Een treurige week is het wel: niet één, maar twee mensen die zijn overleden. En zoals Irene hierover mooi zei: “life happens, maar sometimes it happens a lot.” Gelukkig vrolijkt de sneeuw me iets op. Grappig, want vroeger had ik een hekel aan de kou en sneeuw. Verder lees en schrijf ik lekker door en doe ik een boekenwissel met Rihan als ik woensdag weer op kantoor ben.
Weekend
Het weekend begon er wit. Mijn vriend wilde vroeg sporten – en ik lekker uitslapen, maar hij zei het sporten af en ik het uitslapen en om 8 uur stonden we in het bos.
Tussendoor lees ik verder in The Secret History van Donna Tartt en The Bell Jar van Sylvia Plath en strijken we even neer in de analoog fotografie winkel van een vriend van ons.
Vorige maand ben ik zelf ook weer begonnen met schrijven, dus daar ga ik ook lekker mee door. 🙂
Verder rijden mijn vriend en ik ook naar het ouderlijk huis van de vriend van de fotografiewinkel. Zijn vader is overleden en vandaag was er een moment om afscheid te nemen. Hun ouders kennen elkaar al ontzettend lang, mijn vriend is zelfs naar hem vernoemd.
En ‘s avonds komen de buren lekker bij ons eten en een spelletje doen.
Maandag
Veel gedaan, weinig foto’s gemaakt. Ik heb de was weggewerkt, gestofzuigd en de ramen gedaan en daarna heb ik nog even gesport. Bij gebrek aan foto’s daarvan, heb ik wel deze prachtige luchten. Kijk nou wat een lekker zonnetje. 🙂
Dinsdag
Niet veel geslapen, want halverwege de nacht belde mijn moeder met het nieuws dat mijn tante is overleden. Wordt het toch ineens wel een pittige week. Gelukkig voel ik me niet al te moe als de wekker gaat en heb ik een fijne werkdag. Rond tien uur heb ik een interview voor de Linda, daar keek ik al even naar uit en werd een heel fijn gesprek. Ben benieuwd waar het naar toe gaat! 🙂
Woensdag
In de trein was ik getuige van deze prachtige zonsondergang en ook op kantoor was het weer een feestje.
We proefden blauwe dingen, Rihan maakte wat foto’s van mij en ik en Rihan hebben ook een boekenruil gedaan: we hebben elkaar een boek uitgeleend wat de ander gaat lezen. Die kan er notities/gedachtes in schrijven, tekeningen in maken, wat dan ook. Als we klaar zijn, geven we het weer terug en dan gaan we de boeken zelf lezen, mét de notities van de ander erbij. Hoe leuk is dat!
Eén van mijn voornemens dit jaar – in hoeverre ik daar echt iets mee doe – is minder op mijn telefoon zitten. Het leek me een goed idee om daarom ook een boek naar kantoor mee te lezen, zodat ik in de trein niet naar mijn telefoon zou grijpen. Terwijl ik aan het wachten was op de trein, pakte ik mijn boek erbij en werd vrijwel direct aangesproken door een man die ook naar Arnhem moest. We hebben het gehad over boeken, welke boeken hij las (toevallig een boek wat ik vorige week ook heb gelezen) en uiteindelijk vertelde hij dat hij van oorsprong uit Egypte kwam, iets wat mij mateloos fascineerde omdat ik toen ik jonger was jarenlang een obsessie met alles rondom Egypte had. Hierboven zie je zelfs een foto waarin ik helemaal in mijn nopjes bij een piramide sta. Ik heb helaas niet veel onthouden en ik dacht vorige week nog: misschien is er wel een mooi boek wat ik kan lezen om er weer in te duiken. Nou, hij kwam direct met een aanbeveling en een tof verhaal hoe hij een keer in een piramide heeft overnacht. Dus het boek wil ik binnenkort kopen en dan zet ik zijn verhaal achterin, als een soort herinnering. 🙂 Had ik toch mooi gemist als ik op mijn telefoon had gezeten.
Donderdag
Vandaag hadden mijn vriend en ik een begrafenis. We waren ook gevraagd om foto’s te maken, dus daar zijn we ook erg druk mee geweest. Ook wel even zoeken vond ik. Ik heb eerder weleens bruiloften gefotografeerd, maar dat is natuurlijk zo anders. Mensen vinden het leuk dat er foto’s gemaakt worden, en in een verdrietige setting, is het toch even zoeken hoe je zoiets passend op de foto kunt zetten, zonder te ‘invasief’ te zijn. Het was verder een bijzondere dag en de ceremonie was prachtig, veel optredens, veel muziek, heel persoonlijk.
Vrijdag
Tijdens mijn werkdag komen er twee boeken binnen die ik had besteld. Mijn vriend had me met kerst ‘doorzichtige steunen’ gegeven, zodat het net lijkt of de boeken aan de muur zweven. Na het werken, is het eindelijk weer tijd voor DND. Het is, door de feestdagen periode, even geleden dat ik Dungeons and Dragons heb gespeeld, en keek er de hele week naar uit totdat het weer zover was.
Ik hoop dat afgelopen week lief voor je is geweest en dat je vol goede moed deze week weer induikt. Veel liefs, sterkte en succes voor jou en tot de volgende keer weer. 🙂
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en diëtisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie