Welkom lieve Stormy! In deze plog maken jullie kennis met een nieuw gezinslid en zien jullie uiteraard ook weer een aantal fotootjes van m’n andere harige gezinslid voorbijkomen. Verder ben ik helaas – net als Phoi Cai in haar laatste plog – ziek geworden en ben ik hierdoor vaak te zien in of rondom mijn huisje.
Maandag
Het is weer maandag en dat betekent de start van een nieuwe (werk)week! Om 07:15 uur ging mijn wekkertje en heb ik de knuffels ook weer gereed gemaakt voor hun dag, haha. In de ochtend had ik, samen met een aantal collega’s, een bijeenkomst over onze nieuwe visie ‘eten en drinken’. Eén van de uitgangspunten hierbij is dat voor iedere bewoner het eten lekker moet zijn. De meeste bewoners die in onze verpleeghuizen wonen, overlijden helaas binnen een jaar. Onze organisatie vindt het heel belangrijk om hun laatste levensfase nog zo zinvol en fijn mogelijk te maken, ook op het gebied van eten. Ik vind deze visie persoonlijk heel mooi en zou graag willen dat ook jullie – en alle andere mensen met een eetstoornis – eten op deze manier kunnen zien. Na deze bijeenkomst was de dag nog lang niet voorbij, want er moest nog meer worden gewerkt en ik ben met mijn moeder meegeweest naar een afspraak in het ziekenhuis. Mijn moeder moest op controle bij de oncoloog, want ongeveer vijf jaar geleden had ze de diagnose kanker. Gelukkig is ze voor nu genezen verklaard!
Dinsdag
O yeah, naar deze dag keek ik echt ontzettend uit! Een nieuw gezinslid – lief konijntje Stormy – is namelijk bij mij en Ronja ingetrokken! Stormy is twee jaartjes oud en komt uit het asiel. Wat zat ze te beven toen ze met m’n moeder en mij naar huis reed. Ik heb haar deze dag rustig laten kennismaken met haar nieuwe omgeving (nieuw hok met eten, drinken en speelgoed) en de ontmoeting met Ronja nog maar even uitgesteld. Stormy woont haar hele leventje al buiten (wel bij mensen hoor), dus daarvoor heb ik ook gezorgd. Ik hoop dat ze het heel fijn gaat vinden! Verder had ik vandaag hard mijn medicatie nodig. Het lijkt erop dat de helft van Nederland ziek is en ik mocht er ook aan geloven. Helaas slaat bijna elk virus bij mij op m’n astma en dat was ook nu het geval.
Woensdag
De nacht van dinsdag op woensdag is niet vlekkeloos verlopen. Ik was een aantal keer wakker geworden van de benauwdheid. Op die momenten probeer ik zo rustig mogelijk te blijven, want dit zijn echt situaties om een paniekaanval te krijgen. Gelukkig haalde ik steun bij Ronja die nauw aan mijn zijde bleef. Overdag ben ik naar de huisarts geweest om een kuurtje antibiotica te halen. Verder heb ik vooral op de bank gelegen afgewisseld met aan de keukentafel zitten….
Donderdag
Vandaag heb ik niet veel foto’s gemaakt, omdat ik echt even mijn tijd nodig had om te hersellen van mijn astma-aanval. Zoals jullie kunnen zien, kreeg ik hiervoor wel veel liefde en steun van mijn harige kids. Gelukkig ben ik niet allergisch voor diertjes, want dan zou mijn hart breken…!
Vrijdag
Gelukkig ging het vandaag al iets beter, maar ik merk dat het herstel van mijn astma-aanval toch echt tijd vergt. Samen met dat schatje wat op de bank ligt, heb ik veel tijd doorgebracht op Videoland en heb ik mijn eigen video gekeken op Proud. Natuurlijk werk ik al jaren voor Proud, maar video’s maak ik niet veel en daardoor vond ik het best spannend. Toen ik een paar weken geleden op kantoor was, had ik het idee gekregen om samen met Irene een Q&A op te nemen. Volgens mij met een mooi resultaat en we hebben saampjes ook veel plezier gehad bij het filmen. Thx Irene! Verder kwam vandaag een vriendin van de uni even langs en heb ik voor haar een lief kerstkaartje geschreven. Ik ben niet een persoon die fanatiek naar iedereen kerstkaarten stuurt, maar op deze manier vind ik het leuk om te doen.
Zaterdag
We zijn weer buiten de deur geweest! Vanaf dinsdag ben ik door het ziek zijn eigenlijk niet meer mijn huisje uit geweest. Gelukkig stond ik vanochtend met weer behoorlijk veel energie terug op en ben ik langs de Primera en de Appie gegaan. Ik heb een cadeautje gekocht voor een collega die een andere functie gaat krijgen en ik hierdoor niet meer zo veel met haar samen zal werken. Ik ga haar missen! Eenmaal weer thuis had ik post ontvangen, spannend! Bij het openen van de envelop had ik oprecht geen idee van wie het kerstkaartje was en het bleek een kaartje van mijn moeder te zijn! Er stond een heel mooie eigen geschreven tekst in en ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Die had ik even niet zien aankomen…!
De rest van de dag heb ik lekker in m’n nieuwe agenda gewerkt (spontaan cadeautje aan mezelf van de Primera ;)) en sloot ik de dag af met een bezoekje aan m’n moeder. Gewoon gezellig thee drinken en de televisie aan, zodat ik ook dit weekend nog de rust kan pakken om aankomende week weer aan de slag te gaan.
Zondag
En dan zijn we toch al snel bij de laatste dag van de week aangekomen. Het is absoluut niet het weekje geworden zoals ik had gepland, maar ik ben vooral dankbaar dat ik bijna weer opgeknapt ben. Vroeger waren mijn astma-aanvallen veel heftiger en belandde ik vaak in het ziekenhuis. Die opnames waren echt zeer beangstigend en deze herinneringen zullen ook altijd blijven. Gelukkig herken ik nu eerder mijn grenzen en kan ik sneller extra medicatie nemen. Uiteindelijk sluit ik de week ook fijn af met het zonnetje en een vrolijke Stormy en Ronja!
Dit was ook meteen m’n laatste plog voor 2023, dus ik ga jullie via deze weg alvast heel fijne feestdagen wensen. Ik gun jullie vooral liefdevolle en fijne dagen toe zonder te veel angst- en piekergedachtes!
Liefs,
Marli
Geef een reactie