een kapper gevonden waar ik echt een fijne klik mee heb en ik vind het nu zelfs echt heel fijn om daar heen te gaan, grappig dat dat dus zoveel kan uitmaken!
En kijk hoe kort het weer is! Wel echt weer een mijlpaal dat het allemaal nu op een lengte is!
Woensdag
Omdat ik de komende maand wat vrij heb gevraagd en daardoor niet veel naar kantoor kan, pak ik vandaag de trein naar Leiden. Super fijn altijd om iedereen weer te zien. We hebben twee fijne meetings en Irene en ik nemen nog een proefvideo op en met een voldaan gevoel, stap ik aan het einde van de dag de trein weer in naar huis.
Donderdag
Vandaag heb ik een lange werkdag. Normaal heb ik een middag vrij als ik ‘s ochtends werk en ‘s avonds nog de chatavond begeleid, maar omdat ik morgen graag in de middag wil helpen bij het nieuwe huis, werk ik vandaag wat extra uren. Geen vrije middag, wel een productieve dag.
Tussendoor lukt het me eindelijk weer eens om buiten een rondje te lopen en daar ben ik ook wel erg blij mee.
Vrijdag
Na een ochtend werken, maak ik me klaar om weer naar ons nieuwe huis te gaan. Mijn vriend was vandaag vrij en de container die ik had besteld, die is daar ‘s ochtends vroeg al neergezet. Terwijl ik mijn ochtendchat deed, werd daar al hard gewerkt en tegen de tijd dat ik aankom, is het meeste afval al in de container gelegd én is er nog een gipsen wand weggehaald. Zo fijn. De container bleek helaas niet groot genoeg, dus we moesten nog wel wat op en neer maar de stort, maar heel fijn als het meeste afval weg is. We mogen echt in onze handjes knijpen met zoveel lieve familie en vrienden!
En onder het motto: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan, heeft mijn vriend zijn eerste muurtje gestuukt en ik heb, samen met een vriend, voorstrijk op de muren aangebracht.
Ook al is het ‘ergste’ achter de rug en wordt het vanaf hier alleen maar beter, fijner en mooier, toch merk ik dat het me wel echt wat veel begint te worden nu. Ook met de treinreis van Leiden nog in mijn systeem, het geruis en geregel rondom subsidies en verduurzaming, bezwaar maken tegen de woz-waarde, pfff, ik heb even het overzicht niet meer. Gelukkig heb ik eind deze maand twee vrije weken, waardoor ik me echt even op het nieuwe huis en alles wat daarbij hoort kan storten en wat meer de tijd heb om ook weer bij te komen.
Al met al een heel drukke week en ik ben ontzettend trots op wat er allemaal is gebeurd en in welk tempo dat ook is gedaan. Ik zie een klein beetje op tegen alles wat er nog moet gebeuren, maar ik kan daar ook wel weer doorheen kijken en vooral zin hebben in ons fijne plekje.
Hoe is het met jou? Is de afgelopen week een beetje lief voor je geweest?
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie