Poeh, best spannend zo’n eerste photo blog waarin ik jullie meeneem in mijn weekje. Ik moest mezelf er elke dag even aan herinneren om overal foto’s van te maken, maar ik hoop dat volgens jullie alles een beetje is gelukt. Jullie zullen kennis gaan maken met mijn lieve poes Ronja, met mijn andere werk en met mijn vrienden. Ben je nieuwsgierig geworden? Lees dan snel verder!
Maandag
Negen van de tien keer word ik met een warme groet wakker. Sinds een maandje heb ik voor het eerst van mijn leven een huisdier! Ze heet Ronja en komt uit het asiel. Het eerste wat ik ‘s ochtends doe, is Ronja eten geven en mijn eigen medicatie innemen. Voordat ik met mijn werk begon – naast Proud werk ik in de ouderenzorg – ben ik naar de sportschool gegaan. Door al die nieuwe coronamaatregelen is het weer puzzelen om alles in je dag gepland te krijgen. Eén van mijn sportmaatjes was er ook en samen hebben we lekker gekletst toen we op de loopband stonden. Na het sporten was het echt tijd geworden om aan de slag te gaan voor werk.
Na mijn online-afspraak was het tijd om naar mijn psycholoog te gaan. Elke maandag hebben we met elkaar een gesprek, waarbij we vandaag vooral over de kern van mijn angstproblemen hebben gepraat. Een indrukwekkend gesprek en ik moet alles weer even laten bezinken. Volgende week gaan we op dit thema door.
Naast de leuke capriolen van Ronja was de avond verder niet heel spectaculair. Ik heb verder gewerkt aan een verslag voor mijn (deeltijd) opleiding Social Work. Dit keer gaat het over motiverende gespreksvoering. Wel heel interessant en meteen toepasbaar voor de gesprekken die ik hier met jullie op Proud2Bme mag voeren. Een beetje ontspanning kan ook geen kwaad en ik geniet deze avond nog van heerlijke Bueno’s en Love Island. Volgen jullie deze serie op Videoland ook?
Dinsdag
Vanochtend ging om 07:30 uur weer de wekker. Ik ben niet zo’n winterfan, want alles is dan nog hartstikke donker. Maar goed, om 09:00 uur zou mijn studiedag beginnen, dus ben ik mezelf gaan klaarmaken. Tussendoor heb ik ook nog even gestofzuigd. Sinds mijn lieve snoezepoes in huis is, draait dat ding overuren. Van 09:00 tot 12:00 uur heb ik samen met mijn klasgenoten (online) gespreksvoering geoefend. Het was een nuttige ochtend zo!
In de middag had ik deze keer geen les, dus ben ik samen met mijn moeder langs de begraafplaats van mijn vader geweest. Mijn vader is vorig jaar overleden. Jullie kunnen hier de blog erover lezen. Nog dagelijks denk ik aan hem, maar gelukkig heb ik naast mijn verdriet ook hele fijne herinneringen om te koesteren. Daarna ben ik een lesje Body Pump gaan volgen. Heerlijk om met een groep fanatieke sporters mijn hoofd leeg te maken!
Na het sporten ben ik boodschappen gaan halen en gaan avondeten. Verder heb ik deze avond een beetje aangerommeld. Ik heb de was opgeruimd en een nieuw wasje gedraaid, mijn ontvangen kledingpakketjes gepast en aan het eind van de avond had ik nog met het hele Proudteam een intervisie. Ondanks dat de dagen toch veel in en rondom mijn huis zijn, vliegen ze voorbij!
Woensdag
Vandaag was een gezellige werkdag, want tussen het werken door kwam er een sportmaatje thee drinken. Waarschijnlijk valt het jullie op dat ik regelmatig naar de sportschool ga. Vroeger heb ik een grote bewegingsdrang gehad en dwong ik mezelf om bijvoorbeeld door regen en sneeuw te fietsen. Nu is het zo anders en geniet ik van het sporten. Onze sportschool vormt dan ook echt een hechte familie!
Aan het eind van de middag ben ik langs de apotheek geweest om mijn medicatie voor mijn astma op te halen. Een medewerker die achter de balie stond, maakte een vervelende opmerking. ‘Je hebt je mondje wel bij…’ Ik hield me in en vertelde deze mevrouw geduldig dat ik gewoon al 27 ben. Ze kroop nog net niet onder de balie, haha. Vroeger zou ik hiervan echt verdrietig zijn geraakt, maar nu laat ik het veel meer van me afglijden. Als ik later 50 ben en ze schatten me 40 vind ik het prima!
In de avond ben ik nog even de deur uitgeweest. Eén van mijn beste vriendinnen heeft een huis gekocht en was daar vanavond aan het klussen. Wat een werk, maar het wordt echt al heel mooi! De avond heb ik weer afgesloten met Love Island. Door deze serie te kijken, kan ik af en toe echt even aan de werkelijkheid ontsnappen. Hoe gaaf is het om in Hawaii in een prachtige villa met jongens zes weken lang te chillen! Door mijn behoorlijk beklemmende opvoeding heb ik deze ‘droomtijd’ gemist. Ik voel steeds meer het verlangen om een keer op reis te gaan, uit te gaan en vooral te ontdekken. Tegelijkertijd houdt mijn angststoornis me momenteel tegen, maar gelukkig zet ik steeds meer stapjes in de goede richting om ook dit te overwinnen.
Donderdag
Vanochtend begon ik de dag weer fanatiek met een spinningsles. Een van mijn lievelingsinstructrices gaf deze les, dus heb hard mijn best gedaan. Dat resulteerde dan ook in een druipende Marli van het zweet, haha. Daarna ben ik weer begonnen met mijn werk. In de middag had ik nog een afspraak op een van de locaties waar ik werk. TanteLouise heeft verschillende verpleeghuizen en vandaag bezocht ik er dus eentje van. Toch altijd leuk om naast het vele thuiswerken even op pad te zijn.
Terug thuis ben ik nog een paar boodschappen gaan doen en rond half zeven kwam er een vriendin langs. Met haar heb ik al heel veel avonturen beleefd en ik zou haar voor geen goud willen missen. Vanavond hebben we dan ook heerlijk bijgekletst onder het genot van een kopje thee. Toen ze was vertrokken, heb ik nog snel een Swiffer door het huis gehaald en een telefoontje naar mijn moeder gepleegd om ook kort bij te praten. Nog één werkdag en het is alweer weekend!
Vrijdag
Op deze regenachtige vrijdag ben ik vooral in mijn huisje bezig geweest. Eerst heb ik weer gewerkt voor tanteLouise en daarna ben ik voor Ronja gaan zorgen. Het is vrijdag, dus wat extra lekkers en een schone kattenbak. Bij tanteLouise ondersteun en adviseer ik de Raad van Bestuur en cliëntenraden over wetten, regelgeving, projecten et cetera. Ondanks dat het nu behoorlijk veel werk achter de laptop is, is het ook een veelzijdige baan, waarbij ik met veel mensen in contact mag zijn.
Vanavond was het weer tijd voor The Masked Singer! Ik vind het echt zo leuk om die leuke dieren te zien zingen. Meestal ga ik op vrijdag naar mijn moeder om dit samen met haar te kijken. Vroeger – toen mijn vader nog leefde – kwamen m’n ouders vaak op vrijdag naar mij voor een bakje koffie en het wekelijkse bijpraatmomentje. Elke vrijdagavond neem ik deze herinnering met me mee.
Zaterdag
Vandaag is de ochtend weer in de sportschool gestart! Ik hoop dat ik met mijn manier van sporten jullie niet trigger, maar ik heb er bewust voor gekozen om dit te delen. Het is een belangrijk deel van mijn leven en kan er nu echt van genieten.
Na het sporten en lunchen ben ik doorgegaan naar een vriendin van me. We zouden er een spelletjesmiddag van maken en dat is ook zeker gelukt. Mijn vriendin had een superleuk spel – Azul – en tussendoor hebben we vooral aan girl talk gedaan. We hebben allebei nog geen relatie en daarover kan ik met haar huilen en lachen. Mijn vriendin en ik lijken qua karakter goed op elkaar en daarom voelt het ook zo goed om hierover met haar te kletsen. En als we uiteindelijk geen partner vinden dan hebben we altijd al gezegd dat we dan gewoon saampjes gaan wonen.
In de avond kwam er overwachts visite langs en ook dat was nog heel gezellig. Ook hierbij besef ik dat ik ontzettend dankbaar mag zijn voor mijn sociale netwerk. Ik weet dat op Proud niet iedereen dit heeft. Dat vind ik heel erg verdrietig voor jullie en ik zou jullie ook zo’n netwerk gunnen. Als mijn daagjes mee jou hierdoor triggeren, laat het me dan zeker weten.
Zondag
Deze zondag was ik toevallig vrij, omdat ik vorig weekend voor Phoi Cai had gewerkt. Afgelopen week was een supergezellig en leuk weekje, maar ook behoorlijk vol. Daar houd ik van, maar vandaag voelde het als tijd om orde te scheppen. Ik ben het hele huis doorgegaan met de stogzuiger, de Swiffer en de poetsdoekjes. Ook heb ik mijn agenda bijgewerkt voor aankomende week en is de bestelling voor Kerstmis geplaatst. Hierdoor krijg ik weer ruimte in mijn hoofd, heerlijk!
Om even terug te komen op Kerstmis. Ongeveer 10 jaar geleden keek ik ontzettend op tegen de feestdagen. Voor mij stonden deze dagen in het teken van alleen maar (vr)eten en dan kwam ik in mijn gedachte kilo’s aan. Hierdoor heb ik tijdens de feestdagen vaak in de horeca gewerkt, zodat ikzelf geen Kerst hoefde te vieren. Jaren later kijk ik er gelukkig anders tegenaan. Dit jaar ga ik op eerste kerstdag naar een vriendin en op tweede kerstdag naar mijn moeder. Natuurlijk wordt er op beide dagen gegeten en door mijn terugval van vorig jaar blijft dit altijd een beetje spannend, maar ik kijk vooral erg uit naar de gezelligheid en de warmte rond deze dagen. De blog over mijn terugval kunnen jullie hier nog lezen.
Natuurlijk moest er tussen het schoonmaken door wel met Ronja gekroeld worden. Wat ben ik toch blij met deze huisgenoot! Soms vliegen de potjes van de vensterbank, maar dat neem ik maar voor lief, haha.
Ik hoop dat jullie het leuk vonden om met mij een weekje mee te kijken. Volgens mij vul ik de dagen weer totaal anders in dan de andere meiden van de redactie, maar dat geeft misschien ook wel weer andere inspiratie. Ik wens jullie – ondanks alle struggles waarmee jullie moeten dealen – een hele fijne week toe!
Liefs Marli
Geef een reactie