Floor is 15 jaar oud en heeft een eetstoornis gehad. Inmiddels is ze hersteld. Tijdens haar herstel heeft ze veel geschreven. Gedachtes die ze had, gevoelens die ze ervoer… De komende weken kan je via een aantal blogs meekijken in haar hoofd en hoe zij herstellen van een eetstoornis op zo’n jonge leeftijd aanpakte en waar ze tegenaan liep. Vandaag lees je deel 4. De andere blogs vind je via de tag ‘Floor blogt‘.
Vaak hoor ik mensen op Instagram of YouTube praten over het woord balans. Ze vertellen dan dat het leven met deze balans de sleutel is tot succes, maar wat is nu balans en wanneer doe je het dan goed?
In mijn herstel zocht ik vaak naar een houvast, een schema of plan waar ik me aan kon houden, zodat ik het ‘goed’ deed. Ik zocht naar controle en dat voelde voor mij fijn. Alleen bleek ik die controle gauw uit handen te geven. Het stemmetje in mijn hoofd vond het plan eigenlijk nooit goed en wilde altijd nog gezonder of nog minder. Nooit kon ik dit spontaan doen. Ik was op zoek naar die balans, maar zocht dit door middel met alleen maar regels. 4 Keer in de week iets lekkers? Of ben ik dan heel ongezond?
Misschien is 3 keer wel goed? Elke dinsdag donderdag en zaterdag dan maar wat?
Ik was het helemaal zat.
Door deze regels werd er te veel nadruk gelegd op de in mijn hoofd ‘ongezonde’ producten. Dit zorgde ervoor dat ik me nog schuldiger voelde als ik dan daadwerkelijk die stap nam om iets te nemen.
Wat de ƩƩn gezond vindt, vindt de ander weer ongezond. Toch kiezen voor een appel in plaats van dat ijsje waar je al dagenlang zin in hebt. Je lichaam negeren, leuke spontane momenten missen omdat het eten iets ongezonds bevat en je je van jezelf constant aan regels moeten houden. DƔt vind ik ongezond.
Ik kwam erachter dat deze balans veel minder ingewikkeld in elkaar zit dan ik aanvankelijk dacht. Niet het kunnen loslaten aan deze balans, maar het erachter komen dat deze balans gewoon het leven leven is. Jezelf loslaten en vertrouwen dat jouw lichaam dit kan. Van dat ene product extra ga jij geen kiloās aankomen. Jouw lichaam kent jou en kan zoveel doen met deze energie. Een pizzapunt pakken omdat je daar zin in hebt. ‘Ja’ durven te zeggen tegen spontaniteit. Je vrij voelen in jouw keuzen zonder al die regels eromheen. Nieuwe herinneringen, een lach op je gezicht, genieten van het moment… Dat is hoe ik balans zie.
Deze stapjes kunnen niet in een keer, ik snap dat het moeilijk is om van deze regels af te stappen, maar is het niet veel fijner als je er gewoon allemaal mee zou kunnen kappen?
Vertrouw op jezelf en zeg tegen jezelf: wij kunnen dit. Je kan jouw lichaam niet vergelijken met dat van een ander en voel je ook niet schuldig wanneer je meer honger hebt dan een ander. Voel je niet schuldig dat jij luistert naar jouw lichaam en geeft waar het om vraagt, voel je niet schuldig als iemand gaat sporten maar jij voelt dat je rust nodig hebt.
Stapje voor stapje, hapje voor hapje, je komt echt weer op dat goede paadje.
Het gaat jou niet helpen om de ene dag te eten en de andere dag maar weer te compenseren. Sociale media maken ons zelfs nog bang voor groente en fruit. Trap er niet in: als je gewoon op jezelf vertrouwt ga je je zoveel beter voelen dan bij welk dieet dan ook. Sinds ik eet waar mijn lichaam om vraagt voel ik me beter dan ooit.
Wees eens lief voor je lichaam en maak de eetmomenten niet hetgeen waar de dag om draait. Jouw lichaam aanwennen dat het elke dag voldoende te eten krijgt om de motor op te laten draaien. Je moeilijke gedachten na een tijd allemaal kunnen laten gaan. Want al deze stomme gedachten zijn niet waarvoor we bestaan.
Dus stap uit je comfortzone, laat je lichaam niet zo vallen.
Ik weet zeker zo ga jij knallen!
You can do this.
ā„
Geef een reactie