DIS is Patricia

De 25-jarige Patricia lijdt aan DIS, Dissosiatieve Identiteits Stoornis, ook wel MPS, Meervoudige Persoonlijkheidsstoornis genoemd. DIS ontstaat in de eerste zeven levensjaren en is vaak het gevolg van een traumatische gebeurtenis zoals seksueel misbruik. Patricia heeft twaalf verschillende persoonlijkheden, allen met een andere naam. Sommigen praten zelfs in dialect.

Filmmaakster Jessica Villerius ontmoet Patricia voor het eerst in 2009. Ze is dan net gediagnosticeerd met DIS en staat aan het begin van een lang traject van behandeling, beschermd wonen en heftige crisisopnamen.

De ouders van Patricia vinden het moeilijk om met Patricia’s ziekte om te gaan, vooral haar vader heeft moeite met de diagnose meervoudige persoonlijkheidsstoornis. Hij weigert te geloven dat seksueel misbruik de oorzaak is van Patricia’s lijden; volgens hem zijn haar hersenen in de war omdat ze als tiener een auto-ongeluk heeft gehad. ###

Bron: Pers.ncrv.nl

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

31 reacties op “DIS is Patricia”

  1. was dat gister want het is nu gepost, verkeerde volghorde? liefs amanda

  2. ow haha sorry, las het verkeerd is pas volgende week excuses xx

  3. Heftig, ik wist niet dat zoiets bestond!

  4. Lijkt me heftig!

  5. Ik ga zeker kijken! lijkt me heel interessant.. heftig, maar wil er zeker meer over te weten komen.

  6. Lijkt me een enorm interessante documentaire!

  7. lijkt me heel interessant maar wel heftig ja, ik ga proberen te kijken!

  8. Die wil ik heel erg graag zien!!

  9. hoi misschien domme vraag maar op welke zender is dat?

  10. omg ! verselijk voor haar:O ik ga zekr kijken

    op welke zender is het

  11. @xxx en happycat:
    De uitzending komt maandag 28 mei om 22:15 uur op Ned. 2
    De herhaling is woensdag 30 mei om 15.03 uur, ook op Ned. 2

  12. Mooi gemaakt.

  13. Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo’n goede documentaire. Het laat weinig zien van wat DIS nu echt inhoudt in het dagelijks leven. Ik zie weinig van mezelf of van mijn groepsgenoten terug in deze docu (allemaal DIS). Het schetst eigenlijk maar heel globaal en oppervlakkig een beeld. Mensen die dit zien en DIS verder niet kennen hebben na het zien van deze docu nog geen sjoege van wat het echt inhoudt. Dat is erg zonde.
    Verder vraag ik me af wanneer deze docu is opgenomen. Ik ben al bijna twee jaar bij Transit, de kliniek waar Patricia naartoe ging, in deeltijdbehandeling en ik heb haar nog nooit gezien.

  14. Ik vond het ook een vrij oppervlakkige documentaire en had ook eigenlijk moeite met de geloofwaardigheid van Patricia. Ik denk dat ze vooral erg graag aandacht wilde. Een vriendin van mij heeft (een vorm van) DIS en dat is toch echt niet vergelijkbaar. En zij heeft alle begrip voor onbegrip uit haar omgeving, en gaat niet trots vertellen dat ze nog jaaaren in therapie moet. Medelijden had ik met de vader (die ook wel een punt had met het ‘werken’). Door eenmalig seksueel misbruik krijg je geen DIS. En ook niet door een whiplash. Ik vind het ook ernstig om te zien hoe Jessica Villerius continu in beeld is.

  15. Ik heb de documentaire 2x bekeken en kan me niet aan de indruk onttrekken dat Patricia een aandachtsorgel is. In de gehele documentaire is geen enkele keer duidelijk naar voren gekomen dat er bij haar een andere persoonlijkheid het voortouw heeft genomen. Ik sympathiseer nog het meest met haar vader, die zegt dat werken een goede stap in de richting van herstel is. Bovendien weet ze te vertellen welk knuffeltje van welke persoonlijkheid is: vreemd, als ze later zegt dat ze een stukje tijd kwijt is als een andere persoonlijkheid bezit van haar neemt. Bovendien is het nogal dubieus als een hulpverlener in tranen uitbarst als een van haar persoonlijkheden aangeeft dat er zelfmoord gepleegd moet worden. Ach, nou ja, in ieder geval goed voor de economie, zo blijft de hulpverlening in ieder geval een beetje in het zadel.

  16. Heb de docu ook bekeken…Vond inderdaad, zoals meerdere mensen zeggen, dat er niet goed naar voren is gekomen wat DIS nou is en wat het precies in houd, wat het met je leven doet.
    Haar vader, ochh arme man! Als er iemand niet serieus wordt genomen is hij het wel!
    Haar moeder lacht het er wel af en zij maakt daar dankbaar gebruik van..En ze had nog een zus(je) ?? Waar was die in de docu, heeft die hetzelfde meegemaakt en hoe gaat die daar mee om? Kan zij wel normaal functioneren?
    Ik vind het moeilijk om een oordeel te geven over het feit of Patricia oprecht is of niet..Ik zal haar maar het voordeel van de twijfel geven…de twijfel is er dus wel.
    Dat ze psychisch iets mankeert is zeker, maar ook dat kan een gewoonte worden, doordat je als kind misschien toch zo de aandacht kreeg…Ik hoop in ieder geval dat de behandeling heeft geholpen..Dat ze zelf wat meer rust in haar hoofd heeft en haar vader ook. Misschien moet het gezin wat meer naar die man luisteren en zijn (harde) woorden serieus nemen en eens proberen te doen wat hij zegt, zo gek is ie niet 😉

  17. Bar bar slechte documentaire. Ik herkende er absoluut geen DIS in, het beeld dat is geschetst is ontzettend oppervlakkig en veel te gecontroleerd. Bij DIS lever je dagelijks een strijd, geen strijd over wel of geen sigaret opsteken, maar een dagelijkse innelijke strijd tussen en met je alters, het behouden van de controle, het in de waarde laten van elkander en het samen, met en naast elkaar kunnen leven terwijl je alles moet delen met elkaar, de chaos in het hoofd, etc. Ik zag hier niets van terug!

    Of Patricia DIS heeft betwijfel ik sterk, als ze dit wel heeft dan is dit erg slecht in beeld gebracht. Waarom is er geen enkele alter in beeld gekomen? Waarom wordt er niks getoond in de vorm van verschillende stijlen kleding, tekeningen, communicatieschriften met verschillende handschriften, iets om duidelijk te maken dat al deze alters een andere stijl en leeftijd hebben. Om te benadrukken juist hoe moeilijk het is om met al deze alters samen een leven te leven. Hier kwam niks van terug in de documentaire, NIKS!

    Bovendien was het vreselijk suggestief, een leek zal denken dat eenmalig misbruik of een ongeluk tot DIS kan leiden, onzin natuurlijk! Ook werd er gesproken over misbruik vanaf het 7de levensjaar, terwijl DIS meestal al onstaat nog voor het 3e levensjaar. Een leek zal ook denken dat een jaartje therapie voldoende is. Er werd nota bene gezegd dat een DISser slechts op zichzelf kan wonen met begeleiding, onzin, ik ken meerdere mensen die een gezin hebben of zelfstandig wonen en DIS hebben. Dat een alter 25 keer per nacht belt met de programmamaakster, wat wil ze daarmee zeggen? Dat een alter goed van vertrouwen is? Want alters zijn over het algemeen juist heel bang om zich kenbaar te maken, slecht van vertrouwen, hebben zich immers jaren en jarenlang voor moeten doen als de hoofdpersoon.

    Ik keek erg uit naar deze documentaire, maar het heeft me bijna in tranen achtergelaten. Niet alleen is hiermee een mogelijkheid onbenut gelaten om DIS goed onder de aandacht te brengen, hiermee is zelfs een volledig foutief en geromantiseerd beeld van DIS neergezet. Alles bij Patrricia leek gecontroleerd, geen enkel moment van paniek, angst, de-personalisatie of de-realisatie. De enkele switches die plaatsvonden (en waarbij het leek of ze getroffen werd door een stroomstoot, ook heel onherkenbaar) waren zo onopvallend (in gedrag) dat er muzikale ondersteuning aan te pas moest komen om het toch nog wat te laten lijken.

    De programmamaakster zal vast bewust hebben gekozen om het zo oppervlakkig te houden en om de alters er verder op geen enkele wijze bij te betrekken. Echter slaat ze hier de plank wat betreft DIS wel volledig mee mis, ze is immers compleet voorbij gegaan aan wat het ziektebeeld exact inhoudt. Erg jammer, een gemiste kans. Maar vooral het slechte beeld dat hiermee is neergezet en de foutieve informatie die is gegeven, neem ik de programmamaakster zeer kwalijk!

  18. Ik sluit me volledig aan bij Ilja, Marina en Stier.

    Wat ik ook nog kwijt wilde is dat ik het erg vind om te zien hoe Jessica Villerius zich gaat bemoeien met de zorg (dat telefoongesprek met de crisisdienst) en net als in Vel over Probleem de indruk wil wekken dat de hulpverlening hoe dan ook, altijd, tekort schiet. Terwijl Patricia vooral aandacht wil. Dat punt van Ilja sluit ik me bij aan: een hulpverlener gaat echt niet huilen omdat jouw alter suecidaal is.

    En als Jessica dit meisje 3(!) jaar heeft gevolgd, dan heb ik respect voor de regie en montage dat er zo’n slappe documentaire als eindproduct uitkomt. Saai en nauwelijks inhoudelijk.

  19. Ik denk dat het inderdaad zeer slecht in beeld is gebracht. Ik ben zelf gediagnosticeerd met Dis en had bij bepaalde zaken het gevoel dat ze bewust uitgelokt zijn voor het programma. Terwijl ik me wel degelijk herken in stukken die ik zag van Patricia. Pakkender voor mij was het toen mijn man aangaf dat hij stukken herkende bij mij. Toen was ik eigenlijk het liefst even weggevlucht uit huis.

    Ik heb zelf jaren geleden op transit opgenomen gezeten. Ik lees hier en daar op internetfora dat men ervanuit gaat dat Patricia haar behandeling heeft afgerond. Dat lijkt me wel zeer stug, aangezien je daar gemiddeld toch echt veel langer dan een paar maanden zit.

    Heel irritant vond ik ook wat de documentaire makers gedaan hebben met de scene uit het tankstation. En denk dat ik mensen die bekend zijn met Transit niet hoef uit te leggen dat ik het heel irritant vind dat ze bij het terrein gefilmd hebben.

    Al met al dus een dubbel gevoel over gehouden aan de docu.

  20. Hallo,
    ik ben heel blij om te lezen dat ik niet als enige zo negatief over de docu ben.
    ik voelde me best bedonderd door die uitzending want ik ben ook op transit opgenomen geweest met patricia. Ik heb haar binnen zien komen niet wetend dat ze kort daarvoor nog voor de camera stond en zelfs zonder dat wij het wisten op het terrein is gefilmd. Ik mag natuurlijk inhoudelijk niks zeggen over haar behandeling maar ik kan wel zeggen dat het niet klopt dat ze maanden opgenomen is geweest Ze was er plotseling en ze was ook net zo plotseling weer weg. maar goed…
    ik hoop niet dat ik door mijn bericht mensen heb gekwetst, dat was in ieder geval niet de bedoeling!
    gr.

  21. @ Someone: wat betreft het terrein, ik ben al lang blij dat ze Transit zelf niet gefilmd hebben. Het enige herkenbare is de rotonde met een stukje van het nieuwe gebouw van de jeugd. Maar ik geef je gelijk dat ik het ook niet tof vind dat het terrein gefilmd is.

    @ Mii, je hebt voor mij een hoop verklaringen gegeven met de opname van Patricia 😉 Ik ben al twee jaar bij Transit onder behandeling en ik had Patricia nog nooit gezien, wat het voor mij allemaal een ongeloofwaardig tintje gaf. Zeker omdat de behandelingen bij Transit in de regel langdurig zijn. Nu heb ik eerst op de DT gezeten en ben ik later pas naar de kliniek gekomen dus ik kon ook niet met zekerheid zeggen dat ze er ook niet is geweest toen ik nog op de DT zat, maar desondanks kende ik toen best wat mensen van gezicht uit de kliniek omdat ik daar wel regelmatig kwam, maar kon ik haar niet plaatsen. Ik had zelfs mijn behandelaar van Transit gevraagd hoe het zat met Patricia, maar die kon zich daar (uiteraard) niet over uitlaten. Maar ik vind het wel een zeer slechte zaak dat deze hele docu is opgenomen voor haar opname bij Transit en dat jullie daar nooit van geweten hebben. Ik zou me behoorlijk bedonderd gevoeld hebben als ik later deze uitzending zou zien. Al met al vind ik dat het geheel, zeker als ik de achtergrondinformatie erbij leg, niet op deze manier uitgezonden had mogen worden. Het is te suggestief naar mijn mening. Nog even en iedereen vind dat ‘ie DIS heeft. (klinkt een beetje kort door de bocht, maar hopelijk begrijpt men wat ik bedoel). Ik doe overigens geen uitspraken of Patricia wel of geen DIS zou hebben want ik vind dat ik daar niets over kan zeggen als ik haar niet ken. Maar het plaatje zoals het in de uitzending is neergezet vind ik niet bevordelijk.

  22. Ik vond het ook een tegenvaller.. Had er veel meer van verwacht.
    Toen ik de (laat ik het trailer noemen) zag, zag ik bijvoorbeeld dat toen ze in de auto zat steeds anders deed.
    Maar uiteindelijk zag ik nou niet bepaald dat ze switchte.
    En ook dat stukje in de winkel, als je dan switcht gaat dat echt niet zo, dat je schokt ofzo! Anderen hebben dat meestal ook niet door als er een andere persoonlijkheid de overhand neemt.

    Jammer, want verheugde me er echt op, maar het is een zware tegenvaller.
    Ik ga niet zeggen dat ze geen DIS heeft, of dat ze het doet om de aandacht.
    Want wie ben ik om daar over te oordelen?

    Wel weet ik uit ervaring dat het bij mij anders zit. Maar goed. Jammer natuurlijk

  23. Zou iemand van de mensen die zelf DIS heeft en bij wie het anders is misschien zijn verhaal willen doen op de site? Ik vraag me nl wel af wat DIS dan wel is, als het niet is wat in de documentaire naar voren komt. Ik moet zeggen dat ik het ook wel vaag vond met die schokjes, zag steeds heel weinig verschil.

  24. iedereen zegt het wel al ; slechte docu
    maaaar
    ik zou inderdaad ook wel een ‘goede docu’ hierover willen zien bij voorbeeld…. want iksnap het nu nog niet zo goed en vind het wel, misschien lullig om zo te zeggen, interessant…

  25. Ja ben ook wel benieuwd naar wat het dan wel is.
    Ik vond Patricia heel irritant eigenlijk:S

  26. Ben blij te lezen dat de documentaire van Patricia door velen niet herkend werd. Ik vond het erg geromantiseerd , gespeeld . Ik denk wel dat ze dis heeft maar door de aandacht van tv en zo en hoe het benadert is het verkeerd neergezet.

  27. Niet lullig of kortzichtig bedoeld.. maar is een groot gedeelte van een DIS niet zo ver uitgeschoten dat iemand puur in de ban is van aandacht en niet meer anders willen dan “apart” willen zijn.. omdat ze anders maar “saai” zijn? Ik denk persoonlijk dat er wel degelijk mensen zijn die ooit hebben ondervonden dat problemen buiten zichzelf leggen en het op een bepaalde stoornis schuiven uit angst een bepaalde voldoening/kick of zogenaamde geruststelling geeft.. ik vind het nogal vaag en ik ben niet onder de indruk van de documentaire in die zin dat ik merk dat ik er nogal sceptisch over ben en al veel oordelen heb over die Patricia waarom ze doet zoals ze doet..

  28. Ik ken Patricia van een opname buiten transit en ik heb 3 maanden met haar op een afdeling gezeten maar tis echt iemand die aandacht vraagt. Bij 1 persoon hing ze aan de benen als ie dienst had verder nooit wat van haar (DIS) gemerkt.
    Het dubbele voor mij was dat ik de diagnose DIS toen nog niet had.
    Later kwam op de instelling waar ik nu ben een personeelslid langs die kwaad werd omdat ze bij mij zeker waren dat ik dis had en er niks mee mochten doen en haar wel als iemand met DIS moesten behandelen.
    Documentaire vond ik bar slecht herkende er niks in van mezelf of andere mensen met DIS. Erg jammer

  29. Ik heb direct na afloop van de documentaire Jessica Valerius gemaild met mijn visie.
    Ik sluit mij aan bij de eerdere reactie van het niet herkennen van de kenmerken/gedragingen.
    DIS is geen stoornis die gaat over het kiezen of je wel of geen sigaret of sloffen aantrekt of het wel of niet uit bed komen.
    Het is een diep doordringende stoornis die zich niet alleen uit voor de camera, maar juist ook op dat je gewoon thuis bent.
    Wat betreft Patricia zelf…ze heeft de opleiding toneel en zang gedaan.
    In combinatie met alle andere dingen; onderbelichting van de trauma’s, foutieve informatie omtrent het ontstaan van DIS als stoornis en de opvallende aandachttrekkerij alsmede het manipuleren van Jessica Valerius door 25 keer in 1 nacht te bellen zijn er nogal wat twijfels omtrent het waarheidsgehalte van Patricia’s verhaal/beeldvorming.
    Alters zoeken namelijk geen aandacht, bellen geen 25 keer op 1 nacht om hulp in te schakelen en manipuleren geen mensen om te krijgen wat ze willen.
    Ik ken NIEMAND met DIS die functioneert zoals Patricia functioneert/reageert.
    Iemand die bij haar op de afdeling heeft gezeten heeft ook aangegeven dat ze hier niet zat vanwege DIS, maar vanwege persoonlijkheidsstoornissen.
    Ze doet er alles aan om in de schijnwerpers te staan, dat is geen DIS trekje.
    Iemand met DIS trekt zich terug, onttrekt zich uit mogelijke schadelijke situaties, maar ook uit niet schadelijke situaties.
    Er is te weinig aan gedaan om een klinisch passend beeld te schetsen van wat DIS nou werkelijk is en/of hoe het zich manifesteert.
    Door alleen Patricia te laten zien in de documentaire krijgen mensen een eenzijdig beeld en doordat er weinig/geen professionele uitleg is geweest op wat DIS werkelijk is, voelt het als een ‘Patricia heeft een beetje aandacht nodig gehad” ipv een zuiver beeld van DIS als stoornis.
    Voor diegenen die DIS hebben en hier dagelijks last van hebben is het heel naar als er foutieve of onvolledige informatie gegeven wordt.
    In relatie tot eetstoornissen; hoe zouden we het vinden als ze van iemand met anorexia alleen diegene die niet meer menstrueert of idd dat ondergewicht heeft als anorect zouden beschouwen of degene die boulimia heeft met een licht overgewicht ineens als BED-er te gaan beschouwen?
    Zou dit recht doen aan diegenen die wel degelijk anorexia of boulimia hebben en dus niet gezien worden als hulpbehoevend?!?
    Een esnao is net zo goed een es als anorexia of boulimia.
    Door slechte/onvolledige/onjuiste informatie gaat de erkenning van patienten/clienten de mist in, men wordt onvoldoende gezien.
    Ik heb Jessica Valerius dan ook gemaild dat ik het jammer vind dat er een eenzijdig beeld is geschetst omdat juist dit geen recht doet aan de uitleg over de stoornis DIS.

  30. Ik wil hier in alle bescheidenheid iets over kwijt.
    Sommige dingen zijn niet zoals ze lijken. Als mensen ergens in berusten, dan is er geen mogelijkheid tot herstel. Mensen kennen niet de werkelijkheid over iets (zoals DIS) en daarom komt het herstel niet.

    Vanuit een totaal andere invalshoek noem ik hier de bijbelse oplossing.
    De twaalf “persoonlijkheden” zoals hier genoemd, zijn demonische wezens (geesten) die op een of andere manier een ingang hebben gevonden tot deze vrouw. Een ingang kan zijn: een traumatische gebeurtenis zoals seksueel misbruik. Angst is altijd een deur voor boze geesten. Het gevolg van “bezetting” is dat het van kwaad tot erger komt. De een trekt de ander aan.
    De wortel van het probleem is een ernstig tekort en gemis aan liefde en bevestiging.

    Is hiervoor een oplossing? Ja! Gelukkig wel. Men zal zich moeten uitstrekken naar de Enige levende God die zich door de bijbel laat kennen en laat zien hoezeer Hij de mens liefheeft. Zijn liefde kan de innerlijke leegte alsnog opvullen waar ook deze vrouw mee worstelt.

    De bijbel leert en laat zien dat Jezus diverse mensen bevrijdde van demonen. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat dit vandaag de dag nog steeds mogelijk is.

    Voor een ieder die dit leest, neem dit serieus en ga zelf op onderzoek uit. Er is vrijheid en bevrijding mogelijk voor iedereen die tot Jezus komt.
    Bestudeer hiervoor de bijbel en ga op zoek op internet naar aanverwante artikelen over pastorale bevrijding. De weg is niet makkelijk, maar als je eenmaal de werkelijkheid hebt ontdekt die Jezus brengt, dan weet je dat je met de Heilige God te maken hebt, en niet met een of andere “religie” of “theorie”.
    Nogmaals: ik spreek uit ervaring als ik zeg dat een mens bevrijd kan worden van demonische bezetting.

  31. ik hoop van harte dat er betere tijden komen.
    beterschap.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *