De week van Marli – photo blog 6

Afgelopen week was het natuurlijk Koningsdag. Twee jaar lang hebben we dit vanwege het coronavirus niet kunnen vieren, dus ik heb er op mijn manier zeker een feestje van gemaakt: vol gezelligheid en sportiviteit. Verder neem ik je in deze plog weer een weekje mee in mijn werk en vrije tijd en heb ik een belangrijke mededeling. Veel lees- en kijkplezier!

Maandag

Na een heerlijk zonnig weekend brak de eerste werkdag van de week weer aan. In de ochtend had ik een gesprek met één van de managers van de organisatie waarvoor ik ook werk, stichting tanteLouise. Deze afspraak had ik in een van de verzorgingshuizen. Ik vind het altijd gezellig om op locatie te komen. Dan weet je tenminste wat er zich onder de bewoners echt allemaal afspeelt. 

Na deze afspraak ben ik teruggegaan naar huis om wat te lunchen en vervolgens kon ik weer op pad om naar mijn psycholoog te gaan. Hier wil ik meteen iets uitgebreider op ingaan. Sinds het ziekteproces van mijn vader en zijn overlijden, heb ik langzaam maar zeker verschillende psychische klachten opnieuw ontwikkeld. Mijn eetstoornis ging weer een rol in mijn leven spelen en ik kreeg te maken met heftige paniekaanvallen. Gelukkig kon ik hiervoor snel terecht bij deze fijne psycholoog, maar ik ben alweer bijna twee jaar verder en strijd nog elke dag met deze problematiek. Het voelt voor mij als een dubbelleven. Aan de ene kant heb ik een prachtig en waardevol bestaan en ben ik blij met mijn werk, studie en lieve vrienden. Aan de andere kant voert mijn hoofd elke dag een gevecht en wordt mijn vrijheid beperkt door de hevige paniek. Daarom heb ik in januari de keuze gemaakt om intensievere hulp te gaan zoeken. Ik heb me toen aangemeld bij een GGZ-organisatie. Ook ik kreeg te maken met lange wachtlijsten, maar sinds een week heb ik uitzicht op een datum waarop mijn intensievere traject gaat starten. Daarom zal ik vanaf eind mei een aantal maanden niet zichtbaar zijn op Proud. Ik ga jullie natuurlijk ontzettend missen, maar neem hopelijk ook weer een heleboel ervaring mee terug om met jullie te delen. 

Totdat mijn traject begint, gaat het alledaagse leven nog (hard) door en deze avond ben ik dan ook achter de laptop gekropen om verder te werken aan mijn projectverslag. Want ondanks alles wat er op me te wachten staat, hoop ik in juni af te studeren voor mijn opleiding Social Work! 

Dinsdag

Vanochtend las ik een toepasselijke quote op mijn app Co-Star: ”Pay more respect to yourself.” Omdat ik eind mei een intensievere behandeling aanga, moet ik mijn werkzaamheden overdragen en er komen ook nog andere regeldingen bij kijken. Soms besteed ik dan ook aandacht aan iedereen, behalve aan mezelf. Vandaag ging ik dat eens anders doen. Op dinsdag is het mijn studiedag, maar we hadden enkel een online college in de middag. ‘s Ochtends heb ik lekker uitgeslapen en wat boodschapjes gehaald en even mezelf die rust gegund. Heerlijk!

 

Na het college kwam er eind van de middag nog een vriendin langs. Ze had zoveel beleefd dat we echt even moesten bijkletsen. Na een uurtje moest ze weer door naar een leuk festival en ik pakte m’n spullen voor de Koningsnachtrit. Het was dan geen nacht, maar we hebben een hartstikke leuke thema-avond op de sportschool gehad!

Woensdag

Koningsdag! Woensdag was het 27 april en dat betekent natuurlijk dat onze Koning jarig is. De ochtend begon al super sfeervol met allemaal vlaggen in mijn straat. In de middag was het plan om mee te doen aan een hardloopwedstrijd, samen met een vriendin.

 

Ik was al vroeg bij het event aangekomen en kon eerst nog naar alle kinderwedstrijden kijken. Echt zo leuk om al die fanatiekelingetjes tegen elkaar te zien strijden. Om 13:30 uur was ik aan de beurt en voor mijn gevoel heb ik echt heerlijk gelopen. 

Na het hardlopen kwam ik nog spontaan op de vrijmarkt terecht en ik kon het niet laten om twee schatjes te kopen. Ze bleven me maar aankijken, haha. 

In de avond heb ik niets speciaals meer gedaan. Ik heb de finale van de Bachelor gekeken en nog wat taken voor mijn werk gedaan, want volgende week heb ik lekker een weekje vakantie en ik moet nog enkele dingen afronden. Maar ik kijk terug op een super fijne Koningsdag!

Donderdag

Bij mijn werk voor tanteLouise werken we nog behoorlijk veel thuis (wat te zien is aan alle lege bureaustoelen wink). Maar vandaag was ik een dagje op kantoor. Ik had verschillende afspraken gepland staan en het is ook zeker weleens leuk om naar mijn werk toe te gaan, in plaats van dat mijn huis alles in één is. Ik had een afspraak met de voorzitter van de centrale cliëntenraad en een afspraak met de voorzitter van een lokale cliëntenraad. Ik werk dus op mijn andere werk best veel met vrijwilligers en ik houd me vooral bezig met cliëntmedezeggenschap. Ik dacht: misschien vinden jullie het interessant om te weten of misschien ook totaal niet, haha. 

Vrijdag

De laatste werkuurtjes zijn vanochtend gemaakt, voordat mijn vakantie begon. En jawel, mijn afwezigheidsmail kon vanaf de middag worden ingesteld! Ik merk dat ik met het spannende vooruitzicht van mijn intensievere behandeling echt even toe ben aan wat ontspanning en rust. 

De vakantie begon ook meteen heel gezellig. Ik had afgesproken met een vriendin om even lekker een frisse neus te gaan halen en uiteraard weer bij te kletsen. Ik merk dat ik er door het foto’s maken voor mijn plog ook echt even bij stilsta hoe mooi ik eigenlijk woon. Ook voor mijn vriendin was dat even een besefmomentje, haha. 

En niet alleen ik heb vakantie, maar Phoi Cai ook – ik van mijn andere werk, zij van Proud2Bme. Daarom nam ik haar chatavond over. Leuk om ook eens met andere vrijwilligers samen te werken!

Zaterdag

Deze ochtend begon met een zeer spontane actie. Door de spinningsgroep werd ik uitgedaagd om op het podium te komen fietsen naast de instructrice. En tegen uitdagingen zegt Marli niet vaak neeZo heb ik dus een uurtje op het podium gefietst en zelfs nog een nummer gegeven! 

In de middag nam ik weer de dienst van Phoi Cai over en kwam mijn vriendin nog even langs. Volgende week gaat ze een weekje op vakantie naar Noorwegen, dus daarvoor moesten we natuurlijk helemaal bijgekletst zijn! 

Zondag 

En ook vandaag mocht ik weer voor Proud2Bme werken. Ik vond het leuk om wat meer dagen achter elkaar te werken, omdat ik op deze manier ook vaker in jullie dagboekjes kon reageren. Mijn vaste dag is natuurlijk de zondag. In de afgelopen jaren heb ik jullie zeker beter leren kennen, maar soms voelt het alsof ik in één week veel heb gemist. Weet dat ik altijd zo goed mogelijk op jullie dagboekjes probeer te reageren en dat ik werk met mijn hart en gevoel. 

Dit was dan voorlopig mijn laatste plog en dat voelt ontzettend raar. Ik ben nu zo gewend om jullie elke vier weken een kijkje in mijn leven te geven en ik hoop dat jullie dit de afgelopen zes plogs leuk en inspirerend hebben gevonden. Ik wens jullie de komende periode veel kracht, sterkte en mooie momenten toe en blijf aan jullie denken! 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Marli

Geschreven door Marli

Reacties

31 reacties op “De week van Marli – photo blog 6”

  1. Wauw! Wat doe je een hoop! Bedankt voor het inkijkje. Veel succes met afstuderen, want dat kun je, dat weet ik zeker, en ik hoop echt dat de therapie haar vruchten afwerpt. Ik moet zeggen dat ik het heel jammer vindt dat je niet meer kan reageren in m’n dagboekje maar ik gun het je des te meer dat je lekker aan jezelf kan werken want je hebt zoveel meegemaakt. In neem je mee (in m’n gebeden), denk aan je, veel kracht toegewenst ♥ Sewy

  2. Veel succes met het traject, Marli!

  3. vervelend om te lezen dat het niet goed met je gaat! sterkte.

  4. Oh wat jammer dat je proud even moet laten zitten maar heel begrijpelijk. Ik hoop dat het intensievere traject je heel erg gaat helpen.

    Daarnaast even ook een vraag, ik heb ook last van paniek en aanvallen daarvan wat mijn gehele leven op losse schroeven lijkt te zetten.
    En begin wat ten einde raad te zijn.
    Heb jij mis nog tips of ideeen om daarmee om te gaan? Het lijkt niet echt een logische oorzaak te hebben.

  5. Heel veel succes en kracht toegewenst voor je intensievere hulptraject Marli!

  6. Heel veel succes en natuurlijk sterkte, Marli!!!! Je kan het !!!!!

  7. Ik ga je missen tijdens je afwezigheid hier, maar vind het heel erg dapper dat je het intensieve traject aangaat! Enorm veel kracht en sterkte gewenst en ik spreek je vast nog wel voor je weg bent. Dikke knuffel van mij! ♥

  8. Heel veel succes Marli, ik ga je zeker missen. Maar oh wat dapper dat je dit traject aangaat.

    Liefs Nicole

  9. Heel veel succes Marli, ik ga je zeker missen. Maar oh wat dapper dat je dit traject aangaat.

    Liefs Nicole

  10. Succes met je intensievere traject en geniet van je vakantie!

    Kikky

  11. Heel veel succes Marli! En ik sluit me aan bij de reacties hierboven, dapper dat je dit traject aangaat en we gaan je plogs en aanwezigheid op het forum zeker missen!

  12. Hee Marli,
    Wat dapper dat je deze stap gaat zetten! Ik hoop dat je er veel leert en het daarna beter met je gaat! Ik snap als je hier geen antwoord wil geven dus helemaal oke als je dat zegt. Maar ik was benieuwd wat voor soort traject je gaat volgen? Is dit speciaal voor je eetstoornis, of voor je angst of voor nog iets heel anders? Ik hoop dat het niet erg is dat ik deze vraag stel. Veel succes en liefs!

  13. Wat fijn dat je hulp kunt krijgen. Ik hoop dat je verder gaat komen en, dat de therapie goed aan zal slaan.

  14. Ergens bovenstaande berichten las ik: dat je dat "niet goed gaan" een groot iets vindt. En dat er nog genieten is en dat niet voor iedereen is weg gelegd. Herkenbaar ook. Deels… definitiekwestie? :’) en van moment tot moment verschillend en dingen kunnen soms ook naast elkaar bestaan. Alleen al in een oprecht genieten van sporten, maar ook ergens een eetstoornislaagje (in verschillende gradaties (weet niet hoor, hoe die voor jou is, maar is even een voorbeeld)).

    Fijn te lezen dat het genieten er nog is en dat het niet in die zin alles overheersend is. Haalt niet weg dat het moeilijk is; dat er ongetwijfeld ‘zwarte randjes’ zitten aan positieve dingen. Dat er wisselingen zullen zijn. De impact kan daarom alsnog heel groot zijn en verschillen van moment tot moment. Het is anders. Sowieso nooit te vergelijken. Het maakt ook niet hoe groot die impact is: ik hoop dat dit kan bijdragen.

    Succes, Marli.

  15. Ik vind het een goede keus die je maakt. Je eigen welzijn staat voorop. Daarnaast vind ik het ook eerlijker aan de hand van wat er van nieuwe vrijwilligers aan herstel gevraagd wordt. In mijn optiek dus ook practica what you preach. Succes met de studie en kracht toegewenst in het intensievere traject.

  16. Ik vind het dapper dat je voor jezelf kiest. Ik hoop dat je er veel uit gaat halen. Wat voor soort intensieve behandeling ga je volgen?
    Heel veel succes!!

  17. Ik vind het goed dat je verder gaat met hulp, dat je je niet neerlegt bij het "dubbele leven".
    Ik heb je blogs graag gelezen en zal ze missen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *