Floor is 15 jaar oud en heeft een eetstoornis gehad. Inmiddels is ze hersteld. Tijdens haar herstel heeft ze veel geschreven. Gedachtes die ze had, gevoelens die ze ervoer… De komende weken kan je via een aantal blogs meekijken in haar hoofd en hoe zij herstellen van een eetstoornis op zo’n jonge leeftijd aanpakte en waar ze tegenaan liep. Dit is deel 3. De andere blogs vind je via de tag ‘Floor blogt‘.
Jezelf proberen te verbeteren maar steeds weer worden getriggerd: een van de irritantste dingen in mijn herstel.
Het maakte me boos en verdrietig als ik iemand zag die iets vergelijkbaars deed, of iets wat me eraan deed denken. Het voelde misschien als opgeven, terwijl ik juist koos voor het leven.
Ik wilde niet alleen mezelf zien groeien, maar wilde me ook over anderen ontfermen. Ik heb dit uiteindelijk niet gedaan, want ik wist dat ik nog niet 100 procent voor ze klaar kon staan.
Ik haat het dat deze ziekte mensen langzaam laat verstikken, dat mogen we niet meer pikken.
Ik deed zo mijn best om er niks om te geven, maar het bleef maar door mijn hoofd zweven. Boos worden op anderen in mijn hoofd, omdat ze zichzelf te ver laten gaan. Ik wilde ze zo graag helpen om weer beter te worden, maar was bang dat ik er zelf weer in werd getrokken.
Heel je leven ben je met jezelf – word niet jouw eigen vijand, maar werk samen. Zet geen 10 doelen tegelijk, maar focus je op 1. Is dat gelukt, dan kun je verder naar de volgende. Je mag mindere dagen hebben, maar leer hiervan en spreek je gevoelens uit. Voel het, maar wordt de emotie niet: stap weer uit je verdriet. Het leven zou saai zijn als het allemaal in een rechte lijn liep. Ooit horen die gaten er nu eenmaal bij.
Leer jezelf om de volgende keer niet meer in het gat te vallen, maar er overheen te stappen. Ooit moet je misschien wel 100 keer in hetzelfde gat vallen om je les te leren, maar stop nooit met proberen.
Het leven is niet perfect. Dus vraag ook niet van jezelf om perfect te zijn, want jij bent perfect gewoon om hoe je bent.
Ben je alleen perfect als je mager bent, lange dunne benen hebt en mooie ogen? Is het niet veel perfecter om goed voor je lichaam te zorgen, gezond te zijn, jezelf te accepteren zoals je bent en het lichaam dat je hebt, je goed voelen en energie te hebben voor de dag? Het gaf mij in ieder geval wel weer mijn lach..
Geen enkel soort eten zal jou ooit zoveel pijn doen als een eetstoornis. Elke keer dat jij tegen die eetcultuur of je eetstoornis ingaat, kom je dichter bij vrijheid rondom eten. En ik weet dat het ontzettend moeilijk is om van jouw vaste patronen af te wijken. Ik weet hoe bang je bent, weet hoe je je voelt. Maar wat ik ook weet is dat als ik het kan, jij het ook kan!
Elke keer dat jij probeert om je gewoontes om te gooien, word je sterker en zul je zien dat er deuren voor je opengaan. Je doet dit voor jezelf, je doet dit om je vrij te voelen, om weer te kunnen genieten van het leven, om een toekomst op te bouwen, om spontaan aan dingen mee te kunnen doen, heel veel te moeten lachen en om je mooiste jij te worden.
Dus maak die keuzes die je misschien wel gek maken. Keuzes waarvan je niet weet wat er zal gebeuren. zit er niet langer om te treuren. Weet dat je niet alleen bent en dat hulp vragen mag.
Zie elk stapje dat jij zet als trots en niet als opgeven. En onthoud: die stapjes hoeven niet in één rechte lijn, bij sommige stapjes horen nu eenmaal gaten. Elke keer dat jij er weer uit klimt, word je sterker.
En vergeet niet af en toe stil te staan bij het feit dat jij degene bent die hier zo hard voor strijdt.
Ik ben trots op je
you can do this
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie