Gisteravond was de documentaire Alexandra op televisie. Regisseur Sarah Harkink bezoekt oude vriendinnen die samen met haar op de gesloten meisjesafdeling van een justitiele inrichting zaten en trekt schokkende conclusies. In de justitiele inrichting Harreveld in Almelo (sector Alexandra) werden meisjes geplaatst met ernstige gedragsstoornissen. Het ontbrak vaak aan begeleiding. Regelmatig werden de meisjes in de isoleerruimte opgesloten en ze moesten vechten voor een plek in de groep.
Verschrikkelijk kind
Als Sarah haar dossier leest, komt het haar voor alsof het over iemand anders gaat. ‘Blijkbaar was ik een verschrikkelijk kind. Een meisje dat een politieagent had geslagen, drugs gebruikte en steeds van school werd gestuurd. Ik kan me er echter niks meer van herinneren.’
Woede
In de documentaire begint Sarah met een zoektocht naar de oorzaak van de woede in haar dromen. En de relatie wellicht met haar turbulente verleden. Ongeveer 8 jaar geleden belandde Sarah in de justitiele jeugdinrichting Huize Alexandra. Samen met tien andere meiden (tussen de 13 en 18 jaar) werden ze tot elkaar veroordeeld.
Schokkend
Na haar vrijlating gaat ze studeren aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Voor haar afstudeerfilm zoekt ze de drie beste vriendinnen van toen op om te zien hoe het hen na hun verblijf in Alexandra vergaat. Ze doet schokkende ontdekkingen…
Geef een reactie