Met dieten proberen mensen dunner te worden, maar ze worden er ook dommer van blijkt uit recent onderzoek van professor Sendhil Mullainathan. Het obsessief tellen van calorieën en het te weinig eten zorgt voor een soort van verstopping van de hersenen. Hierdoor blijft er weinig ruimte voor de normale activiteiten van de hersenen over.
Mullainathan heeft het in het artikel in Dailymail over een bandwijdte van de hersenen. Doordat er minder bandwijdte ontstaat wanneer men druk bezig is met het tellen van kcal, denken aan eten en niet-eten is er minder ruimte voor andere capaciteiten van de hersenen waaronder het logisch nadenken, oplossen van problemen en vergaren van nieuwe informatie. Dit is iets wat je in toenemende mate ziet gebeuren bij mensen met een eetstoornis.
Verschillende dingen kunnen de zogenaamde bandwijdte beïnvloeden waaronder het voortdurende ‘conflict’ dat gaande is in de hersenen ‘Zal ik deze koek wel of niet nemen? Als ik hem wel neem, zal ik dan straks minder avondeten?’
Uit een eerder onderzoek (2005) blijkt hoe mensen die op dieet zijn en mensen die niet op dieet zijn reageren op het eten van een chocoladereep. De mensen die niet op dieet waren aten de reep gewoon op en gingen verder met hun dagelijkse activiteiten. De mensen die wel op dieet waren aten de reep op en waren hierna in hun hoofd nog een tijd bezig met hoeveel calorieën de reep bevatte en waarom ze de reep hadden opgegeten. De dagelijkse activiteiten verliepen hierdoor minder goed.
Tekorten hebben in allerlei vormen eenzelfde soort effect op ons. “Net zoals diëters voortdurend hun voedsel bijhouden, houden drukbezette mensen voortdurend de minuten in de gaten en houden de armen elke dollar bij. Dat heeft bij allemaal een effect op hun bandwijdte of cognitieve prestaties”, aldus Professor Mullainathan.
Geef een reactie