De week van Marli – photo blog 23

Welkom lieve Stormy! In deze plog maken jullie kennis met een nieuw gezinslid en zien jullie uiteraard ook weer een aantal fotootjes van m’n andere harige gezinslid voorbijkomen. Verder ben ik helaas – net als Phoi Cai in haar laatste plog – ziek geworden en ben ik hierdoor vaak te zien in of rondom mijn huisje.  

Maandag

Het is weer maandag en dat betekent de start van een nieuwe (werk)week! Om 07:15 uur ging mijn wekkertje en heb ik de knuffels ook weer gereed gemaakt voor hun dag, haha. In de ochtend had ik, samen met een aantal collega’s, een bijeenkomst over onze nieuwe visie ‘eten en drinken’. Eén van de uitgangspunten hierbij is dat voor iedere bewoner het eten lekker moet zijn. De meeste bewoners die in onze verpleeghuizen wonen, overlijden helaas binnen een jaar. Onze organisatie vindt het heel belangrijk om hun laatste levensfase nog zo zinvol en fijn mogelijk te maken, ook op het gebied van eten. Ik vind deze visie persoonlijk heel mooi en zou graag willen dat ook jullie – en alle andere mensen met een eetstoornis – eten op deze manier kunnen zien. Na deze bijeenkomst was de dag nog lang niet voorbij, want er moest nog meer worden gewerkt en ik ben met mijn moeder meegeweest naar een afspraak in het ziekenhuis. Mijn moeder moest op controle bij de oncoloog, want ongeveer vijf jaar geleden had ze de diagnose kanker. Gelukkig is ze voor nu genezen verklaard! 

Dinsdag

O yeah, naar deze dag keek ik echt ontzettend uit! Een nieuw gezinslid – lief konijntje Stormy – is namelijk bij mij en Ronja ingetrokken! Stormy is twee jaartjes oud en komt uit het asiel. Wat zat ze te beven toen ze met m’n moeder en mij naar huis reed. Ik heb haar deze dag rustig laten kennismaken met haar nieuwe omgeving (nieuw hok met eten, drinken en speelgoed) en de ontmoeting met Ronja nog maar even uitgesteld. Stormy woont haar hele leventje al buiten (wel bij mensen hoor), dus daarvoor heb ik ook gezorgd. Ik hoop dat ze het heel fijn gaat vinden! Verder had ik vandaag hard mijn medicatie nodig. Het lijkt erop dat de helft van Nederland ziek is en ik mocht er ook aan geloven. Helaas slaat bijna elk virus bij mij op m’n astma en dat was ook nu het geval. 

Woensdag

De nacht van dinsdag op woensdag is niet vlekkeloos verlopen. Ik was een aantal keer wakker geworden van de benauwdheid. Op die momenten probeer ik zo rustig mogelijk te blijven, want dit zijn echt situaties om een paniekaanval te krijgen. Gelukkig haalde ik steun bij Ronja die nauw aan mijn zijde bleef. Overdag ben ik naar de huisarts geweest om een kuurtje antibiotica te halen. Verder heb ik vooral op de bank gelegen afgewisseld met aan de keukentafel zitten….

Donderdag

Vandaag heb ik niet veel foto’s gemaakt, omdat ik echt even mijn tijd nodig had om te hersellen van mijn astma-aanval. Zoals jullie kunnen zien, kreeg ik hiervoor wel veel liefde en steun van mijn harige kids. Gelukkig ben ik niet allergisch voor diertjes, want dan zou mijn hart breken…! 

Vrijdag

Gelukkig ging het vandaag al iets beter, maar ik merk dat het herstel van mijn astma-aanval toch echt tijd vergt. Samen met dat schatje wat op de bank ligt, heb ik veel tijd doorgebracht op Videoland en heb ik mijn eigen video gekeken op Proud. Natuurlijk werk ik al jaren voor Proud, maar video’s maak ik niet veel en daardoor vond ik het best spannend. Toen ik een paar weken geleden op kantoor was, had ik het idee gekregen om samen met Irene een Q&A op te nemen. Volgens mij met een mooi resultaat en we hebben saampjes ook veel plezier gehad bij het filmen. Thx Irene! Verder kwam vandaag een vriendin van de uni even langs en heb ik voor haar een lief kerstkaartje geschreven. Ik ben niet een persoon die fanatiek naar iedereen kerstkaarten stuurt, maar op deze manier vind ik het leuk om te doen. 

Zaterdag 

We zijn weer buiten de deur geweest! Vanaf dinsdag ben ik door het ziek zijn eigenlijk niet meer mijn huisje uit geweest. Gelukkig stond ik vanochtend met weer behoorlijk veel energie terug op en ben ik langs de Primera en de Appie gegaan. Ik heb een cadeautje gekocht voor een collega die een andere functie gaat krijgen en ik hierdoor niet meer zo veel met haar samen zal werken. Ik ga haar missen! Eenmaal weer thuis had ik post ontvangen, spannend! Bij het openen van de envelop had ik oprecht geen idee van wie het kerstkaartje was en het bleek een kaartje van mijn moeder te zijn! Er stond een heel mooie eigen geschreven tekst in en ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Die had ik even niet zien aankomen…!

De rest van de dag heb ik lekker in m’n nieuwe agenda gewerkt (spontaan cadeautje aan mezelf van de Primera ;)) en sloot ik de dag af met een bezoekje aan m’n moeder. Gewoon gezellig thee drinken en de televisie aan, zodat ik ook dit weekend nog de rust kan pakken om aankomende week weer aan de slag te gaan. 

Zondag 

En dan zijn we toch al snel bij de laatste dag van de week aangekomen. Het is absoluut niet het weekje geworden zoals ik had gepland, maar ik ben vooral dankbaar dat ik bijna weer opgeknapt ben. Vroeger waren mijn astma-aanvallen veel heftiger en belandde ik vaak in het ziekenhuis. Die opnames waren echt zeer beangstigend en deze herinneringen zullen ook altijd blijven. Gelukkig herken ik nu eerder mijn grenzen en kan ik sneller extra medicatie nemen. Uiteindelijk sluit ik de week ook fijn af met het zonnetje en een vrolijke Stormy en Ronja! 

Dit was ook meteen m’n laatste plog voor 2023, dus ik ga jullie via deze weg alvast heel fijne feestdagen wensen. Ik gun jullie vooral liefdevolle en fijne dagen toe zonder te veel angst- en piekergedachtes!

Liefs,

Marli 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Marli

Geschreven door Marli

Reacties

13 reacties op “De week van Marli – photo blog 23”

  1. Ik wens jou ook fijne dagen toe!
    En wat een super lief konijntje🥰

    1. Hee Anoniem!

      Dankjewel voor je lieve (kerst)wens aan mij (L)

      En Stormy is zeker een lief nijntje! Ze wordt ook steeds minder angstig en ik mag haar af en toe een beetje aaien, liefff

  2. vervelend dat je ziek was!
    leuk een konijn.

    fijne feestdagen marli.

    1. Hee Britney!

      Tja, dat was inderdaad even balen, maar gelukkig voel ik me vandaag bijna weer de oude 🙂

      Een konijntje is zeker leuk en nu ben ik wel zeer tevreden met mijn twee harige kids, haha.

      Dankjewel voor je (kerst)wens ook aan mij!

  3. he, wat een leuk beestje, maar is het hok niet wat te klein of heeft ze/hij ook een ren?

  4. Hi Marli, leuke plog!

    In het kader van ongevraagd advies, -maar niet vervelend bedoeld-, zou ik zo snel mogelijk een konijntje voor bij jouw konijn zoeken. Nijntjes zijn gezelschapsdieren en het is heel zielig ze alleen te houden (helaas weten veel mensen dit niet).

    In veel knaagdierenopvangen hebben ze koppelvakanties of koppeldates. Ik heb zo ook mijn 2e konijntje gevonden en het is super om ze samen te zien genieten (onafscheidelijk).

    Daarnaast ook goed een ren te kopen zodat je konijn iets meer ruimte heeft (het echte minimum is 3m2 per konijn), ze moeten ook in hun hok een beetje kunnen rennen/springen.

    Hele fijne feestdagen voor jou! 🙂

    1. Hee anoniem en Tessa,

      Dankjulliewel voor de tips!
      Ze mag zeker in een ren rondhuppelen en als mijn tuin binnenkort opgeknapt is (en ze niet ondergronds kan ontsnappen), mag ze daar ook rennen.

      In overleg met het asiel woont Stormy liever alleen in een hok dan met een ander konijn. Ze is zo opgevoed en vindt het blijkbaar moeilijk om andere konijnen toe te laten. Er is dus over nagedacht 😉

      Ook van Stormy en Ronja voor jullie fijne feestdagen gewenst!

    2. Daar moest ik ook gelijk aan denken: konijnen zijn groepsdieren. Het verbaast me dat het asiel dergelijk advies geeft… Misschien als Stormy wat gewend is, kun je alsnog een koppelpoging met een soortgenoot proberen? Dat maakt een leven zo veel mooier en zinvoller♥

      1. Hee M.!

        Wat lief dat je dit zo verwoord voor Stormy (L)
        Ik ga over al jullie tips eens nadenken. Vanochtend was Stormy in ieder geval lekker aan het spelen en sjouwen met haar stro, dus dat is al een mooi teken 🙂

  5. He Tessa, ik dacht eerst dat ook, maar omdat ze uit een asiel komt vermoedde ik al dat het beestje miss trauma’s had van samen zitten. Hier ook een fan van koppeltjes nl. Fijn dat ze een tuin krijgt en een ren heeft, want het hokje is ook echt te klein he. Door schade en schande ben ik ook wijs geworden in wat fijn is voor konijnen.

  6. Hi Marli,

    Ik lees jouw plogs altijd met veel plezier. De liefde voor jouw werk en diertjes komt altijd heel duidelijk naar voren; dat is erg leuk om te lezen!
    Wat naar dat je ziek bent geweest. Die benauwdheid lijkt me heel beangstigend. Wel mooi om te merken dat je jouw lichaam nu beter lijkt te kennen en vaker optijd kunt ‘ingrijpen’.

    Stormy heeft een lief koppie! Ik las in de reacties hierboven dat koppelen met haar lastig is gebleken in het verleden. Hier hebben we ook altijd konijnen gehad en een paar dominante voedsters. Wij hebben in het begin ook gekozen voor ‘de makkelijkste’ manier en de dames apart laten zitten, ons niet bewust van hun eenzaamheid; ze deden immers gemeen naar nieuwe partners. Toen ik mij meer ging verdiepen in het houden van konijnen, kwam ik er achter hoe belangrijk een maatje is. De regel 1 konijn = geen konijn is wel echt waar. Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd als je zo’n niet-sociaal konijn hebt.
    In de loop van jaren is het ons uiteindelijk wel gelukt om alle dames (en heren) een vriend(dinnet)je te geven. Bij sommige hielp een castratie om ze wat minder fel te krijgen, bij andere konijnen hebben we meerdere speeddates gehad (goede opvangcentra willen hierin graag begeleiding geven), totdat de juiste partner erbij zat. Dit is inderdaad wel even zoeken en kan behoorlijk frustrerend zijn als het niet lukt, maar als ze eenmaal een nieuwe partner hebben, zie je ze gewoon zo ontzettend opleven en vrolijker worden. Dat hadden we daarvoor helemaal niet door. Achteraf voel ik me ook wel schuldig over die jaren dat ze alleen zaten in een hok / ren. Een mens kan wel extra aandacht geven, maar dat is niet hetzelfde als een soortgenootje die dezelfde taal spreekt en 24/7 erbij is.

    Ik hoop dat je het niet ziet als kritiek of er onzeker van wordt! Het is echt niet zo bedoeld! Het is natuurlijk ook wel makkelijk om veilig achter mijn laptop de moraalridder te spelen en mijn ‘zegje’ te doen; niet fair naar jou toe. Ikzelf zou het ook heel lastig vinden als iedereen opeens een mening erover heeft, terwijl jij super erg je best doet om jouw beestjes het allerbeste te geven. Sorry bij deze! Maar als ik een kans zie om een diertje een beetje blijer te maken, dan voel ik me toch ook een beetje verantwoordelijk voor dat beestje. En ik vind het juist heel lief van je dat je Stormy uit het asiel hebt gehaald en haar een nieuw liefdevol huisje geeft! Maar vanuit mijn eigen ervaring had ik toentertijd graag willen weten dat er meerdere opties zijn om ze toch te kunnen koppelen en ze daarmee gelukkiger te maken. Ik probeer het soms een beetje te extrapoleren naar mensen /mensen (zonder de dieren te vermenselijken): ik zeg vaak dat ik graag alleen ben, maar eigenlijk zou ik graag meer contacten willen hebben. Ik vind contact met mensen alleen spannend en ingewikkeld. Zo is het wellicht voor Stormy ook.

    Liefs ♥

  7. Hee Noelle,

    Wauw, wat mooi om te zien hoeveel moeite je hebt genomen om op mijn plog te reageren!
    Allereerst: ik zie jouw reactie zeker niets als kritiek en ik vind het ook onwijs leuk om te lezen dat je graag mijn plogs over werk en de diertjes leest.
    Verder neem ik zeker jouw ervaring mee in mijn zoektocht naar het beste plekje voor Stormy (althans, haar plekje heeft ze hoor, maar met wie, hoe of wat ;)). Jouw laatste zinnen hebben me ook oprecht geraakt en heb deze ook gespiegeld naar mezelf toe. Ik ben zelf graag onder de mensen, maar ben voor sommige mensen ook echt bang en zou niet met hen in een huis samen kunnen leven. Daarentegen heb ik wel een verlangen om met iemand later mijn leven te delen. Misschien heeft Stormy deze gedachte ook wel….

    Voor nu wens ik je alvast fijne feestdagen en een liefdevol 2024 met diertjes en/of mensen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *