Docu: Living with me and my OCD

Waar denk je aan bij OCD? Denk je aan schoonmaken, opruimen en perfectionisme? Of misschien aan die grappige artikelen die online verschijnen over dingen die precies recht liggen en daarom geweldig zouden zijn voor OCD-ers of juist plaatjes van zaken waarbij er net één ding verkeerd ligt? Stiekem denken we hier waarschijnlijk allemaal wel even aan. Toch is dit nou juist wat OCD niet is. OCD staat voor Obsessive Compulsive Disorder, in het Nederlands beter bekend als Obsessieve Compulsieve Stoornis (OCS). Deze dwangstoornis kan er voor de mensen die eraan lijden het leven tot een ware hel maken. 

Filmmaker Claire Watkinson, die zelf ook lijdt aan OCD, maakte een documentaire hierover. In de documentaire vertelt ze over haar eigen worsteling met deze aandoening maar spreekt ze vooral ook met andere mensen die hiermee kampen. Hiermee laat ze zien dat OCD zoveel meer is dan wat de samenleving veelal over OCD denkt. 

Aan de hand van verschillende interviews krijg je in deze documentaire een goed beeld van hoe divers OCD kan zijn en wat de impact ervan is op het dagelijks leven van iemand. Het zorgt er in sommige gevallen voor dat iemand niet of nauwelijks meer kan functioneren en tegelijkertijd laat het ook zien dat het wel degelijk mogelijk is om te leven met OCD. Dit maakt deze documentaire erg waardevol: het beschrijft de ernst, maar geeft ook hoop. De documentaire is vrij lang, maar zeker de moeite waard om te bekijken, of je nu wel of niet ervaring hebt met het onderwerp. 


Heb jij ervaring met een (vorm van een) dwangsstoornis en wil je jouw ervaring delen op Proud2Bme? Dat kan. Stuur jouw gastblog (mag ook anoniem) dan naar redactie@proud2Bme.nl

Sandra

Geschreven door Sandra

Reacties

3 reacties op “Docu: Living with me and my OCD”

  1. Heel erg afzien en tijdrovend ist! Alles moet op orde liggen op den duur durf je niks meer verplaatsen, is bezoek uitgesloten, raak je geisoleerd, gek mssch mr toch niet zo gek na 20 jaar en langer alsmaar verergerd en al zeker met alleen wonen..Buitenshuis hou je je in uit schaamte maar thuis begint et weer, evenals rituelen..Tgaat zelfs zo ver dat koken een hel wordt, alles moet deftig uitgepoetst zijn, op bep plaats staan terug, afwasbak uitgedroogd en soms herbgeinnen, daarom kook ik ook ni vaak, tev gedoe, ook afwassen loopt stroef, handdoek moet gemillimeterd en geteld terug hangen, overbodig te zeggen dat dit heeeeeeeeeeeel wat tijd rooft en zeer frusterend is en stress oplevert in deze almaar mee te moeten race maatschappij..Mijn ziekte daarmee wrdt nog steeds niet herkend en ik zweef al jaren tussen op ziekenbond staan, naar werklozensteun, echt vreselijk, hoop alsnog op een erkenning vd staat uit wegens niet anders kunnen..Heb ht al van voor men 12 e ben er nu 34 dus dat gaat niet zomaar uit je systeem helaas en meer stress is meer dwang vreselijk! soms gewoon foert zeggen maar ook voor het slapen gaan laat et mij ni los moet ik bep dingen checken lichten uit tellen bep volgordes afwerken, enz..Bij t opstaan weer andere regels badkamerrituelen, afwas weg voor ik buitengeraak of r zou iets gebeuren..Handdoekje weer rechtgeplooid kan mijn huisje niet verlaten in puin onmogelijk zeer vvervelend en killing voor spontane opgekome ideeen uit te voeren,ts gevangenschap tout court, want eerst moeten die dingen gebeuren alvorens uit mn appartement te geraken of voel ik mij zeer angstig..:( nog mensen die het zo erg hebben? soms ook paniekaanvallen, soms los ik ze op met humor maar lukt helaas niet altijd .. x

  2. EN dat werkt soms deprimerend ja je mist daardoor ee n normaal leven he en dan ook geen gezonde eetlust erdoor of ist omgekeerd? Weet het soms zelf nimeer..x

  3. is dit ook met ondertieteling?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *