Demi Lovato is terug. Haar eerste single na haar overdosis kwam afgelopen week uit. Ik heb hem al flink op repeat gezet. Niet alleen omdat ik Demi Lovato enorm bewonder – eerder schreef ik daar deze blog over – maar ook omdat ik de boodschap krachtig en herkenbaar vind.
Wat mij vooral trekt in haar muziek is de manier hoe ze haar fouten (zoals ze die zelf noemt) om kan buigen in haar krachten. Ze heeft het vermogen om haar kwetsbaarheid in te zetten op een manier die haar ontzettend sterk maakt. Ze is niet bang om over haar eetstoornis en verslaving te praten en dat vind ik heel inspirerend.
I’m my own worst critic
Talk a whole lot of shit
But I’m a ten out of ten
Even when I forget
Haar nieuwe nummer I love me wordt al omschreven als ‘The Self-Love Anthem We Need but Don’t Deserve’. Een persoonlijk nummer over haar eetstoornis en verslaving en de weg naar zelfacceptatie.
Oh, why do I compare myself to everyone?
And I always got my finger on the self-destruct
I wonder when I love me is enough
Wat vind jij van Demi’s nieuwe nummer?
Geef een reactie